ลำดับตอนที่ #31
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : Chapter 31
งานนี้...พี่ต้องมี...ลูก
Chapter 31
“ ซอฮยอน คุณเป็นอะไร ผมเห็นคุณอยู่ไม่สุขตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ ”
ยงฮวาสงสัยในพฤติกรรมาขิงผู้เป็นภรรยา ที่ดูจะลุกลี้ลุกลนอยู่เฉยไม่ได้ ปกติซอฮยอนไม่เคยเป็นแบบนี้ เธอไม่เคยแสดงอาการอยู่ไม่สุขให้ใครได้เห็นง่ายๆหรอก เพราะเธอเป็นคนประเภทสุขุมนุ่มลึก ออกแนวนิ่งๆแต่หน้ากลัว คนแบบนี้จะไม่แสดงอาการให้ใครรู้ว่าตัวเองคิดยังไงหรอก นอกจากว่าเธอจะได้ประสบกับอะไรที่ไม่ถูกใจเข้าจริงๆ
“ ไม่มีอะไรหรอก ฉันก็แค่นอนไม่เต็มอิ่มเท่านั้นแหละ ”
“ งั้นหรอกเหรอ ไม่ใช่ว่าคุณไม่พอใจผม แล้วก็พาลไม่อยากจะมาหาน้องหรอกนะ ”
ยงฮวาเข้าใจว่าซอฮยอนไม่พอใจตัวเอง ที่บังคับให้เธอต้องมาเยี่ยมญาติกับเขา เธอก็เลยแสดงกิริยาที่ทำให้รู้ว่าไม่ค่อยพอใจ แสดงให้เขาเห็นว่าเธออยู่ที่นี่แล้วไม่มีความสุข ทำให้ดูเหมือนว่าไม่อยากจะอยู่ที่นี่เลย แต่ความจริงมันไม่ได้เป็นแบบนั้น ความจริงที่ทำให้ซอฮยอนอยู่ไม่สุขก็คือ...เธอกำลังไม่พอใจดานี่กับยุนอาอยู่ต่างหากล่ะ ความจริงจะต้องขอบคุณยงฮวาซะด้วยซ้ำ ถ้าเขาไม่ลากเธอมาเยี่ยมญาติด้วยในวันนี้ เธอก็อาจจะไม่ได้เห็นอะไรดีๆเลย จะไม่รู้เลยว่ายุนอากำลังคั่วเด็กเมื่อวานซืนอยู่ แถมเด็กคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเลย เธอกลับเป็นน้องของสามีซะนี่ งานนี้สงสัยได้คุยกันยาวแน่ๆ ไม่ใช่กับยุนอานะ เพราะเธอจะไม่ทำร้ายจิตใจเขาเป็นครั้งที่สองหรอก ที่ต้องคุยกันยาวๆน่ะมันกับดานี่ต่างหาก
“ เปล่าเลยค่ะ ฉันกลับรู้สึกดีใจซะอีกที่คุณพาฉันมาในวันนี้ ขอบคุณนะคะที่พาฉันมาหาดานี่ ”
“ ไม่เป็นไรครับ ผมรู้ว่าคุณไม่ชอบผม แต่คุณก็ไม่ได้เกลียดดานี่นี่นา ”
ยงฮวาคิดว่าซอฮยอนจะไม่เกลียดดานี่ เพราะก่อนหน้านี้ทั้งสองคนก็ดูเข้ากันได้ เธอไม่เคยทำหมางเมินใส่ดานี่เลย นั่นคือสิ่งที่ทำให้ยงฮวามั่นใจ ว่าภรรยาจะรักและเอ็นดูน้องสาวของตน ใช่...ก่อนหน้านี้ซอฮยอนอาจจะไม่ได้เกลียดดานี่ ออกจะรักใคร่เอ็นดูซะด้วยซ้ำ แต่ว่าตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว เธอไม่ได้เอ็นดูดานี่อีกต่อไปแล้ว ที่มีอยู่ในตอนนี้ก็คือ...อาฆาต และริษยาเท่านั้น
“ ค่ะ...ฉันไม่ได้เกลียดดานี่เลยสักนิด ”
“ ขอบคุณนะครับที่คุณไม่เกลียดแก ดานี่น่าสงสารนะ พ่อแม่ก็ไม่ค่อยจะมีเวลาให้ กว่าแกจะได้เจอก็ต้องรอ ขนาดวันหยุดแบบนี้คุณอาทั้งสองก็ยัง
ไม่อยู่อีก แกก็เลยมักจะออกไปอยู่กับเพื่อนน่ะครับ เห็นแม่บ้านบอกว่าอีกสักพักก็คงจะกลับมา ”
ยงฮวาบอกเรื่องที่เกี่ยวกับดานี่ให้ซอฮยอนฟัง เขารู้ว่าน้องสาวเป็นยังไง แล้วก็ดีใจที่ซอฮยอนจะเป็นอีกหนึ่งคนที่เข้าใจเธอ ต่างจากซอฮยอนโดยสิ้นเชิง เพราะเธอไม่ได้คิดแบบนั้นเลยสักนิด ยงฮวา...น้องสาวคุณนี่มันช่างน่าสงสารจริงๆเลยนะ เป็นพวกเด็กที่ขาดความอบอุ่น พ่อแม่ไม่มีเวลาให้ ไม่ได้รับความรักจากครอบครัวอย่างเต็มที่ ถึงกับต้องไปหาความรักความอบอุ่นกับผู้ชายนอกบ้าน แถมผู้ชายคนนั้นยังเป็นแฟนของฉันอีก อีหนูวัยกระเตาะของคุณนี่มันเก่งจริงๆ ทำเป็นตีหน้าซื่อไร้เดียงสาให้ใครต่อใครรักเอ็นดู แต่แท้ที่จริงแล้วมันก็ไม่ต่างอะไรกับเด็กใจแตกนักหรอก ฉันจะไม่คิดแบบนี้เลยนะ ถ้าไม่ได้มาเห็นว่าดานี่กำลังจูบกับยุนอาอยู่ที่หน้าบ้านหลังนี้
“ ค่ะ ฉันว่าอีกเดี๋ยวดานี่ก็คงจะเข้ามา แล้วก็อาจจะมีเพื่อน( ชาย )ติดไม้ติดมือมาด้วย ”
“ งั้น...เดี๋ยวผมของตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ คุณก็อยู่รอรับน้องไปก่อนละกัน ”
“ ค่ะ ฉันก็อยากจะเจอดานี่อยู่เหมือนกัน ”
ว่าแล้วยงฮวาก็เดินออกไปจากห้องรับแขก เขาฝากให้ภรรยารอรับน้องสาวกลับมา และเด็กคนนั้นก็เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ด้วย เนื่องจากพ่อกับแม่ของเด็กสาวไม่อยู่อีกเช่นเคย ซอฮยอนตกปากรับคำสามีว่าจะอยู่รอรับดานี่ ซึ่งแน่นอนอยู่แล้วว่าเธออยากจะเจอเด็กคนนี้อยู่แล้ว ถึงไม่บอกให้รอเธอก็จะรอ ดูซิว่าถ้าดานี่เห็นหน้าเธอพร้อมๆกับยุนอา ทั้งสองคนจะทำหน้ายังไง ในระหว่างที่ซอฮยอนกำลังนั่งรอเจ้าของบ้านอยู่นั้น มันก็มีเสียงฝีเท้าของคนที่เดินเข้ามาในบ้าน พร้อมกับการพูดคุยกัน เธอยังไม่เห็นหน้าของใครทั้งนั้นแหละ เพราะซอฮยอนนั่งหลังให้ทั้งสองคนอยู่ และทั้งสองคนก็ไม่ได้มองเธอด้วย
“ บ้านของเธอนี่ใหญ่โตดีนะ แล้วนี่พ่อกับแม่ของเธออยู่บ้านมั้ย แนจะได้ทำความรู้จักกับท่านเอาไว้สักหน่อย ”
“ ไม่มีใครอยู่ที่บ้านหรอกค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่มักจะออกไปทำงานทำธุระข้างนอกอยู่บ่อยๆ วันนี้ก็คงจะเหมือนเดิม ”
