คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : Chapter10::เตรียมตัว
เตรียมตัว
Michiyo mode
ในที่สุด ก็ถึงวันที่งานเลี้ยงจะเปิดซะที >< เตรียมงานเสร็จแล้วก็เหลือแค่ชุดซินะ อืม..ค้นๆๆ ตู้เสื้อผ้าช้านนน ทำไมมันรกงี้อ่ะ TT โอ๊ยยย ไม่สนแล้ว เอาชุดไหนได้ก็ชุดนั้นแหละ
‘กึก’ เสียงไม้แขวนตกพื้น เนื่องจากการค้นเมื่อกี้ = = ชุดนี้มัน...
“คึหึหึหึ ชุดนี้ ของขวัญวันเกิดที่ผมเคยให้ไปนี่ครับ” นั่นสิน้า~ ว่าแต่เสียงนี้ จากข้างหู รึว่า..!
“เอ๊ยยยย ไอ้หัวเห็ดแรดเดินดิน เข้ามาในห้องฉันได้ไงเนี่ย o[]O” โอ๊ย เข้ามาทำเอาหัวใจ สตั้นไป 3 วิ แล้วหมอนี่เข้ามาทำไมในห้องฉันเนี่ย เข้ามาเอาชุดชั้นในไปใส่เล่นรึไง ก็รู้ว่าโรคจิต แต่ไม่คิดว่าจะจิตขนาดนี้ o[]o (คิดไปไกล - -;//ไรท์)
“ก็เดินมาน่ะสิครับ ถามได้ แล้วผมเนี่ยนะ หัวเห็ดแรดเดินดิน ? ^^;;”
“ก็ใช่น่ะสิ จะมีใครหัวเหมือนนายอีกมั้ยเนี่ย = =;” ใครทำก็บ้าแล้ว ทรงอะไรไม่รู้ประหลาดจะตาย (//มอง)
“ก็คุณไง ^^” ยังจะมาทำหน้ากวนประสาทอีก นี่อ่ะนะ ญาติฉัน ทำไมถึงได้จิตขนาดเนนนนนน่ - -^
“ไม่เห็นจะเหมือนเลยแม้แต่ติ๊ดเดียว ทรงผมของฉันออกจะเริ่ดเดิ้นไม่เหมือน หัวเห็ดแรดเดินดินอย่างนายเลยซักกะติ๊ด แล้วตอนนี้ก็กรุณาออกจากห้องฉันเดี๋ยวนี้ ! ฉันจะเปลี่ยนเสื้อแล้ว !!” แล้วฉันก็ดันอีตานี่ ไปที่ประตูเชื่อม แล้วตานั่นก็หยุดอยู่ตรงนั้น มีอะไรอีกห๊า !?
“แหม.. ผมแค่จะมา..” จะอะไร ถ้าไม่มีสาระ อย่างเช่นว่ามายืมชุดชั้นในฉันเนี่ย นายตายแน่ ไอ้หัวเห็ดแรดเดินดินเอ๊ยยย แล้วนี่ๆ เดินเข้ามาใกล้ไมไม่ทราบอยากโดนต่อยงายย
‘จุ๊บ’
“morning ครับ” รู้ตัวอีกที่ประตูห้องก็ถูกปิดซะแล้ว อีๆๆๆ อีตาบ้า =//= ช่างกล้า ว่าแต่ ! ฉันเสียจุ๊บแรกให้กับหมอนี่เนี่ยนะ ม่ายยย หน้าผากอันแสนบริสุทธิ์ของช้านนน ถ้าเหล่าหนุ่มงามแห่ง EXO มาทำแบบนี้กับฉัน ฉันจะยอมพลีใจให้ทันที แต่กับตานี่ อ๊ากกก TT
“อ้อ ! อย่าลืมใส่ชุดนั้นไปงานด้วยนะครับ คึหึหึหึ” เออๆๆ สั่งอยู่ได้ คอยดูนะ ฉันจะทำให้นายตะลึง หึ !
‘จึกๆๆๆๆ’ กดๆๆๆ กดเข้าไป เอาให้โทรศัพท์มันทะลุไปเลย ! หึ ! คอยดูนายนะ นายจะได้เห็นฉันในลุคใหม่ ไฉไลกว่าเดิม
“บิจิโยะจัง ฉันมีเรื่องวานให้ช่วยได้มั้ยอ่ะ คืองี้นะ @)&$$#&)((&%$ โอเคนะ thank you มากนะ ^^”
“หึๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ โฮะๆๆๆๆ”
‘ตรู๊ด’ เอิ่ม..เสียงโทรศัพท์ฉัน ช่างได้บรรยากาศซะจริง.. ใครบังอาจโทรมาาา คนกำลังได้อารมณ์ฮึกเหิม เดี๋ยวแม่ปั๊ดเสียบกับหอกซะเลยนี่ = =**
‘กุมิจัง สุดสวย’ เอิ่มม..กุมิจางงง TT
“มีอะไรอ่อ ? อืมม เอ๊ะ !? จริงดิ งั้นเดี๋ยวเค้าช่วยเอง อื้ม จ้าๆ บาย เดี๋ยวเค้าจะลืมตามไป ><” อร๊ายย เพื่อนเราแผนสูงจริง เอาจริงๆก็ทำได้นี่หว่า 555
“รีบไปเลยดีกว่า ><”
Michiyo end
Kumi mode
ไม่รู้ยัยนั่นจะคิดอะไรแผลงๆรึเปล่า = =^ อันที่จริงฉันแค่จะแต่งชุดชายแค่นี้เอง แล้วจับไอ้ยูคิแต่งหญิง คงจะน่ารักน่าดู -//- หม..เหมือนทวดมันต่างหากเล่า ชิ ! ยัยนั่นก็ไม่เห็นต้องตื่นเต้นขนาดนั้นเลย ฉันก็แต่สาววายคนนึงยังไงก็อยากจะเห็นเคะแต่งหญิงซักครั้งโดยเฉพาะยูคินี่แหละ !
“มาแล้วจ้า มายเพื่อนเลิฟฟฟ มาหอมแก้มที จุ๊บบบ ><” กอดซะแนบแน่นเชียว โอ๊ย ! ดันสิครับพี่น้อง แหม.. มาทำเป็นเพื่อนเลิฟ คิดแผลงๆมาจริงๆซะด้วย
“ฉันแค่จะแอบลอบไปสังเกตการแบบเงียบๆเฟ้ย ! ไม่ต้องทำเป็นปลากระโห้ได้น้ำขนาดนั้นก็ได้ - -*”
“แล้วกันผู้หญิงจากไอ้ยูคิระหว่างที่เธอไม่อยู่โดยการให้มันแต่งหญิง ??” นั่นไง ย้อนกลับมาทันใจ ว่าแล้วเชียวว่ายัยนี่มันคิดแต่เรื่องแบบนี้จริงๆ -/-^ แต่ว่าฉันไม่ได้บอกซักหน่อยว่าจะไม่อยู่ในงาน แต่ช่างเหอะ ปล่อยไว้แบบนี้แหละ จะได้ไม่เป็นภาระของเพื่อนพ้องอันน่ารักอย่างฉัน ^^
“หญิงแล้วไง มันเป็นแผนร่วมของฉันกับรีเทิร์น อันที่จริงมันไม่เกี่ยวกับฉันเลยซักกะนิดเดียว -//-”
“อ้อหรอออ ยังไงซะ ฉันก็ไม่ยอมให้เพื่อนรักอย่างเธอต้องอกหักเด็ดขาด ฉันจะไม่ให้เธอไปไหนทั้งนั่น แต่เธอไม่อยากแสดงตัวใช่มะ ฉะนั้น ฉันจะทำให้เธอเป็นผู้ชายที่สวยที่สุดเองง ไม่ต้องมัวชักช้าเดี๋ยวเราไม่จัดการเลือกชุดกันเลยมา พร้อมเครื่องแปลงเสียง เอาให้เหมือนไปเลย let’s go ! ><” เอาเข้าไป เฮ้อ ! ฉันละเจ็บตับกับเพื่อนคนนี้ซะจริงๆ ดันรู้ไต๋เราแบบไม่รู้ตัวซะได้ TT
