สวาทหวาม

                กว่าจะได้พบซึ่งรักแท้ มันอาจไม่ง่ายดายนัก เพราะไม่มีใครบอกได้ว่ารักของคุณครั้งนี้เป็นรักแท้หรือไม่ นอกจากเราต้องเรียนรู้ไปพร้อมๆกับหัวใจของเรา เชื่อมั่นในคำตอบของหัวใจ เชื่อมั่นใจความรู้สึกที่คุณมี  ถ้าหัวใจบอกว่าคนนี้คือคนที่ใช่ ก็ปล่อยให้หัวใจนำพาไป  เอื้อมมือไปสัมผัสรักครังนี้ของพวกเขาและเธอด้วยกัน 

เอมเมจ พระ-นาง 

เครดิตภาพจากกูเกิ้ล

                                             

               ปลา บนาลี  ดำรงรักษ์     ว่าที่ดร. นักวิจัยพันธ์สัตว์สถาบันวิจัยและอนุรักษ์พันธ์สัตว์

                                              

                    ไนท์ ธนาธิป  ปรีติพงค์ หนุ่มหล่อมาดนิ่ง จีเอ็มของไนท์แกรนบีชโอเทล

                                        

                         ลูกศร นภัสสร  ศรีธรรมโรจน์  สัตว์แพทย์สาวสวยของศูนย์วิจัย

                                   

ปอนด์ ปรมัตธ์ ดำรงรักษ์  หนุ่มหล่อเซอร์เจ้าของเดอะลองไนท์ผับ และ เจ้าของ ปังปอนด์ ยิม สถานที่ออกกำลังกายครบวงจร

โปรย...(ลูกปลา+ไนท์)

“อือ พี่ไนท์มาหอมเค้าทำไม เค้าไม่ได้เป็นอะไรกับตัวเองนะ”

“แล้วอยากเป็นอะไรกันมั้ย หืม” หญิงสาวขนลุกซูยามได้ยินชายหนุ่มทอดเสียงอ้อนแบบนั้น

“มะ..ไม่อยากเป็น ถ้าพี่ล้ำเส้นเค้ามากไปกว่านี้ เขาถือว่าพี่ล่วงเกินเค้านะ”

“แล้วไงต่อ”

“เค้าจะ..เรียกค่าเสียหายให้หมดตัวเลยคอยดู”

“แล้วถ้าพี่ยอมหมดตัว ปลาจะยอมพี่...มั้ย”

“ไม่!!”

“อ้าว!ใจไม่ถึงนี่ ก็พี่ยอมหมดตัวแล้วไง”

“ถ้าล่วงเกินเค้าอีกครั้ง เค้าจะไม่เรียกแค่หมดตัวนะ เค้าจะเรียกร้องให้หมดอิสรภาพด้วย เอาซิ! คราวนี้พี่จะยอมมั้ย” ลูกปลาหลับตาปี๋อีกครั้งรีบพูดรัวเร็ว

ไนท์นิ่งอึ้ง มองหน้าคนที่อยู่ในอ้อมกอดตัวเองขนาดเสียเปรียบนะเนี่ย ยังคิดจะต่อรองข้างๆคูๆกับเขาอีก ชายหนุ่มมองหน้าเธอนิ่งอยู่อย่างนั้น แล้วก็เห็นว่าคนเสียเปรียบในอ้อมกอดของเขาค่อยหรี่ตาข้างเดียวมามองหน้าเขา พอเห็นเขาไม่พูดอะไรก็ส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ คงคิดว่าสิ่งที่ตัวเองต่อรองมานั้นจะทำให้คนอย่างเขากลัวละซี แต่..เธอคิดผิด ที่เขาอึ้งเนี่ยเขากำลังถูกใจตังหากล่ะ ไม่อยากจะบอกเลยว่ากำลังดีใจเพราะไม่คิดว่าจะง่ายดายขนาดนี้ ที่เหลือก็แค่รอพาผู้ใหญ่ไปสู่ขอเธอเท่านั้นเอง

“ฮึ คราวนี้ใครหนอใจไม่ถึงมากกว่า” หญิงสาวพูดจบก็หัวเราะขึ้นมาอย่างผู้ชนะ เพราะคิดว่าตัวเองเป็นต่อเขา นึกว่าเขากลัวคำขู่ของเธอ เรื่องที่เธอจะจับเขาให้หมดอิสรภาพ ชายหนุ่มยกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยพรางหรี่ตามองหญิงสาวอย่างคาดโทษ สงสัยจะลืมไปว่าตัวเองยังอยู่ในสภาพไหน นั่งอยู่ในอ้อมกอดของเขาแท้ๆยังมีหน้ามาหัวเราะเยาะเขาอีก ต้องทำอะไรให้รู้สำนึกเสียบ้างละมั่ง ไนท์คิด ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะทาบปิดริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ หญิงสาวรีบยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดหน้าตัวเองเอาไว้ทันที พร้อมกับพูดรัวเร็ว.....

