เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม
เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ใยรักร้ายคุณชายเจ้าอารมณ์ [E-book พร้อม]
คุณชายมู่เป็นประดุจพี่ชายแม้เขาจะเป็นเจ้านาย แต่แล้วเขาก็พาข้าก้าวข้ามความสัมพันธ์นั้นมายาวไกล แม้ตอนแรกข้าไม่ได้เต็มใจ แต่เพราะเป็นเขาข้าถึงรู้ว่า...ไม่มีทางที่ข้าจะหลุดพ้นจากเขาไปได้จริง!
ผู้เข้าชมรวม
492
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ
จีนโบราณ นิยายจีนโบราณ ย้อนยุค โรแมนติก พระเอกคลั่งรัก จีนย้อนยุค รักจีนโบราณ นิยายรัก นิยายจีน ดราม่า แม่ทัพ รัก แก้แค้น แฟนตาซี
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
อีบุ๊คมาแล้วนะคะจิ้มตรงนี้ได้เลยค่ะ
(หากใครสะดวกที่นี่ในเด็กดีก็ลงอีบุ๊คแล้วนะคะ)
คุณชายมู่หรงซานเป็นประดุจพี่ชาย แม้แท้จริงแล้ว เขาจะถือว่าเป็นเจ้านายของข้าก็ตาม แต่แล้วเขาก็พาข้าก้าวข้ามความสัมพันธ์นั้นมายาวไกล ตอนแรกข้าอาจไม่ได้เต็มใจนัก แต่เพราะเป็นเขากระมัง ข้าถึงได้รู้แน่ชัดว่าตนเองไม่มีทางที่จะหลุดพ้นจากเขาไปได้จริง!
“หากมีวันใดที่ท่านไม่พอใจข้า ข้าเองก็คงเป็นเช่นเดียวกับนาง...”
ข้ากล่าวกับดอกไม้ในกระถางเบื้องหน้า
“เจ้าแน่ใจหรือว่ามันจะมีวันนั้น”
เสียงทุ้มที่ดังขึ้นเบื้องหลังสะกิดใจข้าร่วงลง เป็นคุณชายมู่กลับมาแล้ว ฝีเท้าเขาช่างเบาจนไร้เสียง ร้ายกาจยิ่งนัก!
“ท่านแอบฟังข้าเจรจากับดอกไม้ได้อย่างไร?”
ข้าท้วงเขา
“หากดอกไม้นี้กล้ายั่วยวนเจ้า จนทำให้เจ้ามีความลับต่อข้า ข้าจะเผามันเสีย!”
“คุณชาย!”
ข้ายืนขวางหน้ากระถางไว้
“เจ้าปกป้องมันรึ?”
คุณชายถามข้าพร้อมขมวดคิ้วมุ่น
“แน่นอน เพราะข้าดูแลมันมาอย่างยากลำบาก ที่ผ่านมาข้าก็มีเพียงมันเท่านั้นคอยเป็นเพื่อนคลายเหงา”
ข้ากล่าวตามตรง
“ข้าทำให้เจ้าทรมานถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?”
คุณชายถามเสียงอ่อนขณะดึงข้าเข้าสู่อ้อมแขนของเขา กอดนี้ที่ห่างเหินมานาน ยามข้านึกถึงมันเมื่อห่างไกลกัน ความเจ็บปวดเกาะกินใจจนรู้สึกเจ็บแปล๊บในทรวงอกเป็นประจำเลย
“ตั้งแต่ได้พบท่าน ความทรมานเดียวของข้าคือการต้องห่างท่าน...”
ข้ากอดเขาเอาไว้แน่น
“ข้าไม่เชื่อหรอก”
“คุณชาย...”
ข้ากอดเขาแน่นขนาดนี้แล้ว เขายังไม่เชื่อข้าอีกหรือ?
“เจ้าต้องพิสูจน์ ข้าถึงจะเชื่อ...”
เสียงแหบพร่ากระซิบลงข้างหูบ่งบอกถึงความปรารถนา ยามเขามองข้ามีเพียงเรื่องอย่างว่าวนอยู่ในหัวหรืออย่างไรกัน!
“ข้าไม่พิสูจน์หรอก ท่านไม่เชื่อก็ตามใจ”
ข้าว่าแล้วผละกายออกห่างเขา
“ข้ารีบจัดการงานกลับมาหาเจ้า เจ้ากลับเป็นเสียแบบนี้ เช่นนั้นข้าคงไม่ต้องหวังอะไรแล้ว”
คุณชายตัดพ้อก่อนจะเดินหนีข้าเข้าไปในเรือนทันใด
“อ้ะ!”
ข้าคิดว่าตนเองควรทำอะไรสักอย่าง แต่ในยามนี้มันไม่มีหนทางใดเลยที่ข้าคิดออก
“นี่เขาน้อยใจข้าอย่างนั้นหรือ?”
ข้าสับสนยิ่งนักกับอารมณ์อันแปรปรวนง่ายของเขา
*กติกา*
ลงตัวอย่างให้อ่าน 7 บทนะคะ หลังจากนั้นติดเหรียญค่ะ
สำหรับใครที่สายอีบุ๊ค มีวางจำหน่ายแล้วค่ะ
ฝากเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะจิ้มตรงนี้แล้วพบกันได้เลย
ผลงานอื่นๆ ของ ล้านวลีร่าย ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ล้านวลีร่าย
ความคิดเห็น