คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อยากบอกรักได้ยินไหม! 1/?
ไม่บอกเธอ ♥
อยากรู้จักตั้งแต่ได้เจอ....
ใจฉันสั่นเมื่อได้ยินเสียเธอ..
ตั้งแต่วันแรกเจอ ก็เผอเอาไปคิดละเมอ
เสียงดังออกมากจากหูฟังของชายหนุ่มผมทองที่สวมหูฟังนั่งฟังเพลงพิงเสา ทั้งเนื้อเพลงทั้งทำนองมันโดนใจ
คริสหรือเกิน.
คริสนั้นแอบชอบเพื่อนสนิทของตนเองคนหนึ่งตัวเล็กกว่าเขานิดหน่อยผมดำนิ่มสวยจมูกรั้งๆดวงตาาที่คมที่ใครเห็นก็ต้องหวั่นไหว..
ริมฝีปากสวยรสหวานเหมือนน้ำตาลที่สัมผัสครั้งเดียวก็ไม่พอ.. ทำไมคริสถึงรู้อะหรอ เพราะคริส แอบลักหลับไปสะแล้ว ♥
คนที่คริสเผลอลักหลับอยู่ประ จำค ือ จื่อเทา แพนด้าร่างของ ที่มีเอกลักษณ์ที่ใต้ตาดำเหมือนแพนด้านั้นเอง คริสกับจื่อเทารู้จักกันได้เพราะสอบในมหาลัยได้คณะเดียวกันและบังเอิงได้อยู่หอเดียวกันห้องเดียวกันและเป็นรูเมนกันด้วยสิ อะไรจะบังเอืญขนาดนั้น ต้องขอบคุณพระเจ้าจริง
วันแรกที่มาอยู่หอเราก็เข้ากันได้ดีด้วยสิ เพราะเราเป็นคนจีนเหมือนกัน ชอบแนวเพลงเหมือนกัน สไตล์การแต่งตัวก็คล้ายๆกัน มีไอดอลเป็นเดียวกันอีก โอ้วว ช่างบังเอิญสะจริงต่องขอบคุณพระเจ้าอีกรอบ ♥
ผมกับจื่อเทาเรียนคณะสถานปัตย์ด้วยกันทำงานห่ามรุ่งหามค่ำตลอดไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อนหน้าผมเลยโทรมไปบ้างต้องหายาทาครีมบำรุงอยู่ตลอดเวลาเพื่อความหล่อสักนิด แต่จื่อเทานั้น.. ถึงทำงานหนักขนาดไหนใบหน้าผิวพรรณยังคง สวย เนีย นุ่น อยู่ตลอด จนบ้างครั้งผมสงสัยเวลาอาบน้ำใช้ครีมอาบน้ำอะไร ทำไมถึงผิวดีขนาดนี้ จนบ้างครั้งผมแอบคิดไปแอบดูจื่อเทาอาบน้ำ!
นิสัยของจื่อเทานั้น น่ารัก บอกคำแรกเลยน่ารัก ถึงแม้บางครั้งจะติดขี้บ่นผมอยู่ตลอดแต่พอเวลาอ้อนอ้อนผมเหมือนลูกแมวอ้อนเลย ยิ่งเวลาเขินนะแก้งใสใสของจื่อเทาจะแดงน่าฟัดๆสุด อ๊ากกกกก น่าจะแก้ผ้าฟัดแม่งง
ในขณะที่คริสกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้นก็มีสายตาของอีกคนกำลังจับจองมาทางคริสและลุกตัวขึ้นเแล้วขวาโฟมที่เหลือจากการทำงานมายกขึ้นแล้วค่อยเดินมาทางคริส ใกล้ ขึ้น ใกล้ คือและ
โป๊ะ!!
"โอ๊ยย ไอ้เทามึงนี้นะตีกูทำไม!!"คริสหันมาโวยวาายคนน่ารักที่ตัวเองแอบหลงรักอยู่ ส่วนจื่อเทาก็เป็นน่ายียวนกวนประสาทใส่คริส "แล้วมึงอ่ะกูพามึงมามาทำงานส่งอาจย์นะนี้มึงทืำอะไร!ห๊ะ ฟังเพลง ไอ้เงิงเอ๋ยยย มาทำงานสิว่ะอย่ากินแรง" จื่อเทาบ่นยาวยืด
คริสได้แต่นั่งฟัง
คนอะไรว่ะขึ้บ่นชิบหายเดียวปัีดจับ แก้ผ่้าข่มขืนแม่ง!!
