ตึก..ๆๆ..ๆๆ เสียงก้าวลงมาจากบันได ที่แสนจะรีบร้อน เทอวิ่งด่วยความมุ่งมั่นและเหน็ดจากการลงมาจากตึกถึง 7ชั้น!!!!
"ยังไม่นอนอีกหรอหนู" เสียงคุณตี๊ตี้หรือคุณยามตี๋ ที่ค่อยเฝ้าอยู่ตึกนี้เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
"เปล่าคะหนูแค่ลงมา....ลงมา...อ้อหนูน่าจะลงมากินน้ำมั่งคะ" ฉันเดินไปกดตู้หยอดเหรียญอย่างไม่ลังเล ก่อนจะสงสัยว่า เอ๊ะ!!!นี้ฉันมาทำอะไรกันแน่เนี่ย กินน้ำหรออะไรน้ำๆเนี่ยว่ายน้ำ กินน้ำและมั้ง
ฉันเปิดขวดน้ำ พร้อมจะกินไป ก่อนจะ
"ชัดเลย...ห้องน้ำไปทางไหนคะ..ลุงเร็วๆ หนูปวดฉี่"
เห้อ...เสร็จภาระกิจส่วนตัวสะที โอ้ย ฉันก็รู้อะนะว่าฉันขี้ลืม ขนาดไหน แต่ก็ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ ฉันจะไม่ต้องมาทรมาน ลงมาใช้ห้องน้ำ ที่เหนื่อยขนาดนี้แน่ถ้าไม่ใช่เพราะความขี้ลืมของฉันทำให้เกิด อะไรที่ผิดพลาดจนฉัน((( พายอาร์)))สาวที่มีความใฝ้ฝันที่อยากจะเป็นผู้เขียนบทละครที่ใครๆก็รู้จัก แต่นี้มันอะไรกัน
ฉันกาลงผิดหมดทุกอย่างเพียงเพราะการหยิบยาผิดขวดเพราะลืมสีของฝา จนเกิดอาการมึน ก่อนจะไปสอบและเลือกคณะ ไอคณะฉันก็เข้านิเทศถูกอยู่และแต่เอกนี้สิ ฉันไปเลือกศิลปะการแสดงด้านดนตรีสะงั้นแถม มหาลัยที่ฉันได้ก็อยู่ไกลเอาสะมากด้วย แม้ก็ตั้งเชียงใหม่นะสิ
แถมที่พักก็โหดแสนโหดด้วยต้องมาอยู่กับพวก ประหลาดๆวันเอาแต่ซ้อมร้องเพลงบ้าง ตีกลองบ้าง ทำเอาฉันแถบไม่มีเวลานั่งเขียนอะไรเล่นๆเลย เห้อ พายเอ่ยยยยย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น