เหนือหมอก

.....สวัสดีครับผมชื่อ"หมื่นผา".......ที่สำคัญผมเป็นลูกเมียน้อย ผมเกิดมาจากความผิดพลาดของแม่และ.....เสี่ย....ผมไม่ค่อยอยากจะเรียกเค้าว่าพ่อซะเท่าไหร่ เพราะเค้าไม่มีความรับผิดชอบในการเป็นพ่อเลยแม้แต่นิดเดียว ผมใช้ชีวิตในบ้านกับแม่ใหญ่ แต่มันก็ไม่เหมือนในละครว่าชีวิตจะสุขสบาย อันที่จริง....

มันตรงกันข้ามตังหาก เหอะ! ผมถูกตบตีทุกวันโดยฝีมือแม่ใหญ่และลูกๆหัวแก้วหัวแหวนของเธอ ถึงแม่ผมจะเข้ามาห้ามทุกครั้ง แต่ก็ไม่มีใครหยุดเพียงแค่คุณแม่ใหญ่บอกว่าแม่ของผมเป็นผัวขายตัว ไม่มีค่า ผมพยายามจะเข้มแข็งมากขึ้น และแม่ของผมดูเหมือนจะแย่ลง.......แม่ของผมจากไปในตอนที่ผม อายุ 11 ปีเท่านั้น แม่ตายไปโดยไม่มีใครจับคนร้ายได้........แต่ก็มาที่ปัจจุบันกันเถอะครับ ตอนนี้ผมอายุ 21 ปีแล้วเรียนคณะศึกษาศาตร์ปีที่ 3 ในมหาลัยที่ติดอันดับ 1 ในประเทศไทย แต่ผมเข้ามาได้เพราะเป็นเด็กทุน ผมไม่คิดจะขอเงินสกปรกที่เสี่ยนั่นหามาหรอกครับ ถึงแม้จะต้องกลับบ้านไปเจอเกือบทุกวัน

"เห้ย! ไอ้ผามึงจะเหม่อไปถึงไหนวะ! เดี๋ยวจารย์แม่แม่งงับหัวเอาหรอก"คนที่พูดอยู่นี่คืด ไอ้ฮิม มันเป็นเพื่อนของผมคนแรกและคนเดียวจนถึงตอนนี้ผมรู้จักกับมันตั้งแต่ประถม แต่คนที่บ้านของไอ้ฮิมไม่ค่อยอยากให้ฮิมมันคบกับผมเท่าไหร่คงเพราะเหตุผลโง่ๆ ก็คือ ผมเป็นลูกเมียน้อยอีกตามเคย

"เออๆ กูจะตั้งใจเรียนนะครับ คุณฮิมมมมม!!"

"เย็นนี้ไปแดกเหล้ากันปะมึง!?"

"คงไปไม่ได้ว่ะมึง เดี๋ยวแม่ใหญ่ตีกูอีกแน่"

"กูล่ะสงสารมึงจริงๆว่ะ แต่กูก็ทำอะไรไม่ได้"

"ไม่ต้องคิดมากนะมึง กูโดนจน 'ชิน' แล้วว่ะ"

"เออ ไม่ไปก็ไม่ไป ระวังตัวเองด้วยนะมึง"

"แหม ห่วงผาเหรอครับบบ"

"เออ กูห่วง....ห่วงมึงจะเอาตีนถีบแม่ใหญ่อ่ะดิ555"

"555ไม่หรอกมึง...กุนี่แสดงเก่งอันดับหนึ่งเลยนะ!!"

"อย่าบอกนะว่ามึงจะทำตัวเนิร์ดใส่แว่นทำเป็นใสซื่ออีกแล้วอ่ะ"

"ถูกต้องแล้วครับเพื่อนรักกก"

"เออ งั้นแยกกันตรงนี้แหละ บาย"

"บายๆ"

บ้านตระกูล "สงคราม"

......ผมล่ะเบื่อไอ้นามสกุลนี้จริงๆเลย เห้ออออ

"ใคร! ใครขโมยสร้อยเพชรฉันไป!!!!"เมื่อได้ยินเสียงตะโกนดังขนาดนี้ผมไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเสียงแม่ใหญ่แน่นอน!

"มีเรื่องอะไรกันเหรอครับ...แม่ใหญ่"ผมถามด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสา

"แก! แก!ใช่มั้ยที่ขโมยสร้อยเพชรฉันไป!!"

"ไม่ใช่ครับผาไม่ได้ขโมยนะครับ"อีป้านี้เป็นประสาทเหรอวะ จะเอาสร้อยเพชรไปทำไมอีกอย่างวันนี้ออกจากบ้านตั้งแต่ 8 โมงพึ่งกลับมาเนี่ย ใส่ก็ไม่ได้ นอกจากขายเอาตังค์ล่ะหว้า

"หึ! ทำมาเป็นไขสือ! ขี้ขโมยแบบแม่แกไม่มีผิด!!"

"แม่ใหญ่จะว่าผมยังไงก็ได้....แต่อย่ามาว่าแม่ผม!!!"

"แก!กล้าขึ้นเสียงกับฉันเหรอ อิลูกเมียน้อย!"

"เออ! ผมเป็นลูกเมียน้อย! อยากให้ผัวแม่ใหญ่มาเอาแม่ผมทำไมล่ะ!! ถ้างั้นผมก็ไม่ต้องเกิดมา ทำไมไม่ทำแท้งผมตอนอยู่ในท้องไปเลยล่ะ!"

"แกคิดว่าแค่นั้นมันจะสะใจเหรอไง!?"

"หมายความว่ายังไง!?"

"ก็หมายความว่าฉันทรมาณแกตอนมีชีวิตมันสะใจกว่าไง!!.....อีผึ้งเอาไม้เรียวมา!"

"คะ....เอ่อ...ค่ะคุณศรีดา"

เพี้ยะ!! เพี้ยะ!!

"อึก....."

"หึ! ไม่ร้องไห้แล้วเหรอไง ทีหลังอย่ามาทำเป็นอวดดีกับฉัน! แกมันก็แค่พวกขยะ!!!"

......หลังจากนั้นแม่ใหญ่ก็ตีผมอีก 20 กว่ารอบจนผมสลบไป.............

สวัสดีค่ะ ยังไงก็ขอฝากเรื่อง เหนือหมอกในอ้อมใจด้วยนะคะ

-3-