ชีวิตที่ถูกตัวเอง....รังแก

สวัสดีค่ะ  ผู้อ่านทุกท่าน

เพิ่งมีโอกาส  ได้ออกมาถ่ายทอดวิถี แห่งชีวิต  ที่มีทั้งดี   เลว  ตื่นเต้น  ผจญภัย  เอาเปรียบ  ชิงชัง ไร้หัวใจ......อีกมายมาย ตลอด 60ปี ....

และอีกที่เหลือของชีวิต ที่ยังต้องดำเนินต่อๆไป  อย่างไม่รู้วันสิ้นสุด.. เพื่อเป็นอุทาหรณ์  สำหรับ ...การดำเนินชีวิตที่เพิ่งเริ่มต้น  หรือที่เหลืออยู่.

มาเริ่ม เล่ากันเลยค่ะ

ตั้งแต่เด็ก  ที่เริ่มการเรียนรู้ในโรงเรียน ระดับชั้นประถม  เราถูกพ่อแม่ ส่งตัวไปเรียนหนังสือ ในโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง...ย่านสนามม้านางเลิ้ง

ครอบครัวเรา  เป็นครอบครัวที่ได้ชื่อว่า มีฐานะร่ำรวย ติดอันดับ 1 ใน 10 ของประเทศ  เลยทีเดียว...ย้ายจากโรงเรียนที่ดี ติดท็อบเท็น ของประเทศ 

มาสู่โรงเรียน ที่ดีกว่ามากๆ...ก้าวแรกในโรงเรียนใหม่  คนขับรถ พามาส่งหน้าประตูโรงเรียน...เดินก้าวไป แบบไม่กล้าเลย...สิ่งแรกที่นึกถึง ตามประสาเด็ก สิบขวบ

คือ เพื่อนใหม่ ...คงต้องเร่งหาสักคน...และแล้ว  เราก็เจอ เพื่อนตัวเล็ก ผอมกะหร่อง  ผิวกร้านดำ...เราเร่งฝีเท้า  ส่งยิ้มนำไป   และเข้าไปทักด้วยเสียงนุ่มนวล

ชวนฟัง..เราชวนเพื่อใหม่  เข้าห้องน้ำ เพราะกลัวผี  ...เพื่อน ยอมเดินตามเรา เข้าห้องน้ำ แต่โดยดี และยืนปิดตา หันหน้าเข้าประตู...นั่นคือ ความประทับใจแรก...ของเกด

เพื่อนใหม่คนแรก ที่โรงเรียนนี้...ที่จะมีบทบาทกับชีวิตเรา  ไปอีก 50 ปี...เลยทีเดียว...