\"ใต้ร่ม...ลีลาวดี\"

เนื้อเรื่อง

\"ใต้ร่มลีลาวดี\"

            ใต้ร่มลั่นทมบาง...สาขากว้างแผ่กิ่งใบ

         รอคอยพ่อยอดใจ...สุดอาลัยใจอาวร

              สุดรักรักสุดใจ...เธอจากไปไม่แง่งอน

          สาวน้อยร่างอรชร...แนบโอนอ่อนลีลาวดี

                              0 0 0

          รอคอยชายคนรัก...เมื่อต้องจากกันแรมปี

         สัญญาเพียงสองปี...นี่ปีสี่ไม่พบพาน

             สุดรักสุดอาลัย...รักหมดใจทุกสถาน

       น้อยใจเหลือบัลดาล...ปีนกิ่งก้านป่ายลั่นทม

                              0 0 0

          ราหุลบ่วงคล้องคอ...คล้องดีพอหมั่นเหมาะสม

             เผ้ารอกับลั่นทม...ตะวันล่มไม่พบเงา

          นําตาดั่งสายเลือด...สุดดาลเดือดจิตเปลี่ยวเหงา

       อารมณ์เพียงชั่วคราว...ผลักให้สาวตัดสินใจ

                               0 0 0

        รอเธออย่างใจน้อย...พ่อเนื้อกลอยอยู่แห่งใด

                 สี่ปีที่จากไป...เธออยู่ใหนพ่อตัวดี

             ที่รักฉันยังคอย...จนเคลื่อนคล้อยเข้าราตรี

       หนาวเย็นทั้งอินทรีย์...ไม่ได้เสี้ยวความเหงาใจ

                              0 0 0

            โผจากกิ่งลั่นทม...ให้สิ้นชีพด้วยสมใจ

       ม้วยมอดอย่างอาลัย...ด้วยบ่วงไซร้ที่รัดคอ

         เส้นเชือกที่รัดตรึง...คมบาดขึงผู้เฝ้ารอ

           เลือดซึมที่ลำคอ...แววตาพ้อถลนลาน

                             0 0 0

          ภาพของชายที่รัก...ยังจำติดในดวงมาร

             รักที่เธอบัลดาล...ยังจำจรดจนสิ้นลม

            นําตาที่หลั่งใหล...กลับโลหิตที่คอ กลม

           ด่าวดิ้นไม่สิ้นลม...สุดแสบสมทรมาน

                              0 0 0

       ปรายเท้าไม่จรดพื้น...จะหยัดยืนสุดทัดทาน

         ตากลมเจ้าลนลาน...ด้วยสุดทุกข์เวทนา

            ดิ้นด่าวไร้กำลัง...บ่วงตรึงรั้งจนปัญญา

           นึกถึงซึ่งมารดา...เคยด่าว่าเคยเอาใจ

                             0 0 0

          นึกถึงคุณพ่อขา...ที่เคยพาท่องเที่ยวไป

          นึกถึงยอดดวงใจ...เคยจากไปไม่กลับมา

            นึกถึงคณาจาร...ที่สอนสั่งจนเติบมา

            ระลึกถึงนําตา...ของของบิดาและมารดร

                           0 0 0

         บ่วงแน่จนเกินไป...สุดที่ใครจะจักถอน

             สิ้นใจให้อาวร...เพื่อบูชาสิ่งโง่งม

             รู้ตัวก็เมื่อสาย...จบชีพไปร่างลอยลม

       เท้าเหยียบไม่ถึงตม...ตายสาสมดั่งตั้งใจ

                             0 0 0

         สิ้นแล้วชีพแก้วตา...เขากลับมาหรืออย่างไร

         ด่าวดิ้นประชดใคร...พลีชีพไปเพื่อใครกัน?

       วิญญาณเจ้ายังคอย...ให้ยอดชายมารักกัน

         แม้นสิ้นแสงตะวัน...ร่างนางนั้นไม่สิ้นไป

                             0 0 0

         โตงเตงกับกิ่งก้าน...ลั่นทมบานกระจ่างใบ

       เขียวสดสะครานใบ...โดยมีนางยังห้อยคอ

        เริงเล่นดอกลั่นทม...อย่างสวยสมคอยเคลียคลอ

           สาวเจ้ายังเฝ้ารอ...ที่ใต้ร่ม ลีลาวดี...