ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic BTS~VKook] Change it? เปลี่ยนมารักนายได้ไหม!?

    ลำดับตอนที่ #19 : Chapter 18 :: วันสุดท้าย

    • อัปเดตล่าสุด 19 ต.ค. 57



    Chapter 18 :: วันสุดท้าย
     
    #Jung Kook Part#
     
     
    "อือ~ =O=)"
     
            ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับบิดขี้เกียจสองสามที เฮ้อ~! เหมือนเพิ่งจะได้นอนเลยแหะ! -__-^ ผมคิดก่อนจะหรี่ตามองคนตรงหน้าให้ชัดขึ้น ทั้งๆ ที่หน้าของเราก็อยู่ใกล้กันมากจนจมูกเกื่อบจะชนกันแล้วด้วยซ้ำไป~ ทุกอย่างในตัวเขาดูดีไปหมด.. เหมือนมีอะไรบางอย่าง ฉุดผมให้เอื่อมมือไปยีเส้นผมของวี ก่อนจะย้ายมาเป็นที่แก้มของเขาแทน ฮ่าๆ ทำแบบนี้แล้วผมนึกถึงวันที่ผมแกล้งไอ้วีเลยแหะ ^^
     
            "โอ๋~!?" มือของผมฉงักเมื่อถูกวีฉุดไว้ ก่อนจะดึงมือของผมให้สัมผัสกับแก้มของเขาอีกครั้ง
     
    "ทำไรอะ? กูรู้ตั้งแต่มึงจ่องหน้ากูแล้วจองกุก~! ^3^"
     
    "..ก็..กู.." เอาล่ะสิ! ผมพูดไม่ออก ไอ้วีจับได้แล้วว่าผมแอบทำอะไรเขาบ้างเมื่อกี้
     
            "..จองกุก กูถามมึงจริงๆ เหอะ มึง..รักกูมั๊ย? ^^" วีถาม พลางเล่นนิ้วมือของผมไปมา (เห็นนิ้วเป็นตุ๊กตา -__-^)

     
            "..ที่ผ่านมามึงยังไม่รู้อีกเหรอ? ..กูจูบตอบมึง กูเป็นห่วงมึงตอนที่มึงจะต่อยกำแพง กูหึงตอนที่มึงช่วยผู้หญิงคนนั้น กูร้องไห้เพราะแค่กลัวว่ามึงจะโกธร.. กูมีความสุขเวลาที่มีมึงอยู่ด้วย กูไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ที่กู..รักมึงว่ะ!.. ไอ้วี"

     
            คำพูดทุกคำ ออกมาจากความทรงจำของผม ..ผมรักวีจริงๆ เมื่อก่อนผมยังไม่เคยรู้ด้วยซ้ำไป ว่าไอ้ความรู้สึกแบบนี้เค้าเรียกกันว่าอะไรกัน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความรักคืออะไร แต่เมื่อผมได้มาเจอเขา วีทำให้ผมรู้สึกว่าถูกรัก เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก และมันไม่สามารถบรรยาออกมาให้เป็นคำพูดได้..

     
    "กูก็รักมึงไอ้ตัวเล็ก~ ^^"

     
             วีดึงตัวผมเข้าไปกอด แล้วโน้มใบหน้าเขามาใกล้ผม ก่อนจะกดริมฝีปากลงบนริมฝีปากของผมอย่างอ่อนโยน ริมฝีปากที่ร้อนฉ่านั่นทำให้สติของผมที่มีอยู่ หลุดหายไป และตกอยู่ในภวังค์อย่างง่ายดาย
     
    .
     
    .
     
    .
     
