ลำดับตอนที่ #22
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ตอนที่ 16 สนใจ [100%]
ตอนที่ 16 สนใจ
"ก็กูหวงมึงอะ!!"
เสียงเล็กๆที่เอ่ยออกมาแบบที่ผู้พูดก็หน้าแดงแจ๋ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ โดยที่คนฟังยืนนิ่งใจเต้นแรงไม่แพ้กัน ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะเผยยิ้มอ่อนละมุนออกมา
"พูดอีกครั้งได้มั้ย.."
"......"
"นะครับ..กูอยากฟัง"
ตินพูดเสียงนุ่ม ก้าวขายาวๆเข้าไปประชิดตัวอีกฝ่ายอีกครั้ง ให้เจเจถอยหลังไปนิด รวมรวบความกล้าแล้วสูดหายใจลึกๆ..
"กูบอกว่า...กู...เอ่อ...กู....หวง.."
เสียงเล็กๆเอ่ยขึ้นเบาหวิว ให้คนฟังยิ้มกว้าง อยากจะกระโจนเข้าไปฟัดปากแดงๆนั่นเต็มที ถ้าไม่ติดว่าอยู่ตรงนี้ละก็นะ!
"เฮ้! ไอเจไอติน กูนั่งรอจนรากงอกละ ยืนทำไรกันอยู่ได้วะ"
"กะ..กูก็กำลังจะเข้าไปนี้ไง"
เจเจพูดตอบอเล็กซ์ ก่อนที่จะเดินนำเข้าไปในร้านข้างแกง ทิ้งให้คนมาตามยืนมองงงๆ แล้วหันกลับมาหาตินอีกครั้ง
"เป็นไงบ้างวะ ไอเจขย้ำเด็กนั้นตายคาตีนรึเปล่า"
"มึงอย่าบ้าไอเล็ก เจเจไม่ได้ร้ายขนาดนั้น"
"หืมม ไม่ร้ายเชี่ยไร ก่อนไปยิ้มโคตรสยอง เล่นกูกับไอแทนคนหัวลุกเลย บรึ๊ย"
อเล็กซ์พูดพลางทำท่าขนลุก ให้ตินหัวเราะขำออกมาเบาๆ แล้วเดินตามร่างเล็กเข้าไปในร้าน ทั้งสี่คนทานข้าวกันจนเสร็จแล้วกลับเข้ามาใน มหา'ลัย และเข้าเรียนไม่นานนัก ทั้งสี่คนก็เลิกเรียน แต่เหมือนว่าสีหน้าของแต่ละคนช่างแตกต่างกันสิ้นเชิง..
"...แม่ง จะไม่มาสอนก็ไม่บอก เสียเวลากูมาชิบหาย!" แทนสถบออกมาอย่างหัวเสีย สีหน้าเรียบนิ่ง ดวงตาบ่งบอกถึงความหงุดหงิดชัดเจน
"เฮ้อ..วิชานี้กูไม่ค่อยเข้าใจด้วยอะ อาจาร์ยไม่มาสอนงี้จะเรียนทันเหรอวะ" เจเจพูดออกมาเสียงหงอยๆ ตากลมโตมองหนังสือเรียนแล้วถอนหายใจเหนื่อยๆออกมา..
"ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวกูช่วยติวให้ก็ได้" ตินลูบหัวเพื่อนตัวเล็กเบาๆแล้วพูดเสียงนุ่ม ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มน้อยๆ พร้อมกับสายตาที่แสนจะดูอบอุ่นและอ่อนโยน
ทั้งสามคนนี้ก็แตกต่างกันมากพอแล้ว..แต่ยังม่อีกคน..
"โว๊ยยยย สบ๊ายยยสบายย วันนี้วันดีพวกมึงว่ามั้ย ไม่ต้องมาทนนั่งเรียน ฟังอาจาร์ยพูด กูล่ะอยากให้เป็นแบบนี้แม่งทุกวันไปเลย อะไรมันจะสบายขนาดนี้วะ นี่ๆเสร็จจากนี่มึงจะไปไหนกันต่อ กูว่ากูจะไปเที่ยวสยามส่องสาวๆซะหน่อย พวกมึงไปกับกูป่าว?"
บุรุษอีกคนที่ดูเหมือนจะยินดีกับการที่อาจาร์ยไม่เข้าสอนในวิชาบังคับ แถมยังยิ้มกว้าง แสดงอาการดีใจออกมาซะจนไอเพื่อนทั้งสามคนมองแล้วถอนหายใจพร้อมกัน..