ยุนอามองเห็นสีหน้าของเด็กสาวที่ดูหงอยเหงา เขาเข้าใจความรู้สึกของดานี่อยู่นะ เข้าใจว่าความเหงาความว้าเหว่มันเป็นยังไง เพราะเขาก็เคยเหงาเคยว้าเหว่มาก่อน มันจึงเป็นเรื่องง่ายที่เขาจะอ่านใจเธอออก แขนแกร่งของชายตัวสูงวาดไปโอบไหล่ของคนที่ยืนอยู่ข้างกัน ดานี่มองหน้าของยุนอาอย่างตกใจ เธอไม่คิดว่าเขาจะกล้ามากอดเธอในบ้านของตัวเอง ยุนอาก็แค่ยิ้มให้คนที่ถูกกอด เขาอยากจะปลอบใจเด็กน้อย อยากให้เธอรู้ว่ายังมีเขาอยู่เคียงข้างเธอ แม้จะในนามของสามีจอมปลอมก็ตาม
“ คุณยุนอา...อย่าค่ะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า ”
“ ก็ไหนบอกว่าไม่มีใครอยู่ไง แล้วเธอจะกลัวใครเห็นล่ะ ”
“ ดานี่คงจะกลัวฉันเห็นล่ะมั้งคะ ยุนอา ”
เจ้าของบ้านและแขกผู้มาเยือนถึงกับไปไม่เป็น เมื่อซอฮยอนลุกขึ้นมาแสดงตัวให้เห็น ก็ว่าจะนั่งนิ่งๆอยู่แบบนั้นต่อนะ แต่ว่าทนกับคำพูดคำจาของยุนอาไม่ไหว เธอก็เลยต้องลุกขึ้นมาแสดงตัวให้ได้เห็นกัน ไม่อย่างนั้นยุนอาจะทำอะไรที่มันมากกว่าการกอด แค่เห็นว่าจูบกันอยู่หน้าบ้านก็ทรมานใจเธอมากแล้ว นี่ยังมากอดกันให้เห็นต่อหนาต่อตาอีก แถมยังใจกล้ามากอดกันใต้ชายคาบ้านเลยนะ แสดงว่าคงจะไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วล่ะสิ ยัยเด็กเมื่อวานซืนนี่มันถึงได้ยอมให้เขาดอบเขากอดกูบลุบคลำแบบนั้น
“ พะ...พี่ซอฮยอน ”
“ ไงจ๊ะดานี่ เมื่อคืนไปค้างที่บ้านใครมาเหรอ ถึงได้กลับมาซะสายเชียว ”
ถึงแม้ว่าจะแค้นใจเด็กสาวอยู่มาก แต่ซอฮยอนก็ยังปั้นหน้าทำเป็นเหมือนว่าไม่ได้โกรธเคืองอะไรดานี่เลย เด็กสาวเองก็ไม่ได้คิดว่าพี่สะใภ้กำลังคิดไม่ซื่อกันตน เธอรักและเคารพซอฮยอนเหมือนกับเป็นพี่สาวแท้ๆ จึงไม่ได้ระแวงแครงใจอะไร แต่ว่ายุนอาไม่ได้คิดแบบนั้น เขามองสายตาของซอฮยอนออก แม้ว่าอีกคนจะพูดดีกับเด็กมากแค่ไหน แต่ภายในใจของเธอมันคงจะไม่เหมือนกับวาจา เพราะว่าเขามากับดานี่ด้วยน่ะสิ
“ คือ...เมื่อคืนหนู หนูไปค้างที่บ้านของ... ”
“ ผมเอง เมื่อคืนดานี่ไปนอนกับผมที่คอนโด แล้วผมก็เป็นคนพาเธอเข้าไปเอง คุณมีปัญหาอะไรงั้นเหรอ...ซอ จูฮยอน ”
ซอฮยอนกำหมัดแน่น เมื่อเธอได้ยินสิ่งที่ยุนอาพูดออกมา ขนาดเธอเขายังไม่เคยพาเข้าไปที่นั่นเลย แล้วยัยเด็กนี่มีอะไรดีนักหนา ถึงทำให้เขาติดอกติดใจ ถึงขนาดที่ว่าหิ้วกลับไปกกที่คอนโด เห็นหน้าซื่อๆไม่นึกว่าจะร้ายกาจได้มากขนาดนี้เลยนะดานี่ ทุกวันที่เธอเห็นมันก็คงจะเป็นแค่หน้ากากที่เด็กคนนี้สวมเอาไว้ล่ะสินะ เธอร้ายกว่าที่ฉันคิดเอาไว้ซะอีกนะ...ดานี่
