ชายา (มาร)查亚(马拉)
หนึ่งคนคือชายที่นางเฝ้าฝันหาทุกวัน.อีกหนึ่งคือเงา เขาช่างน่าสงสารแต่อีกคนนางก็รักแล้วทำไมเงานั้นถึงได้เริ่มชัดขึ้นในใจของนางทุกวัน
ผู้เข้าชมรวม
393
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
แนะนำตัวละคร
จินหลง องค์รัชทายาท แห่งเผ่ามาร
เก็บกด เกียวกราด เลือดเย็น
“เมื่อไม่มีหัวใจที่โหยหาซึ่งความเจ็บปวดนั้น….คงดีไม่น้อย”
จิ่วเม่ย จิ้งจอกน้อยผู้หลงรัก
หลี่จิ้ง มหาเทพผู้จิตใจดี
“หากไรซึ่งจิตใจจะมีความรักได้เยี่ยไรเล่า”
เฟิงหลงมหาเทพผู้เย็นชา
ไร้ซึ่งความรัก
“ความรักที่แท้จริงนั้น…..คือปล่อยนางไปอย่างนั้นรึ”
หนึ่งคนโหยหา มาซึ่งความรักจากเขา
อีกคน รับรู้แต่ มิอาจรับ รักนั้น
เขาผู้เปรียบดั่งมารร้าย ที่ไร้หัวใจ
แต่กลับต้องเจ็บปวด
ต้องคอยเฝ้ามองดูรอยยิ้มที่แสนจะร่าเริงนั้นข้างกายชายอื่น
“จินหลง?” เสียงตะโกนดังบ่นร้องให้เสียใจดังกึ่งก้องไปทั่วสวรรค์
“………” จินหลงก้มลงมองกระบี่ที่แทงทะลุอกข้างซ้ายแม้เขาจะไม่มีหัวใจแต่ เพราะอะไรเขาถึงรู้สึกเจ็บปวดปานจะขาดใจถึงเพียงนี้
“ข้าขอโทษ……ข้า…ข้าไม่อาจรักท่านได้” จิ่งเหม่ยถอยห่างจากเขาไปยืนอยู่ข้างกายมหาเทพผู้ยิ่งใหญ่อย่างหลี้จิ้ง
“นั้นนะสิ เจ้าจะมารักข้าได้อย่างไรกัน…..ข้าเป็นมารเขาเป็นเทพ”
ต้าหลงลุกขึ้นในขณะที่ร่างกายเริ่มสลายไปแล้วส่วนหนึ่งมือหนาคว้าไปที่มือบางก่อนจะพยายามถอดกำไลหยกคืน
“ไม่….”
ไม่รู้ว่าเพราะอะไรนางถึงไม่ยินยอมคืนกำไลหยกให้เขา ทั้งที่มันเป็นของเขา
ใจนางกำลังปวดร้าวเมื่อจ้องไปที่ดวงตาคู่นั้น
เขาแย่งมันไปไม่สำเร็จจึงเปลี่ยนมาจ้องมองนางอย่างเครียดแค้น ต้าหลงยกมันขึ้นแล้วหักกำไลหยกจนแตกหักเป็นสองท่อน
“ข้าก็ขอให้ความรักนั้นตายไปกับข้า”
สิ้นคำพูดร่างกายนั้นก็สลายหายไปเป็นเถาธุลีต่อหน้าจิ่วเม่ย
นางรีบคว้าร่างนั้นไว้แต่ก็ไม่ทัน
หยดน้ำตาอาบแก้มนวล เวลานี้นางได้อยู่ข้างกายคนที่นางโหยหามาตลอด แต่ทำไมใจนางถึงได้เจ็บปวดเช่นนี้ หรือว่าคนที่นางรักแท้จริงเป็นเขา
ผลงานอื่นๆ ของ 雨水หวี่เฟย ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ 雨水หวี่เฟย
ความคิดเห็น