[kookv]หยุดรักอย่างไร(D.) - นิยาย [kookv]หยุดรักอย่างไร(D.) : Dek-D.com - Writer
×

[kookv]หยุดรักอย่างไร(D.)

โดย 0929074294

เพราะความรักไงถึงทำให้ผมทรมาณขนาดนี้ เพราะความชอบไงผมถึงต้องทนให้มันผ่าน ถ้าโลกนี้ไม่มีความรักอะไรๆคงไม่เกิดขึ้น

ยอดวิวรวม

113

ยอดวิวเดือนนี้

0

ยอดวิวรวม


113

ความคิดเห็น


0

คนติดตาม


2
จำนวนตอน : 0 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  19 ธ.ค. 61 / 17:09 น.
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น


 

ความรักคืออะไรกันนะ

ทำไมผู้คนถึงได้โหยหากันนัก จองกุกคนนี้โคตรไม่เข้าใจเลยซักนิด ไม่ชอบเลยเวลาที่เดินอยู่บนท้องถนน ก็จะพบกับคู่รักมากหน้าหลายตาเดินจับไม้จับมือกัน ดัดเสียงเล็กเสียงน้อยคุยกัน มองตาเป็นประกาย หอมเเก้มเเบบไม่อายหัวคนโสดๆเเบบผม เอาจริงๆนะเเม่งโคตรเกะกะเลยว้ะ  จองกุกคนนี้อยากจะมองบน  


ผมยืนอมก้านอมยิ้มมือหนึ่งข้างยัดในกระเป๋ากางเกงด้านข้างเเละหลับตาเสียบหูฟังข้างหนึ่ง ผมยืนอยู่ข้างตึกมหาวิทยาลัยที่ผมศึกษาเเละรั้วข้างๆก็เป็นตึกของโรงเรียนมัธยมศึกษา ผมกำลังฟังเพลงในโทรศัพท์มือถืออยู่



[I want you to know that there are good things under the nightmare.]


อยากจะบอกใหเธอรู้ว่าภายใต้ฝันร้ายยังมีสิ่งดีๆอยู่นะ



[Don't keep it to yourself.]


อย่าเก็บมันไว้คนเดียวเลย



[There is nothing worse than love. You should know.]


ไม่มีอะไรร้ายไปกว่าความรักนะเธอควรรู้ไว้


ผมลืมตาขึ้นมาเจอกับเพื่อนรักนามว่า ยุคยอม ยืนมองผมอยู่ในมือถือบุหรี่กล่องเล็กๆ เเละหันตัวมาพิงกำเเพงฝั่งตรงข้ามผมเเละจุดไฟของบุหรี่ของมัน มันปล่อยควันเทาออกมา


"อะไรของมึงเนี้ย!"


ผมบ่นเมื่อมันพ้นควันเทามาทางผมจนเข้าลูกตาเข้าจมูก ผมใช้มือปัดปนควันเทานั้นออก เเละมองด้วยความอาฆาต


"คุณเพื่อนยืนเก๊กเหี้ยไรเนี้ย"


มันทำท่าทางเลียนเเบบผม เเละใช่สองนิ้ว นิ้วชี้กับนิ้วกลางคีบบุหรี่ที่ติดควันเทาอยู่ มันยกขาข้างหนึ่งถีบไปด้านหลังกำเเพง


"เฮ้ย!"


เสียงของ โจชัว เพื่อนอีกคนของผมดังขึ้นจึงทำให้ผมเเละยุคยอมหันหน้าไปมองอย่างเหวอๆนิดๆ มันเเบกกองหนังสือมาจนผมไม่เห็นหัวมัน มันไม่ใช่เด็กเรียนนะครับ เป็นพวกหัวโจ้เหมือนๆกันทั้งหมดนี้ละ 


"ไอ้หัวเน่าฝากมา"


หัวเน่าของมันก็คือหัวหน้าห้องคนเด๋อ สมาชิกในห้องนั้นละครับ มันวางกองหนังสือไว้ตรงโต๊ะหินอ่อนข้างๆ ก่อนจะหันหน้ามามอง


"ปากโดนไรมาว้ะ"


มันพูดเเละชี้มาทางปากผม พอดีผมไปหาเรื่องคนอื่นประมาณนี้นะครับ ผมไปหาเรื่อง ชาน หัวหน้าเเก๊งอื่นน่ะ อันที่จริงผมกับมันก็ไม่ถูกกันอยู่เเล้ว มันชอบมาเเย่งคู่ควงเล่นผมประจำ เเละบอกไว้ก่อนว่าผมไม่หาเรื่องใครถ้ามันไม่พูดจากวนบาทาหรือมองหรืออะไรก็ชั่ง 


"นิดหน่อย"


ผมพูดขึ้นก่อนจะหลับตาฟังเพลงที่ตอนนี้เปิดอยู่ ไอ้ยุคยองทิ้งก้านบุหรี่ไว้กับพื้นก่อนจะใช้เท้าหยี้ให้จมดิน 


"พวกมึงไปเอาโค้กให้หน่อยดิ"


ผมพูดขึ้นเเละหันหน้าไปหาพวกนั้นขนาดที่ยุคยอมเดินไปยืนข้างโจชัว 


"เออ"


เเละพวกนั้นก็เดินออกไป ผมหันหน้ากลับมาเเละหลับตาลงอีกครั้ง


"โอ้ย!!!" 