(ลูกศร+ปอนด์)

“พี่ปอนด์ เป็นอะไรค่ะ”

“พี่นอนไม่หลับ”

“อ้าว! ทำไมล่ะ”

“ศรใจร้าย ทำให้พี่คิดถึงจนนอนไม่หลับ” มนุษย์ยักษ์ตาแดงที่ยืนกอดอกสารภาพออกมา

 “บ้าจริงเลยพี่ปอนด์เนี่ย อยากกินอะไรค่ะเข้านี้ ศรจะได้ทำเผื่อ” หญิงสาวรีบถามกลบเกลื่อน แต่ชายหนุ่มที่เดินเข้ามายืนเบียดอยู่นี่ซิ เธอถอยจนติดฝาฝนังอยู่แล้วก็ยังจะเบียดเข้ามาอีก

“ถ้าบอกว่าอยากกินศรได้มั้ย หืม” เขาพูดพรางยื่นหน้าเข้ามาหา หญิงสาวส่ายหน้าหนี

“ไม่ได้ ศรไม่ใช่ของกินชะหน่อย”

“แต่สำหรับพี่ศรน่ากินที่สุดถ้าพี่ได้กินเช้านี้ต้องสดชื่นแน่ๆ” ไม่พูดเปล่าแต่เอาจมูกมาเคล้าคลึงแก้มนวลอย่างหลงใหล

“อือ พี่ปอนด์อย่าล้อเล่นซิค่ะ” เสียงห้ามเบาๆแทนที่จะทำให้ชายหนุ่มหยุดการรุกราน กลับทำให้เขายิ่งเกิดความต้องการที่จะแนบชิดให้ยิ่งกว่า เขาเฝ้าคลอเคลียแก้มเธอไม่ยอมห่างแล้วค่อยๆเลื่อนต่ำลงมาที่ซอกคอหอมกรุ่น ไล้ลิ้นเลียแทนการดูดเม้มเพราะกลัวว่าจะทำเธอเป็นรอย สำหรับหญิงสาวตอนนี้ตกใจการรุกรานของชายหนุ่มจนตัวอ่อนระทวยไปหมดปล่อยให้จมูกและปากของเขาเทะเล็มไปทั่วใบหน้าและซอกคอขาวผ่อง สองมือของเธอเกาะกุมไหล่ของเขาทั้งสองข้างเอาไว้

ปอนด์เวียนจูบหญิงสาวไปทั่วใบหน้าโดยเฉพาะแก้มทั้งสองข้างที่เขาใช้จมูกและปากบดขยี้ด้วยความหมั่นเขี้ยว รวมไปถึงซอกคอหอมกรุ่น ปากของเขาประทับเม้นจุมพิตไปทั่วลำคอขาวแต่พยายามไม่ไห้เกิดร่องรอย เพราะกลัวหญิงสาวจะอาย สองมือโอบกอดรัดเธอเข้ามาแนบชิดอกกว้าง มือคอยสัมผัสลูบไล้ที่แผ่นหลังพยายามจะห้ามใจไม่ให้ลุกล้ำไปที่อื่น

“พี่ปอนด์” เสียงหวานแหบพร่าที่กระซิบเรียกชื่อเขาอยู่นั้นแหละ ที่ทำให้เขาตัดใจถอยออกไปจากเธอไม่ได้เสียที

“หือ ศรจ๊าให้พี่กินแทนอาหารเข้าได้ยังครับ พี่จะไม่ไหวแล้วนะ” ปอนด์กระซิบออดอ้อนที่หูของหญิงสาวสลับกับการขบเม้นไล้เลียติ่งหูขาวนั้น

“ไมได้นะพี่ปอนด์ พอแล้วศรจะได้ทำอาหารให้ทาน” ลูกศรเริ่มมีสติกลับมาพอได้นึกถึงอาหาร

“ช่างอาหารเถอะน่า" 

นิยายเรื่องนี้ไม่มีตัวตนของคนและสถานที่อยู่ในชีวิตจริง เป็นเพียงเรื่องราวสมมุติที่ผู้แต่ง แต่งขึ้นตามจินตนาการเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ถ้าหากไปพ้องกับชีวิตจริงของใครหรือถ้าชื่อและนามสกุลของตัวละครไปตรงกับของใคร ผู้แต่งก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยนะคะ