คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : ตอนที่ 19 น่ารัก [100%]
หลังจากที่ผม แสดงฝีมือทำข้าวไข่เจียวสูตรเด็ดให้ไอ้บ้าตินมัน ไอตินมันก็กินข้าวไปแบบแทบจะไม่หยุดหายใจกันเลยทีเดียว ไม่รู้ว่ามันหิวจริงๆ อร่อยๆจริงๆ หรือแค่กินเยอะๆเพื่อเอาใจผมกันแน่ แต่จะเหตุผลอะไรก็ช่างเถอะ มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีไม่น้อยเลยล่ะ
-----50%------
"อ้าว ไอเจ กว่าจะมา สายโด่งเลยนะมึง"
"พะ..พี่..บัทเตอร์.."
คนที่เปิดประตูเข้ามา เกือบจะหันไปด่าไอเพื่อนบ้า ว่าสายที่ไหน นี่มันก็เวลาปกติ แต่เป็นอันต้องชะงัก เมื่อเห็นร่างโปร่งที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่ที่โซฟาตัวยาว
"สวัสดี"
"อ่ะ..เอ่อ..สวัสดีครับ........ไอเล็ก..มึงลากพี่บัทมาด้วยเหรอวะ"
คนที่สะดุ้งนิดๆ แล้วยกมือไหว้พี่รหัสเพื่อน ก่อนที่นะหันมากระซิบไปหนุ่มทะเล้นที่นั่งยิ้มกริ่มอยู่อีกฝั่ง คำถามที่ทำให่อเล็กซ์หัวเราะร่า
"กูเปล่าลาก..เขาเต็มใจมาต่างหากล่ะ"
"หือ??"
"มึงไม่ต้องถามไรมาก กูพาพี่บัทมาดูกูแข่ง รู้แค่นั้นก็พอ"
"พี่บัท..มาดู...มึง?"
ไอคนงงก็ทวนคำพูดช้าๆ สมองน้อยประมวลผลซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ยังไม่เข้าใจ พอรู้อยู่หรอกว่าไอเพื่อนบ้านี่มันเล็งๆพี่บัทเอาไว้..แต่พี่บัทตามมันมาเนี่ยนะ.....เป็นไปได้เหรอวะ?
"เอ้า! เลิกทำหน้าเป็นหมางงได้แล้วไอเจ แล้วนี่ผัวมึงไม่มาด้วยรึไง?"
"ใครผัวกู!! พูดให้ดีๆนะมึง!"
"ฮ่าๆๆ โอเคๆ กูขอโทษๆ..ไอตินล่ะ มันไม่มารึไง"
ไอคนที่โกรธง่ายหายเร็วก็มองเพื่อนรักตาขวางก่อนจะพยักหน้าไปด้านหลัง แบบที่คนมองก็มองตาม แล้วเห็นเหงาสูงๆใหญ่ๆ ที่ยืนคุยกับพวกเด็กๆในสนามอยู่ด้านนอก ก่อนที่เจ้าของถิ่นจะพูดออกมาเสียงใส
"มึงอยู่นี่ก็ดี เฝ้าสนามให้กูด้วย ขอไปงีบหน่อย"
"อะไรวะ เมื่อคืนไม่ได้นอนรึไง"
"นอน แต่นอนไม่พอ"
เจเจเพียงยักไหล่นิดๆ อย่างไม่ใส่ใจ แล้วเดินหนีเข้าห้องนอนไป แบบที่ให้นายอเล็กซ์ส่ายหน้าไปมาหน่ายๆ ก่อนที่จะหันมามองหน้ารุ่นพี่หน้าสวยที่มองเขาอยู่ก่อนแล้ว
"ทำไมมองผมแบบนั้นล่ะครับ"
"ฉันถามจริงๆ นายจะแข่งไปให้มันได้อะไร"
"...ก็ตามที่เราคุยกันไว้เมื่อคืนไงครับ"
ย้อนกลับไป เมื่อหลายชั่วโมงที่ผ่านมา....
