คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : Chapter 20 :: แขกที่ไม่ได้รับเชิญ
Chapter 20 :: แขกที่ไม่ได้รับเชิญ
#Jung Kook Part#
ผมรีบขับรถออกจากบ้านไปหาไอ้วี ..ให้ตายเหอะ! ทำไมเหตุการณ์เมื่อกี้มันเหมือนในฝันเลยอะ T^T
ยี่สิบนาทีผ่านไป.. ผมกับแทแทขับรถมาอยู่ที่หน้าบ้านไอ้วีเรียบร้อยแล้ว -0-
"โห่! มาเร็วชิบหาย -0-" วีพูดพลางเดินมาเปิดประตูให้ผม
"ก็กูฝัน.." ผมพูดหลังจากออกมาจากรถแล้ว
"ฝัน?"
"อื้ม.. ในฝันมีมึงด้วย"
"นี่มึงคิดถึงกูถึงขั้นเอาไปฝันเลยเหรอ? ^^"
"ในฝัน.. มันเหมือนจริงมากเลยว่ะ กูฝันว่าเราถูกรถชน.."
"มันก็แค่ฝันน่า ^^" วีพูดพร้อมกับก้มหน้าลงไปเล่นกับแทแทที่อยู่ข้างล่าง
"..มันไม่ใช่แค่ฝัน! เมื่อเช้ากูตื่นมา มันเหมือนกับในฝันเลยว่ะ มีคนมาส่งของ แต่กูไม่ได้สั่ง แถมมึงก็กำลังจะมาหากูอีกอะ! ..มันเหมือนซะจนกูกลัว ..กลัวว่ามันจะเป็นจริง.." ผมพูดไปตัวก็สั่นไป ผมกลัวจริงๆ นะ
"ตอนนี้ก็ไม่เป็นไรแล้วนี้ มีกูข้างๆ มึงทั้งคน ^^" วีพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้น ก่อนจะลุกขึ้นแล้วดึงตัวของผมเข้าไปกอด ผมกอดตอบเขาแน่น ตัวก็ยังคงสั่นเทาอยู่อย่างนั้น "ไม่มีอะไรแล้วน่า~ ^^"
เวลาผ่านไปไม่นานนัก ผมค่อยๆ ปล่อยมือออกจากอ้อมแขนของวีช้าๆ ..ตัวของผมก็ค่อยๆ หายสั่นไปทีละนิด ..ผมเคยสัญญากับตัวเองว่าจะไม่อ่อนแอต่อหน้าเขา แต่ตอนนี้ ผมกลับผิดสัญญาที่ให้ไว้กับตัวเองซะได้!
"อะ..อื้ม ^^"
"พี่แทแท.. ทำไมออกไปนานจังอะ? ..อะ.. เอ๋? นั้นเพื่อนของพี่เหรอ? น่ารักอะ! โอ๋ๆ ถ้าเค้าจำไม่ผิด จองกุกใช่ป่ะ? กริ๊ด! โอเฮมิค่ะ! เรียกเฮมิก็ได้ เค้าเป็นน้องคนละแม่ของพี่แทแท ยินดีที่ได้รู้จักค๊า~ >^<" น้องของไอ้วี เออ.. ชื่อไรนะ เฮมิใช่ป่ะ? เอ่อคงใช่! ..เฮมิยื่นมือมาตรงหน้าของผม
"อะ..เออ ฮ่ะ! ยินดีที่ได้รู้จัก ^^" ผมจับมือเธอตอบ
"รู้จักแล้วก็พอดิ! -__-;;" วีดึงมือของผมกับเฮมิออกจากกัน ฮ่าๆ ไอ้วีนี้แม่งหึงไม่เข้าเรื่อง! ขนาดน้องสาวของตัวเองยังไม่เว้น -__-;;
"พี่อะ! >[]<"
"อะไรเล่า!? -0-"
"ชิ! เค้างอนพี่แล้ว!"
"งอนเลย พี่ไม่ง้อแกหรอกนะ ^3^" วีหันไปบอกกับเฮมิ ก่อนจะหันกลับมาพูดกับผมต่อ
"มึงมาตัวเปล่า?"
"ประมาณนั้น ก็กูรีบนี้! -__-;;"
"เดี๋ยวไปเอาของด้วยกัน" วีพูดพร้อมกับดึงแขนของผมให้เดินไปที่รถกับเขาด้วยคน
"ใครบอกว่ากูจะมาอยู่กับมึง?"
"มึงอยู่คนเดียวได้ที่ไหนเล่า?"
"..ก็.."
