ชุดสีแดง

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ณ สวนสาธารณะอันเงียบสงบของชุมชนเล็กๆแห่งหนึ่ง 

     บรรยากาศแสนงดงาม ต้นไม้เขียวชอุ่ม ผู้คนออกมาเดินออกกำลังกายกันอย่างมีความสุข ครอบครัวของคนในชุมชนต่างออกมาพบปะ ณ สวนธารณะนี้อย่างมีความสุข เสียงหัวเราะของคนหนุ่มสาว รอยยิ้มของเด็กๆที่ได้วิ่งเล่นกับเพื่อนๆ

แต่เรื่องราวนั่น อาจจะไม่งดงาม…เสมอไป……

วันเสาธ์ ที่ 11 มิถุนายน 2565 เวลา 16.00 น.

     "ธาน" เด็กหนุ่มวัย 18 ปี ที่มุ่งมั่น ออกกำลังกาย ณ สวนสาธารณะแห่งนี่ เป็นประจำ 

“วันนี้อากาศดีจังเลยเฟ้ยย อยากจะออกกำลังกายเต็มทนแล้ว” ธานได้พูดขึ้นมาอย่างร่าเริง

“วันนี่ฉันจะต้องวิ่งรอบสวนนี่ 5รอบ วิดพิ้นอีก2เซ็ต เซ็ตละ25ครั้ง เอาละจะทำให้ได้” จากนั้น ธาน ได้วิ่งรอบสวนสาธารณะ ตามที่เขาได้วางโปรแกรมเอาไว้ ในรอบแรกนั้น จู่ๆ ะานก็ได้รู้สึกอะไรบางอย่างกับขาของเขา

“แปลกแหะ วันนี้ทำไมรู้สึกขาไม่ค่อยมีแรง สงสัยยังไม่ได้กระตุ้น แต่ช่างมัน มันจะดีขึ้นเองนั้นแหละ” 

     จากนั้น ธานจึงได้วิ่งต่อเพื่อจะทำให้ได้ตามโปรแกรมที่ตั้งไว้ บรรยากาศที่แดดอ่อนๆกำลังทอแสงลงมา ทำให้ธานมีความสุขเอามากๆ

“วิ่ง วิ่ง วิ่ง เพื่อหุ่นของฉัน เพื่อหุ่นของฉัน” ธาน ได้พูดอย่างหนักแน่นเหมือนทุกครั้งที่เขาทำขณะวิ่งออกกำลังกาย

     แต่เมื่อธาน ได้วิ่งจนครบ 4 รอบ แต่ก่อนที่เขาจะวิ่งรอบสุดท้าย เขาได้เห็นอะไรบางอย่าง 

สาวชุดแดงคนนั้น กำลังจ้องมองมาทางเขา จากอีกฝั่งของสวนสาธารณะ รูปร่างผอมเพรียว สูงสง่า ภายนอกใส่ชุดสีแดงที่เหมือนกับชุดงานเต้นรำของหนุ่มสาว

"เขามองฉันทำไมกันนะ? เราหล่อแน่ๆเลย555 แต่คงไม่มีอะไรหรอกมั่ง" ธาน กล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดูหลงตัวเอง

     จากนั่น ธานจึงได้วิ่งต่อไป และ เตรียมที่จะออกกำลังกายตามโปรแกรมที่วางเอาไว้ 

16.40 น.

     ท้องฟ้าที่กำลังสวยงาม บรรยากาศที่สดชื่น ตอนนี่ ธานพร้อมแล้วที่จะ วิดพิ้น 2 เซ็ตตามที่เขาวางแผนเอาไว้

“ฮึบบ อ่าา ฮึบ อ่าา สู้!” ธานได้พูดไปขณะที่เขากำลังวิดพิ้น

     ในขณะที่ธานกำลังวิดพิ้นยังไม่ครบเป้าหมาย แต่แล้ว ก็ได้เกิดเหตุการณ์ประหลาด รอบๆสวนสาธารณะ เสียงผู้คนหายไป ทุกอย่างเหมือนโดนหยุดเวลา บรรยากาศเงียบสงัดดังป่าช้า ธาน ได้ลุกขึ้นและมองรอบๆ เขาไม่พบอะไร มีเพียงแต่ หญิงสาวในชุดสีแดง ที่ยืนมองเขา เพียงคนเดียว

