เมแกนขี้เมา

เนื้อเรื่อง

ผมไม่ใช้เด็กหนุ่มอายุ 18 ปีที่หน้าตาดีที่สุดในโลกเรียน  และไม่ใช่เด็กที่ครอบครัวร่ำรวยพอจะส่งเสียให้เรียนในมหาวิทยลัยระดับประเทศ แต่ตอนนี้  ในเวลานี้ ณ ช่วงเวลานี้ ผมกับรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก ผมนอนหงายอยู่บนเตียง คนที่นอนค่อมร่างผมอยู่คือสาวที่สวยที่สุดเท่าที่ผมเคยรู้จักมาในชีวิต เมแกน เธอเรียนอยู่ในห้องเรียนห้องเดียวกับผม และตอนนี้กำลังอยู่ในห้องนอนห้องเดียวกับผม ห้องนอนของผม ผมเป็นนักฟุตบอลของโลกเรียน ก่อนปิดเทอมฤดูร้อนสองวัน เรามีการแข่งขันฟุตบอลกับโรงเรียนมัธยมจากนอรธ์เซารท์ ห่างจากโรงเรียนของพวกเราไป 23 กม เมแกน ไม่ได้เป็นแฟนของผมแต่ก็ไม่ได้ควงอยู่กับใคร ผมก็เลยบอกเธอว่า ผมในฐานะกัปตันทีม ถ้าผมพาทีมเราชนะทีมคู่แข่งจาก นอรธ์เซาร์ ไฮสคูล ไม่ได้ ผมจะยอมจูบปากกับ เคริธ์ เฮนดริต (เขาเป็นเกย์แบบเปิดเผย และเป็นเพื่อนรักของเมแกน) แต่ถ้าทีมเราชนะเธอจะต้องยอมตามที่ผมขอทุกอย่าง เคริธบังคับให้เมแกนต้องรับพนันเพราะยากจูบปากผมจะแย่ แต่ทีมเราก็ชนะ พวกนอรธ์เซาร์มันห่วย ทำไมเคริธ์ถึงไม่รู้น่ะ

คำสั่งที่ 1 คือ ดื่มเบียร์ทั้งเหยือกให้หมด ในงานปาร์ตี้ฉลองปิดเทอม มีเบียร์ฟรีให้ดื่มได้ไม่จำกัด ผมสั่งให้ เมแกน ต้องดื่มมันเยอะประมาณ 2-3 ลิตรได้เธอเริ่มจะมึนหัวแล้ว ความกลัว ความระแวง ในตัวผมก็หมดไป “พวกนั้นไม่ได้ห่วย ผมแค่เตะบอลเก่งแบบสุดๆ” ผมบอกเมแกน

“เคริธคงจะเสียใจแย่เลยหละ” เธอหยุดดื่มเบียร์ 2-3 อึก เพื่อพูดประโยคนี้

“แต่ผมดีใจมากกว่าน่ะ คืนนี้ คุณเป็นทาสผม คนเดียว”

“เอ่อ ยอมก็ยอม กฎก็ต้องเป็นกฎ จะให้ฉันเต้นท่าแปลกๆ หรือร้องเพลงต่อหน้าคนเป็นร้อยก็ได้ ฉันยอม” เธอดื่มเบียร์ต่อจนหมด

“มึนหัวแล้วหรอ” ผมถ้าม

“มึนเป็นบ้าแล้ว ครั้งแรกของฉันสำหรับ แอลกอฮอล์” ก็ดีแล้วเมแกน ผมนึกในใจ คนที่ดื่มครั้งแรกจะทนทานได้น้อย เบียร์ตั้ง 2 ลิตร น่ะ

“เบียร์มันหกใส่เสิ้อฉันจนเหม็นไปหมดแล้ว นายอยากให้ฉันอับอายต่อหน้าคนทั้งโรงเรียนไปอีกกี่ปี ก็สั่งมาได้เลย แต่ฉันรับรองได้เลยว่าการพนันคราวหน้า นายจะต้องจูบปากเคริธ์ และต้องจูบทั้งคืนจนกว่าฉันจะพอใจ”

“แค้นฉันมากเลยหรอ ให้ตายสิฉันกลัวจัง ชะตากรรมของเธอยังไม่หมดแค่นี้หรอก เมแกน คนสวย” เธอไม่เฉลียวใจเลยสักนิดหรือไง ว่าผู้ชายต้องการอะไรจากผู้หญิง แต่ผมว่าเธอรู้แล้วหละ