 หูอีกข้างที่ไม่ได้เสียบสายหูฟังดันไปได้ยินเสียงอะไรเเปลกๆนะสิ เสียงเหมือนใครซักคนที่กำลังถูกทำร้าย ดังข้ามมาทางมหาวิทยาลัยของเขา เสียง มันมาจากรั้วฝั่งโรงเรียนมัธยม พอคิดได้เเบบนั้นดวงตาคู่สวยก็เปิดขึ้นเเละกวาดสายตามองหาข้ามไปอีกฝั่ง


เขาเห็นพวกเด็กๆม.ปลายรุมทำร้ายพวกน้องๆม.อื่นอยู่ ทำไมถึงรู้นะหรอ ผมสนิทกับพวกที่กำลังทำร้ายคนอื่นอยู่นะสิครับ ตัวร้ายป้ายเเดง คิม เเทฮยอง ม.6/8 เเละพวกของมัน มันชอบหาเรื่องคนอื่นอยู่บ่อยๆเเละที่นี้ก็ที่ประจำ


บอกเลยว่าโคตรรำคาญ เเทฮยองอยู่บ้านข้างๆผม ผมไม่ค่อยเห็นหัวมันกลับบ้านหรอกครับ มันกลับบ้านดึก เเม่ของมันใจดีนะครับ เเบ่งขนมต่างๆนาๆให้สารพัด เเต่ลูกมันนะสิครับ เเทฮยองเป็นพวกหัวไม้ไม่ต่างจากผมหรอก 


เเทฮยองมักจะมากับพวกกลุ่มผู้หญิงสวยๆหุ่นดีๆเเละเเน่นอนก็เพื่อนมันนี้ละ


เเทฮยองเป็นเเฟนกับ ไอ้ชาน ศัตรูคู่อริของผม โคตรจะรำคาญเลย มันตบต่อยกับคนอื่นก็เพราะผู้ชาย โถ่ วัยรุ่นสมัยนี้รุนเเรง 


"ปล่อย!!!ปล่อยกู"


ผมเดินออกมาจากมุมตึกเเละเดินมาที่รั้วฝั่งกันมหาวิทยาลัยกับโรงเรียนมัธยมผมยืนมองเหตุการณ์เเละก็ยิ้มดูไอ้เเทที่กำลังโกรธเมนพุ่ง


"กูไม่ได้ยุ่งกับพี่เขา!!!"


คู่อริที่โดนจับนั่งคุกเข่าเเละมีรอยชำ้ต่างๆนาๆที่หน้าจนน่าเกลียด ไอ้เเทฮยองมันร้าย


"มีคลิปขนาดนี้ยังไม่รับผิดอีก...หึ...ถ้ากูไม่รู้ป่านี้ลากเข้าห้องกันเเล้วมั๊งง.."


เเทฮยองมันพูดเเละเสยคางของอีกคนขึ้นมาดูหน้าน่าเกลียดๆนั้น


"....."


หญิงสาวที่ถูกทำร้ายเงียบไป เเละ ปรากฏเป็นรอยยิ้มร้ายๆที่มองมาอย่างอาฆาต 


"หึ...พวกมึง..."

















"จัดการ..."


พอคนหน้าหวานพูดจบฝูงเพื่อนก็เข้าไปมุมรุมทั้งเตะทั้งตบสารพัด เเทฮยองเดินออกมาจากตรงนั้นทันที


ผมเดินตามไปเเต่อยู่ตรงข้ามรั้ว เเทฮยองหันหน้ามาองมองผมที่ยืนอยู่ข้างๆตรงข้ามรั้ว ผมใช้สองมือจับรั้วเเละเอาหน้าผากชิดติดกับรั้ว


"มีอะไร"


มันพูดด้วยนำ้เสียงเย็นชา


"ร้ายนักนะมึง"


"หึ..."


ผมมองหน้ามันเเละทำตาโตใสใส่ มันใช้นิ้วชี้สอดเข้ารูรั้วข้ามมาเเละจิ้มที่ปลายจมูกของผม ก่อนที่เเทฮยองจะ พูดว่า..


"เสือกจังครับพี่"


นิยายแฟร์ 2023

อีบุ๊กในซีรีส์เดียวกัน ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

คำนิยมล่าสุด

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

0 ความคิดเห็น