“เธอ สวัสดี เธอ ได้ยินหรือเปล่า” ธานได้พูดเพื่อต้องการจะเรียกหญิงสาวคนนั่น และธานได้ตัดสินใจเดินไปหาหญิงสาวคนนั้น แต่ไม่ทันไร ทันทีที่ธานกำลังจะเดินไปอีกฝั่ง เพียงแค่ธานกระพริบตา หญิงสาวคนนั้นได้หายไป

"อะอ้าว … หายไปไหนแล้วละ.. คุณครับ!" ธานพูดด้วยน้ำเสียงหวาดระแวง

ธานทำอะไรไม่ถูก จึงรีบเดินไปที่ก็อกน้ำสาธารณะ เพื่อจะชำระล้างใบหน้าของเขาที่เปิ้อนเหงื่อไหลโซม 

"วันนี้มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไหมเธอคนนั้น มองเราตลอลดเวลาเลย" ธานพูดในใจของเขา

อยูดีๆ…..รอบๆตัวธาน ได้เกิดบางอย่างผิดปกติ 

ทุกอย่างกลายเป็นสีดำแดง ต้นไม้รอบสวนสาธารณะใบไม้เป็นสีแดง ลำต้นสีดำ ท้องฟ้าที่เคยสดใส กลับกลายเป็นสีแดงฉาน 

ธานได้สั่นกลัวมากๆ เขาจึงรีบวิ่งเข้าไปในป่าข้างสวนอย่างรวดเร็ว!

“นี่มันบ้าอะไรวะเนี่ย!!” ธานพูดอย่างตกตะลึงและสั่นคลอ

ในป่าทุกอย่างเป็นสีดำแดง เริ่มมีหมอกจางๆ เข้ามา ธานไม่รู้ตัวเลยว่า เขาได้วิ่งไปไกลเท่าไรแล้ว จนกระทั้ง…

เขารู้ตัวว่า เขาได้วิ่งกลับวนที่เดิมตลอดเวลา

…… ธานได้ยินเสียง ที่ค่อยๆกำลังเดินเข้ามาใกล์เขา เขามองหันดูรอบๆตัว …

หญิงสาวชุดแดงนับสิบคน เดินลอมรอบเขาจากทุกทิศทาง..

"มันบ้าไปแล้ว!!! ไม่นะ" ธานสั่นกลัวสุดขีด

"พวกเธอต้องการอะไร!!!.." 

พวกหญิงสาว เดินมาหาเขาช้าๆ…. กริ๊ดร้องด้วยความสยดสยอง!

ธานปิดหูปิดตาของเขาอย่างไว้ แล้วตะโกนลั่น 

“ไม่นะ อย่า ไม่  ออกไป!!!!!”

……….

………เสียงกริ๊ดหายไป

ธานค่อยๆลืมตาขึ้น หญิงสาวได้หายไป บรรยากาศรอบๆ เป็นสีดำทั้งหมด ไม่มีอะไรในนั่น นอกจากประตูหนึ่งบาน ที่อยู่ตรงหน้าเขา มีป้ายข้อความหน้าประตูว่า “ ห้องนอนของธาน”

“นั่นประตูห้องฉัน…แต่เดียวก่อนนะ ทำไมมันถึงอยู่ตรงนี้ละ เอาวะ..” ธานได้แต่สงสัย ก่อนเขาจะเปิดประตูเข้าไป

….ธานตกใจสุดขีด!! หลังจากเปิดประตูนั้น ธานได้โดนผู้หญิงสาวแทงอีกครั้งอย่างจัง…

“เอืือก!!! อะเอ๋…..อ้าว นี่เรา ฝันเหรอ? ..” ธาน สะดุ้งตื่นที่เตียงภายในห้องของเขา ก่อนจะพบว่า เขานั่น ได้นอนฝันร้ายนั้นเอง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฉันฝันเหรอเนี่ย บ้าจริง สมจริงชะมัดเย ฮ่า ฮ่า แต่ช่างเถอะ หาอะไรกินดีกว่า” ธานได้ลุกขึ้นหาขนมภายในตู้ขนมของเคขา และสรุปได้ว่า เรื่องทั้งหมด เป็นแค่ฝัน

.

.

.

.

…….แล้วดวงตาที่มองเขา…ที่หน้าต่างตอนนี้ละ…..ใครกัน..

END…
 

เงาหมอก ผู้แต่ง