ผ่านไป 1 ชั่วโมง
“ครบหมดแล้วจ้า งั้นต่อไปก็ไปดูฝั่งนั้นกันเถอะ !! ><” ก็ดีนะ แต่จะเฮ้ย ! แผนก็แตกกันพอดีเซ่ เกือบไปๆๆ ยัยบ้า
“ถ้าเอางั้น แผนก็แตกเซ่ ! เอางี้ฝากแมสเสจไปบอกไอ้หัว GMO ด้วยว่า คืนนี้ฉันไม่ไป จะไปสำรวจเมือง โอเค ?” ดูทำหน้าอย่างกับหัวสับปะรดเน่า แค่บอกแค่นี้อ่ะนะ
“แล้วทำไมต้องให้ฉันทำเล่า -//-” เฮ้ย ! แอบหน้าแดง แสดงว่า ห๊า ! อย่าบอกนะว่า แอบไปมี something wrong กันแล้ว โอ้วว ม่าย ทำไมเพื่อนฉันไวไฟขนาดเน่ ไม่ได้ๆ อย่างนี้ต้องสนับสนุน ><
“ โทรไปเหอะ ! นะๆๆ พอดีตังค์โทรศัพท์ เค้าหมดอ่ะตัวเองง ปิ๊งๆๆ”
“มาพิลึกแฮะ ก็ได้ๆ (จึกๆๆๆ<<เสียงโทรศัพท์ก็ยังแนวเหมือนเดิม - -^) หวัดดี ไอ้หัวเห็ดแรดเดินดิน วันนี้ กุมิจัง เค้าไม่ไปงานนะ ทำไมน่ะหรอ ก็ไปสำรวจโรงเรียนน่ะสิ แค่นี้แหละ เออๆๆ รู้แล้วแหละน่า ฉันไม่ผิดสัญญาหรอก สาบานเลยเอ้า ! ไอ้หัวเห็ดแรดเดินดินเอ๊ยย -//-*” หัวเห็ดแรดเดินดิน ? แล้วสัญญาไรอีกอ่ะ ?? แงๆๆ เค้าตกข่าวอีกแล้วง่า
“โป้งแล้ว แอบอะไรอีกห๊ะ !? บอกมาซะดีๆ ไม่งั้น โดนแน่” สายตาอันเชียดเฉือนได้ถูกส่งไปให้เสียวสันหลังเล่น มิจิโยะแอบสะดุ้งหนอยๆด้วยความกลัวเพื่อนสุดที่รักจะลงโทษเอา ก็เลยเล่าทุกอย่างให้ฟัง
“อืมก็คืองี้นะ ...” ฟังไปก็เขินไป อร๊ายย เขินแทนอ่ะ ฟิน~
“ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้นเลย ฉันรู้นะว่าคิดอะไร แต่ว่าคิดไปแล้วเจ็บใจ คิดดูสิ ชุดที่ตานั้นส่งมาเป็นของขวัญวันเกิดน่ะ -////-” เอิ่มม คิดสภาพออกเลย โรคจิตขนาดนั้น ชุดออกมาก็คง ประมาณเกาะอก รัดรูป สั้นๆ แค่คิดก็.. สงสารอิ๊บอ๋าย
“คอยดูนะ ฉันจะทำให้ตานั่นรู้สึก ! เดี๋ยวไปกับฉันนะ ไปหาบิจิโยะจังกัน” แล้วยัยนี่ก็เผด็จการลากฉันไปเฉยอีกแล้ว เฮ้อ ! เจ็บตับ TT
Kumi end
Return mode
