[The Creepypasta] มาอ่อยใจกับไอ้เปรต ~

        เรื่องนี้เป็นเรื่องเหล่า Creepypasta ที่ทุกๆ คนจะชอบเหล่าตัวละคร หรือความบ้าเลือดของฆาตกร หรือไม่ก็ความหล่อ ความเท่ละมั่ง และแน่นอนทุกคนมีบท คุณก็มีบทด้วยเช่นกันคุณได้รับบทเป็นนางเอกชื่อไรล่า ที่มีหน้าตาน่ารักผมยาวเป็นที่รักของทุกคน เราจะเอาความหน้ารักของคุณมาทำให้เหล่า Creepy pasta หลงสเน่ห์กันเถอะ!!!

...............

        วันนี้ก็เป็นอีกวันของคุณ ที่ต้องทำการย้ายบ้านเพื่อไปบ้านหลังใหม่ที่อื่น เพราะพ่อของคุณเป็นประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ พ่อคุณบอกว่าถ้าเราอยากสะบายเราต้องย้ายบ้าน คุณเสียใจมากที่จะต้องจากบ้านและเพื่อนเก่าไป 

        คุณมีน้องชายชื่อกัส อายุห่างกันสองปี และพี่ชายชื่อแมกซ์อายุห่างกันสามปี กับสุนัขพันธ์ุโกลเด้นตัวผู้อีกหนึ่งตัวชื่อลีโอ แมกซ์กับกัสไม่รู้สึกเศร้าหรือเสียใจ พวกเขาดูเหมือนจะมีความสุขอันที่จริงพ่อซื้อโน๊ตบุ๊คกับไอโฟนคนละเครื่อง บอกตามตรงเลยว่าพี่น้องคุณติดเกม ส่วนแม่ของคุณก็เป็นเลขาของพ่อก็เลยไม่ค่อยมีเวลาให้คุณและพี่น้อง

        ตอนนี้คุณเตรียมของเสร็จก็เตรียมตัวขึ้นรถคันใหม่ที่พ่อซื้อมา "ไรล่า!!" คุณหันหลังไปตามต้นเสียงกลับเห็นเพื่อนของคุณสามคนตะโกนเรียกพร้อมโบกมือ "ไรล่า!!" คุณดีใจมากเลยวิ่งไปหาเพื่อนของคุณ

     

        "ไรเดอร์!! โซเฟีย!! เอ็มม่า!!" คุณวิ่งไปกอดพวกเขา "นี่พวกเธอโดดเรียนเพื่อมาหาฉันเลยหรอ" คุณเริ่มน้ำตาคลอ "เฮ้ อย่าร้องนะพวกเราจะอยู่ข้างเธอเสมอ" ไรเดอร์พูด "ใช้ไรล่า!! อย่าลืมพวกเรานะ" เอ็มม่าพูดพร้อมเช็ดคราบน้ำตาคุณ "นี่ เอาไปกินด้วยระหว่างทางนะ" โซเฟียนำถุงคุกกี้ที่เธอทำเองมาให้คุณ "ขอบใจนะ ฉันจะกินมันให้หมดเลย"

        "ไรล่า!! เราจะไปกันแล้ว" พี่แมกซ์เรียกคุณให้รีบขึ้นรถ คุณรู้ว่าพ่อเป็นคนใจร้อนถ้าช้ากว่านี้พ่อต้องหัวระเบิดแน่ๆ ก่อนจะไปคุณกอดเพื่อนคุณอีกครั้งแล้วบอกลาด้วยรอยยิ้ม คุณรีบขึ้นรถแล้วหันไปมองเพื่อนแล้วโบกมือตอนที่รถเคลื่อนที่

        คุณนั่งรถประมาณหกชั่วโมง คุณได้มาถึงบ้านหลังใหม่เป็นคฤหาสน์หลังพอดีน่าอยู่ ข้างหลังคฤหาสน์เป็นป่ารกทึบมีสนามหญ้ากว้าง มีดอกหญ้าและดอกไม้ คุณรู้สึกไม่ดีที่มองเข้าไปในป่า เหมือนมีสิ่งที่ไม่น่าไว้ใจอยู่ในนั้น และเพื่อนบ้านฝั่งตรงข้ามก็เป็นคฤหาสน์หลังเก่าเหมือนกัน "มองไรอยู่ไรล่า" พ่อคุณถาม "เปล่าค่ะ.. ไม่มีอะไร" พ่อคุณยิ้มแล้วลูบหัวคุณอย่างอ่อนโยน "งั้นเหรอก็ดีแล้ว เข้าบ้านกันเถอะเขาน่าจะจัดบ้านเสร็จแล้วมั่ง"

