สาวจอมเปิ่น

เนื้อเรื่อง

              ว้าว! เช้านี้อากาศสดชื่นจัง...... แพรลุกขึ้นจากเตียงและไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะไปโรงเรียน โดยในใจก็คิดแต่เรื่องอาหารเช้าจะทานอะไรดี (เมื่อเธอคิดถึงเรื่องอาหารเธอบอกว่ามันคือความสุขในชีวิต) หลังจากที่แพรรับประทานอาหารเช้าจนอิ่ม (และแน่นอนว่าอย่างเอร็ดอร่อย) เธอก็จัดแจงกระเป๋าเดินทางไปโรงเรียน เมื่อถึงโรงเรียนเธอก็เจอกับกลุ่มเพื่อนซี้ของเธอที่เป็นคนให้ฉายาเธอว่า "หมูอ้วน" แพรยอมรับกับฉายานี้มานานแล้ว... หลังจากที่แพรนำกระเป๋าไปเก็บในห้องเรียนก็เดินลงมายังโรงอาหาร ว้าว!เธอเห็นขนมปังอบชีสของโปรดวางอย่ในร้านที่โรงอาหาร เหลือชิ้นเดียวซะด้วย.. เธอไม่รอช้ารีบวิ่งไปที่ร้านนั้นแต่.. โอ๊ย**เธอดันไปวิ่งชนกับใครคนหนึ่ง แล้วเขาก็เป็นฝ่ายขอโทษเธอก่อน เมื่อเธอเงยหน้ามองก็ตกใจเพราะคนที่เธอชนนั้นคือพี่บอย เป็นรุ่นพี่ที่ดังที่สุดในโรงเรียน ด้วยความที่ตกใจมากเธอจึงวิ่งหนีพี่บอยอย่างไม่คิดชีวิต ปล่อยให้พี่บอยยืนงง แล้วให้เพื่อนล้อว่า "ถูกชนแล้วหนี"  หลังเลิกเรียนแพรวิ่งลงบันไดกับเพื่อนๆ โชคไม่เข้าข้าง เพราะเธอสะดุดขาตัวเองหน้าคะมำ แต่มีคนรับไว้ทัน โอ้!พระเจ้าช่วย เธอยังโชคดีอยู่ เธอยืนขึ้นและกำลังจะขอบคุณ แต่นี่พี่บอยนี่นาเธอรีบใช้แผนเดิมคือวิ่ง แต่ไม่ทันหรอก เพราะพี่บอยจับไว้ทัน และได้ซักถามชื่อแพรด้วย และหลังจากนั้นหลายครั้งแพรก็มักจะทำเรื่องน่าอายให้พี่บอยเห็นเสมอ จนพี่บอยชักเริ่มชอบในความเปิ่นของแพร และในวันนี้เองวันวาเลนไทน์ พี่บอยซื้อตุ๊กตาหมีให้แพร แพรจึงถามว่าให้ทำไม พี่บอยบอกว่าเหมาะกับแพรจึงซื้อให้ แพรบอกว่าไม่เคยมีใครซื้อดอกกุหลาบให้ในวันนี้เลย พี่บอยจึงตอบอีกว่าเป็นพี่ พี่ก็ไม่ซื้อกุหลาบให้แพร เพราะกลัวหนามจะทิ่มมือของสาวเปิ่นอย่างแพร แพรยิ้มอายๆ พี่บอยสารภาพว่าชอบแพร และบอกว่าอยากให้แพรเป็นสาวเปิ่นแบบนี้ต่อไป เพราะพี่จะได้คอยดูแลแพรตลอดไป.....