"เฮ้อ..มึงไปคนเดียวเหอะ" เจเจพูด
"เฮ้อ..มึงไปเหอะ กูจะกลับไปดูร้าน" ตินตอบ
"ฮึ! ไปทำเหี้ยไรอีกละ เสียเวลา!" จะเป็นใคร..ถ้าไม่ใช่แทน
อเล็กซ์มองหน้าเพื่อนรักทั้งสามแล้วเลิกคิ้วอย่างงงๆ ไม่รู้ว่าพวกมันเป็นบ้าอะไรถึงทำท่าทางแบบนี้ ไอตินก็ดูจะเป็นห่วงไอเจเหลือเกิน ไอเจนี่ก็ทำหน้าเหมือนผัวจะทิ้ง ส่วนไอแทน..เหอะๆ ไอนี่ทำหน้าเหมือนอยากจะฆ่าใครสักคนเลยแหละ
"นี่พวกมึงเป็นไรกันวะ ไม่ดีใจเหรอ อาจาร์ยไม่สอนเลยนะเว้ย!"
"พวกกูไม่ได้เหี้ยเหมือนมึงนะไอเล็ก"
"....กู..เหี้ยเหรอวะ?"
อเล็กซ์ชี้หน้าตัวเองแล้วถามเสียงซื่อ หลังจากที่ตินพูดออกมา ให้เพื่อนๆกันมามองหน้ากันอย่างหน่ายๆแล้วตอบออกมาพร้อมเพียง..
"เออ!!/ใช่!!/ถูก!!"
สามเสียงสามโทนตอบขึ้นมาพร้อมกัน ทำเอานายอเล็กซ์ เบ้ปากก่อนจะเสยผม(หล่อเหรอ?) แล้วหมุนตัวเดินล้วงกระเป๋ายิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์..แล้วตรงไปที่กลุ่มรุ่นพี่ คณะบัญชีปี 2..
"พี่บัทคร้าบบบบบ~"
กึก
กลุ่มนักศึกษาชาย 4-5 คนชะงัก เมื่อน้ำเสียงยียวนกวนเบื้องล่างดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทุกคนหันไปมองเป็นตาเดียวพร้อมกับหันกลับมามองหน้าบัทเตอร์ด้วยสายตาหวั่นๆ
"ใครวะไอเบส"
ชายหนุ่มคนนึงใช้ข้อซอกกระทุ้งเพื่อนข้างตัวเบาๆแล้วถามเสียงกระซิบ ตามองไอหนุ่มรุ่นน้องที่ใจกล้า เดินมาหาอีกฝ่ายถึงที่นี่
"น้องรหัสไอบัทมัน"
เบสพูดตอบเสียงไม่ดังมากนักพร้อมกับยิ้มขำเมื่อเห็นสีหน้าของบัทเตอร์ บัทเตอร์นั่งหน้านิ่งคิ้วค่อยๆขมวดเข้าหากันนิดๆ ทั้งที่ในใจเต้นระรัว ราวกับตื่นเต้นที่ได้เห็นหน้ารุ่นน้องที่ตัวเองพยายามหลบหน้ามาตั้งแต่....คืนนั้น
"พี่บัทครับ ทำไมเดี๋ยวนี้ผมไม่ค่อยเจอพี่เลย คิดถึงนะครับรู้มั้ย"
"...พะ..พูดบ้าอะไร!"
"โถ่พี่ก็ อย่าพูดแบบนั้นสิครับ ผมน้อยใจนะครับเนี่ย"
อเล็กซ์พูดพร้อมกับแสร้งทำตาเศร้า เสียงหงอยๆ แบบที่คนมองห่างๆอย่างเบสแทบอยากจะลุกขึ้นมาตบหัวมันสักฉาด บัทเตอร์หันไปมองเพื่อนคนอื่นๆที่จ้องมาทางนี้ไม่วางตา
"มองบ้าอะไรกัน"
บัทเตอร์พูดเสียงนิ่ง จ้องหน้าคนอื่นๆอย่างกดดัน ให้อเล็กซ์อดไม่ได้ที่จะหันไปมองรอบๆตาม เห็นว่ารุ่นพี่ที่จ้องมองกันตอนแรก หลบสายตากันระนาว แล้วอดไม่ได้ที่จะพูดแซวออกมา
"แหม พี่นี่เจ๋งดีเหมือนกันนะเนี่ย สมแล้วที่เป็นมะ.."