ขณะที่บุรุษสองคนกำลังนั่งนิ่ง ตามองจอทีวีจอใหญ่ที่เปิดหนังฝรั่งมาได้เกือบๆชั่วโมง เจ้าของห้องอย่างนายอเล็กซ์ก็เหล่ตามองรุ่นพี่คนสวยอยู่บ่อยครั้ง...แต่เหมือนว่าคนสวยจะไม่ได้สนใจเลยสักนิด เอาแต่จ้องหน้าจอที่มีผู้ชายสองคน...ไล่ยิงกัน
“พี่ชอบหนังแนวนี้หรือครับ..”
“อือ”
คำตอบรับสั้นจากคนที่นั่งหน้านิ่ง อยู่ที่โซฟาตัวเล็กใกล้ๆ อเล็กซ์มองหน้าอีกคนนิ่งก่อนที่จะหาเรื่องชวนคุยไปเรื่อยๆ
แน่ล่ะ...พี่บัทมาอยู่ในห้องขนาดนี้แล้วคงไม่บ้าจะให้มานั่งดูหนังเฉยๆหรอกนะ!
คิดแล้วไอหนุ่มเจ้าเล่ห์ก็มองไปรอบๆ หาไอเจ้าแมวน้อยขนปุกปุยที่ตอนนี้คงไปซุกหลับอยู่มุมไหนสักมุม ก่อนที่สายตาคมจะไปหยุดที่หางปุยๆที่โผล่ออกมาจากใต้โต๊ะ
“ฟูฟ่อง...เหมี๊ยวๆๆ...มานี่เร็วเด็กดี..”
เสียงเรียกทุ้มๆที่ทำให้ทั้งแมวทั้งคนหูกระดิกนิดๆ บัทเตอร์เหล่ตามองรุ่นน้องที่ตอนนี้ยิ้มอ่อนๆ แล้วมองไปที่แมวตัวป้อมๆที่ค่อยๆเดินมาหาเจ้าของ..
“วันนี้ฉันยังไม่ได้เล่นกับแกเลยนะไอเหมียว”
“เหมี๊ยววว..”
คำพูดที่ทำให้แมวน้อยตอบรับเสียงใส ให้เจ้าของอุ้มมันขึ้นมาวางบนตกแล้วลูบหัวมันเบาๆ โดยที่เกือบจะลืมไปเลยว่าในห้องนี้ยังมีอีกคนที่นั่งอยู่โซฟาข้างๆมองดูการกระทำแสนอบอุ่นที่ทำให้ บัทเตอร์หลุด...ยิ้ม
“อ่า จริงสิ...พี่อยากทานอะไรหน่อยมั้ยครับ เห็นเมื่อกี้ทานไปนิดเดียว”
แต่แล้วพอเจ้าของห้องเห็นแมวน้อยมันงับนิ้วเขาเบาๆก็พูดขึ้นอยากนึกขึ้นได้ เงยหน้ามาสบตาคนที่มองอยู่ก่อนแล้วให้บัทเตอร์รีบหุบยิ้ม แล้วตีหน้านิ่งทั้งที่ในใจตุ้มๆต่อมๆ กลัวมันจะรู้ว่าเขาเองก็เผลอหลงไปกับภาพแสนอบอุ่นนั่น...
“แค่นั้นฉันก็อิ่มแล้วล่ะ ขอบใจ”
“งั้น..น้ำล่ะครับ อยากดื่มน้ำอะไรมั้ย”
“...ไม่ล่ะ”
อเล็กซ์มองหน้าอีกคนที่เบือนหน้ากลับไปมองจอทีวี ที่เขาทั้งสองไม่ได้สนใจมานาน สมองหมาจิ้งจอกเจ้าเล่ห์รีบคิดหาคำพูดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก...จนต้องก้มมองสิ่งมีชีวิตที่นอนอยู่บนตัก สายตาคมที่มองมายังแมวน้อยอย่างซื่อความหมาย ให้ไอเจ้าฟูฟ่องเอียงคอนิดๆ...