"ไอ้ห่าฟังกูอยู่ป่ะมึงมาตัดแบบโมเดลบ้านเดียวนี้เลย"จื่อเทาพูดคริสยังคงนั่งเฉยแถมยังทำหน้ามืนใส่หูฟังเพลง
ต่อ
"ไอ้คริส อือออ ลุกเดียวนี้นะลุกสิ ลุกสิ"จื่อเทาพูดคริสยังคงนั่งเฉยจนจื่อเทาทนไม่ไหว
โครม!
จื่อเทายกเท้าถีบคริสจนคริสไปชนกับกล่องลังที่วางอยู่ข้างๆล้มลงจนเพื่อนๆคนอื่นๆที่นั่งทำงานอยู่หันมามองกัน
"โอ๊ยไอ้สัสถีบกูทำไมเนี่ย"
"ก็มึงไม่ยอมลุกนี้กูเลยต้องถีบ"
แหม่..ตอบมาได้มันน่าจับกดลงเตียงทำให้เดินไม่ได้เป็นเลย3วัน
"บ่นเป็นยายแก่ไปได้"คริสพูดพึมพัมเสียงเบาหวังว่าจื่อเทาจะไม่ได้ยินแล้วยอมลุกมาด้วยกับจื่อเทา
"อ้าวๆพวกมึงอย่าเพิ่งทะเลาะกันมาช่วยกูทำงานก่อน"ชานยอลบ่น "เห้ แบคยอลมึงตัดแบบนั้นได้ไงว่ะมึงใช่อะไรตัด"
คนที่ถึงกล่าวหันมา"อ้าวไอ้สัสกูก็ใช่คัตเตอร์ไงมึงจะให้กูใช่กาวตัดหรอไอ้สัส"แบคยอนตอบกลับมา
"ไอ้เหี้ยกูไม่ได้หมายความว่ายังงั้น กูถามว่ามึงทำมึงตัดได้แบบนั้น"ชานยอลพุดแล้วถอนหายใจ
"ไอ้ห่ามึงก็วาดแบบมาให้ให้กูกูก็ตีัดสิว่ะ" ชานยอลถึงกับถอนหายใจ
"มึงทำถูกและทำต่อไปเถอะ" ชานยอลบอกก่อนที่จะส่ายหัวให้กับอีกคนหนึ่ง
"จงอินจงอินนี้ๆๆตื่นได้แล้วนี้!" คยองซูเดินมาแล้วปลุกจงอินที่นอนอยู่บนพื้น
"อือ คยองซูก็ทำไปก่อนนะขอนอนต่อแปปหนึ่งนะ"จงอินตอบปัดก่อนที่เอาเสื้อกันหนาวของตนเองคลุมหัวแล้วหลับต่อ
คยองซูได้แต่ส่ายหัวแล้วหันไปทางกลุ่มที่นั่งทำงานกันอยู่
"เซฮุนเซอุน มานี้หน่อยสิ"คยองซูเรียกเซฮุนออกมา ''มีอะไรหรอคยองซู" เซฮุนถามคยองซุก็ชี้ไปทางจงอินที่ยะงคงหลับอยู่
เวฮุนพยักหน้ารับอย่างรู้ดีแล้วคยองซูก่อนเดินเข้าไปรวมกลุ่มกับเทาต่อแล้วค่อยนั่งเขียนแบบ
ส่วนเซฮุนเมื่อคยองซุเดิยออกไปก็ใช้เท้าตัวเองแตะไปที่จงอิน"ไอ้สัสตื่นได้แล้วมาช่วยกันทำไงไอ้จงอินตื่น" เซฮุนพูดส่วนจงอินแค่ทำเสียงออกมากก่อนที่ใข้มือปัดไป 'ไอ้สัสอย่ากวนก็จะนอน'.