    "จองกุก.. กูว่าวันนี้กูจะกลับแล้วว่ะ" คำพูดนั้น ทำให้ผมฉงัก
     
            "อะ.. อื้ม กลับดิ ระวังคิดถึงกูล่ะ~ ฮ่าๆ~ ^^" ผมฝืนยิ้มจางๆ ไปให้วี ให้ตายดิ! ผมไม่อยากห่างจากเขาเลย T^T
     
    "กูคิดถึงมึงทุกนาทีแหละ แต่เมื่อไหร่กูคิดถึงมึงมากๆ จริงๆ กูก็จะมาหามึงไง ^^"
     
    "จริงๆ นะ? เออ.. แล้วไอ้จินล่ะ?"
     
    "จริงดิ~ ส่วนไอ้จินตอนนี้คงรออยู่พวกเราอยู่ข้างล่าง หรือไม่ก็.. หน้าประตู -__-;;"
     
            "เมื่อคืนมันนอนข้างนอกไม่ใช่เหรอ!? กูแม่งลืมไปเลยว่ะ! -[]-^" ผมพูดพร้อมกับลุกขึ้น ก่อนจะเดินไปที่ประตู และเปิดมันออก (ตู้โดนย้ายออกไปเมื่อไหร่ไม่รู้) วีก็เดินตามผมออกมาด้วย
     
     
            "จองกุก! ไอ้วีไม่ได้ทำอะไรมึงใช่มั๊ย!?" จินที่ยืนรออยู่ที่หน้าประตู (เป็นอย่างที่วีพูด) ในสภาพที่เหมือนคนไม่ได้นอน พูดออกมาพลางสำรวจตัวของผม

     
    "ไม่นี่~ มึงคิดมากไปเอง -O-" มีแต่ผมนั่นแหละที่ทำ -.,-
     
    "สรุปเมื่อคืนมึงได้นอนหรือเปล่าน่ะ? -__-;;" วีโพล่ขึ้นมาถามจิน
     
    "มึงเห็นสภาพกูแล้วคิดยังไงเล่า!? ไอ้ฟราย!! -[]-;;"
     

            "เหอะๆ วันนี้ตอนเย็นๆ กูว่าจะกลับแล้วว่ะ~ ยิ่งมีมึงมาอยู่ด้วยกูยิ่งไม่มีความสุข -O-"
     
            "มึงกลับไปเลย เดี๋ยวกูอยู่เป็นเพื่อนจองกุกเอง -__-;;" "ไม่โว๊ย! กูไม่อณุญาติ! กูกลับ มึงก็ต้องกลับพร้อมกับกู เกิดมึงคึกอยากจะปล่ำจองกุกขึ้นมาทำไง!? -__-;;" ผมส่งสายตาจิกกัดไปให้ไอ้วี.. ก็ดูมันพูดดิ! พูดออกมาได้ >[]<

     
             มันก็จริงอย่างที่ไอ้วีพูด เมื่อคืนไอ้จินก็ เออ..จูบผม ผมไม่ควรอยู่ใกล้มัน และยิ่งตอนที่มันเป็นแบบเมื่อคืนนี้ยิ่งแล้วใหญ่! ถ้ามันเครียดแล้วเกิดคิดฆ่าหมกศพผมทำไงอะ T^T

     
             "เออ.. มึงกลับไปพร้อมกับไอ้วีเหอะ ทุกครั้งก็อยู่คนเดียวมาตลอด กูก็อยู่ได้ มึงไม่ต้องอยู่เป็นเพื่อนก็หรอก"
     
    "เอางั้นเหรอ?"
     
    "อ่าฮะ~!"
     
    "ก็ได้"

            "ดี! งั้นเดี๋ยวพวกเราไปเที่ยวกันเอาป่ะ? ที่ผ่านมาพวกเราแทบไม่มีเวลาว่างไปไหนมาไหนเลยนะ ^^"

     
            "ไปๆ~!" ผมรีบพูดขึ้นมา ผมตามหาเวลาแบบนี้มานานแล้วแหละ ตั้งแต่ผมเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของวงนี้

     
    "จองกุกว่าไง กูก็ว่างั้นอะ -O-"




     
     