ดีจ้า ตอนนี้ฉัน รีเทิร์น อยู่ที่ร้านขายเสื้อผู้หญิงที่ดังที่สุดในนามิโมริ ร้าน HIBARI’ Design พอดีอยู่ในเครือของตระกูลฮิบาริน่ะ = =^ ก็แหม มันได้ส่วนลดฟรีนี่นา ก็ไม่รู้อะไร อยู่ๆเคียวก็บอกว่าจะให้ส่วนลดถ้าพาซือมาซื้อด้วย ดูจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษจะด้วยสิ อ๊ะ ! แล้วผู้ชายที่มาด้วยนอกจากซือก็มีเคียวยะกับไอ้ยูคิของกุมินั่นแหละนะ มันเป็นแผนการของฉันกับกุมิเอง อันที่จริงกุมิแค่บอกว่าอยากเป็นผู้ชายด้วยนึกสนุกอะไรขึ้นมาไม่รู้ ฉันก็เลยบอกว่า ‘งั้นก็ให้ยูคิแต่งหญิงด้วยดิ ยังไงมันก็เคะนี่เนอะ’ แล้วก็ว่าดีๆ อะไรประมาณนี้ ที่จริงก็ไม่ได้พิศวาสตอนมันแต่งหญิงหรอกแต่ว่า ถ้ามันแต่งหญิงก็จะไม่มีผู้หญิงเกาะ แล้วกุมิของฉันก็จะทางสะดวก >< จากนั้นก็คิดแผนให้มันยอมแต่ง อันที่จริงก็ไม่ใช่แผนอะไรหรอกก็แค่ขอร้อง(ขู่)ไปแค่นั้นเอง แน่นอนว่ามันไม่ปฏิเสธ เพราะว่าเราเป็นเพื่อนกันยังไงล่ะ ^^+ ส่วนเคียวยะบอกว่าเขาสัญญาทามากิมา แอบจิ้นนะเนี่ยคู่เนี้ย 555
“นี่ ! สรุปแล้วทำไมฉันต้องมาแต่งหญิงเนี่ย TT” หยุดคร่ำครวญซะทีจะได้มั้ย ก็กำลังเลือกชุดให้อยู่เนี่ย (ผิดประเด็นไปมั้ย - -//ไรท์)
“สุขฉัน มีปัญหาไรแมะ ^^+”
“ไม่มีก็ได้ ชิ !” ทำมาเป็นงอนน่ารักตายแหละ แต่ก็น่ารักจริงๆน่ะแหละ เฮ้อ ! พวกแกไม่น่าเกิดมาน่ารักเล้ย ไม่มีอะไรจะด่า - -^
“อ๊ะ ! เอาชุดนี้ไป ไม่ต้องบ่นคนอื่นด้วย เดี๋ยวนี้ ! หกโมงเย็น ค่อยมาเจอกันที่นี่อีกที เข้าใจนะ !? อ้อ ! ยกเว้นพี่ชายสุดที่รักของฉันนะ เพราะว่าเดี๋ยวพี่เขยฉันจะมารับเอง ไปนะ ^^” แล้วฉันก็เดินออกไปโดยไม่แคร์เสียงคร่ำครวญของทั้งสามคน
“ฮัลโล่ววว ตอนนี้อยู่ไหนอ่ะ เดี๋ยวตามไป แค่นี้แหละ” แล้วก็ซิ่งไปหาสองคนนั้นทันที (ทำไมบทฉันมันสั้นจัง TT//รีเทิร์น)
Return end
Hibari mode
วันนี้เป็นวันที่ผมอารมณ์ที่สุดในรอบสองสามปีมานี้ ^^ เพราะอะไรน่ะหรอครับ คงต้องย้อนกลับไปเมื่อวาน...
“ผมมีตัวเลือกให้คุณสองตัวเลือก”
“เอ๊ะ!”
“ข้อแรก ผมจะแกะกุญแจมีให้คุณ”
“และ...!!!”