“ ถ้าฉันเป็นคนอื่นคนไกล แนก็จะไม่มีปัญหาอะไรเลยนะคะ แต่บังเอิญว่าฉันเป็นพี่สะใภ้ของแก ดังนั้นฉันก็มีปัญหาได้...ใช่มั้ย ”
พี่สะใภ้ หมายความว่ายังไง หมายความว่าดานี่เป็นน้องของยงฮวางั้นเหรอ นี่เขาอยู่กับน้องของคนที่เกลียดขี้หน้ามาทั้งคืนเลยเหรอ แต่ว่าทำไมหน้าไม่เห็นจะเหมือนกันเลยล่ะ หรือว่าจะเป็นพี่น้องคนละพ่อ หรือคนละแม่งั้นสิ ไม่ว่าจะเป็นลูกของใคร หรือเป็นลุกพี่ลูกน้องกัน มันก็แน่อยู่แล้วที่ดานี่เป็นญาติกับซอฮยอนและยงฮวา นี่ฉันต้องมายุ่งกับคนพวกนี้จนได้สินะ ตกลงว่าผมจะหนีคุณไม่พ้นใช่ไหมซอฮยอน
“ ครับ คุณพี่สะใภ้ ”
ยุนอาเจตนาพูดใส่ซอฮยอน จากนั้นเขาก็ดึงตัวดานี่เข้ามากอด แถมยังมีหอมแก้มเนียนๆของคนที่อยู่ข้างๆโชว์ให้เห็นอีกด้วย ดานี่ก้คิดไม่ถึงอถึงอีกเช่นเคย ยุนอากอดจูบเธอต่อหน้าพี่สะใภ้เลย เด้กสาวทำอะไรไม่ได้นอกจากยืนนิ่งให้ยุนอากอด ส่วนยุนอาก็ไม่ได้สนใจคนที่ยืนดูเลยสักนิด เขายังกอดยังหอมดานี่อยุ่อย่างนั้น แต่ก็มาชายตามองซออยอนบ้างเป็นระยะ พร้อมกันนั้นเขาก็เหยียดยิ้มให้เธออย่างสาแก่ใจ ที่เห็นว่าคนรักเก่ารู้สึกช้ำใจเหมือนอย่างที่เขาเคยเป็น ซอฮยอนก็ถึงกับกัดฟันกรอดๆ เมื่อเห็นยุนอากำลังกอดจูบดานี่เพื่อประชดเธอ ที่คุณไม่ให้โอกาสฉัน ก็เป็นเพราะว่ายัยเด็กคนนี้สินะ ดี...แล้วเราจะได้เห็นกัน ว่าเด็กคนนี้มันจะยังเป็นที่โปรดปรานของคุณอยู่ไหม...ยุนอา
“ จะทำอะไรก็ช่วยเกรงใจคนอื่นด้วยสิ ถ้าเด็กในบ้านมันเอาไปพูดไปนินทา มันจะดูไม่ดีเอาได้นะ ”
“ ผมอาจจะรู้สึกเกรงใจอยู่หรอกนะ ถ้าหากว่าดานี่ไม่ใช่เมียของผม ”
“ อิม ยุนอา ”
“ ฟังให้ชัดๆไปเลยนะซอฮยอน ดานี่เป็นเมียของผม และเราสองคนจะแต่งงานกันทันที ที่เธอเรียนจบ ขอเชิญคุณไปร่วมงานแต่งของเราสองคนล่วงหน้าเลยนะ ”
“ คุณยุนอา ”
*-*-*-*-*
*-*-*-*
*-*-*
*-*
*
“ เจสสิก้า ถ้าลูกฉันใจแตกตั้งแต่เด็ก แนจะโทษว่ามันเป็นความผิดของแก มีอย่างที่ไหนล่ะ ฟีทเจอริ่งกันตอนที่ยูบินนอนอยู่บนเตียงด้วย เห็นมั้ยว่า
มันส่งผลต่อเด็ก ลูกหมาที่น่ารักก็เลยนอนไม่เต็มอิ่ม ”
ทิฟฟานี่ต่อว่าน้องสามีแบบทีเล่นทีจริง พร้อมกันนั้นก็เอามือลูบที่ผมของลูกสาวซึ่งกำลังนอนหลับกอยู่กับตักของผู้เป็นแม่ ทิฟฟานี่ลูบให้ผมตรงหน้าผากเปิดขึ้นมา เพื่อที่เจ้าตัวน้อยจะได้หลับไปอย่างผ่อนคลาย เจสสิก้าก็นั่งมองสองแม่ลูกนี่เอาอกเอาใจกัน หลังจากที่แทยอนไปหาเสื่อมาปูให้แล้ว ยูบินก็คลานกระดึ๊บๆเข้ามาหาทิฟฟานี่ แล้วก็ทิ้งตัวลงไปนอนแหมะหนุนตักของแม่อย่างสบายใจ ลุกหมาเวลาที่มันสงบมันก็น่ารักดีเหมือนกันนะ แม่ว่าก่อนหน้านี้มันจะน่าฆ่ามากก็ตาม เจสสิก้านั่งจ้องหน้าของคนที่ทำลายภาพพจน์ของตนจนไม่มีเหลือเลย