        คุณเข้าไปในคฤหาสน์ข้างในถูกตกแต่งอย่างสวยงาม คุณประทับใจกับบ้านหลังใหม่มากๆ ทั้งเตาไฟ ฟอนิเจอร์ วอเปเปอร์ต่างๆ และห้องอีกเยอะแยะ "กัส ไรล่า แมกซ์ ขึ้นไปดูห้องนอนลูกได้เลยนะ" แม่ของคุณพูด มันน่าตื่นเต้นมากที่จะได้เห็นห้องนอนเป็นของตัวเอง คุณกับกัสและแมกซ์รีบขึ้นไปดูห้องนอนของตน คุณเข้าไปในห้องข้างในถูกตกแต่งแบบห้องนอนผู้หญิงทั่วไปไม่หวานมาก เตียงนุ่มๆ สีส้ม หมอนอีกสองใบ ตู้หนังสือ โต๊ะทำงาน ทุกอย่างเพอเฟ็กสำหรับคุณ แต่มีประตูหน้าระเบียงเผยให้เห็นป่ารกทึบแล้วพระอาทิตย์กำลังจะตกดินตรงกลางป่า เหมือนป่ากำลังกลืนกินดวงอาทิตย์ทั้งเป็น

        คุณรู้สึกขนลุกเหมือนมีใครมาจ้องมองตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว  คุณตัดสินใจลงไปข้างล่างเพื่อไปทานข้าว "อ้าว.. มาแล้วเหรอ ห้องเป็นไงบ้างถูกใจไหม" แม่ของคุณทัก "ค่ะ ถูกใจมากเลย" คุณส่งยิ้มให้กับแม่คุณ "ดีแล้วจ้าที่ถูกใจ มาทานข้าวกันเถอะ" พูดถึงก็ได้กลิ่นสตูไก่ร้อนๆ โชยมา คุณรีบเข้าไปในห้องครัวไปตักสตูร้อนๆ กับขนมปังมาทานร่วมกัน "อร่อยไหมพี่แมกซ์" คุณถาม "อร่อยสุดๆ" แมกซ์ซดน้ำซุปอย่างอร่อย และกัสก็เช่นกัน

         "แมกซ์ พรุ้งนี้พ่อจะไปทำงานกลับเย็นหน่อย ช่วยดูแลน้องด้วยนะ" พ่อคุณพูดขึ้น

         "แม่ด้วยหรอครับ" กัสพูด

         "ใช่จ๊ะ แม่จะวางเงินไว้ที่โต๊ะนะ แมกซ์อย่าลืมดูแลน้องด้วยละ"

         "คราบบ~~  ￣ O ￣"

คุณรู้สึกว่าพรุ้งนี้จะต้องเบื่อแน่ ช่วงนี้เป็นวันปิดเทอมใหญ่ของโรงเรียนที่นี่ อีกสองเดือนก็ต้องเข้าโรงเรียนแล้ว คุณคิดจะหาเพื่อนเล่น แล้วใครกันล่ะ?

        คุณอาบน้ำเสร็จเตรียมตัวที่จะนอน คุณพาลีโอสุนัขคู่ใจเข้ามานอนด้วย คุณยังกังวลเรื่องในป่าว่ามันไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลยแต่น่าจะลองเสี่ยงดูมันอาจจะมีอะไรที่น่าสนใจมากกว่าที่จะอยู่แต่ในบ้าน แล้วคุณก็หลับอย่างไม่รู้ตัว

        เช้าวันต่อมา.. "โฮ่ง!! โฮ่ง!!" ลีโอขึ้นมาบนเตียงกระโดดโลดเต้นไปมาแล้วเลียหน้าคุณ   "......"    "โฮ้ง!! โฮ้ง!!!" ลีโอเห่าดังกว่าเดิมจนเริ่มคุณทนไม่ไหว "ลีโอ.. ก็ได้ ลุกแล้ว" คุณลุกพร้อมบิดขี้เกียจ คุณมองดูนาฬิกาประมาณแปดโมงกว่าสงสัยลีโอคงจะเบื่อ เลยเปิดประตูห้องให้ออกไปนอกห้องแทน

        คุณเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยเสื้อประจำวันของคุณ แล้วเดินออกจากห้องลงไปทานข้าวเช้า "พี่แมกซ์ เช้านี่กินไร" คุณถามตอนนี้เขากำลังเล่นเกมอยู่ "แม่ทำแซนวิชไว้" แมกซ์ตอบ "เฮ้อ~" คุณถอนหายใจแล้วลงมือทานแซนวิช

 

        คุณเปิดประตูคฤหาสน์กับเจ้าลีโอและหนังสือเล่มโปรด คุณเดินไปที่สนามหลังบ้านแล้วสำรวจแถวนั้น ไม่มีอะไรนอกจากดอกหญ้าและป่าทึบ คุณตัดสินใจที่จะนั่งลงบนกองดอกหญ้าแล้วอ่านหนังสือไป เจ้าลีโอสังเกตอะไรบางอย่างมันหันไปทางป่ารกทึบนั้น

        "มีอะไรลีโอ"

        "......."