    #V Part#

     
            พวกเราออกมาจากบ้ายของจองกุก มาที่ เออ.. คงหนีไม่พ้น 'สวนสนุก' -__-;; ผมกับไอ้จินออกมาในสภาพที่ประมาณว่าเพิ่งไปฟัดกับหมามา -__-^
     

            "จองกุก มึงอยากเล่นเครื่องไหนว่ะ? ^^" ผมถามขึ้นมาระว่างที่กำลังยื่นมอง เด็กๆ ที่เล่นเครื่องเล่นหลายๆ อย่างไปมา พลางยิ้มให้ เด็กหลายคนมองหน้าผมแล้วก็ยิ้มตอบ แต่สำหรับเด็กคนนี้.. ^^ "หะ.. เห๊!? =()=;;"
     
             "ฮือๆๆ~ แม่อะ~! แม่ผมอยู่ไหนอะ? โฮๆ~! T^T"
     
             "เฮ้! น้องเค้าหาแม่ไม่เจอว่ะ?" ผมหันไปถามสองคนนั้น ที่ยืนมองเด็กคนนี้ พลางมองหน้าผม ที่โดนเด็กนี่ดึงชายเสื้อของผมไว้ไม่ยอมปล่อยไปๆ มาๆ สลับกันไป

     
    "ช่วยน้องเค้าตามหาดิ" ไอ้จินตอบผม แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะ..
     
    "มึงคิดดู คนที่นี้มีตั้งกี่คนว่ะ?" ผมขัด

     
            "เดินไปเรื่อยๆ เด็กมันคงรู้มั้งว่าใครเป็นแม่อะ แต่ถ้าแม่ของเด็กเห็นก็คงมาเอาไปเองมั้ง" จองกุกพูดพลางนั่งยองๆ ลงกับพื้น พร้อมกับช่วยดึงเด็กคนนั้นออกจากตัวของผม


     
    "น้องหลงกับแม่ที่ไหนเหรอครับ? ^^"
     
    "ผมจำไม่ได้ โฮๆ TOT"
     
    "หน้าตาแม่ของน้องเป็นยังไงเอ่ย? ^__^"
     
    "..."
     
    "เออจริง เด็กคงบรรยายไม่รู้เรื่อง แล้วแม่น้องใส่เสื้อสีอะไรเหรอครับ? -__-^"
     
    "ผมไม่ได้ดูอะ โฮๆ"
     
    "รถแม่น้องมีไหน? -__-;;" จองกุกพยายามถามไอ้เด็กนี้ แต่คำตอบก็ยังคง..
     
     
    "ผมจำไม่ได้อะ -3-"

            "โว๊ย! ตกลงน้องรู้อะไรบ้างวะครับ!? อะไรๆ น้องก็ไม่รู้ว่ะ! ถ้าเป็นแบบนี้แล้วพวกหาแม่น้องไม่เจอพี่จะปล่อยน้องไว้ที่นี้จริงๆ นะเว๊ย!" และจองกุกก็ดูเหมือนว่าจะหมดความอดทนแล้วสิ~! -__-;; ส่วนเด็กนั้นก็คงจะทำได้แต่..
     
     
    "ผะ..ผม~ ฮือๆ~ โฮ~! TT^TT"


     
     
             พวกผมพยายามเดินหายตัวแม่ของเด็กนี้ ส่วนจองกุกก็ถามไปเรื่อยๆ จนถึงห้างดังแห่งหนึ่ง ที่เป็นส่วนหนึ่งของสวนสนุก (มโนแป๊บส์~!) แต่เด็กนี่ก็ยังคงคำตอบเดิม -__-^ และหลังจากนั้นแม่ของไอ้เด็กนี้ก็เดินร้องไห้เข้ามาหาพวกเราก่อนจะนำตัวกลับไป สรุปว่าเด็กนี่เดินออกมาเอง เพราะอยากเล่นเครื่องเล่นสินะ.. ให้ตายดิ!
     