“ ก็ไอ้หื่นนั่นแหละไม่รู้จักดูเวล่ำเวลา ฉันก็นอนของฉันอยู่ดีๆแต่ยูรินั่นแหละที่มาขอรางวัล ”
“ แล้วแกก็ให้ เชื่อฉันเถอะว่าแกน่ะรักเค้าเข้าให้แล้ว ยอมรับมั้ย ”
มันก็คงจะต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วล่ะ ก็ยอมมาหมดแล้วนี่นา ขอรางวัลก็ให้รางวัล ไม่ว่าจะขอนั่น นี่ โน่น เธอก็ให้เขาหมด ไม่รักก็ไม่รู้ว่าจะปฏิเสธยังไงแล้วล่ะ หลักฐานมันมัดตัวออกจะแน่นหนาซะขนาดนั้น ดิ้นให้ตายก็คงจะดิ้นไม่หลุดหรอก ความจริงก็รู้มานานแล้วล่ะว่าตัวเองน่ะหวั่นไหวกับยูริเอาง่ายๆ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยหวั่นไหวกับผู้ชายคนไหนมาก่อน แต่พอได้ใกล้ชิดกับนายคนนี้ก็เลยรู้สึก แต่ก็ยังปากแข็งไม่ยอมรับความจริงสักที เพราะคิดว่าถ้าตัวเองบอกว่ารักเขาออกไป ก็กลัวว่าเขาจะได้ใจ เห็นเอเป็นแค่ของตายเท่านั้น
“ จ้า...ยอมรับแล้ว ฉันรักไอ้หื่นนั่นจริงๆน่ะแหละ แต่ก็ยังทำปากแข็งอยู่เท่านั้นเอง ”
“ ก็แค่นี้...แล้วเมื่อไหร่จะบอกรักสามีแกบ้างล่ะ ฉันว่าเค้าคงอยากจะฟังมันนะ ”
ไม่ต้องรอให้ทิฟฟานี่บอกก็รู้อยู่แล้วล่ะว่า ยูริอยากจะฟังคำว่ารักจากปากของเจสสิก้า เพราะเขาเคยลอบถามเธอมาแล้ว และก็แน่นอนว่าเจสสิก้าไม่ได้ตอบอะไรเขาไปเลย รักไม่รักก็ไม่ได้บอกให้เขาได้รับรู้ เพราะตอนนั้นแม้แต่ใจของตัวเองเธอก็ยังไม่รู้ เพราะไม่รู้ไม่มั่นใจ จึงไม่สามารถที่จะบอกอะไรกับยูริได้ แต่ตอนนี้เธอสามารถพูดกับเขาได้แล้ว เพราะเธอกล้าที่จะยอมรับกับความรู้สึกของตัวเอง ที่มันค่อนข้างจะชัดเจนและแน่นอน
“ เอาไว้ให้ได้จังหวะก่อนก็แล้วกัน ว่าแต่...ยูบินนี่ก็ดูน่ารักเหมือนกันนะ หน้าเหมือนพี่แทเลย ”
“ ใช่มั้ยล่ะ ยูบินน่ะน่ารักเหมือนพี่แท ถ้าเหมือนคนข้างบ้านฉันก็คงจะไม่ได้อยู่ดีมีสุขแบบนี้หรอก ”
ช่างพูดมาได้นะเพื่อนฉัน ถ้าหน้าของลูกหมาไม่เหมือนพ่อหมาของมัน นั่นแปลว่าฉันแอบไปมีชู้น่ะสิ แกก็คิดมาได้นะยัยเป็ด หางานให้ฉันแล้วไหมล่ะเพื่อน ก็พ่อมันหน้าทะเล้นแบบนี้ ลูกมันก็ต้องน่ารักหน้าทะเล้นเหมือนพ่อมันสิ แต่ความจริงก็อยากให้ลูกเหมือนตัวเองอยู่บ้างนะ อยากมีลูกหมีตัวน้อยๆน่ารักน่าชังบ้าง แต่คงต้องรอไปก่อน ตอนนี้ก็เลี้ยงลูกหมาของสามีไปพรางๆนั่นแหละ
