ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Your're My mind [ Cody ]

    ลำดับตอนที่ #3 : Your're My mind [ 3. Super Star? ]

    • อัปเดตล่าสุด 26 ม.ค. 57




    เงียมๆ .. แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ้าม่านสีสันสดใส =[]= ความจรืงอยากจะนอนต่อแต่นี่ ..
    ฉันรู้สึกตัวว่า เมื่อวานนายโคดี้นอนกับฉันแต่ตอนนี้ ? (••  )(  ••)(••  )(  ••) /// หายไปไหนซะแล้ว

    ฉันจึงเดินออกมาจากห้อง ( - - )( - .. -) (( ใครทำอะไรห้อมมหอมม )) ฉันจึงตัดสินใจเดินไปตามกลิ่น
    -0- " นายทำอาหารเป็นงั้นหรอ? " เมื่อเดินถึงห้องครัว เจอนายโคดี้ ที่ใส่ผ้ากันเปื้อนสีหวานแหวว ไม่เข้ากับลุคนายซะเล้ยย !
    " เธอเองก็ตื่นเร็วเหมือนกันนี่ จะกินก่อนหรือไปอาบน้ำก่อน " เขาก้มหน้าก้มตาทำอาหาร พรางถามฉันไปพราง
    " จะทำอะไรไม่เห้นจะเกี่ยวกับนาย -3- "  ฉันบ่นพึมพำเบาเบา ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ ..
    เขาเดินนำอาหารมาเสริฟที่โต๊ะ แล้ว ตั้งมันลง



    " เธอกินก่อนเลย ขืนรอ แอลลี่ กับ บอส คงจะกินข้าวเที่ยงแน่ๆ " เขาตั้งอาหารของเขาลงตรงข้ามฉัน
    เขาก็เดินไปหยิบนั่นหยิบนี่ แต่อาหารตรงหน้าฉันมันมีค่ามากว่าสิ่งอื่นใด ♥[]♥ (( หิวมากก ))
    เมื่อฉันตักคำแรกเข้าปาก (( เขาทำอาหารอร่อยมากก // อร่อยกว่าฉันซะอีกหน่ะ )) ฉันกำลังจะตักคำที่สองแต่ ..
    ฉันเงยหน้าไปมอง พบว่า .. โคดี้กำลังจ้องในขณะที่กำลังทานอาหาร > <" เขิลลสิ่เว่ย
    " .. จ้องทำไม ! ไม่มีมารยาท คนจะทานอาหาร " > <//
    เขาส่ายหัวเบาๆ พร้อมหัวเราะและก็ก้มหน้า(แข่ง)กินกับฉัน
    " ฮ่าาาา อิ่มจัง  ^^" ฉันนั่งตีพุงหลังจากเขมือบอาหารแข่งกับโคดี้
    " ผมทำอาหารเป็นไงบ้าง ? " เขาเดินอ้อมมาเก็บจานพร้อมถาม
    " ก็โอเคนะ ( อร่อยดี ) " เขาผลักหัวฉันเบาๆ ก่อนจะไล่ให้ฉันไปอาบน้ำ

    ระหว่างที่ฉันอาบน้ำ ก็อดคิดถึงเรื่องเมื่อคืนไม่ได้ ตัวเขาอุ่นมากก หอมม ทำไมเค้าต้องทำดีกับเราถึงขนาดนี้น้อ ?
    " ก๊อกก๊อกกกก๊อกกก ไออันน " เสียงเพื่อนสาวตัวแสบดังขึ้นจากหน้าห้อง ฉันจึงรีบนนำเช็ดตัวห่อร่างไว้แล้ว วิ่งไปเปิด
    " ว่าไงแก ! รีบแหกขี้ตาไปไหนอีก " ฉันสำรวจเพื่อนตั้งแต่หัวจรวดเท้าพบว่า .. มันแต่งตัวพร้อมที่จะออกไปตะลุยข้างนอก (( อีกแล้วครับท่าน ))
    " เมื่อคืนฉันเห็นร้านเบเกอรี่น่ะ กะว่าวันนี้จะชวนแกไป ไปเป็นเพื่อนฉันทีสิ่ ! " เพื่อนฉันรีบผลักฉันเข้าห้องและเดินไปเลือกชุดเพื่อให้ฉันแต่งตัว
    " นี่แกเห็นฉันเป็นตุ๊กตางั้นหรอ ? " ฉันนั่งลงที่ปรายเตียงเพราะมันคือเรื่องปกติ แฟนชั้นกูรู ( แนะนำ -0- )