     
    "ไม่เล่นแล้วโว๊ย! เซ็ง!! -3-;;"

            "นิดเดียวเองน่า~ อีกอย่างได้บุญด้วยนะ ^^" ผมพูดพลางส่งยิ้มไปให้จองกุก ที่เดินอยู่ข้างๆ (ไอ้จินไปเข้าห้องน้ำ~ เสร็จโจร ^[]^)
     
            "มึงก็พูดได้ไอ้วี~ มึงก็ลองมาเป็นกูดิ กูถามไอ้เด็กนั้นก็ได้แต่ตอบกูมาแค่ 'ไม่รู้ๆๆ' ให้ตายดิว่ะ! -__-;;"

     
            "เดี๋ยวนี้มึงขี้บ่นเยอะขึ้นนะ ^^" ผมพูดพลางยกน้ำในมือขึ้นมาดื่ม
     

            "ไม่รู้โว๊ย! ...หือ~ เฮ้! มึงดูนี้ดิ น่ารักชิบหาย ^^" จองกุกพูดพร้อมกับเดินเข้าไปในร้านๆ หนึ่งก่อนนั่งยองๆ ลงตรงหน้าสิ่งหนึ่ง พลางชี้ให้ผมดูสุนัขสองสามตัวที่อยู่ในกรง
     

     
    "อยากได้ป่ะล่ะ? ^^" ผมถาม
     
    "อืม" จองกุกเหมือนจะไม่ค่อยสนใจที่ผมพูดนัก เลยตอบมาแค่สั้นๆ
     

            "มึงอยากได้ตัวไหน?" จองกุกไม่ตอบผม แต่กลับเล่นกับสุนัขตัวสีขาวตัวหนึ่งที่ดูจะตัวเล็กและบอบบางที่สุด "ป้าครับ! ผมเอาตัวนี้ครับ อ่อ! ผมซื้อปลอกคอด้วยนะ ^^" ผมพูดพร้อมกับชี้ไปทางสนัขตัวที่ไอ้ตัวเล็กกำลังเล่นอยู่
     
     
    "เฮ้ย~! แต่กู...!"
     
    "ก็กูซื้อให้อะ หรือมึงไม่เอา? กูจะได้บอกป้าเค้าให้ ป้า...~!"
     
    "เฮ้ๆ เอาดิเอา~! -3-"
     
     
     



     
            "มึงจะตั้งชื่อไอ้ตัวนี้ว่าไง?" ผมถามขึ้นขณะที่กลับมาถึงบ้านแล้ว ส่วนไอ้จินไปเก็บของก่อน
     
    "หมานี้ของกูใช่ป่ะ?"
     
    "ก็ใช่ แต่ก็ของกูครึ่งนึ่ง ^^"
     
    "โห่! ไหนบอกว่าซื้อให้กูไง -__-^"
     
            "น่านะ! ..เอาเป็นว่าชื่อ...!" คำพูดของผมหยุดไปกะทันหัน เพราะจองกุกพูดแทรกขึ้นมาก่อนที่ผมจะพูดจบ
     
     
    "ชื่อแทแทไง ฮ่าๆ ชื่อน่ารักมากเลยฮ่าๆ ^^"
     
    "นั่นมันชื่อกู -__-;;"
     
    "นะๆๆ วีนะ ถือว่ากูขอน๊าๆๆ *O*"
     
     
    "เออๆ ก็ได้อะ"
     
     
    "เย้! ..แทแทไปข้างนอกกันดีกว่าเนอะๆ~ ^^"
     

             ตอนแรก.. ผมก็คิดว่ามันคงจะดีมากๆ ถ้าจองกุกมีเพื่อนเล่นแบบนี้.. แต่ตอนนี้.. ผมคิดว่า.. ผมอยากตาย! ไหนเป็นผมไปได้อะ ที่โดนทิ้ง!! T^T







     
    ##ชอบเม้นค๊า~ พรุ้งนี้... เปิดเทอม ให้ตายดิ! เร็วปานสายฟ้าแท้หนอ~! -0- ##


     
    CR.SHL
    :) Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×