"หยุด!!"
ไม่ทันที่นายอเล็กซ์ จะได้พูดคำว่า 'เมีย' ออกมาเต็มคำบัทเตอร์ก็พูดขึ้นเสียงลั่น ถลึงตามองแบบที่อเล็กซ์เองก็พึ่งนึกขึ้นได้กว่าเกือบจะเผลอพูดอะไรออกไป แต่ไอหนุ่มกวนตีนก็ยังคงไม่หยุดอยู่แค่นี้..
"หยุด หยุด ชีวิต หยุดกับคนนี้~ แม้ว่าใครจะดีสักแค่ไหนนน~"
ฉ่าา..
ใบหน้าคมสวยขึ้นสีแดงแบบที่ทุกๆคนที่อยู่รอบๆก็สังเกตุเห็นได้ชัด เมื่อไอ้รุ่นน้องจอมทะเล้นมันร้องเพลงที่ใครๆก็รู้จักพร้อมกับเต้นแล้วชี้มาที่บัทเตอร์ ร้อยยิ้มกวนๆที่เริ่มทำให้หัวใจที่ด้านชาเต้นถี่รัว..
..อะไรกัน กับแค่รอยยิ้มแค่นี้ ทำไมใจมันสั่นได้ขนาดนี้นะ..
.
.
.
"ไอเล็กมันไปไหนของมันวะ" เจเจถามขึ้น
"ช่างเถอะครับ กลับบ้านมั้ย?"
"...อืม..ไปร้านมึงดีกว่า กลับไปก็ไม่มีไรทำ"
"ครับๆ..แทน มึงจะไปไหนต่อ"
ตินตอบรับเพื่อนตัวน้อยเสียงนุ่ม ก่อนจะหันมาถามเพื่อนอีกคนที่เอาบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ แล้วเหล่ตามอง ก่อนจะพ่นควันสีขาวออกมา..
"ไปกับมึงแล้วกัน กูขี้เกียจกลับบ้าน"
แทนพูดตอบ ก่อนจะดูดบุหรี่เข้าปอดอีกครั้ง แล้วพ่นควันออกมา ก่อนจะทิ้งลงพื้นแล้วใช้ปลายเท้าขยี้จนไฟมอด การกระทำที่ทำให้เจเจมองแล้วกระพริบตาปริบๆ ก่อนจะกระตุกชายเสื้อตินเบาๆ
จึกๆ
"ตินๆ"
"ครับ?"
"..มึงเคยสูบบุหรี่ป่ะ?"
"ก็...เคย ถามทำไมครับ?"
"ทำไมคนถึงชอบสูบกันนักวะ มันรู้สึกดีเหรอ?"
เจเจถามขึ้นเสียงใส เอาจริงๆ ก็รู้ว่ามันให้โทษล้วนๆ แต่ก็อยากรู้ว่ามันทำให้รู้สึกดีมากนักรึไง ถึงเห็นคนอื่นๆมันดูดเอาดูดเอา คำถามที่ทำให้ตินยิ้มขำ แล้วขยี้หัวเพื่อนตัวน้อยแรงๆ
"ฮ่าๆๆ ถามอะไรโง่ๆครับเจ ไปขึ้นรถเร็ว"
"ฮื่ออ โง่ตรงไหน ก็กูอยากรู้อ่ะ!"
เจเจโวยขึ้นมาเสียงลั่น แบบที่ไอ้แทนก็ส่ายหัว แล้วเดินไปขึ้นรถตัวเอง ตินมองดวงตาคู่โตก่อนที่สมองคมจะคิดอะไรขึ้นมาได้ ใบหน้าคมค่อยๆโน้มลงต่ำ จนใบหน้าทั้งสองอยู่ระดับเดียวกัน แล้วตินก็พูดเสียงพร่ากระซิบข้างหูที่กำลังจะขึ้นสีแดงในไม่ช้า..
"ดูดปากกูรู้สึกดีกว่าเยอะครับ.."
กึก..
ฉ่า..
ทันทีที่เสียงทุ้มเอ่ยจบ สองข้างแก้มของเจเจก็แดงขึ้นอย่างไม่มีสาเหตุ ตินยกยิ้มอ่อนๆแล้วหัวเราะขำในลำคอ ก่อนที่จะโยกหัวเพื่อนรักเบาๆ
"ไปครับ..ขึ้นรถ"
"อือ -////-"
---------------------------------------------
เวลา 3 ทุ่ม
ขณะนี้ในผับชื่อดัง ที่มีผู้คนมากมายยืนเบียดเสียดกัน โยกย้ายตัวไปตามจังหวะเพลง กลิ่นสุราเคล้าบุหรี่ลอยฟุ้งไปทั่วห้องโถงกว้าง ภาพที่ทำให้นายธนินท์หรือไอ้แทน ยกยิ้มร้ายๆขึ้นมา..