    มันจึงเลือกเป็นเสื้อแขนยาวผูกชาวกับกางเกงขาสั้น ออกมาจากกระเป๋าเสื้อผ้า (( สงสัยตัวเองเหมือนกั่วามีชุดแบบนี้ตอนไหน ))
    " แกต้องใส่ชุดนี้เท่านั้น ! ไม่มีต่งไม่มีแต่ " ฉันตึงไป 5 วิ !
    " แก ! ชุดนี้มันโป๊ไม่ชอบ หนาววเว่ย ! " ฉันหยิบชุดมาพลิกซ้าย พลิกขวา
    " แดดออกจนหน้าฉันละลายหมดแล้ว ! อย่ารำ ! เร็วเข้า " เพื่อนฉันหยิบชุดให้แล้วผลักไปในห้องแต่งตัวให้เปลี่ยน
    ... 10 นาทีผ่านไป
    " เส็จยังว่ะ ! " เพื่อนฉันตะโกนเสียงดังเหมือนตอนอพบยสึนามิ จริงๆเปลี่ยนเส็จตั้งแต่ 3 นาทีแรก 7 นาทีทำใจ TT"
    " เออๆ " ฉันเปิดประตูออกมา เพื่อนของฉันทำหน้าอะเมสซิ่ง ( มากก ) แล้วเดินจงกลมรอบฉัน 3-4 รอบ
    " เห้ยย ! ไม่เลวเลยนี่ สวยกว่าใส่ชุดลายหน่อมแน้มนั่นเยอะ " เพื่อนฉันทำหน้าพึงพอใจกับผลงานโดยไม่สนใจฉัน

    เมื่อเราทั้งสองเส็จสิ้นกิจกรรมในบ้าน .. ยัยบอสจึงขับรถไปที่ร้านเบเกอรี่ เพราะ ฉันขาเดี้ยงเดินไม่ไหวแน่ๆ เลยแอบเอารถออกมากัน
    ฉันกับบอส เดินไปหาโต๊ะนั่ง บรรยากาศในร้านดีมากกก สั่งขนมเค้กกับชา มาทานแล้วพวกเราก็นั่งคุยสัพเพเหระไปเรื่อยๆ

    -------------Cody' Part-------------

    (•_•  ) ผมกำลังนั่งดูทีวีเพลินๆก็มีข้อความจาก "เกรย์สัน" เพื่อนสนิทคนนึงของผมเข้ามาใจความว่า
    " ฉันอยู่บ้านเบือมาก ไปหาอะไรทำข้างนอกนะ เดี๋ยวฉันเข้าไปหา " เมื่อผมได้อ่านข้อความจึงรีบอาบน้ำ
    (( เพราะ เจ้าเพื่อนคนนี้ชอบแบล็คเมลผมได้ทุกเมื่อที่เขาต้องการ ))
    .... 15 Min later
    " เฮ้ ! โคดี้ !!! " เสียงเพื่อนตัวดีของผมดังขึ้น แล้วโชคดีมากที่ผมแต่งตัวไม่ค่อยกินเวลาเท่าไหร่ (หล่ออยู่แล้ว -///////-
    " ว่าไง " ผมเดินไปเปิดประตูให้เข้ามา แต่เกรย์สันดัน ลากผมออกจากบ้านอย่างรวดเร็ว ..
    " เดี๋ยวสิ่ ! " ผมงงๆ กับสิ่งที่เจ้าเพื่อนคนนี้ทำ นับวันยิ่งแปลกคน เขาทำหน้ามุ่ยแล้วหันมาบอกผมว่าหิว
    ผมจึงนำทางพาเขาไป ร้านเบเกอรี่ไกล้ๆ บ้านได้นั่งคุยไป หาอะไรกินไป



    ผมเดินไปถึงเข้าไปในร้าน โชคดีที่วันนี้คนไม่เยอะมาก ผมเดินเลือกโต๊ะ แต่ .. ไปสะดุดสายตาที่ค่อยข้างจะคุ้นเคยคู่นึงเข้า
    ผมจึงหันไปมอง ! .. O_o
    " เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ? " ผมเห็นเธอก็ทำหน้าไม่ถูกเช่นเดียวกันกับผมเมื่อมาเจอกันที่นี่ ผมไม่นึกหรอก ว่าเดี้ยงๆอย่างเธอจะมาได้
    " เอ่อ .. บอสมันชวนมาน่ะ นั่งก่อนสิ่ " เธอชวนผมนั่งร่วมโต๊ะ .. แต่ผมไม่ค่อยอยากให้มีเกรย์สันนั่งด้วยสักเท่าไหร่
    เพราะ .. สายตาที่เขามองเธอ มันต้องมีอะไรแน่ๆ , เมื่อผมสั่งขนมเส็จ บทสนทนาก็เริ่มขึ้น ..
    " แต่งตัวอะไรของเธอเนี่ยะ ..  " ผมมองเธอหัวจรดเท้า ไม่ใช่ว่าไม่สวย แต่ผมไม่อยากให้ใครเห็นเธอนอกจากผม - /////////-
    " เอ่อ.. ก็.. " เธอเหมือนกับจะพูดไม่ค่อยออก แต่มันทำให้ผมรู้สึกหึงเธอแปลกๆนะ , ไม่นานเกรย์สันก็สะกิดผมและกระซืบข้างๆหู
    " โค !! เธอเป็นใครทำไมน่ารักจัง ชื่ออะไรหรอ นายรู้จักด้วยหรอ " เพื่อนผมดูตื่นเต้น แต่ผมนี่สิ่ หงุดหงิดชอบกล
    " หน้าจืดแบบนี้แกชอบงั้นหรอ ? " ผมถามเกรย์กลับ
    " ใช่ !! ไม่แต่งหน้าธรรมชาติมาก เธอสวยมากชื่ออะไรหรอ " ยิ่งผมฟัง ก็ยิ่งหงุดหงิด ทำไงดี ... :(

