โรงเรียนผมช่างน่ารักอะไรเบอร์นี้

“สถานศึกษา” หมายความว่า สถานพัฒนาเด็กปฐมวัย โรงเรียน ศูนย์การเรียน วิทยาลัย สถาบัน มหาวิทยาลัย หน่วยงานการศึกษาหรือหน่วยงานอื่นของรัฐหรือของเอกชน ที่มีอำนาจหน้าที่หรือมี วัตถุประสงค์ในการจัดการศึกษา

(ตามหลักพรบ.การศึกษาแห่งชาติปี 52)

ขอเน้นตรงประโยคนี้ “ที่มีอำนาจหน้าที่หรือมี วัตถุประสงค์ในการจัดการศึกษา”

และขอเน้นแค่คำนี้ “ที่มีอำนาจ”

เออ ผมเข้าใจแล้วล่ะว่าทำไมโรงเรียนถึงน่ารักอะไรเบอร์นี้

เดี๋ยวสงสัยอีกว่าผมเป็นใคร

ผมชื่อ นิทาน นิยมดี 

ชื่อเล่น นิท 

เบอร์โทรศัพท์ 084-65X-XXXX

อีเมลล์ Nithan-

ถรุยยยยยยยย

ไม่ใช่ประวัติส่วนตัวโว้ย จะเอาข้อมูลตูไปทำอะไรวะ!!?

มาเข้าเรื่องกันดีกว่า

ผมก็แค่นักเรียน ม.6 ธรรมดาๆคนนึงที่อยู่ห้องเรียนพิเศษของโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งซึ่งมีดีแค่ติดแอร์เย็นฉ่ำ มีการเรียนการสอนที่แทบจะไม่ได้ต่างกับพวกห้องธรรมดา 

ส่วนคนในห้องก็มาจากนักเรียนเก่า 35 คน ซึ่งไม่ได้มาจากการคัดเกรดแต่อย่างใด หากแต่คละห้องปนๆกันไป ส่วนอีก 5 คนมาจากโรงเรียนอื่นสอบเข้ามา นั่นทำให้มีนักเรียนเก่าต่อนักเรียนใหม่เป็นอัตราส่วน 7:1

และผลลัพธ์จากการคัดเลือกนี้ ส่งผลให้ตลอดการเดินทางจนมาถึงปีสุดท้ายของการเรียนเต็มไปด้วยความเกลียดชังจากบรรดาคุณครูไปจนถึงเพื่อนรวมระดับชั้น และถูกตราหน้าว่าเป็นห้องเรียนที่ไร้สมรรถภาพสุดๆ 

เอาซะภาพพจน์ของพี่ปีก่อนๆ แทบจะป่นปี้ไม่เหลือชิ้นดีเลยทีเดียว แถมยังเกือบถูกยุบโครงการซะด้วย

โชคยังดีที่น้องรุ่นต่อมานั้นผ่านการคัดสรรมาอย่างดี น้องๆสร้างผลงานไว้อย่างงดงาม เลยสามารถต่อชะตาชีวิตให้ห้องเรียนพิเศษนี้ต่อไปได้ 

เอ้อ ทำไมรู้สึกเหมือนห้องผมมันดูแย่ๆวะ

เฮ้ย ไม่จริงน่า ห้องผมไม่ได้แย่ แค่ไม่ใช่สายเด็กเรียน แต่เป็นสายกิจกรรมเท่านั้นเอง

เอาจริงๆ เรื่องราวมันไม่ได้มีแค่นี้หรอก

อยากอ่านต่อก็กดเฟ้บ คอมเมนท์ดิ ยิ่งแชร์ด้วยยิ่งดีเข้าไปใหญ่

อนึ่ง ถ้าไม่ชอบไม่พอใจก็หยุดอ่านไป ผมเข้าใจดี เพราะผมก็เป็นเหมือนกัน

สวัสดี

-////-

เรื่องนี้อัพอาทิตย์ละตอนนะครับ เนื้อหาตอนอื่นๆก็จะประมาณนี้เลยค่ะ ความยาวก็เช่นกันค่ะ