แสงเหนือที่ขั้วฟ้าYaoi

   อิมเมจ ตอนน้องยังเด็ก

เด็กหนุ่มวัย5ขวบยืนอยู่ในสวน สาธารณะแห่งหนึ่งในกรุงโซลท่ามกลางผู้ชายในชุดดำจำนวนนึงที่พร้อมจะฆ่าทุกคนที่เข้าใกล้คุณหนูของพวกเขา

"เด็กดีครับ"

"คุณแม่มาแย้ว"เด็กหนุ่มวิ่งไปหายังคนที่ยืนอ้าแขนรอรับ
"คนเก่งของแม่ดื้อมั้ยครับ"
"ไม่ฮะคุณพ่อละฮะ"
"อยู่ที่รถครับกลับบ้านเรากัน"
"เย้ๆจะได้กลับบ้านแล้ว"เด็กหนุ่มวิ่งวนไปมาทำให้ชายหนุ่มผู้เป็นแม่ถึงกับขำลูกชายตัวน้อย

อีกด้านหนึ่งของประเทศอังกฤษ

"หนีไปลูก หนีไป"

"ไม่ครับพ่อแม่ไปกับผมนะ"

"พาลูกฉันไปดูแลคุณหนูให้ดี"

"ไม่เอา"

"ผมและทุกคนจะดูแลคุณหนูจนกว่าจะถึงเวลาครับ"

"รีบไปเร็วก่อนที่พวกมันจะมา"

สวนสาธารณะ'ประเทศไทย'

 ผมยืนมองเด็กหนุ่มที่วิ่งวนไปมากัพบผู้ชายอีกสองคนที่มีแต่เสียงหัวเลาะ พร้อมกับชายชุดดำจำนวนนึงมันก็ไม่ต่างอะไรกับผม

ผมปิดตาลงเพื่อไร้ความรู้สึกเจ็บปวดป่านนี้พ่อกับแม่และคนอื่นๆจะเป็นเช่นไร แต่แล้วผมก็ต้องลืมตาขึ้นเพราะแรงดึงของอะไรสักอย่าง อ่ะเด็กคนนั้นที่ตอนนี้ยืนจับข้อมือผมอยู่มาตอนไหนกันนะ ผมยกมือห้ามคนของตัวเองที่ซุ้มอยู่รอบๆ

"นี้ฮะอมยิ้ม"ผมมองอมยิ้มในมือน้อยๆที่เจ้าของดูจะชอบกิน

"ไม่ชอบ"ผมตอบออกไปก่อนจะดึงมือกลับแต่เจ้าเด็กน้อยกลับทำท่าทางจะร้องไห้ซะนี่

"เอาก็ได้ขอบใจ"

"อิอิ!!!อร่อยนะฮะ"

"ของชอบละสิ"อีกคนพยักหน้า"แล้วให้ทำไม"

"นายน้อยครับคุณท่านทั้งสองจะกลับแล้วครับ"ผมมองชายผมทองร่างสูงที่ยืนก้มหน้าไม่ห่างมากนัก

"ไปก่อนนะฮะ"เด็กน้อยวิ่งไปแต่ก็หันกลับมายิ้มให้ผม"อย่าลืมผมนะผมชื่อ....บ้ายบายฮะ"

ผมอ้าปากค้างเพราะคิดจะตะโกนถามอีกรอบแต่ช่างเถอะยังไงผมกับเด็กคนนี้ก็ไม่มีทางได้เจอกันอยู่แล้วโลกคงไม่กลมขนาดนี้ผมก้มมองอมยิ้มในมือที่เป็นรูปดวงดาว

(ขอเปลี่ยน​อิมเมจ​ตอนโตเป็นพี่คิมกับน้องบาสแทนละกันเพราะมีคนทักมาอยากอ่านฟิคของพี่น้องคู่นี้และไรท์​ก็ลืมไปว่ามีคนเขียนพี่เต๋า​กับบาสไปแล้วแต่ไม่เห็น​ของคู่นี้ทีขอเปลี่ยน​นะ... กราบ​ขออภัย)​

..............อ่ะๆมานิดๆพอเป็นน้ำจิ้มเอ๋ใครรู้บ้างนะว่าเรื่องนี้ต่อจากไหนยังไง

ขอบอกว่ามีทั้งอบอุ่น และงอแงแต่ไม่เอาดราม่าละนะ ไรท์กลัวถูกด่า(กราบ)

เป็นนิยายวาย ชายรักชาย ไม่ชอบก็กดผ่านเนอะไม่ว่ากัน

ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่านและติดตามกัน