Dead Survivor

บทนำ

กลิ่นเลือดที่ซาดไปทั่ว เศษของตึก บ้านที่พังนั้นเกลื่อนไปหมดจุดจบของมนุษย์เหรอ นั้นเป็นคำถามที่มีไว้สำหรับสถานการณ์แบบนี้ ซากศพที่เดินไปมาทั่วเมือง ซอมบี้นั้นคือชื่อที่เรานั้นเรียกพวกมันคนที่ถูกพวกมันนั้นกัดจะตายไปมานานก็จะกลายเป็นพวกมัน ไม่รู้ว่าใครนั้นเป็นคนแรกที่ติดเชื้อแต่ว่าตอนนี้นั้นมีพวกมันนั้นเต็มไปหมด การเอาตัวรอดนั้นมีเพียงสามวิธี 1.วิ่งหนีไปเรื่อยๆ  2.สู้กับพวกมันและพยายามมีชีวิตอยู่ต่อไป 3.ตายก่อนที่พวกมันนั้นจะกัด สำหรับพวกผมแล้วนั้นเลือกที่จะสู้แทนที่จะวิ่งหนีเพื่อที่จะมีชีวิตรอด

‘สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเพียงเวลาไม่นานทุกอย่างก็ไม่เป็นเหมือนเดิม’

แน่นอนว่านั้นพวกเรานั้นอาจจะหรือไม่ก็ได้ที่จะเปลี่ยนแปลงมันผมนั้นยังไงก็ยังรักชีวิตนี้อยู่และต้องอยู่รอดต่อไปให้ได้ด้วยสิ่งที่ผมนั้นทำได้รวบรวมพรรคพวกที่ยังไม่ตายนั้นบากหน้าเข้าไปค้นหาความจริงของเรื่องราวทั้งหมด และที่สำคัญกว่านั้นคือ ช่วยเหลือผู้คนที่ยังมีชีวิตอยู่

“เฮ้ย คุรามะ เอาไงจะลุยเลยไม่”

“ปืน กระสุนพร้อม แล้วละนะคุรามะคุง”

ผมนั้นยืนมองเหล่าคนตายที่เดินมาทั่วโรงเรียนนั้น พอละสายตาเพื่อนๆของผมนั้นก็เตรียมพร้อมสำหรับการฝ่าดงพวกมันแล้ว ปืน มีด สิ่งต่างๆที่สามารถใช้ฆ่าพวกมันได้เพราะการที่จะอยู่ให้รอดตลอดไปนั้นต้องมีสิ่งของเหล่านี้ ผมนั้นลุกขึ้นยืนพร้อมกับยกดาบคาตานะที่อยู่ในมือนั้นขึ้นพาดไหล่ แน่นอนว่าถึงเวลาแล้วที่เรานั้นจะไปจากที่นี่เพราะว่ามนุษย์นั้นต้องการหาสิ่งที่ตัวเองนั้นพอทำได้ในสถานการณ์แบบนี้

“Dead Survivor ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว”