:) Shalunla
5
และแล้ววันที่ผมรอคอยก็มาถึง วันนัดถ่ายแบบ วันนี้เป็นวันศุกร์ครับ(เวลาเดินเร็วเนอะ) วันนี้ผมไม่ได้ไปเรียนเพราะว่าติดถ่ายแบบ โดยที่มีพีแอ้นทำเรื่องกับโรงเรียนไว้แล้วแอบกดดันตรงที่มีคุณท่านประธานมานั่งดูด้วย แต่ว่าผมรู้สึกว่าตัวเองสดใสมากกกกกกกกกกกกกกกกกก เป็นพิเศษ อาจจะเพราะคนข้างๆผมก็เป็นได้
“ว่าแต่คชาเรียนม.อะไรแล้วหล่ะเนี่ย”
“เอ่อ .. ม.6 ครับจะจบแล้ว”
“แล้วแล้วจะเรียนต่อไหนอ่ะ”
“ก็ นิเทศจุฬาฯ ครับ”
“อ้อ ดูท่าแล้ว คชาน่าจะอยากเป็นพวกเกี่ยวกับวงการบันเทิงแน่ะเลย ใช่ป่ะ”
“ครับ ผมอยากเป็นนักร้อง”
“เต๋าค่ะ ถ่ายเดี่ยวก่อนจ๊ะ”
“ครับ”เราหันไปทางเสียงสตาฟที่เข้ามาบอกให้พี่เต๋าออกไปถ่ายเดี่ยว นั่นอาจจะเป็เพราะว่าพี่เต๋านั่นมาก่อนผมและทำหน้า แต่งตัวเสร็จก่อนผมเลยได้ถ่ายเดี่ยวก่อน ผมนั่งเฉยให้พี่ช่างแต่งหน้าและช่างทำผมขยี้ผม ก่อนจะตามไปถ่ายแบบกับพี่เต๋า เอาจริงๆนะ ผมแอบซ้อมโพสท่ามาจากที่บ้านด้วยหล่ะ คิดว่าตัวเองน่าจะทำได้ดี มั่นใจมาก แต่พอเอาเข้าจริงทำตัวไม่ถูกเลยครับ ก็มีทั้งทีมงาน สไตล์ลิสอีก คนเยอะมาก และยิ่งไปกว่านั้น คุณลิลลี่ที่มองมาที่ผม ผมไม่กล้าแม้จะแยกขาให้ออกจากกันเลย TT''
แชะ
“โพสครับ โอเคครับ โอเคครับ ดีมาก โอเคครับ อีกรูปเดี๋ยวครับ โอเค ดีมาก ปิดกองเลย”เมื่อสิ้นเสียงของพี่ตากล้อง ก็ตามมาด้วยเสียงตบมือ แล้วเสียงโวกเวกเรียกเก็บของ ผมกับพี่เต๋าตามไปขอบคุณพี่ๆในกอง ทุกคน จนครบ ตอนนี้ในสตูดิโอเหลือเพียงผม พี่เต๋า พี่นิว ผู้จัดการของพี่เต๋าและพี่แอ้น และมันกำลังจะเหลือเพียงสองคนเพราะว่า...
“จริงนะค่ะ วันนี้มีเซลลดเสือผ้าที่ห้างใกล้นี่ คุณจะไปด้วยกันมั้ยค่ะ”
“ไม่พลาดอยู่แล้วค่ะ ไปกันเลยมั้ยค่ะ”
“อ่า เต๋าดูแลน้องด้วยนะ แล้วกุณแจรถเต๋าอยู่ในกระเป่าเต๋าแล้ว หาข้าวกินแล้ว กลับห้องเลยนะ พี่ไปแหละ บาย~~~”แล้วพี่แอ้นและพี่นิวก็หายไปในอากาศ ทิ้งให้ผมยืนงงกันสองคนกลับพี่เต๋า
“โอเค เราก็ไปกันบ้าง ชาอยากกินไร”
“...ดะ ได้หมดครับ”
“อืม ไม่เคยได้ยินชื่อเมนูนี่มาก่อน มันป็นยังไงหรอ”
“เอ่อ คือว่ามันไม่ใช่เมนูครับ คะ คือ ผมหมายถึง อ่า..”
“อะไรมันจะติดอ่างขนาดนั้น พี่รู้แล้วแค่แหย่เล่น”
“อ่า..ครับ”
“อืม แล้วคชาจะว่าไรมั้ย ถ้าพี่จะขอทำกับข้าวให้กิน”
“ไม่เลยครับ ทำเลยๆผมอยากกิน”
“อืม โอเค หึหึ งั้นไปวัตถุดิบกัน”พี่เต๋าหัวเราะก่อนจะลากผมไปที่รถ
ผมได้จับมือพี่เต๋าอีกแล้ว > <
ณ ห้องเต๋า
ตอนนี้ในครัวกำลังเต็มไปด้วยกลิ่นหอมจากอาหารที่พี่เต๋าเริ่มปรุง ถึงมันจะยังไม่เสร็จดี แต่ผมก็เดาได้ว่ามันต้องอร่อยแน่ๆ ท่าทางที่คล่องแคร่วของพี่เต๋า บวกกับสีหน้าที่ดูตั้งใจนั้นชั่งโครตจะดูดีเลย ผมเลยอดไม่ได้ที่จะยกกล้องที่ชอบพกติดตัวขึ้นมาถ่าย
แชะ!
“เฮ้ย ตกใจหมด ถ่ายไม่บอกอ่ะ ยังไม่ได้ตั้งท่าเลย”
“หึหึ =)”
“ไหนดูดิ”แล้วพี่เต๋าก็ยืนหัวหน้าเขามาจนรู้สึกว่าหน้าเราห่างกันเพียง 3มิล นี่สินะ ระยะเผาขน
“ก็ดูดีนี่หว่า เยี่ยม”ผมพยักหน้าก่อนจะรู้สึกทันทีว่าหน้าแดง
“อืม ผมขอเข้าห้องน้ำหน่อยนะครับ”
“ตามสบายเลย”ผมลุกไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าให้หน้าหายแดงเสีย ก่อนจะสูดลมหายใจเขาลึกๆ เรียกความมั่นใจก่อนจะออกจากห้องน้ำมา พี่เต๋ากำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่ดูท่าจะตั้งใจจริงๆ
“คชามานี่สิ มากินเลยพี่ทำเสร็จแล้ว ยังร้อนๆอยู่เลย”พี่เต๋ากวักมือเรียกผม ผมเดินเข้าไปตามคำสั่งอย่างว่าง่าย พี่เต๋าเลื่อนเก้าอี้ออกให้ผม ผมก็เขินสิครับ แต่ก็ยอมนั่ง
“เดี๋ยวพี่ไปเอาน้ำมาให้นะ”ผมพยักหน้าก่อนจะยกกล้องขึ้นมาถ่ายอาหารตรงหน้าไว้เป็นที่ระลึก สักพักพี่เต๋าก็กลับมาโดยมีน้ำสองแก้วมาด้วย ผมลงมือกินคำแรกทันที
“เป็นไงบ้าง”
“อืม อร่อยมากครับ”
“จริงดิ ดีใจจัง รู้ป่าว คชาเป็นคนที่สองเลยนะ ที่ได้กินอาหารฝีมือพี่”
“จริงหรอครับ”
“อืม คนแรกที่กินก็ คือแม่ของพี่เอง”
“อ้า แล้วพี่เต๋า ทำกับข้าวบ่อย มั้ยครับ”
“ก็ไม่ค่อยบ่อยเท่าไหร หรอกครับ เฉพาะเวลาว่างอ่ะ”
“อืม”
“ครับ :)”พี่เต๋ายิ้มก่อนจะก้มลงมือกินอาหารในจานของตัวเอง
สปาเก็ตตี้กุ้งครีมซอส..
เป็นเมนูโปรดของผม...
คนที่รู้มีเพียง เจมส์ เฟรม แม่ และพี่แอ้น
และพี่เต๋าทำให้ผมกิน ในวันนี้...
มื้อนี้เป็นมื้อที่ผมมีความสุขแบบสุดๆไปเลย....
----------------------------------------------------------------------
ขอบคุณสำหรับคนที่ติดตามนะค่ะ
ตอนแรกไรท์จะลงตั้งนานแล้ว แต่เด็กดีมีปัญหาบ่อยมาก
เลยไม่ได้ลงซักที ขออภัยด้วยนะค่ะ
ติดตามกันต่อด้วยนะค่ะ :)
ความคิดเห็น