คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4 :: จูบ!! (แบบไม่รู้ตัว >3
Chapter 4 :: จูบ!! (แบบไม่รู้ตัว)
#V Part#
"อื่อ~ =__=^"
ผมลุกขึ้นมาพร้อมกับลืมตาพลางมองไปรอบๆ ตัว ขยี่ตาตัวเองแล้วรี่ตามองภาพตรงหน้าให้เห็นชัดขึ้น รู้สึกมึนหัวยังไงไม่รู้สิ เมื่อคืนผมมาที่นี่ได้ยังไงเนี่ย? ก็เมื่อวานผมยังอยู่ที่ผับอยู่ไม่ใช่เหรอ? แล้วใครที่ลากผมมาที่ห้อง? จินเหรอ? แร็พ? จีมิน? ใครหว่า? แต่ผมจำได้เลยว่าเมื่อคืนผมยังสั่งเตกีล่ามากินอยู่เลยนะ! และจากนั่นก็เออ... ลืมไปแล้วว่ะ -0- แต่ช่างมันเหอะ ใครมันจะไปจำได้เล่า~! ก็ผมเล่นดื่มไปเกือบสิบชอตแหนะ!
ผมลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว
ยี่สิบนาทีผ่านไป..
ผมเดินออกมาจากห้องแล้วเตรียมออกมาหาอะไรกิน (บ้าเหอะ! อย่าเข้าใจผิดที่ว่า 'จะมาหาอะไรกิน' =__=)
"กลิ่นหอมมาเชียวนะไอ้จิน~ มึงนี่แม่งทำอาหารเก่งชิบ" ผมพูดพร้อมกับเตรียมจานไว้รอกินอย่างเดียว
"แค่นี่กูทำได้อยู่แล้ว ^__^"
"เออมึงทำได้ทุกอย่างแหละ~! ..เอิ่มแล้วเมื่อคืนใครลากกูกลับมาว่ะ?" ผมถามเสียงเรียบ
"กูก็ไม่รู้สิ เมื่อคืนผู้จัดการเรียกประชุม"
พอจบคำ เจโฮบที่เพิ่งเดินเข้ามาก็พูดขึ้นมา
"แต่ไม่แน่อาจเป็นไอ้จองกุกก็ได้นะ เมื่อวานพวกกูทิ้งมันให้อยู่กับมึงอะ"
"..จองกุก?!?"
รู้สึกยังไงไม่รู้แหะ เมื่อได้ยินชื่อนี่ออกมาจากปากของตัวเอง รู้สึกได้เลยว่าเมื่อคืนมันยังมีอะไรที่ผมจำไม่ได้อีก เหมือนมันจะเกี่ยวกับไอ้กุกด้วยสิ และอาจสำคัญมากด้วยสำหรับผม.. แต่ผมดันจำมันไม่ได้ซะเอง! ให้ตายสิ!! -[]-++
"ก็ไอ้จองกุกไง! -3-"
"มีอะไรกับกูครับไอ้วี! ไอ้โฮบ! ถึงได้เรียกชื่อกูซะดังเชียว!? -__-"
"มึงมาก็ดีล่ะจองกุก เมื่อคืนมึงลากกูกลับมานี่เหรอ?"
ผมยิงคำถามกลับไป จองกุกพยักหน้าลงเป็นเชิงคำตอบว่า 'เออ! กูเนี่ยแหละที่เป็นคนลากมึงมา!'
หลังจากมื้อเช้าผ่านไปพวกเราก็พากันเข้าห้องซ้อม และเพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ด้วยไง เลยต้องซ้อมหนักกว่าทุกวันมาก
"เลิกซ้อมได้" ไอ้แร็พพูดพร้อมกับลุกเดินออกไปเอาขวดน้ำในตู้เย็นมาให้ทุกคน
ผมรับขวดน้ำที่มันส่งมาให้แล้วเปิดฝาขวด ก่อนจะยกขึ้นดื่ม
"เฮ้อออ~! เลิกได้ซักที เฮ้อ~" ผมบ่น
"อะไรนักหนาว่ะไอ้วี บ่นอยู่ได้! ดูไอ้กุกดิ กูยังไม่เห็นมันบ่นซั๊ก! คำ -0-" เจโฮบเอ็นผม ดูดิดูมัน! ไอ้จองกุกมันเพิ่งเข้ามาวันแรก ก็ต้องตั้งใจซ้อมเป็นธรรมดาอยู่แล้วเซ่~! >^<
"ชิ! -3-" ผมสบัดหน้าหนีอย่างงอนๆ แล้วหันไปพูดกับจองกุก "เอ่อ กูมีไรจะถามมึงหน่อย"
ผมเดินเข้าไปใกล้จองกุก แต่ดูเหมือนว่ามันไม่ค่อยอยากจะเข้าใกล้ผมเท่าไหร่แหะ =[]=
"กลัวไรว่ะกูไม่ได้จะฆ่ามึงซักหน่อย -__-"
"กูไม่ได้กลัวซักหน่อย!"