..ฟูฟ่อง..ไปนั่งตักพี่บัทสิ...เดินไป..ไปสิ
ไอคนที่ทำตัวเหมือนเด็กสามขวบส่งกระแสจิตคุยกับแมวก็พูดออกมาดังๆในใจ ใช้สายตาที่ขนาดคนยังไม่เข้าใจบอกกับเจ้าเหมียวที่มันเลิกสนใจการสื่อสารแบบแปลกๆ(?)ของเจ้าของ แล้วขดตัวนอนอีกครั้ง
“ไปสิ..ไป..ฟูฟ่องมานอนไรตอนนี้วะ”
หืม?
เสียงกัดฟันพูดเบาๆที่ทำให้บัทเตอร์เลิกคิ้วขึ้นนิด หันหน้าไปมองน้องรหัสของตัวเองที่ตอนนี้หน้านิ่วคิ้วขมวดมองแมวตัวป้อมนิ่งๆ จนบัทเตอร์อดไม่ได้ที่ต้องถามออกมา...
“เป็นอะไร?”
“คะ..ครับ?”
“พูดอะไรคนเดียว”
บัทเตอร์ถามออกมาพร้อมหรี่ตาลงมองรุ่นน้องอย่างจับผิด แบบที่อีกคนก็ยิ้มแห้งๆแบบที่ไม่รู้ว่าจะตอบอะไรก็พูดออกไปตามความจริง..
“ผมพูดกับฟูฟ่อง”
“.......”
“ฮ่าๆๆๆ โถ่พี่ อย่าทำหน้าแบบนั้นดิ ฮ่าๆๆๆๆๆ”
อเล็กซ์ถึงกับหลุดหัวเราะออกมาดังลั่น ก็ทันทีที่พี่บัทได้ยินคำตอบก็มองหน้าเขาทึ่งๆ แล้วทำหน้าเหมือนว่า ‘เมื่อกี้พูดจริงดิ’ ก่อนที่จะกลั้นขำจนคนมองหลุดขำขึ้นมาเสียก่อน
“ขำ..ฮึ..อะไรของนาย”
บัทเตอร์พูดออกมาเสียงเข้มทั้งที่หลุดเสียงหัวเราะออกมาหน่อยนึง ให้อเล็กซ์ยิ่งหัวเราะร่า จนไอแมวตัวน้อยรำคาญกระโดดหนีไปนอนที่อื่นแต่เจ้าของห้องก็ยังไม่หยุดหัวเราะจนทำเอาอีกคนขำตามไปด้วย
RrrrrrrrrR RrrrrrrrrR
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นให้ทั้งสองหันไปมองรอบๆ อเล็กซ์หยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาก่อนจะเห็นหน้าจอที่ดำสนิท แล้วหันไปมองรุ่นพี่อีกคนที่กำลังล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง
RrrrrrrrrR RRrrrrrrrrrrr (พี่ตั้ม)
“ครับพี่ตั้ม....มาแล้วหรือครับ......ได้ครับ เดี๋ยวผมลงไป....ไม่ต้องขึ้นมารับก็ได้ครับ แค่นี้เอง....ครับ”
ร่างบางเอาโทรศัพท์ออกห่างหู ก่อนที่จะยัดมันลงกระเป๋ากางเกง หันมามองหน้ารุ่นน้องที่ตอนนี้จ้องเขาเขม็งแล้วเล็กคิ้ว...
“มีอะไร?”
“ไอพี่ทึ่มนั่นมาแล้วเหรอครับ”
“อืม รออยู่ข้างล่างแล้ว”
“อีกสักพักค่อยกลับได้มั้ยพี่..”
“..ไม่ล่ะ เท่านี้ก็กวนเวลานายมากพอแล้ว”
ว่าจบ คนสวยก็ลุกขึ้น จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางก่อนที่จะเดินนำไปทางประตู คิดว่าไอรุ่นน้องคนนี้มันคงไม่กล้าขัดอะไร อย่างมากก็ตามลงไปส่ง..แต่เหมือนคราวนี้คนรอบครอบจะลืมคิดอะไรไป...นี่มัน...นายอเล็กซ์เชียวนะ!
