ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไฟรักตรวนสวาท (มีอีบุ๊กแล้วนะคะ)

    ลำดับตอนที่ #2 : แม่พระเหลือเกินเมียผม

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 754
      19
      14 มิ.ย. 64

    มาอัพต่อแล้วนะคะ ฝากคุณจิณณ์กับแนนด้วยนะคะ

    นิยายเรื่องนี้ไม่ผ่านการรีไรท์และตรวจคำผิดค่ะ อัพให้อ่านกันแบบดิบๆ เลยค่ะ

    นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อ "รักร้าวราคีขม" นะคะ และเปิดจองอยู่นะคะ

    “การที่ฉันอยู่จนถึงทุกวันรอดมาแต่งงานกับคุณไม่ใช่ว่าฉันไม่มี หรือหาไม่ได้ แต่เพราะผู้ชายมันห่วยไม่สู้อยู่คนเดียว แต่แล้วทุกอย่างก็มาผิดแพลนที่วางไว้เมื่อพ่อกับแม่ให้ฉันแต่งงานกับคุณ” 

                    คำตอบของภรรยาแต่งทำให้เขารู้สึกเจ็บเมหือนโดนว่าเหน็บกระทบกระแทกยังไงก็ไม่รู้ แต่จิณณ์ก็ฝืนส่งยิ้มส่งให้หล่อนแล้วก็เอ่ยตอบโต้สวนกลับไป

                    “คงเจอมาหนักสินะถึงได้มองผู้ชายทุกคนห่วย แต่นั่นไม่ใช่สามีคุณ” ตอบจบก็ลุกขึ้นจากเตียงเดินไปหาคนที่เดินไปหยุดหน้าห้องน้ำแล้วตวัดแขนแข็งแรงโอบเกี่ยวเอวเล็กคอดเข้ามาหาตัวเองทันที

                    ว้าย!

                    “คุณทำอะไร? ”

                    “จะอาบน้ำมใช่เหรอ ผมก็จะอาบเหมือนกัน ไหนๆ เราก็ลงเรือนรำเดียวกันแล้วก็ทำหน้าที่ผัวเมียให้ครบสมบูรณ์ไปเลยเป้นไง คุณเองก็ใช่จะซิง” คำพูดดูถูกหลุดออกมาจากริมฝีปากหนาทำให้บุณยดาเลือดขึ้นหน้าผลักดันเขาออกห่างและดิ้นหนีจากวงแขนแข็งแรงพอได้อิสระก็ตวัดมือใส่หน้าหล่อของสามีตีทะเบียนตัวเองทันที

                    เผียะ!

                    อา!

                    จิณณ์หันหน้ามามองภรรยาตัวเองด้วยความเกรียวกราดไม่แพ้กัน ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าตบหน้าเขา แต่บุณยดาเป็นคนแรก เขาขยับกรามตัวเองเล้กน้อยและลูบแก้มข้างที่โดนตบจนชาพร้อมร้องครางเจ็บ

                    “อย่ามาทำตัวต่ำๆ กับฉัน ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นคุณ กรุณาให้เกียรติฉันด้วยคุณจิณณ์” 

    เธอเอ่ยเสียงนิ่งเรียบซุกซ่อนความตื่นกลัวตกใจของตัวเองก่อนหน้านี้ไว้ ด้วยไม่คิดว่าจะโดนเขารัดรั้งเข้าไปกอดและพูดจาลวนลามแบบนี้ และยิ่งสายตาของจิณณ์ด้วยแล้วตอนนี้เขากำลังใช้สายตาปลดเลปื้องเสื้อผ้าเธอ เขามองเธอเรากับเสือหิวโหยตัวหนึ่ง เขาแสดงออกชัดเจนว่าต้องการภรรยาแต่งอย่างหล่อนในคืนแรก แม้ว่าคำพูดจะสวนทางก็ตามแต่สายตากับการกระทำของบุรุษหนุ่มทำให้เธอต้องระวังตัวเองไม่ให้ตกอยู่ใมนสถาการณ์เช่นเมื่อกี้อีก

    “ทำไมผมต้องให้เกียรติเมียตัวเองด้วย คุณแต่งงานมาทำหน้าที่บำเรอผมก็สมควรที่จะให้ผมกอด จูบ ลูบคลำ และ ‘เอา’ สิว่าไหมครับแนน” จิณณ์เอ่ยเสียงแห้งข่มความเดือดดาลตัวเองไว้ในอกด้วยการเรียกชื่อเล่นของสาวเจ้า แต่เสียงกัดฟันก็ดังลอดออกมาให้ได้ยินอยู่ดี

    กรอด!