“คุณก็จะได้อิสระ ไปจากที่นี่ และเป็นอิสระจากผม เพราะต่อจากนั้นผมจะไม่เข้าไปรบกวนการใช้ชีวิตของคุณอีกต่อไป”
“แต่..ถ้าภายในคืนนี้ คุณยังไม่หนีผมไปไหน ผมจะถือว่าคุณตกลงที่จะอยู่แบบนี้ต่อไป ผมจะให้คุณลองไปคิดดู”
สรุปคือ เจ้าสัตว์ทะเลน้ำลึกนี่ไม่ยอมไปไหน ซ้ำยังกลับมานอนที่เตียงผมอีก แถมยอมให้ผมทำอะไรตามใจ น่ารักซะจริง >< ผมก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าเจ้าสัตว์ทะเลน้ำลึกนี่คิดอะไร แต่ว่าตอนนี้มีความสุขยิ่งกว่าเมื่อก่อนซะอีก ถ้าถามว่าวันนี้ ผมอยากไปงานเลี้ยงอะไรนั่นมั้ย คำตอบก็คือ ไม่ แต่เพราะเจ้าสัตว์ทะเลน้ำลึก ทำให้ผมอยากไป แต่ว่าก็เพราะอย่างนี้แหละ ไอ้พวกสัตว์กินหญ้าทั้งหลายแหล่ถึงต้องตามผมมาต้อยๆๆ เพราะไม่มีชุดจะใส่ เพราะเจ้าหนูฝากมาหรอกนะ ไม่งั้นเจ้าพวกดีได้ตายไปในข้อหาวุ่นวายไปตั้งนานแล้ว - -**
“เอาชุดไป” แล้วผมก็โยนชุดที่จัดเตรียมไว้ไปให้เจ้าพวกสัตว์กินหญ้าแล้วก็ไปหาเจ้าสัตว์ทะเลน้ำลึกตัวน้อยของผมที่ร้านทันที พอผมมาถึงร้าน ผมก็พบว่า เจ้าสัตว์ทะเลน้ำลึกนั่นหายไปแล้ว ! พอผมถามไอ้เจ้าสัตว์กินหญ้าเบอร์ 1 และเบอร์ 2 มันก็ตอบว่าไม่รู้ มันน่าขย้ำมั้ยล่ะ ? ถ้าวันนี้พวกมันไม่ไปงานเลี้ยงแล้วถ้าครอบครัวฉันไม่เป็นส่วนร่วมด้วยแล้วล่ะนะ แกสองตัวโดนขย้ำแน่ - -** ผมเดินออกมานอกร้านด้วยอารมณ์หงุดหงิด แล้วก็พบเจ้าสัตว์ทะเลน้ำลึกกำลังวิ่งมาพร้อมไอศกรีมสองโคน นี่คงเอามาให้ผมซินะ >< ผมแกล้งเก๊กยืนอยู่เฉยๆ แล้วผมก็ต้องเลิกเก๊ก เพราะอะไรล่ะ ก็เพราะไอ้เจ้าสัตว์ทะเลน้ำลึกจอมซุ่มซ่ามมันสะดุดล้มน่ะสิ ! แน่นอนว่าสุภาพบุรุษอย่างผมจะต้องเข้าไปช่วยอย่างแน่นอน แต่มันก็ไม่ได้สวยงามเหมือนอย่างในละคร..
‘แผละ’ ไอศกรีมรสวานิลา ของโปรดเจ้าสัตว์ทะเลน้ำลึก ทั้งสองโคนลงมาที่หน้าของผมเต็มๆ หน้าผมจะขึ้นสิวมั้ยเนี่ย - -^ เจ้าสัตว์ทะเลน้ำลึกตัวต้นเหตุ พอเห็นหน้าผมก็หลุดขำออกมาทันที มันน่า..(จับกด ><) แต่เมื่อได้สติ หน้าของเจ้านี่ก็ซีดขึ้นมาทันที
“ข..ขอโทษครับ ผ..ผมไม่ได้ตั้งจายยยย ><;;” ไม่ตั้งใจเอาซะเต็มหน้าเลย - -* เอาเหอะๆ ถ้าไม่ใช่เจ้าสัตว์ทะเลน้ำลึกของผมนะ ไม่ได้แบบนี้หรอก -//-
“ไปเตรียมตัวได้แล้วไป !”
“ค้าบบบบ ^^” ยิ้มที่มอบให้ผม >< ผมคิดไว้แล้วว่ายังไงๆผมก็จะต้องเอารอยยิ้มนี้มาเป็นของผมให้ได้ ถึงแม้ว่าจะต้องตัวเองหายไปก็ตาม เพราะมันทำให้ของหวานที่ผมเกลียดมีรสชาติขึ้นมายังไงล่ะ
Hibari end
ความคิดเห็น