รักวิวาห์ลวง

“เพี๊ยะ” เสียงฝ่ามือกระทบแก้มของผู้ชายหน้าดุที่ยืนอยู่ตรงหน้าดังขึ้นจนฝ่ายชายหน้าหันไปอีกทาง ก่อนที่ใบหน้าบึ้งตึงของชายหนุ่มจะหันกลับมา ริมฝีปากเม้มแน่นอย่างที่เจ้าตัวชอบทำเป็นประจำยามรู้สึกโกรธ สายตาที่มองมายังพิชามลเต็มไปด้วยความแข็งกร้าว เหมือนพร้อมที่จะฆ่าคนส่งตรงมายังหญิงสาว

ใบหน้าสวยตื่นตระหนกกับการกระทำของตัวเอง พร้อมกับกลัวสวยตาของคนตรงหน้าที่มองมา แต่เนื่องจากความโกรธมีมากกว่าจึงทำให้มีความกล้าที่จะต่อว่าชายหนุ่มออกมา

“คุณรัณน์ไม่มีสิทธ์มาดูถูกแพมแบบนี้ ถึงแพมจะจน แพมไม่ได้เป็นอย่างที่คุณพูดมา” หญิงสาวขึ้นเสียงดังอย่างรู้สึกโกรธที่ถูกเขาดูถูกเธอ

“ทำไมพอฉันพูดความจริงเข้าหน่อยทำเป็นรับไม่ได้หรอ หรืออจะบอกว่าไม่จริงว่าเธอแอบรักฉันอยู่ และรักฉันมานานแล้วด้วย ฉันรู้มาตลอดแหละแต่ฉันไม่ได้ชอบเธอและเกลียดเธอมากด้วยซ้ำ ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีทางได้มาเป็นเมียของฉันหรอกเพราะเธอไม่คู่ควร”