“ไอบ้าเอ้ย อยากให้ถอดมากใช่ไหม เคยคิดถึงเรื่องดีๆบ้างไหม ” แอลกอฮอล์ ไปกดประสาทของเมแกน จนเธอควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว มันเกิดขึ้นตามแผนของผมเด๊ะ

“มิตรภาพแห่งความเป็นเพื่อนไม่เคยอยู่ในหัวของฉันเลยสักนิด” ผมยิ้มแบบกวนๆ

“โชคดีที่เราตกลงกันว่านายจะไม่แตะต้องตัวฉัน” ถึงเธอจะเมา แต่ก็ยังอุสาต์จดจำได้ โชคไม่เข้าข้างผมเลยจริงๆ

“ยกเว้นว่าเธอจะแตะตัวฉันก่อนน่ะเมแกน” ผมพูดเบาจนแทบเธอไม่ได้ยิน เมแกนยืนไม่ไหว โซซัดโซเซจนจะล้มนั่งลงกับพื้น แต่เธอเกาะหัวไหล่ของผมเอาไว้ซะก่อน ผมจึงประครองตัวเธอจนยืนขึ้นได้

“เมแกน เธอแตะต้องเนื้อตัวของฉันก่อน สัญญาแบบลูกผู้ชายเป็นโมฆะแล้วน่ะ” ผมคิดว่าเธอไม่ได้ยินหรอก แต่เธอไม่ได้หลับ แค่กำลังจะชูแขนขึ้น เพราะเสียงเพลงในงานปาร์ตี้เริ่มดังขึ้นทุกที

“ฮะโหล ฮะโหล โลกเรียกเมแกน ตอบด้วยเปลี่ยน” ผมกำลังล้อเลียนเธอ เธออยู่ในสถาพที่มึนมากๆ จนตอบผมได้แค่คำเดียว “อะไร” ผมเรียกเธอ “เมแกนฉันพาเธอไปพักหน่อยดีกว่า เธอไม่อยากนอนบนพื้นดิน ต่อหน้าคนเป็นร้อยหรอก” ผมดูเหมือนจะใจดี ผมพาเมแกนเข้าไปในห้องนอนที่หอพักของผม ผมขึ้นไปนอนหงายบนเตียงเหมือนกำลังนอนดูทีวี ปล่อยให้เมแกนล้มๆยืนๆอยู่ตรงปลายเตียง ผ่านไปสัก 10 นาที แอลกอฮอล์ในกระแสเลือดของเธอเริ่มจางหายไป เมแกนยืนได้แล้วแต่ก็ยังเมามากอยู่ดี

“เมแกนหน้าโง่ขี้แพ้ เธอมีข้อตกลงกับฉันอยู่ ” เธอหันมามองผม แต่สายตาก็ปรือเหมือนคนง่วงนอนสุดๆ

“ฉันไม่บังคับเธอน่ะ” ประโยคนี้ผมพูดเบาซะจนตัวเองก็แทบไม่ได้ยิน “แต่เธอจำได้ไหมว่าเธอแพ้พนัน”

เมแกนเริ่มทวนคำพูดของผมแบบไม่ค่อยมีสติ “แพ้เดิมพัน” “นายชนะ” ”ไม่ต้องจูบเคริธ์” ”ฉันแพ้”ผมพูดเสียงดับ ” ใช่เธอต้องทำตามที่ฉันสั่งทุกอย่าง” ผมยังนอนหงายมองดูเมแกนที่ยืนแบบไม่มั่นคงกำลังทวนคำพูดของผมอีกรอบนึง “นายชนะ” “ฉันต้องดื่มเบียร์” “ให้หมด” “เต้น” เมแกนล้มลงไปคุกเข่าแล้ว

“เมแกนลุกขึ้นยืน” ผมสั่งเธอ เธอใช้เวลาประมาณ์ 2 นาทียืนจนตัวเกือบตรง ผมยังนอนดูเธอเหมือนกำลังดูละครทีวีอย่างตื่นเต้น “เมแกน ถอดเสื้อยืดออก” สิ่งมหัศจรรย์ที่สุดบนโลกได้เกิดขึ้นกับผมแล้ว เมแกนพยามทอดเสื้อออก ดึงแล้วดึงอีกด้วยความเมา จนมันหลุด ผมเห็นเสื้อชึ้นในสีแดงสด “เมแกน ถอดกางเกง” เธอปลดกระดุมกางเกงยีนส์ขาสั้นออก จนผมเห็นกางเกงในสีแดง เหมือนกัน คำสั่งสุดท้ายจากปากผม “เมแกน….ทิ้งตัวลงมา”