[Fic Seventeen & Twice] You Destiny พรหมลิขิต หรือ พรหมลิควิด - นิยาย [Fic Seventeen & Twice] You Destiny พรหมลิขิต หรือ พรหมลิควิด : Dek-D.com - Writer
×

    [Fic Seventeen & Twice] You Destiny พรหมลิขิต หรือ พรหมลิควิด

    แค่พลั้งมือไปครั้งนึง ชีวิตเปลี่ยนจากหน้ามือพลิกเป็นหลังตีนเลย การพบเจอครั้งแรกระหว่างฉันกับคุณ มันเป็นโชคชะตาฟ้าลิขิตจริงๆ

    ผู้เข้าชมรวม

    2,778

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    8

    ผู้เข้าชมรวม


    2.77K

    ความคิดเห็น


    14

    คนติดตาม


    47
    จำนวนตอน :  12 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  4 พ.ค. 61 / 11:48 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ seventeen jeonghan

    ยุน จองฮัน (ตัวเอก)
    'กล้าทำก็กล้ารับหน่อยสิครับคนสวย:)'


    รูปภาพที่เกี่ยวข้อง

    ยู จองยอน (ตัวเอก)
    'ใครใช้ให้หล่อนมาขวางทางฉันกันยะ ไอ้ตุ๊ดแอ๊บแบ๊ว'


    รูปภาพที่เกี่ยวข้อง

    กง ซึงยอน /ยู ซึงยอน (พี่สาวจองยอน)
    'แค่เห็นน้องมีความสุข พี่สาวอย่างฉันก็พลอยสุขใจไปด้วย'


    รูปภาพที่เกี่ยวข้อง

    โจว จื่ออวี๋ / 周子瑜 (ตัวเอก)
    'ถ้าหนูจะบอกว่า หนูชอบพี่ตั้งแต่แรกพบ พี่จะเชื่อหนูมั้ยคะ?'


    ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ seventeen jun

    เหวิน จวิ้นฮุย / 文俊辉 / มุน จุนฮวี (ตัวเอก)
    'ฉันเคยเชื่อมาตลอดว่า รักแรกพบมันไม่มีจริง จนได้พบเจอกับเธอครั้งแรก?'



     -- ยุน จองฮัน --
    ผมกำลังเดินไปมินิมาร์ทก็มีคนวิ่งตัดหน้าผม โป๊ก!! อะไรบางอย่างลอยใส่หัวผมอย่างจัง 
    มันคือรองเท้าส้นสูงนี่หว่า หวืด!! รองเท้าส้นสูงอีกข้างลอยข้ามหัวผมไปโดนหัวคนที่เพิ่งวิ่งผ่านหน้าผมเมื่อกี้ 
    ผั่วะ! ผั่วะ! ผู้หญิงผมสั้นตัวสูงชกเข้าที่ใบหน้าของผู้ชายคนนึง เธอยกขาเตะสกัดขาผู้ชายโชคร้ายจนล้มลงไป 
    สิ่งที่เธอตะคอกใส่ผู้ชายโชคร้ายคนนั้น ทำให้ผมเริ่มเก็ททันที สุดยอด!! ยัยทอมนี่จับโจรวิ่งราวกระเป๋า
    ได้ด้วยตัวเอง แถมยังขว้างบาทาโดนใส่หัวผมและโจรผู้โชคร้ายแม่นเป๊ะราวกับจับวาง ผมบอกเธอว่า
    เธอโยนรองเท้าโดนหัว แต่เธอกลับโบ้ยความผิดให้ผม ขออย่าเจอเธออีกเถอะ ถ้าเจอกันอีกครั้ง
    ผมจะให้เธอชดใช้เลย คอยดู!!


    -- เหวิน จวิ้นฮุย --
    แมนชั่นดาวเด่นอยู่ไหนเนี่ย แล้วตัวผมมาอยู่ส่วนไหนของกรุงโซลอ่ะ ผมเดินไปเรื่อยๆพร้อมกระเป๋า
    เดินทางใบโตผมเดินไปตามทางที่เค้าบอกมา เพราะผมถามทางจากคนอื่นเค้าตั้งสิบกว่าคนได้ 
    อ้าว!! ก็คนมันไม่รู้นี่หว่าแถมแต่ละคนเท่าที่ผมถามทางไปแมนชั่นมา ถามคนนึงบอกอย่างนึง 
    คนนึงบอกอย่างนึงอีก ผมก็งงสิครับ อีกอย่างผมไม่เก่งภาษาเกาหลีซะด้วย พูดได้แบบงูๆปลาๆ 
    ผมเห็นผู้หญิงยืนดูโทรศัพท์ ครั้งนี้ถ้าไปไม่ถูก ผมจะหาโรงแรมนอนแถวๆนี้ไปก่อนล้ะ ผมถามเธอ 
    ก็ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยเข้าใจภาษาเกาหลีงูๆปลาๆของผมซะด้วย สำเนียงเกาหลีที่เธอพูดออกมาเท่านั้นแหละ 
    ให้เดาเธอไม่ใช่คนเกาหลีแน่ๆ ผมบอกไปว่าผมเป็นคนจีนเท่านั้นแหละ คุณเธอพูดภาษาจีนทีเดียวเลยครับ 
    เธอแนะนำให้ผมเปิดGPS ในโทรศัพท์ เออว่ะ..ทำไมผมโง่อย่างนี้นะ เธอบอกเธอคือคนไต้หวัน 
    ผมคุยกับเธออยู่ตั้งนานสองนาน ผมรู้สึกถูกชะตาสาวใต้หวันซะแล้วสิ ผมแยกย้ายกับเธอได้ไม่เท่าไหร่ 
    เหมือนผมลืมๆอะไรสักอย่าง อ้อ!! ลืมถามชื่อเธอ


    เฮลโล..รีดเดอร์ทุกท่าน ฟิคเรื่องนี้ไรท์แต่งสนองนีดตัวเอง ไรท์แต่งเป็นสองคู่นะคะ 
    ขอให้สนุกไปกับฟิคเรื่องนี้นะคร้าาา ติดแท็ก #ฟิคพรหมลิคขวิด
    ทวงนิยายได้ที่https://twitter.com/Thip_Tidathip


    ขอบคุณธีมสวยๆ: https://my.dek-d.com/bananajub555/writer/viewlongc.php?id=938811&chapter=13


    T H E M E
    ? B L & W H ?

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น