"เห็นไม๊ล่ะ? ตอบไม่ได้ ไปขึ้นรถเลย ^^" วีเปิดประตูให้ผม ก่อนจะเดินไปที่ฝั่งคนขับ ผมยอมเข้าไปในรถ เพื่อกลับไปเอาของที่บ้าน
"เก็บของเสร็จแล้วจะกลับไปที่บ้านของกูเลยป่ะ? ^^" วีถามผม พลางช่วยเก็บของในตู้เสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้ผมด้วย
"ตามใจมึงอะ"
"อยู่บ้านมึงก่อนล่ะกัน อยู่ที่บ้านกูยัยเฮมิก็มาเป็นก้างอีก -0-"
"ยัยนั้นน้องมึงไม่ใช่เหรอไอ้ห่า!? -__-;;"
"แล้วไงเล่า~? ตั้งสองวันเลยนะที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันน่ะ กูคิดถึงมึงนะจองกุก ^^"
"กูก็เหมือนกัน.. ^^"
"..ตั้งสองวันแหนะ! ให้กูชดใช่เวลาที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันได้มั๊ย? ^^" วีลุกพรวดเข้ามาหาผม ก่อนจะใช่แรงที่มีอยู่ดันตัวของผมให้ล้มลงไปนอนอยู่บนเตียง
"มะ..มึงจะทำอะไร!? >^<"
"ทำแบบคืนนั้น.. ได้มั๊ย?"
"คะ.. คืนนั้น!! ..อุ๊บส์~!.."
ไม่ทันที่ผมจะพูดจบประโยค ริมฝีปากของตัวเองก็ถูกวีครอบครองไปซะเรียบร้อย ..ไม่เอาน่า! คืนนั้นทำเอาผมลุกไปไหนแทบจะไม่ได้ >^< ..ลมหายใจของวีที่ลดต้นคอของผมอยู่ ทำให้สติที่มีอยู่หดหายไปในที่สุด
.
.
.
"ติ๊ด~! ติ๊ด~! ติ๊ด~!" สติของผมกลับมาเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ของไอ้วีร้องขึ้นมา
"ใครโทร. มาว่ะ!?!" วีสบทอย่างหัวเสียก่อนจะหันไปรับสาย ..เอ๋! ..ผมหันไปดูวีอีกรอบ.. ตอนนี้เขาอยู่ในสภาพที่.. ไม่ได้ใส่อะไรเลย!! ส่วนผม.. ก็ไม่ต่างอะไรกับเขาเลย! นี้ผมไม่รู้สึกตัวขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย!?! (เค้าเรียกว่าเคลิ้ม -.,-)
"ฮัลโหา..! หา!? ..มีอะไร? ..ทำไมไม่บอกมาตรงๆ ว่ะ? พูดอ้อมค้อมทำไมเนี่ย!? ..เออๆ เดี๋ยวพี่จะกลับแล้ว! แค่นี้นะ!"
"เซ็งชิบ!! -0-" วีพูดพร้อมกับจดกระดุมเม็ดสุดท้ายให้เข้าที่ "กลับเหอะ.."
"อะ.. อื้ม"
เราสองคนขับรถออกมาจนถึงบ้านของไอ้วี โดยไม่ได้พูดอะไรกันเลย
"มีคนมาหาพี่อะ ^^" เฮมิลุกพรวดขึ้นมาท่าทางดีใจเหมือนเธอเพิ่งจะเจอทองมาหมาดๆ เมื่อเห็นเราเดินออกมาจากรถ
"ใคร? =__=;;"
"บอกก็ไม่ Surprise สิ! ^3^" เหอะๆ เรียกว่า surprise เลยเหรอ? ให้ตายดิ อะไรมันจะดีใจปานนั้นว่ะ! ..จะต้องเป็นคนพิเศษสำหรับไอ้วีแน่เลย?
"ใครว่ะ!? พ่อหรือว่าแม่ล่ะ? -0-"
"ไม่ใช่ทั้งสอง ..หนึ่ง ..สอง ... สาม! ออกมาเลยค๊า~! ^^" สิ่นเสียงของเฮมิ ผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาในชุดเดทสีคลีม พร้อมกับไอ้จิน
"ฮะ.. ฮายอน!!?"
"ไงค่ะวีคิดถึงเค้ามั๊ย? ^__^" ผู้หญิงที่ชื่อฮายอนเดินเข้ามาหาวี ก่อนจะโผล่กอดเขา อะไรกันเนี่ย!? ผมงงไปหมดแล้วนะ! ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน!? แล้ววีกับผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรกัน!? ..คำพูดกับการกระทำของเธอทำให้ผมอึ้งไปหลายนาที ก่อนจะรู้สึกตัว และหันหลังเดินออกไปให้ไกลจากตรงนี้ ไปที่ไหนก็ได้ ที่ไม่ต้องเห็นภาพเหล่านี้อีก..
##ชอบเม้นค่า##
:)
Shalunla
ความคิดเห็น