“ เออรู้แล้วน่า ถามนิดเดียวตอบซะยาวเลย ”
“ ถ้าเด็กมันน่ารัก แกก็ลองมีสักคนสิ เผื่อจะดูน่ารักยิ่งกว่าเดิม ”
นั่น...มันก็วกกลับมาเข้าเรื่องลูกอีกจนได้ แค่บอกว่าเด็กมันน่ารัก ก็ไม่ได้หมายความว่าจะรักซะหน่อยนี่นา ถ้าเป็นเด็กเอาะๆอย่างดานี่ก็ว่าไปอย่าง แบบนั้นค่อยน่าเลี้ยงหน่อย แต่เด็กแบเบาะและตัวเท่ายูบินนี่ขอผ่าน พูดถึงดานี่แล้วไม่ได้ไปหาเลย คิดถึงน้องจัง อยากจะไปคอยรับคอยส่งไปโรงเรียน อยากกลับไปทำหน้าที่ที่ตัวเองเคยทำ อยากจะไปดูแลเธอเหมือนอย่างที่ผ่านมา แต่ว่าตอนนี้พี่ทำแบบนั้นไม่ได้แล้ว พี่ไปหาเธอเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ถ้าพี่จะไปห่เอได้ พี่ก็ต้องอาสามีไปด้วย อย่างมากที่สามารถทำได้ในช่วงนี้ก็คือ ทำได้แค่โทรหาเท่านั้น พี่ทำได้แค่นั้นจริงๆ ขอโทษนะดานี่ ขอโทษที่พี่ไม่สามารถไปหาเธอได้เหมือนเมื่อก่อน ขอโทษจริงๆ
“ ไม่ล่ะ...เรื่องเด็กฉันขอบาย อยู่แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว ไม่คุยกับแกแล้ว ฉันไปหา... ”
“ สามี ไปสิ ท่าทางเค้าคงอยากให้แกไปหาอยู่นะ อ้อ...แล้วตามพี่แทมาให้ฉันด้วยนะ ขอบใจจ้ะเพื่อน ”
ยังไม่ทันจะพูดให้จบประโยคเลย ยัยพี่สะใภ้ก็ตอบแทนซะงั้น เออ...ยอมรับอีกครั้งก็ได้วะว่าแกทายแม่นมาก ฉันกำลังจะไปหาไอ้หื่นนั่นแหละ ไม่ว่าจะอะไรก็รู้ทันไปซะหมดเลยนะยะยัยหมี แบบนี้สินะพี่ชายของฉันถึงได้หนีไปไหนไม่รอด จะดอดไปเที่ยวก็ไม่ได้เลย แกมันสุดยอดจริงๆ ขนาดลูกยังสามารถทำให้สามีเลี้ยงได้ เยี่ยมมากเลยเพื่อนฉัน
“ ย่ะ...รู้ทันไปหมด ฉันไม่คุยกับแกแล้ว ไปล่ะ ”
แล้วเจสสิก้าก็เดินแก้มแดงไปหาสามี ทิฟฟานี่ก็ได้แต่ยิ้มตามหลังของเพื่อนสาวไป มันรักเค้าซะขนาดนี้ แล้วมันก็ยังทำปากแข็งอยู่ได้ตั้งนานสองนาน ถ้าไม่ถามแบบคาดคั้นเอาความจริง ก็คงจะไปยอมปริปากออกมาเลยล่ะสิท่า รักเค้าก็ไม่รู้จักยอมรับใจตัวเอง เบื่อจริงๆไอ้พวกปากไม่ตรงกับใจเนี่ย ต่อจากนี้ไป แนหวังว่าแกจะกล้าบอกรักยูริบ้างนะ สักครั้งก็ยังดี ในเมื่อเขาปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นมากว่าเมื่อก่อนแล้ว ถือซะว่านี่เป็นการเริ่มต้นกันใหม่
“ พี่แท...ยัยหมีเรียกแน่ะ ”
“ เรื่องอะไรเหรอ ฟานี่ได้บอกมั้ย ”
