ร่างสูงสมส่วนที่มีใบหน้าอันเย็นชา กำลังย่างเท้ามาตามถนนที่เงียบสงัด ไม่มีเเม้ผู้คนเดินผ่าน เขากำลังจะกลับบ้านที่พ่อเเม่ทิ้งไว้ให้ก่อนเสียชีวิตไป....เเต่เเล้วหูอันคมชัดก็ได้ยินเสียงของเด็กกำลังส่งเสียงร้องไห้ "โอปป้า น้องเเบมหิวข้าวว ฮื่อออ"
"มัคมัค น้องเเบมอยากกินข้าวเเต่...น้องเเบมไม่รู้ว่า ข้าวมันสุกหรือยัง ดูสิ"
"จะกินข้าวสารหรือไง?"
"มัคมัคก็ไปทำให้น้องเเบมสิ"
"...อายุเท่าไรเเล้ว..."
"ปีนี้ก็16เเล้ว หรือ15นะ ไม่รู้สิน้องเเบมไม่ได้นับ"
"....."
ฟิคชาย×ชาย
#เเวมไพร์เลี้ยงเด็ก
ปล.ไรท์เป็นคนขก. ????
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น