หมับ!
“เดี๋ยวก่อนพี่..”
“อะไร”
บัทเตอร์หันมาถามเสียงเย็น มองมือที่จับเข้าที่ต้นแขนของตัวเองนิ่งเป็นเชิงบอกให้ปล่อย จนอีกคนยอมปล่อยมือแล้วก็...ยิ้ม
“ผมขอไรอย่างดิ”
“หืม?”
บัทเตอร์ออกเสียงในลำคอนิดๆ มองหน้ารุ่นน้องอย่างแปลกใจ คิดว่ามันคงขอให้อยู่ต่ออีกนิด หรือไม่ก็ขอให้ไปทานข้าวกับมันอีกมื้อ..แต่ที่เขาคิดไว้ทั้งหมด...มันผิด
“..ขอจูบหน่อย”
“!!!”
แหม่ พี่บัทก็...ทำตาโตๆ อ้าปากนิดๆ .... ทำอย่างกับไม่เคยจูบกันอย่างนั้นแหละ..มากกว่าจูบก็เคยมาแล้วเหอะ
ความคิดของคนที่ยิ้มกว้าง เดินเข้ามาใกล้พี่รหัสคนสวยอีกนิด แบบที่อีกคนก็ถอยหลังไปเรื่อยๆถามกลไกลร่างกาย แต่ไอหนุ่มทะเล้นก็ไม่ยอมแพ้ เดินเข้าหาจนแผ่นหลังบางติดกับบานประตู อเล็กซ์ใช้มือทั้งสองข้างยันที่บานประตูล็อกคนสวยเอาไว้ตรงกลาง แบบที่บัทเตอร์ก็ไม่รู้ว่าควรทำยังไง ใช้สายตาสั่นๆที่พยายามทำให้มันนิ่งมองอีกคน...แต่เหมือนว่าไอน้องรหัสนี่มันจะไม่สะทกสะท้านเลยสักนิด
“โถ่..พี่บัทครับ...มากกว่าจูบก็เคยมาแล้ว ทำเป็นอายไปได้”
ไอเด็กบ้า! ตอนนั้นกับตอนนี้มันเหมือนกันซะที่ไหนเล่า!
-อัศวินดาบชมพู-
100%-----------------------------------------100%
-มาแล้วค่า รู้สึกว่าช่วงนี้ตัวเองบรรยายไม่ค่อยดีเลยจริงๆ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ฮ่าๆๆ ทั้งตอนของ ตินเจ กับ เล็กบัท ก็ดูแปลกๆเนอะ จะหวานก็ไม่หวาน จะฮาก็ไม่ฮา เอื่อยๆหน้าเบื่อกันไป สมองไม่ทำงานจริงๆค่ะต้องขอโทษด้วย แถมยังมาช้าอีกแหนะ
-ตอนนี้ก็ครึ่งแรกตินเจเจ มาแบบมึนๆงงๆ เล็กบัทก็มาย้อนความหลังถึงตอนที่บัทไปที่คอนโดเจ้าอเล็กซ์มันนั่นแหละ ฟูฟ่องแมวน้อยผู้น่าสงสาร ต้องมาตกเป็นเครื่องมือของไอ้หมาจิ้งจอกเจ้าเล่ห์อย่างอเล็กซ์ เหอๆ
-ตอนหน้ายังเป็นตอน ย้อนเวลาของคู่ เล็กบัทอยู่นะคะ ประมาณ 60-70% แรก แล้วจะมาปิดท้ายด้วย ตินเจเจเหมือนเดิม เอาง่ายๆว่าทุกตอนจะต้องมีคู่หลักมาผสมอยู่ด้วย ไม่มากก็น้อย แล้วเดี๋ยวจะแวะเอาอิมเมจ แทนนิกกี้มาให้นะคะ
-อย่าลืมเม้น อย่าลืมโหวต เป็นกำลังใจให้ด้วยนะค้า ^__^
**ขอบคุณที่ติดตามค้า**
ความคิดเห็น