เจสสิก้าส่ายหน้าไปมา ก็ยัยหมีไม่ได้บอกอะไรเธอมาเลยนี่นา บอกมาแค่ว่าให้เรียกพี่แทให้ ก้ทำตามที่ยัยนั่นสั่งแล้วไง เรียกให้ไปหาเฉยๆ อยากรู้ว่าเรื่องอะไรก็ไปหามันสิจ๊ะคุณพี่ มาถามคุณน้องแบบนี้ แล้วคุณน้องจะรู้เรื่องอะไรด้วยไหมล่ะ อยากรู้อะไรก็ไปถามกันเองเถอะค่ะ เรื่องนี้น้องไม่รู้ด้วยจริงๆ
“ หึ...ไม่ได้บอก อยากรู้ก็ไปหาสิ ”
“ เออ...ขอบใจนะ อ่ะนี่...ทำแทนพี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่มา ”
แทยอนยัดด้ามของแปรงขัดพื้นให้น้องสาว แล้วเขาก็รีบวิ่งแจ้นไปหาทิฟฟานี่ ไม่รู้หรอกว่าเมียเรียกให้ไปหาด้วยเรื่องอันใด รู้แต่ว่าคำสั่งของแม่หมีนั้นศักดิ์สิทธิ์ที่สุด ยังไงเขาก็ต้องไปหาเมีย ขืนลองของไม่ไปหาดูสิ รับรองว่าคืนนี้ไม่ได้รับรางวัลหลับสบายแน่เลย เพราะนั้นเป็นตายยังไงก็ต้องไปหาเมียให้ได้ ต่อให้เอาช้างมาฉุดแทยอนก็ไม่อยู่หรอกว๊อย
“ น้องเจสไม่ต้องทำก็ได้ครับ เดี๋ยวพี่ทำคนเดียวเอง ”
พอแทยอนจากไปแล้ว ยูริก็หันมาพูดกับเจสสิก้า เพราะเขาเห็นว่าเธอค่อนข้างจะออกแนวบอบบาง แถมเจสสิก้ายังเป็นเมียบังเกิดเกล้าของเขาอีกด้วย ก็เลยไม่อยากจะให้เธอเหนื่อย สามีผู้ดีเลิสประเสริฐศรีอย่างเขา ก็เลยออกอาสาทำทุกอย่างเพียงคนเดียว ก็กลัวว่าเมียที่รักจะเหนื่อยล้าเอาได้ ลูกผู้ชายอกสามศอกอย่างเขาก็เลยเสนอตัวทำแทนซะเลย
“ ฉันจะทำ นายไม่ต้องมายุ่งหรอกน่า ”
“ ไม่ยุ่งได้ยังไงล่ะครับ เอามาให้พี่ดีกว่านะ พี่จะทำในส่วนของคุณแทยอนด้วย น้องเจสไม่จำเป็นต้องทำแทนหรอกครับ ”
ใจดีเหลือเกินนะพ่อคุณ ฉันไม่ได้จะทำแทนพี่แทหรือใครหน้าไหนทั้งนั้นแหละ ไอ้ที่ฉันลงมาในสระเนี่ย ก็ลงมาเพื่อที่จะช่วยนายนี่แหละไอ้ดำ ก็เห็นขัดกันตั้งนานสองนานแล้วยังไม่เสร็จสักที ฉันก็เลยอยากจะมาช่วยไง แต่ว่าแหม...ทำเป็นแมนใส่ฉันเลยนะไอ้หื่น คิดว่าน่ารักนักหรือไงยะ ความจริงก็น่ารักนั่นแหละ แต่ไม่อยากจะชม เดี๋ยวจะได้ใจ
“ ยูริ ฉันไม่ได้คิดที่จะทำแทนในส่วนของพี่แทหรอกนะ แต่ที่ฉันลงมาเนี่ย ก็เพราะว่าฉันอยากจะช่วยนายไง ทำขนาดนี้แล้วยังไม่เข้าใจอีกเหรอ ”
“ อยากช่วย...ขอบคุณครับ ขอบคุณที่อยากมาช่วยพี่นะ แต่พี่... ”
เจสสิก้าเอานิ้วแตะที่ริมฝีปากของยูริ เพื่อเป็นการยับยั้งไม่ให้เขาพูดอะไรต่อ เพราะไม่ว่าเขาจะพูดยังไง เธอก็จะรั้นไม่ฟังที่เขาพูดอยู่ดีนั่นแหละ จะพูดให้ตายก็ไม่ฟังเข้าใจไหม เพราะฉะนั้นไม่ต้องพูดอะไรออกมาเลยน่าจะดีกว่า อยู่ด้วยกันมาตั้งนานไม่รู้หรอกเหรอว่าเมียของตัวเองน่ะเป็นยังไง เคยรั้นยังไงก็จะรั้นอยู่อย่างนั้นแหละ
