รักร้าย ของยัยแสบ

"ฉันไม่ได้รักเธออีกต่อไปแล้ว กลับไปซะ!" ห๊า!อะไรน่ะ เค้าคนที่รักฉันมาก และฉันก็รักเค้ามากเช่นกัน ไล่ฉันให้กลับอังกฤษ ทั้งๆที่ฉันพยายามตามหาเค้าเนี้ยนะ บ้าไปแล้ว!!!

"ตาม นายเป็นบ้าไปแล้วรึไง ฉันอุจส่าห์ตามหานาย แต่.. ฮึก แต่....นายกลับมาไล่ฉันง่ายๆอย่างนี้อะนะ ง่ายไปหน่อยป่ะ"

ฉันพูดพร้อมร้องไห้ไปด้วย ร่างสูงที่คุ้นเคย เดินเข้ามาใกล้ฉัน

"ฉันไม่รักเธอแล้ว ลิชเธอเข้าใจฉันไหม ฉันไม่ได้รักเธอแล้ว" เข้าใจหรอ? หึง!ไม่อ่ะ ฉันไม่เข้าใจเค้า ไม่เคยเข้าใจเลย 

"ตาม ฮึก ฉันรักนายนะ ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไร นายถึงหนีฉันมาแบบนี้แต่...อย่าเย็นชาใส่ฉันแบบนี้ได้ไหม ฉันขอร้องละ ฮึก" 

ฉันพูดพร้อมร้องไห้ ฉันเสียใจ เสียใจจริงๆ ที่ผู้ชายที่เค้าเคยบอกว่ารักฉัน มาบอกว่าไม่รักฉันแล้ว ฉันร้องไห้หนักมาก ร้องเหมือนเขื่อนแตก

"เธอ...กับฉัน เราเป็นไรกันหรอ"เพ่นพ่าน พร้อมเหยียดยิ้มร้ายกาจ นี่...เค้าเป็นไรกันแน่ ทำไมถึงถามอย่างนี้ละ เค้าจำไม่ได้จริงๆหรอ

"ฉันกับนาย เราก็เป็นคนรักกันไง นาย...เป็นไรหรือป่าวตาม" 

"คนรักหรอ? แล้วเธอรักฉันมากไหม" เค้าถามอะไรของเค้าอ่ะ ก็ต้องมากสิ

"ต้องรักมากสิ ตาม นายไม่สบายรึป่าวอ่ะ ทำไมนายถามอะไรแปลกๆอย่างนั้นหล่ะ" ฉันถาม 

"งั้นเราเลิกกันเหอะ กลับบ้านเธอไม่ซะ!" ห๊า!!!ไรว่ะ ตามพูดเสร็จก็เดินขึ้นบันไดไป แต่ฉัน ยังยืนอึ้งกิมกิอยู่เลย ฉันไม่เข้าใจ เวลาแค่เดือนเดียว

มันทำให้เค้าเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยหรอ ไม่น่า! ฉันไม่ยอมเด็ดขาด

"ไม่ตาม ไม่นะ ฉันรักนายมากนะตาม ฉันอยู่ไม่ได้แน่ ถ้าไม่มีนาย ฉันรักนายนะตาม ฉันไม่ยอม ฉันจะทำให้นายรักฉันเหมือนเดิมให้ได้"