[BTS x YOU]One Love แม่บ้านตัวป่วนกับเหล่าซุปตาร์สุดหล่อ
ในสายตาของฉัน ผู้ชาย7คนนี้คือดวงใจ แต่...พอมาเจอสภาพจริงๆของหนุ่มในดวงใจ ฉันแทบอยากลุกนั่งบนหิมะแทนพื้นในห้องนี้ ทั้งรกแต่ดีนะไม่มีกลิ่น ถึงจะเป็นแบบนั้นพวกเขาก็หล่ออยู่ดีนั้นแหละ><""
"พิ้งแพ ขอผ้าที" จิน
"คร้าาา" ฉันตอบกลับด้วยภาษาเกาหลี ก่อนจะเดินไปหยิบผ้า
"ขอบใจนะ" คำขอบใจของจินทำให้ฉันแทบละลาย อยากจะดิ้นตายตรงนี้เลย>///<
"เอ๊ะ ...เดียวนะพี่จิน" วี
"หื้ม..อะไรวีO_o?" จิน เขาทำหน้ามึนงงในขณะที่กำลังเช็ดเหงื่อ
"เอ๋!!!!!!!! ผ้านั้นนะ ผมเอาไปเช็ดโต๊ะวางหนังสือเมื่อเช้านะครับ!" วีพูดอย่างตกใจ แต่ที่ตกใจกว่าคือ ฉัน ไง พิ้งค์แพ คนนี้ไงง กรี๊ดดดดดด แย่แล้ววว จินค้างคาผ้าอย่างกับถูกแช่แข็ง ฉันรีบไปกระชากผ้าออกจากมือจินทันที
"ขอโทษนะค่ะ พิ้งค์ไม่รู้จริงๆค่ะ•_•||" อยากเอาหัวโขกกำแพงตายตรงนี้จริงๆ
"มะ. ไม่เป็นไร^^**" จินตอบและยิ้มได้น่ากลัวมาก ฉันไม่ได้ตั้งใจจจจจจ
-------------------------------------------------------------------------------------
อาทิตย์ต่อมา ...
"พิ้งค์ เสื้อแขนยาวฉันล่ะ"จีมิน
"คร้าาา จะไปหยิบให้เดี๋ยวนี้เลยคร้าา" แค่เสื้อแขนยาว สีดำสักตัวก็คงดีสินะ^w^
ห้องนอน(รวม)
ตู้ไหนเนี้ยย! แล้วตัวไหนของจีมินล่ะเนี้ยยย!!! มายกอสสสสสส เยอะจนไม่รู้เลยย@-@!!??
เอ๊ะ ..นั้นเสื้อแขนยาวสีดำนี้ แค่นี้เองเจอสักที ^^ หาไม่ยากเลยแหะ ชิลๆ ฉันหยิบเสื้อออกมาจากตู้แต่ไม่ทันได้ออกจากตู้หรอก
แกร๊ซ!!!!
ห๊ะะะ!!!!O_O!!เวรแล้ววว เสื้อแขนยาวอันแสนแพง ขาดไปต่อหน้าต่อตาเจ้าของเสื้อ!!
"ม่ายยยยยน่ะ!!!" เสียงโอดครวญของเจ้าของชุด ไม่ใช่จีมินนะ แต่มันดันเป็น....เป็นนนน..O^O!!.
"เป็นไรว่ะชูก้า" เสียงนี้มันนน จีมินนิ แต่ไอ้เสียงเมื่อกี้มันใครน่ะ หรือว่า ชูก้าาา ไม่น่ะ!!!ชีวิตฉันนนน Help me!!
"พิ้งค์เธอทำอะไรกับเสื้อฉันกันห๊ะ!!" ชูก้ามองตาขวางจนฉันแทบอยากเป็นลม
"เอ่อ..คือ เสื้อมันติดน่ะ ฉันขอโทษนะ ชูก้าT^T"
"ธะ..เธออออตายยยยยย!!!ย๊ากกกกก" เขาพุ่งตัวมากกว่าฉันอย่างเร็วว
"ม่ายยยยยยยยย".....
-------------------------------------------------------------------------------------
หลังจากนั้นก็เกิดโลกาวินาจขึ้น เป็นประจำ!!!....
[มุมของเหล่าซุปตาร์]
"จะไหวไหมเนี้ย" แร็ปมอนพูดใรขณะที่ทุกคนกำลังตั้งวงคุยกันอยู่กลางบ้าน
"..??"ทุกคน ทำหน้างงตึบ
"ก็พิ้งค์แพไง จะไหวไหมนั้น" แร็ปมอนพูดพร้อมกับหน้าตาซีเรียสมาก
"ไม่แน่...ก็ไม่รอด- -*" ชูก้าพูดอย่างเจ็บใจเพราะ เสื้อสุดโปรด ขาดเป็นรูๆเพราะยัยพิ้งค์แพ
"อาจจะรอดก็ได้ใครจะรู้^_^" เจโฮป ผู้มองโลกในแง่ดี พูดและยิ้มหวาน
"หรือ ..ไม่ก็อาจจะตายก่อนครบสัญญาว่าจ้าง" จีมิน พูดอย่างซีนิดหน่อย--*
"พิ้งค์แพนะเหรอ" จองกุกเริ่มออกความเห็น
"พวกเรานะสิ!!"จีมินตอบเสียงดัง
"เฮ้ออออออ..//ทุกคน" พร้อมใจกันถอนหายใจกันอย่างดัง- -*
+ไม่ไหวๆ สงสารหนุ่มน้อยBTSแท้ๆ555+)
-----------------------–-------------------------------------------------------------
ฝากติดตามด้วยน่าาาา ไรท์แต่งเรื่องใหม่อีกแล้ว แต่งมาทับถมตัวเอง จะจมกองนิยายตายอยู่หล่ะ555+ ยังไงก็ฝากด้วยน้าา!!
ความคิดเห็น