    ------------- End Cody' Part-------------

    ฉันเห็นสีหน้าโคดี้ไม่ค่อยจะดี .. หรือเป็นเพราะ ฉันแต่งตัวแบบนี้แล้วเค้าไม่ชอบน้อ /// .__. , เห้ยย แคร์ทำไมไม่ได้เป็นไรกันสักหน่อย
    ฉันกับบอสนั่งกินไปคุยไปจน มีผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาที่โต๊ะของพวกเรา ..
    " กรี๊้ดดดด .. โคดี้ , เกรย์สัน ขอลายเซ็นหน่อยค่ะ / พวกเรารักคุณ / ติดตามผลงานมานานมากเลยค่ะ บราบราบราฯ " ฉันและบอส มองอย่าง งงๆ ว่าพวกเธอมาทำไม





    แต่ไม่นาน เมื่อพวกเธอได้ลายเซ็นและสิ่งต่างๆ ไม่ว่าจะถ่ายรูป หรืออะไร พวกนางก็จ้องสายตาอาฆาตมาที่ฉันกับบอส ฉันจึงสะกิดโคดี้ ..
    " เค้ามองอะไร ฉันกลัว " ฉันเริ่มรู้สึกไม่ดี เพราะ คงไม่อยากได้แผลเพิ่ม ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม
    โคดี้เลยฝ่าวงประชากร ออกมา .. แบบไม่แคร์ใครทั้งนั้น แล้วพุ่งขึ้นรถกันเป็นดาวหาง
    " นี่ ! นายเป็นใครกันแน่น่ะ ? " ฉันเริ่มถามสิ่งที่ฝังใจขึ้นเมือกี้ สดๆ ร้อนๆ
    " ... " เขาจึงเปิด Macbook ของเขาแล้วพิมอะไรก้อกแก้กๆ
    " ฉันถามตอบสิ่ !! " ฉันจับแขนเขาเขย่าๆ เขามองหน้าก่อนจะยืน Macbook มาไว้ที่ตักฉัน ..
    สิ่งที่ฉันเห็นอยู่ตรงหน้าคือ หน้าเว็ป Wikipedia
    " Cody Robert Simpson , เกิดเมื่อ 11/01/40 ฯ " (._.)(-0-)(._.)(O_o)
    " น่ะ .. นี่ !! นายเป็นนักร้องหรอ ? " ฉันสะดุ้งแทบจะเอา Macbook ลงแนบพื้นรถ
    " นี่เธอไม่รู้จักฉันกับเกรย์สันงั้นหรอ? " เขายื่นหน้ามาแบบอีกคืบก็จูบกันแล้ว -//////-
    " เอ่ออ.. "  ฉันพูดไม่ออก ไม่ใช่ไม่ดังหรอก แต่ฉันไม่สนต่างหาก -.,-
    " แปลว่า ! ต่อจากนี้ฉันก็ต้องซวยกับนายน่ะสิ่ ! " ฉันผลักหน้าเขาออกไปให้ห่างงงงจากฉันน !
    " ซวยตรงไหน ใครๆก็อยากไกล้ฉันทั้งนั้นแหล่ะ " เขายักคิ้วเจ้าเล่ห์ จนฉันอยากจะขย้ำหัวหมูหยองนั่น -0-
    " แล้วนี่นายจะไปไหน " เกรย์สันพูดขึ้นหลังจากวิ่งหนีตายขึ้นรถกันมา
    " ฉันอยากเที่ยวทะเล " บอสพูดขึ้น แต่ .. นังเพื่อนเวนน แล้วฉันจะต้องนั่งดูแกเล่นงั้นหรอ ?
    " งั้นฉันขอกลับบ้านไปเตรียมของก่อนแล้วกัน " โคดี้พูดพร้อมหักพวงมาลัย (( คงไม่พาพวกเราตายใช่ไม๊ ?



     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×