        "ลีโอนั่งลง"

        "......." มันยังคงจ้องอยู่ที่เดิม 

        "โฮ้ง!!! โฮ้ง!!! โฮ้ง!!!"

        "ลีโอนายเห่าอะไร มันไม่มีอะไรซักหน่อย" คุณเริ่มใจไม่ดีว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าลีโอ

        "โฮ้ง!!! โฮ้ง!!! โฮ้ง!!!" ลีโลวิ่งเข้าไปในป่าทันที

        "ลีโอ! กลับมานี่นะ กลับมา!" คุณไม่รู้จะทำอย่างไรเลยตามไปดู คุณหยุดตรงหน้าป่า คุณไม่กล้าเข้าไป

        "สวัสดี มีใครอยู่ในนั้นไหม? " 

        "........."

       คุณสังเกตเห็นเงาดำๆ หลบอยู่หลังต้นไม้

        "วัสดี ทำไมคุณถึงหลบอยู่ตรงนั้นล่ะ?"

        "......."

        "คุณเห็นสุนัขฉันไหม มันเข้าไปในป่าน่ะ"

        "ฉันเห็น" คุณได้ยินเสียงผู้ชายในป่าคุณคิดว่าคงเป็นเสียงเจ้าของที่หลบอยู่หลังต้นไม้แน่ๆ

        "จริงหรอ!! คุณนำทางไปได้ไหม"

        "เธอได้ยินเสียงฉันงั้นหรอ?" เงาปริศนาถาม

        "ได้ยินสิ ชัดมากด้วย"

        "!!!"

        "ฉันว่าเธอไม่ควรเข้าไปในป่ามันอันตรายเกินไป"

        "งั้นฉันควรทำอย่างไร" คุณทำหน้าเศร้า

        "ฉันพามาให้เธอแล้ว" จู่ๆ ลีโอก็ออกมาจากป่าไม่ได้วิ่งออกมาแต่ลอยมาด้วยเส้นสีดำยาวๆ คุณตะลึงกับมันมากๆ แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวคุณเอง เส้นสีดำค่อยๆ วางลีโอลงช้าๆ แล้วปล่อย จากนั้นลีโอก็วิ่งเข้ามาหาคุณ

        "คุณทำได้ยังไง มันเจ๋งมากเลย!!"

        "เธอคิดอย่างนั้นหรอ"

        คุณพยักหน้าตอบ

        "แล้วคุณชื่ออะไร?" คุณถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

        "สเลนดี้"

        ชื่ออะไรโคตรน่ารัก ≧∇≦

        "ฉันชื่อไรล่า ยินดีที่ได้รู้จัก ต่อจากนี้เราจะมาเป็นเพื่อนกัน" คุณยื่นมือออกไป

        "......"

        "ทำไมไม่ออกมาล่ะ สเลนดี้?"

        "ฉันกลัวเธอจะหนีไป เธอจะกลัวฉัน.."

        "ทำไมล่ะ?" คุณเอียงคอไปทางซ้ายด้วยความงง

        "เพราะฉันน่ากลัว ใครๆ ก็ต้องวิ่งหนี"

        "สเลนดี้ นายเห็นฉันเป็นคนแบบนั้นหรอ ฉันอยากมีเพื่อนนะ อยากมีเพื่อนแบบนาย ฉันสัญญาฉันจะไม่หนี" 

        "สัญญานะ" 

        คุณพยักหน้าตอบรับ

        เสียงพุ่มไม้สั่นไหวกำลังเดินมาทางคุณ คุณรุ้นมากๆ ว่าเพื่อนใหม่ของคุณจะเป็นแบบไหน

        เงาสูงๆ ค่อยๆ เข้ามาใกล้ตัวคุณ คุณเห็นชายตัวสูงผิวซีดใส่เสื้อโค้ทสีดำกับกางยีน ที่สำคัญไม่มีหน้า

เสาไฟฟ้า（⊙.⊙）

...............

ขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