เสียงกระซิบจากความฝัน

"นี่แกไปขัดส้วมให้สะอาดกว่านี้หน่อย"

เสียงตะคอกที่ดังมากออกมาจากห้องพักพนักงานได้มีชายอายุประมาณ38ปีออกมาจากห้องนั้น 

"โธ่เอ๊ยไอ้อ้วนใช้แต่คนอื่น"ชายหนุ่มคนนั้นพูดออกมาพร้อมกับกำลังเดินไปห้องนํ้า ถ้าไม่ใช่เพราะตอนนี้ฉันไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมลูกละก็นะไม่มาสมัครงานกับปั้มเวรนี่หรอกฉันชื่อกล้าหาญนะโว้ยแต่แม่งไม่กล้าเถียงไอ้อ้วนนั้นน่ากลัวชิบหายเลย เขาได้เดินเขาไปในห้องนํ้าและหยิบอุปกรณ์ทำความสะอาดขึ้นมา

"ฟู่กว่าจะเสร็จล่อซะเย็นเลยขี้แม่งกระจายเต็มโถขัดออกยากชิบหาย" ตู้ด ตู้ด ตู้ด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากกระเป๋ากางเกง "ใครโทรมาวะ "เขาได้รับโทรศัพท์ "สวัสดีครับนี่ใช่คุณศิริลักษณ์ รึเปล่าครับ"

เสียงของชายที่ดูตื่นตระหนกโทรมาพร้อมกับเสียงรถตำรวจที่ดังมาจากโทรศัพท์ "ใช่ครับผมเองว่าแต่คุณเป็นใครครับและเกิดอะไรขึ้น"เขาได้ถามไปด้วยสีหน้าที่ดูงงงวย ชายที่โทรมาตอบกลับไปว่า "ลูกสาวของคุณหายตัวไปแล้วครับตอนนี้เราพยายามตามหาสุดกำลังที่ทำได้ครับ" หลังจากได้ยินดังนั้นผมได้ขึ้นรถยนต์และขับไปที่บ้านให้เร็วที่สุดและความคิดในหัวของเขาคิดว่าถ้าลูกเกิดไปตกนํ้าละเกิดไปเจอพวกลักพาตัวละ 

ตัดมาทางฝั่งบ้านของกล้าที่เด็กหายตัวไป

เราจะทำยังไงดีพวกเราค้นทุกที่แถวนี้แล้วเแต่ไม่เจออะไรเลยตำรวจที่อยู่แถวนี้ก็มีกันตั้งหลายคนทำไม่หาไม่เจอวะ "เอ่อขอโทษนะคะเจอลูกของฉันแล้วใช่มั้ยคะ "เสียงผู้หญิงดังออกมาจากด้านหลัง" ครับพวกเราหาเจอแน่นอนไม่ต้องห่วงไปรอข้างในบ้านได้เลยครับ "ตำรวจคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเสียงที่หนักแน่น "คุณกิ่งศักดิ์ไม่ต้องกังวลครับกำลังคนของทางเราเยอะยังไงก็หาเจอ"  "ต้องหาเจอนะคะ" เธอเดินเข้าไปในบ้าน "หู่วแย่แล้วสถานการณ์ในตอนนี้เริ่มไม่ดีแล้ว" ตำรวจคนนี้พูดพร้อมถอนหายใจไปด้วย

"สารวัตรครับเราได้เจออะไรบางอย่างในนํ้าครับ"....

สวัสดีครับผลงานนี้อาจจะเขียนได้ไม่ดีนักแต่ขอฝากผลงานเรื่องนี้ไว้ด้วยนะครับ