บทนำ
กาลครั้งหนึ่งเมื่อนานแสนนามาแล้วจนมิอาจจะประมาณการได้ เมื่อครั้งนั้นโลกและมนุษย์ของเรายังไม่มีเวทมนตร์ ผู้คนต่างก็อยู่อาศัยกันอย่างสงบสุขและอยู่กันอย่างมิตรฉัน แต่แล้ววันนึงเมื่อมีชายผู้นึงค้นพบคริสตอลส่องแสงระยิบระยับขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ใต้ภูเขาอันไกลโพ้นจากผู้คนและซ่อนเร้นจากผู้ที่จะใช้ประโยชน์จากมันมานานก็ถูกปลดปล่อยแล้วสูญสลายออกไปในอากาศเพียงแค่ปลายนิ้วสัมผัส ก่อนมันจะกระจัดกระจายแฝงเร้นเข้าไปในตัวมนุษย์และล้วนทุกสรรพสิ่งบนโลก
ผู้คนต่างกล่าวขานมันว่าเวทมนตร์ที่พระผู้เป็นเจ้าทรงประทานให้ แต่พวกเขาเหล่านั้นได้หารู้ไม่ว่าหากผู้ที่ครอบครองมันมีจิตใจที่สกปรกและไร้ซึ่งเมตตา เวทเหล่านั้นก็จะทิ่มแทงและครอบงำผู้ที่มันอาศัยร่างอยู่จนกลายเป็นปีศาจในที่สุด
และแล้วความสิ้นหวังของโลกก็บังเกิดขึ้นเมื่อมีกลุ่มคนบางกลุ่มที่ใช้เวทมนตร์ในการรบราฆ่าฟันผู้คนและทำให้พวกเค้ากลายเป็นปีศาจที่กระหายเลือด
เป็นเวลายาวนานมากกว่าหลายร้อยปีที่พ่อมดแม่มดต้องหลบซ่อนตนเองอยู่ภายใต้บ้านเรือนที่ได้รับการปกป้องจากคาถาผู้พิทักษ์ แต่ก็ใช่ว่าบ้านทุกหลังจะสามารถทานทนต่อพลังเวทอันแข็งแกร่งของปีศาจไปได้ สำหรับพ่อมดแม่มดที่ร่ายเวทได้ไม่ดีพอพวกเขาเหล่านั้นจะสร้างได้เพียงบาเรียอันบอบบางที่เพียงแค่ร่ายคาถาโจมตีใส่เพียงไม่กี่ครั้งเวทนั้นก็แตกสลาย พวกเขาเหล่านั้นจะถูกปีศาจรุมกัดกินทั้งเป็นด้วยความทารุณจนกระทั่งสิ้นใจและเหลือไว้เพียงเศษซากของกองกระดูกและเลือดที่สาดกระเซน
วันเวลานับผ่านไปอย่างช้าๆคู่ไปกับยุคมืดของโลกที่ถูกคลอบงำโดยกลุ่มคนที่เรียกตนเองว่าโอดิน หรืออีกชื่อที่เรียกกันว่าเจ้าแห่งอำนาจและเวทมนตร์
"นับแต่นี้ไปจะเป็นการคัดเลือกนักเรียนเข้าประจำกลุ่ม โดยจะมีไกอาสำหรับผู้ที่ครองเวทดิน โพไซดอนสำหรับผู้ที่ครองเวทน้ำ ซุสสำหรับผู้ที่ครองเวทลมและสายฟ้า และสุดท้ายคือนีเฟสตุสสำหรับผู้ที่ครองเวทย์ไฟ ส่วนในเรื่องที่มาของชื่อนั้นนักเรียนที่เข้ามาใหม่ทุกคนคงจะศึกษาเกี่ยวกับโรงเรียนแห่งนี้กันมาดีแล้ว" อาจารย์ผู้ควบคุมดูแลการรับนักเรียนใหม่กล่าวชี้แจงรายละเอียดการเข้าประจำกลุ่มเวทโดยใช้หลักเกณฑ์ของธาตุภายในตัวนักเรียนเป็นตัวแบ่ง
นับตั้งแต่ยุคมืดสิ้นสุดลงโรงเรียนเวทมนตร์แห่งนี้ก็ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อสอนการใช้เวทมนตร์และการควบคุมมันอย่างถูกวิธีเพื่อที่จะไม่ให้เกิดเหตุการณ์อันเลวร้ายจนต้องถูกพลังในตัวครอบจนก่อให้เกิดปีศาจขึ้นมาอีก
ชื่อของกลุ่มเวทย์นั้นได้มาจากกลุ่มพ่อมดแม่มดถึงสี่กลุ่มที่ลุกฮือขึ้นต่อสู้กับปีศาจจนนำมาสู่ชัยชนะและปลดปล่อยโลกให้พบกับแสงสว่าง และเพื่อเป็นการลำลึกถึงความกล้าหาญเหล่าพ่อมดแม่มดรุ่นหลังที่ก่อตั้งโรงเรียนแห่งนี้ขึ้นมาจึงใช้ชื่อของกลุ่มผู้กล้าเหล่านั้นมาตั้งเป็นเป็นชื่อกลุ่มจำแนกพลังเวทของเด็กๆที่เข้ามารับการศึกษาที่โรงเรียนสอนเวทมนตร์มอนเทียร์น่า
_____________
ชี้แจงเนื้อหาของแฟนฟิคเรื่องนี้
1. ฟิคเรื่องนี้ได้รับแรงบัลดาลใจมาจากหนังสือและภาพยนต์เรื่องแฮร์รี่ พอตเตอร์ โดยจะมีการหยิบยกบางส่วนเข้ามาประกอบกับฟิคเรื่องนี้ด้วย อาธิเช่นสัตว์ผู้พิทักษ์เป็นต้น แต่ถ้าหากผู้อ่านนั้นอ่านไปแล้วรู้สึกตรงนี้เหมือในแฮร์รี่ พอตเตอร์เลย ก็ใช่แหละครับ ใช่เลย
2. เนื้อเรื่องมีความจินตนาการและความเล่นใหญ่ของผู้แต่งค่อนข้างมากจนอาจบางครั้งทำให้ผู้อ่านรู้สึก "โอเวอร์ไป๊" ทางไรท์ก็ขอประทานโทษไว้ที่ตรงนี้555
3. ไรท์ไม่มีเจตนาจะทำให้ชื่อศิลปินเสียหายเพราะทั้งหมดนี้เป็นเพียงจินตาการเฉกเช่นข้อสองที่บอกเอาไว้แล้ว
4. อันนี้ค่อนข้างสำคัญเพราะจะเป็นการแต่งแบบ ชช หรืออีกชื่อก็คือแต่งมาจากคู่จิ้นต่างๆในเซบทีน ส่วนใครจะจิ้นกับใครอันนี้ก็ต้องรอดูตอนอัพอีกทีนั่นแหละครับท่านผู้อ่าน
5. โปรดมอบความรักความเมตตาแก่ผู้แต่งกันเยอะๆ เพราะผู้แต่งค่อนข้างเป็นบุคคลที่ใจบาง T^T
ปล. ไม่มีอะไรหรอก ไม่รู้จะคุยอะไร อิ_อิ ไปแล้วนะ บัย
ความคิดเห็น