เซฮุนเลยใช่วิธีสุดท้ายเรียกชานยอลออกมาเซฮุนกับชานยอลจึงค่้อยๆจับขาของจงอินทั้งสองข้างก่อนที่จะออกแรงลากไปทั่วห้อง
"โอ๊ยๆๆไอ้สัสกูตื่นแล้วไอ้สัสหยุดโอ๊ยไอ้ชานยอล ไอ้ฮุนหยุด!."จงอินพูดก่อนที่จะลุกขึ้นมาแล้วมองเซฮุนกับชานยอลตาเขียว
"ไม่ต้องมองกูเลยกูปลุกมึงไปตั้งหลายรอบไม่ตื่นเอง"เซฮุนพูด."ไปๆๆทำงานไปๆๆ"ชานยอลดึงจงอินขึ้นมาก่อนที่จะลากจงอินเข้านั่งในกลุ่ม
"แค่นี้ก่อนได้ไหมเหลือแค่ทาสีเก็บลายละเอียดอีกนิดหน่อยเอง"ลู่ฮานพูดก่อนที่จะมองไปทางแบคยอลกับจื่อเทา
"ก็ได้ก็ได้พรุ่งนี้ค่อยมาทำแล้วกัน"แบคยอลพูดชานยอลจงอินเซฮุนคริสส่งเสียงเฮ้ แล้วคยองซูก็เดินไปปิดแอร์ปิดำฟพอทุกคนออกมาหมดแล้วลู่ฮานก็ใช้กุญแจล็อคประตู
"กูกับคยองซูไปก่อนนะ"จงอินพูดก่อนที่จะยกมือบ้ายบายแล้วเดินไปกับคนรักของตัวเองไป
"แบคยอลเดีัยวเรากับเซฮุนไปซื้อของที่ร้านค้าก่อนเดียวตามไป"ลู่ฮานพูด
"อ่าๆ"แบคยอลพยักหน้ารับ
ระหว่างทางกลับมีอพคยอลชานยอลคริสที่เดินกลับด้วยกันเพราะอยู่หอเดียวกันนั้น คริสกับเทาก็เล่นจ้องตากันจนบ้างครั้งก็เกือบล้มแต่ทั้งสองคนก็ไม่สนใจยังเล่นจ้องตากันต่อไป จนที่สุดคริสก้เป็นฝ่ายกระพริบตา
"เย้ๆๆกูชนะพรุ่งนี้มึงเลี้ยงข้าวกูด้วยนะไอ้น้อง~"จื่อเทาพูดก่อนจะที่กอดคออีกคนคริสก็เบ้ ส่วนขานยอลกับแบคยอลที่มองอยู่นั้นก็ส่ายหน้ากับนิสัยเด็กๆของสองคนนี้
"นี้กูถามหน่อยเถอะมองตากันแบบนี้ไม่หวั่นไหวกันบ้างหรอ"ชานยอลถามแล้วแบคยอลพยักหน้าเห็นด้วย ส่วนคริสและเทาที่กำลังกอดคอกันนั้นถึงหยุดชะงักแล้วเอามือที่กอดคอกันนั้นลง
"บ้าน้ากูกับมันเป็นแค่เพื่อนกันมั้งนะ"คริสพูดก่อนที่หันไปยิ้มมุมปากใส่จื่อเทาที่ตอนนี้หน้าเริ่มแดงขึ้นแล้ว
''อะ อะไรของมึง!กะ กุไม่คิดอะไรบ้าๆกันมึงหรอกไอ้เงิง มึง จะยิ้มทำไมห้าาา"คริสได้ยินที่จื่อเทาพูดก็ยิ่งอยากแกล้งเลยตอบไปว่า
"เปล๊าาา ไม่มี๊ไม่มีอะไร" คริสตอบเสียงสูงกวนๆไปใส่จื่อเทาจื่อเทาหันมามองคริสด้วยใบหน้าแดงเพราะความเขินหรืออาย?
"ทำไมมึงเสียงสูง"จื่อเทาทำหน้าจริงจังแล้วมองมาทางคริส
"ไม่มี'คริสตอบไปก่อนที่จะยิ้มให้ "หรออออ"
ชานยอลมองสองคนนั้นที่กำลังทะเลาะกันอยู่ต่างฝ่ายต่างเถียงกันไม่หยุด ชานยอลมองไปทางแบคยอลทั้งสองถึงกับส่ายหน้าจื่อเทาเอ๋ยย ไม่รู้จริงๆหรอว่าไอ้คริส แอบชอบอยู่ โถ่ มองแค่นี้ก็รู้แล้ว
ส่วนคริสก็สนุกกับการแกล้งจื่อเทาคนที่ตัวเองแอบรักท ี่ได้เห็นใบหน้าจื่อเทาก็อดแกล้งไม่ได้ไม่รู้จิรงๆหรอว่ากูแอบชอบมึงอยู่
คริสแกล้งโดยการไปขยีหัวจือเทาแล้วเรียกจื่อเทาว่าแพนด้า จื่อเทาก็รีบตัวกลับมาทันทีว่าไม่ใช่
คริสมีความสุขจิรงๆที่ได้แกล้งแพนด้าน้อยของเขา ♥
TBC.
เ ม้นให้กำลังหน่อยนะค่ะ แต่งครั้งแรกภาษาอาจจะไม่สวยก็ขอโทษงามๆ ส่วนคำผิดเดียวเค้าค่อยมาแก้น้าาา ♥
ความคิดเห็น