เรื่องกินคือเรื่องใหญ่ของมนุษยชาติ (ผ่าพิภพไททัน)

......

......

......

  "เเล้วทำไมเเกไม่ไปทำเกษตกร คิดว่านี่มันเป็นเรื่องเล่นๆรึไง!! ไปปลูกมันฝรั่งใส่ปุ๋ยไป ที่นี่ไม่เหมาะกับคนอย่างเเก!!!"

  "ไม่คะ!! ฉันตั้งใจไว้เเล้วว่าจะทำตามความฝันให้ได้ข้างนอกนั่นมีอะไรที่เรายังไม่รู้อีกเยอะ ........ เเล้วก็อาหารในกำเเพงนี่รสชาติห่วยชมัด!"  คิดถึงส้มตำปูปลาร้าโว้ยยยย

  "ไร้สาระ!!! ที่นี่ มีเเค่ทหารที่พร้อมจะสระชีวิตเพื่อมวลมนุษย์ชาติเท่านั้น!!!"

  "ฉันก็ทำเพื่อมนุษย์ชาติค่ะท่าน!! "

......

......

......

......

  "ถ้าไม่ไกล้ตาย ก็อย่าหยุดวิ่ง!!!"

"เเฮ่กๆๆ ฮืดดด เเฮ่ก"

_____________________________________________

    "จะไปไหน"

    "ไปชงชาให้หัวหน้าไงคะ"

    "ฉันบอกเธอหรอว่าฉันจะดื่ม"

    "ป่าวคะ  ปกติฉันก็ชงให้ดื่มอยู่เเล้ว เลย..."

    "อย่าทำอะไรที่ฉันไม่ได้สั่ง  ทุก  ทุก เรื่อง"

    "ฉัน...."

    "ฉันควรทำยังไงกับเธอดี  หืม"

         หนีมาเปิดเรื่องใหม่ ไม่มีอะไรเเค่คิดอะไรได้เลยอยากเขียนกรัวจะลืมว่าอยากจะเเต่งเรื่องนี้

เพื่อสนองตัวเองอีกเช่นเคยคร้าาาฮ่าๆๆๆๆๆ

ใครที่หลงมาแ่านก็เช่นเคย คำผิดมหาศาล(จงทำใจเดี๋ยวมาเเก้) เนื้อเรื่องอาจสาระบ้างไม่บ้าง บ่งบ้าง งงๆบ้าง

เเล้วเจอกันเร็วๆนี้

 คริๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