    “นแต่งงานมาเป้นเมีนยไม่ใช่นางบำเรอ ฉะนั้นฉันจะให้คุณ ‘เอา’ หรือไม่ ‘เอา’ มันก็เรื่องของฉัน เพราะยังไงฉันก็ขึ้นชื่อว่าเมียถูกต้องตามกฎหมายของคุณ และถ้าอยากอาบน้ำก็เชิญค่ะ ฉันให้คุณใช้ห้องน้ำก่อน และคุณอย่าลืมสิว่าเราแต่งงานกันเพราะผลประโยชน์ ไม่ใช่เพราะรัก ฉะนั้นเราไม่จำเป้นต้องมีเซ็กซ์กันก็ได้เวลาอยู่ด้วยกันตามลำพัง ออ เรื่องห้องนอน รอห้ผ่านสามคืนแรกเข้าหอไปก่อน แล้วเราจะแยกห้องนอนกัน แล้วต่างคนต่างใช้ชีวิต ส่วนคุณอยากมีใครหรือไปนอนกับใครค้างที่ไหนก็เชิญตามสบาย แต่ขออย่างเดียวย่าพาผู้หญิงพวกนั้นเข้ามาในบ้านนี้ก็พอค่ะ”

    “ดีนะ แต่งงานวันแรกเมียผมก็ใจกว้างยกผมให้เป็นผู้ชายสาธารณะเลย ดีเหลือเกิน แม่พระเหลือจะกล่าว ถ้างั้นก็กรุณาทำหน้าที่ ‘เมีย’ ให้ผมทีสิคืนนี้ พราะผมออกจากห้องนี้ไมได้ ผมต้องการ ‘เซ็กซ์’ จากคุณตอนนี้เดี๋ยวนี้ด้วย ผมแต่งงานแล้วผมต้องได้อะไรบ้าง ผมไม่ยอมปล่อยให้คุณเป้นแค่ภรรยาในนามหรอกนะแนน สำหรับผมแล้วผู้หญิงคนไหนก็ได้ขอแค่ได้ปลดลปอยความเครียดของผม” พูดพร้อมลูบเป้ากางเกงตัวเองไปมา เพราะตอนนี้มันกำลังปวดร้าวคับตึงอยู่ในกางเกง

    “เราก็ต่างกันแล้วและรู้ว่าเราแต่งงานกันเพราะอะไร ครอบครัวเราทำธุรกิจส่งออกผ้าไหมด้วยกัน ที่เราแต่งงานกันก็เพราะพ่อกับแม่ของเรา”

    “ผมรู้ แต่ผมมีบริษัทนำเข้ารถยนต์จากยุโปรของส่วนตัวผม ผมมีธุรกิจของตัวเองแยกออกมาจากครอบครัว ส่วนของครอบครัวก็ของครอบครัว ตอนนี้คุณแต่งงานกับผมเจ้าของบริษัทนำเข้ารถยนต์ไม่ใช่หุ้นส่วน และถ้าโอย่างที่พูดจริงๆ ก็ควรจะรู้ว่าผมไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะอยู่กับเมียแล้วไม่เกิดอารมณ์ จริงอยู่เราไม่ได้รักกันเราแต่งงานกันเพราะผู้ใหญ่ แต่เรื่องความต้องการมันไม่ได้เลือกและจำกัดได้หรอกนะแนน” เสียงทุ่มพร่าเอ่ยลอดออกมาจากริมฝีปากหนา ด้านคบุณยดาขยับก้าวถอยห่างสามีตีทะเบียนตัวเองไปทีละก้าวทันที แต่ถอยไปได้ไม่กี่ก้าวก็ต้องหยุดเมื่อหลังปะทะกับแท่นอ่างล้างหน้า ตอนนี้เจ้าหล่อนถึงรู้ว่าตัวเองได้เดินถอยหลังเข้ามาในห้องน้ำ

    “อย่าทำอะไรบ้าๆ นะคุณจิณณ์” เธอบอกเขาเสียงดังพร้อมกับจับแท่นอ่างล้างหน้าด้านหลังไว้แน่นด้วยความกลัว

    “ทำอะไรบ้าๆ งั้นเหรอ ทำไมถึงคิดว่าผมจะทำอะไรบ้าๆ ล่ะแนน ผมกำลังจะทำหน้าที่ ‘ผัว’ ต่างหากคนสวย” ตอบพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองออกทีละเม็ดทีละเม็ดจนมาถึงหน้าท้องแล้วจัดการถอดเสื้อสูทตัวเองออกทิ้งกับพื้นแล้วเดินไปประชิดร่างแน้งน้อยของแม่ภรรยาคนงาม ใครจะคิวด่าบุณยดาอายุเยอะกว่าเขา ใบหน้าสวยใสจิ้มลิ้มที่ดูอ่อนวัยมองยังไงก็เด็กกว่าเขา แต่พอเปิดดูบัตรประชาชนแล้วก็ต้องเชื่อแหละว่าผู้หญิงคนนี้วัยสี่สิบย่างสี่สิบเอ็ดปี แต่หน้าตาเมหือนสาววัยยี่สิบห้าปีเอ๊าะๆ ก็มิปาน

    “เหมือนว่าแนนจะกลัว ‘ผัว’ ตัวเองนะ” 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×