คำเตือน!
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของไรเตอร์เท่านั้น
โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ตัวละครอารมณ์ไม่คงที่โปรดตั้งสติให้ดีก่อนอ่านมีความรุนแรงหน่อยๆ ดราม่าหนักด้วยนิดๆ ถ้าไม่ใช่แนวกด[X]ได้เลย...
แสร้งทำเป็นเข้มแข็ง หยิ่งผยอง เมินเฉยต่อทุกการกระทำ
แต่ใครจะรู้ แววตาคนมันซ่อนไม่ได้มิด
'ยิ่งปิด มันยิ่งแสดงชัดเจน'
??”???”???”???”???”???”???”???”???”???”???”???”?
"ไม่ได้ยอมแล้วอะไรว่ะ!"
เวลาโมโห โซลดาจะไม่ไว้หน้าฉันเลย จริงอยู่ว่าก่อนหน้านี้
เขาอาจจะทำเหมือนงอนฉัน แต่ฉันแยกออกน่ะ
ระหว่างคำว่างอนกับโกรธ
"ถ้าฉันไม่โผล่มา เธอคงลากมันขึ้นเตียงไปแล้วใช่ไหมล่ะ?!"
เพียะ!!!
"หยาบคาย!"
ในที่สุดโซลดาก็ทำฉันฟิวส์ขาดจนได้...
พอได้ยินสิ่งที่เขาพูดฉันก็ทนไม่ไหว ต้องยกมือตบหน้าเขาด้วยความโกรธทันที
ได้ยินใช่ไหม เขาบอกว่าถ้าเขาไม่โผล่มา ฉันคงลากโชนขึ้นเตียงไปแล้ว
เขาก็น่าจะรู้นี่ ว่าตลอดเวลาฉันไม่เคยสนใจใครเลยนอกจากเขา
พูดแบบนี้เท่ากับเขาดูถูกฉันชัดๆ!
"เออ ก็หยาบคายแบบนี้แหละ"
"จำใส่สมองไว้ฟ้าใส ว่าเธอคือของของฉัน"
"อื้ออ..โซล..ฟ้าเจ็บ"
=====================
นิยายเรื่องนี้ไม่ได้ใสเหมือนหน้าจองกุก และไม่ได้ดูสนุกสนานเหมือนท่าทางหนูเย เรื่องนี้ปมเยอะ+หักมุมที่โคตรหลายตลบ
ช่องทางการติดตาม
ทวิตเตอร์ : BABYSIN 62_nisa, ig : babysin_n และfictionlog นามปากกาBABYSINนะคะ
[ฉากnc.อ่านได้ที่ Fictonlogค่ะ]
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น