"เออๆ ไม่กลัวก็ดี กูมีอะไรจะถามมึงหน่อย.. ตามมาดิ" ผมลากแขนจองกุกเข้ามาในห้อง แล้วเอ่ยถามคำถามที่ผมสงใส
"..เรื่องเมื่อคืน.." ผมฉงักเมื่อจองกุกพูดแทรกขึ้นมา
"มึงหมายถึง...!"
"..กูจำไม่ได้ว่ะ กูทำอะไรไปบ้างยังไม่รู้เลย ก็เลยจะมาถามมึงอะ กูไม่ได้ไปทำอะไรเสียๆ หายๆ ใช่ป่ะ? -__-"
"มะ...ไม่หนิ"
"เหรอ? กูรู้สึกเหมือนกูทำอะไรซักอย่าง แต่เสือกจำไม่ได้ว่ะ...!"
"มึงพูดว่ามึงอยากจะเปลี่ยน.. แล้วมึงก็... อะ..เออ..สลบ ..งั่นกูกลับห้องดีกว่า เหนื่อยโว๊ย!"
จองกุกพูดแล้วรีบเดินออกไป เหลือไว้แต่ความสับสนไว้ที่ผม..
ผมนั่งคิดนอนคิดจนเวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมง..
"เปลี่ยนเหรอ?"
ผมอยากจะเปลี่ยน เหรอ..? เปลี่ยนอะไรว่ะ! ทำไมถึงจำไม่ได้ว่ะ!
..เมื่อวานผม โดนอายะบอกเลิก จากนั่นผมก็ไปที่ผับ แล้วเจอไอ้จิน.. ผมจำได้แค่เนี่ย!! แล้วทำไมผมถึงต้องอยากรู้เรื่องที่ผ่านมาแล้วด้วย?..
คำตอบคือ.. ไม่รู้สิ -0-
ผมคิดว่าผมไม่รู้ว่าทำไม.. แต่ในหัวของผมกลับมีภาพของใครคนหนึ่ง.. จองกุก..!
ผมเดินตรงไปยังห้องของจองกุก ซึ่งอยู่ข้างๆ ห้องของผม
"จองกุก" ผมเรียกชื่อพร้อมกับเคาะประตู แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากคนด้านใน ผมเลยตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป
..จองกุกนอนอยู่บนเตียงในสภาพที่ดูเหมือนคนเพิ่งไปผ่านสนามรบมา สภาพหัวที่ยุ่งเหยิงเหมือนเพิ่งคิดเรื่องเครียดๆ มา แต่ก็ให้ตายสิ! มันไม่ได้ทำให้ความน่ารักนั่นลดลงไปเลย
ผมปิดประตูแล้วเดินเข้าไปใกล้จองกุกเรื่อยๆ ใบหน้าเนียนนั่นยามหลับยิ่งทำให้เสน่ห์ในตัวจองกุกยิ่งเพิ่มขึ้น ดวงตากลมมนนั่นปิดสนิด ปากนิด แล้วยังจมูกโด้งเป็นสันได้รูปนั่นอีก..
ผมเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้จองกุกเรื่อยๆ เหมือนมีแรงอะไรซักอย่างดึงดูดผมให้ทำแบบนี้... ริมฝีปากของผมประกบริมฝีปากของจองกุกช้าๆ ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ที่ผมจูบจองกุก แต่ผมรู้แค่ว่าตอนนี้หัวใจของผมมันเต้นแรง และบอกให้ผมรู้ว่า ผมควรจะเปลี่ยน...
##ชอบเม้นค่ะ ช่วงนี้ยุ่งๆ เลยไม่ค่อยได้มาอัพ TOT ไหนจะเรียนอีก การบ้านก็เยอะ แล้วก็ใกล้สอบแล้วด้วย T.,T (บ่นแล้ว -[]-)##
ความคิดเห็น