คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สัมผัสผม...ด้วยหัวใจของคุณ
Chapter 1 : สัมผัสผม...ด้วยหัวใจของคุณ
@ สนามบินอินชอน
คริสลงจากเครื่องบินได้ชั่วโมงกว่า เขานั่งรอคนขับรถบ้านคุณปาร์คมารับอยู่ จินฮยองส่งเขามาดูแลคุณหนูแห่งตระกูลปาร์ค เขาเคารพจินฮยองที่เลี้ยงดูเขาในฐานะลูกบุญธรรม
“คุณคือ คริส ใช่ไหมครับ” ร่างสูงหันไปตามเสียงเรียกแล้วพยักหน้าเป็นคำตอบ
“ขอโทษที่ให้รอนะครับ เชิญครับ” คนขับรถเปิดประตู คริสก้มหัวให้อย่างสุภาพเป็นเชิงขอบคุณ
“ตั้งแต่คุณจินฮยองบอกว่าจะพาคนมาดูแลคุณหนูชานยอล ผมไม่แปลกใจเลยที่เป็นคุณ” ระหว่างเดินทาง คุณลุงคนขับรถเปิดประเด็นขึ้นมาแต่คำพูดของเขาทำให้ชายหนุ่มสงสัย
“ทำไมล่ะครับ”
“เพราะคุณเป็นรักแรกของคุณหนูไงล่ะครับ” คุณลุงยิ้มกว้างพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
“?”
“คุณเคยอยู่กับคุณหนูตอนเด็ก คุณหนูบอกว่ารักคุณมาก...แต่คุณก็ต้องไปเรียนต่อที่อเมริกา”
“อ่า..ครับ ผมจำได้แล้ว” คริสยิ้มกว้างเมื่อนึกออกที่จริงเขาไม่เคยลืมด้วยซ้ำ คุณลุงไม่ได้พูดอะไรต่อ ปล่อยให่รางสูงจมอยู่กับความคิดของตนเอง
คฤหาส์นปาร์ค
คริสถือกระเป๋าเดินทางเข้ามาในคฤหาส์นหรูหรามีรูปภาพเก่าๆประดับบนผนัง ที่แห่งนี้ดูเหมือนกับบ้านผีสิง
แน่นอนว่าคริสไม่กลัว คริสอยู่ที่นี่มาครึ่งนึงของช่วงชีวิตแล้วหนิ
“ผมเอากระเป๋าไปเก็บให้ครบ คุณไปหาคุณหนูเถอะ” ชายชราพูดขึ้นแล้วยกกระเป๋าของเขาแยกไปอีกทาง
แอ๊ดดดด...(เสียงเปิดประตู)
ร่างสูงมองเห็นชานยอลนั่งกอดเขาอยู่บนเตียงแล้วร้องไห้ แสงแดดส่องผ่านทางหน้าต่าง ลมพัดเบาๆจากการเปิดหน้าต่างทิ้งไว้
“ชานยอล...” ชานยอลหันไปตามเสียงเรียกชื่อตนเอง ดวงตาแสดงออกถึงความหวาดกลัว “อะ...ออกไป”
คริสเดินเข้าไปหาชานยอลที่เตียง ชานยอลอะละวาดไล่เขาออกไป คริสไม่มีท่าว่าจะหวาดกลัว เขาใช้อ้อมแขนโอบกอดชานยอลไว้แน่น มือสองข้างของชานยอลระดมทุบตีเขาด้วยความหวาดหลัว
“ถ้ากลัวก็หลับตาแล้วสัมผัสผมด้วยหัวใจของคุณ...” เมื่อคริสพูดจบ ชานยอลปิดเปลือกตาลงตามคำบอกของคริส แล้วใช้แขนสองข้างโอบกอดเขาไว้ด้วยเช่นกัน
“พี่...คริส” ชานยอลพุดเสียงแผ่ว เขาจำคนคนนี้ได้แล้ว
“หืม...จำพี่ได้แล้วหรอ” ชานยอลพยักหน้าเป็นคำตอบ
กริ๊งงง กริ๊งงง ... เสียงเพลงดังมาจากนาฬิกาบอกเวลาเดินผ่านครบหนึ่งชั่วโมง ชานยอลรีบเอามือปิดใบหู คริสเดินไปหยิบนาฬิกาแล้วขว้างทิ้ง
“ถ้าเกลียดมัน จะเก็บไว้ทำไม ทรมานเปล่าๆ” คริสเก็บเศษนาฬิกาที่แหลกละเอียด ลงถังขยะแล้วยิ้มบางๆให้ชานยอล
ร่างบางบนเตียงเอามืออกจากใบหู
“เดี๋ยว ชานยอลทานอาหารมื้อเที่ยงนะครับ” คริสเดินไปหยิกถาดอาหารจากมือสาวรับใช้ เขานั่งลงข้างๆ ชานยอลแล้วลงมือป้อนข้าวให้
อ่า...วันนี้ชานยอลยิ้มได้เป็นครั้งแรกในรอบปีเลยนะ
---------------------------------------------------------------------------------------
TALK : ช่วยเม้นท์ด้วยนะคะรักรีดเดอร์จัง
แก้คำผิด : 22/11/13
ความคิดเห็น