"ร้านมึงนี่คนเยอะทุกวันเลยเหรอวะ"
"ก็บางวันนะ ส่วนใหญ่คนจะเยอะๆช่วงวันศุกร์กับเสาร์ ถ้าวันอื่นๆก็บางตาลงไปหน่อย"
ตินตอบขึ้นเรียบๆ นั่งเอนหลังกอดอก มองบรรยากาศภายในร้านแล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ ให้ไอตัวเล็กที่นั่งก้มหน้าก้มตากินคอหมูย่างจานโปรดเงยหน้าขึ้นมามอง
"เป็นไรอะ"
"หืม?"
"กูได้ยินมึงถอนหายใจ"
เจเจถามเสียงใส ทั้งยังเขี้ยวหมูย่างชิ้นโตแก้มตุ่ย ให้ตินยิ้มนิดๆ แล้วโยกหัวทุยๆไปมาอย่างที่เคย
"แค่เบื่อๆน่ะครับ"
"เบื่อไรอะ"
"เฮ้อ..ช่างมันเถอะครับ"
ตินพูดตอบยิ้มๆ แบบที่เจเจก็ไม่ได้ติดใจอะไรยักไหล่นิดๆแล้วก้มหน้าก้มตากินต่อ ไม่ได้สนใจเพื่อนอีกคนที่นั่งหน้านิ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
"มึงเครียดอะไรรึเปล่า?"
ตินถามขึ้นเสียงเรียบ มองหน้าเพื่อนอีกคนที่นั่งกอดอกมองสิ่งรอบตัวด้วยใบหน้านิ่งๆ แต่แววตากลับดูเจ้าเล่ห์อย่างบอกไม่ถูก ก่อนที่สายตาคากริบจะชะงักไปนิด เมื่อเห็นร่างบางที่ไม่เคยเห็นหน้าโยกย้ายตัวอยู่ท่ามกลางชายหนุ่ม 3 คน
"เปล่า..ไอติน มึงรู้จักผู้ชายคนนั้นมั้ย"
"คนไหน?"
"ใส่เสื้อกล้ามสีดำกางเกงขาสั้นที่ยืนเต้นอยู่ตรงนั้น"
แทนพูดพร้อมกับนิ้วยาวที่ชี้ไปทางกลุ่มของชายหนุ่มที่ยืนเต้นกันอยู่ ตินขมวดคิ้วเข้าหากันนิดๆ ก่อนจะหันมาหาแทนอีกครั้ง
"คนที่ตัวเล็กๆขาวๆ เต้นยั่วๆอยู่ตรงนั้นอ่ะนะ"
"อืม"
"ก็..รู้จัก ทำไม?"
ตินตอบพร้อมกับหรี่ตาลงนิด มองหน้าเพื่อนที่กำลังยกยิ้มขึ้นมาเรื่อยๆก่อนจะปลายตามองเพื่อนตัวเล็กที่ดูเหมือนตอนนี้จะหันไปสนใจโทรศัพท์มือถือแทนแล้ว ตินหันกลับมามองแทนอีกครั้ง ก่อนที่จะถามขึ้น
"มึงสนใจ?"
"อืม มันชื่ออะไร?"
"...นิกกี้"
-อัศวินดาบชมพู-
100%-----------------------------------100%
-อร๊ายยยยย พี่แทนมาแล้วจ้าาา ตอนหน้าเป็นตอนของ อเล็กซ์xบัทเตอร์ นะคะ ประมาณ 80% เลยแหละ แล้วจะส่ง ตินxเจเจ มาปิดท้าย
-ใครที่เชียร์ แทนพีม ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ เพราะนิกกี้นางมาแรงแซงทาโค้งไปแล้ว หนูพีมจะโดนเขี่ยออกจากเรื่องแล้วค่ะ แต่ช้าแต่ หนูพีมจะไปอยู่ในอีกเรื่องนะคะ เป็นนายเอกซะด้วยยย >< อะไรยังไง ก็รอชมกันนะค้าาา
*ขอบคุณที่ติดตามจ้า**
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น