เป็นเพียงเรื่องราวที่ร้อยเรียงขึ้นจากเศษเสี้ยวหนึ่งในชีวิต
ผสานเข้ากับความหวัง ความฝัน เรื่องความน่าจะเป็น และอดีตกาลที่ไม่อาจหวนคืน
------------------------------------------------------
ระยะห่างของพวกเขาคือ 25 เซนติเมตร
...กับอีก 3 ปี ก็ถ้าจะนับโดยเฉลี่ย
ซึ่งหล่อนก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะช่วงความยาวของเรียวขา
หรือเป็นเพราะช่องว่างที่ห่างเหินในระยะเวลากว่า 1,000 วันกันแน่
แต่ที่แน่ๆ คือก้าวย่างในชีวิตของทั้งคู่นั้น
สั้นยาวไม่เท่ากัน...
------------------------------------------------------
ชีวิตคนเราก็เหมือนกล่องกลวงอะไรบางอย่างที่จะต้องถูกเต็มเติมให้คงรูปอยู่ได้เสมอ
และเวลาก็เป็นหนึ่งในเครื่องมือของกระบวนการเหล่านั้น
หน้าที่ของมันคือการพลัดพรากบางอย่างออกไปก่อนจะยัดเหยียดสิ่งใหม่ๆ เข้ามาแทนที่ ดุจดังเครื่องจักรไร้ความปราณี ไม่เคยนึกใส่ใจต่อผลลัพธ์แห่งการกระทำ มันรับรู้แค่กลไกที่ถูกตั้งค่าเอาไว้นับแต่หนึ่งชีวิตถือกำเนิด ทำแบบนั้นอยู่ซ้ำๆ จนชีวิตเราเริ่มแปรเปลี่ยนรูปทรงไปตามเนื้อในที่ถูกบดอัด
นั่นแหละ วิถีแห่งการแปรผันของชีวิต...
------------------------------------------------------
มาร่วมพูดคุยกันที่ แท็ก #ขังเสือตัวนั้นซะ นะคะ
Twitter : (ภัทรกมล)
ขอบสำหรับธีมสวยๆ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น