ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
หลินเยว่คือนามของนาง ตลอดชีวิตถูกใช้เป็นเพียงหมากในกระดานของบิดาผู้เป็นเสนาบดี แต่นางก็ได้รับการปกป้องจากท่านปู่น้อยที่รักนางมากว่าสิ่งใด เมื่อปู่ของนางสิ้นใจ ไม่มีใครปกป้องนางได้อีก นางจึงถูกส่งตัวเข้าวังหลวงเป็นกุ้ยเฟยเพื่อส่งเสริมอำนาจของบิดาที่นางไม่ต้องการ นางปรารถนาเพียงอิสระแต่ไม่เคยได้รับ
แต่แล้ว... จู่ ๆ วันหนึ่งนางกลับได้รับมัน ด้วยความช่วยเหลือจากปู่ผู้จากไป
สวัสดีค่ะฝากนิยายจีนโบราณแฟนตาซีแนวเทพเซียน เรื่องแรกของเราด้วยนะคะ
ปล.ตัวละคร หรือเหตุการณ์ใด ๆ ในเรื่องเป็นสิ่งที่เราสมมติขึ้นมา
เปิดเรื่อง 4/10/19
รีไรท์คำผิดครั้งที่ 1 3/02/20
รีไรท์เนื้อหาครั้งที่ 1 30 /03/20
ปิดเรื่อง 30/03/20
***
ชี้แจง
เนื่องจากเรารีไรท์เนื้อหาจึงเลื่อนการเปิดให้อ่านจนถึง 15/04/20 คอมเมนต์ไม่ตรงกับเนื้อหาไม่ต้องตกใจนะคะ
เรียนเพื่อทราบ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
**ประกาศผลผู้โชคดี
1. คุณ manimontra
2. คุณ f_firujug
3. คุณ katieJ
4. คุณ NongZaRa
5. คุณ Poppy6090
6. คุณ T_key
7. คุณ H-ray
8. คุณ แกลอรี่
9. คุณ นักเขียนที่อยากจะลองเขียน
10. คุณ บักเขียบ
ยินดีด้วยนะคะ
เลี่ยงหลง&โจวฉวี่เฉิน.. ไม่ได้ชอบเพราะหล่อนะ.. ชอบที่ความรักเดียวกับฉากจบที่ทำเอาน้ำตาซึม..
ชอบที่มีความอยากรู้อยากเห็น ความเป็นลูกคู่กับท่านปู่
.
.
เกือบลืมเนื้อเรื่องไปหมดแล้ววว...
ป.ล.เราชอบฉากที่นางเอกเล่นกีต้าร์ให้พระเอกฟังที่เป็นฉากสุดท่ายอ่ะ ฉากนั้นเป็นฉากที่เราซึ้งมากกก
ท่านปู่ไป๋เทียนค่ะ ยืนหนึ่งในทุกด้าน สายเปย์ที่แท้ทรู เปย์หนักรุ่นตำนานเล่าขานมากค่ะ ^^
แต่เหนือสิ่งอื่นใด เราชอบทุกตัวละครค่ะ เพราะมีทุกตัวละครถึงมีนิยายเรื่องนี้ค่ะ ชอบมากๆค่ะ การเรียงร้อยเนื้อเรื่องมีหลายฉากที่เราประทับใจมากๆ ยิ่งฉากตอนจบ เราน้ำตาไหลเลยค่ะ มันซึ้งใจมากๆๆ จะมีสักกี่คนในโลกนี้ที่จะ มีลมหายใจเพื่อคนรักของกันและกัน จับมือกัน จุงมือกัน ยิ้มให้กัน และแก่ชราไปด้วยกันจนวินาทีสุดท้าย เมื่อระลึกถึงความหลัง ในแต่ละช่วงชีวิตมันคงเป็นความทรงจำที่แสนงดงามมากจริงๆค่ะ มีทั้งทุกข์ทั้งสุข เราได้อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ เหมือนเราได้อยู่ในทุกช่วงเวลาของชีวิตตัวละครเหล่านี้เลยค่ะ เหมือนกับชื่อตอนสุดท้ายเลยค่ะ ตื่นจากฝันอันแสนยาวนาน เป็นฝันที่ทั้งดีและไม่ดี แต่ที่แน่ๆๆคือความรักของพระนางจะคงอยู่ชั่วนิรันดร์แน่นอนค่ะ ประทับใจมากๆๆ
แต่ท่านไป๋เป็นตัวละครที่เราชอบมาก เพราะเปย์หลานทุกอย่างเลย ชอบความหนุงหนิงของปู่กับหลานมาก
ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องขอบคุณไรท์มากๆๆค่ะ ที่สร้างผลงานดีๆมาประดับไว้ในชั้นนิยายอีกเรื่องค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