“ เอาเป็นว่า ฉันทำในส่วนของฉัน นายก็ทำในส่วนของนาย ถ้าจะทำในส่วนของพี่แทด้วยก็ได้นะ ฉันไม่ว่าอะไรหรอก ”
แล้วเจสสิก้าก็เดินถือแปลงขัดพื้นไปขัดในส่วนที่ยังไม่ได้ทำ ยูริก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อไปอีกแล้วล่ะ ในเมื่อเมียไม่รับฟังอะไรจากเขาเลย งั้นก็ปล่อยให้ทำไปก็แล้วกัน เหนื่อยเมื่อไหร่ก็ค่อยหยุด ตรงไหนที่ทำไม่ได้เขาก็จะคอยไปช่วย เจสสิก้านี่รั้นดีจริงๆเลย ถ้ามีลูกด้วยกันขึ้นมาจริงๆแล้วก็นะ หนูน้อยคงจะได้แม่ไปเต็มๆเลย แต่ไม่ว่าลูกจะได้แม่หรือพ่อไป ยังไงก็ได้ชื่อว่าลูกของเขากับเจสสิก้าอยู่ดี แต่ว่าฝันครั้งนี้มันจะเป็นจริงได้ยังไง ในเมื่อเจสสิก้ายังคงตั้งหน้าตั้งตากินยาคุมกำเนิดอยู่แบบนี้ ถ้าพระเจ้ามีจริง โปรดช่วยลูกด้วยเถิด ช่วยทำให้มีลูกเกิดขึ้นมาสักคนก็ยังดี
ต่างคนก็ต่างทำงานของตัวเองไป เจสสิก้าก็ทำหน้าที่ของเธออย่างไม่มีการปริปากบ่นแม้แต่คำเดียว ยูริก็คอยเฝ้ามองภรรยาว่าเธอจะเหนื่อยจะล้าบ้างไหม แต่เจสสิก้าก็ไม่ทำให้เขาเห็นว่าเธอเหนื่อยเลย ส่วนแทยอนก็วิ่งหยองแหยงมาหาเมีย ซึ่งมีลูกน้อยนอนหนุนตักหลับตาพริ้มอย่างกับว่าตัวเองได้ขึ้นสวรรค์งั้นแหละ เห็นแล้วหมั่นไส้ชะมัดเลย เดี๋ยวพ่อเตะออกไปนอกเสื่อ แล้วก็เข้าไปหนุนตักมีหมีแทนซะหรอก น่ารักน่าชังจริงๆลูกหมาของพ่อ
“ ฟานี่เรียกพี่มาหา มีเรื่องอะไรเหรอจ๊ะ ”
“ ก็ไม่มีอะไรนี่คะ แค่อยากจะให้คุณยูริได้อยู่กับยัยเจสสองต่อสองบ้าง แล้วอีกอย่างพี่แทก็จะได้พักด้วย ”
อ๋อ...ที่แท้แม่หมีก็วางแผนให้สองคนนั่นได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองนี่เอง เมียของพี่นี่สุดยอดไปเลยนะ เจ้าแผนการณ์มากมายเลย อยากให้ยัยเป็ดได้มีลูกมาเป็นเพื่อนเล่นของลูกหมาล่ะสิท่า งั้นเราก็จัดให้มันได้มีลูกกันไปเลยดีไหมจ๊ะเมียจ๋า จัดมันที่บ้านของเรานี่แหละ ถ้าเราสองคนช่วยกัน รับรองว่ายัยเจสได้มีลูกแน่ๆ
“ ฟานี่ พี่ว่าคืนนี้ให้สองคนนั่นนอนค้างที่บ้านของเราดีมั้ย พี่อยากเห็นยัยเจสมีลูก มันจะได้รู้ซึ้งถึงความเป็นแม่บ้าง ”
“ ก็ดีนะคะ เพราะฟานี่ก็ไม่อยากจะให้เพื่อนน้อยหน้าเหมือนกัน งั้นพี่แทช่วยดูลูกแทนฟานี่หน่อยนะคะ เดี๋ยวฟานี่จะไปจัดการเรื่องนี้ก่อน ”
ว่าแล้วทิฟฟานี่ก็ยกลูกสาวที่นอนเหมือนตายให้กับแทยอน ยูบินหลับลึกมาก ทั้งที่ปกติแล้วไม่เคยเป็นแบบนี้เลย สงสัยไอ้คุณอาทั้งสองจะจัดกันดึก เล่นเอาซะลูกของพ่อหมากับแม่หมีสิ้นฤทธิ์กันไปเลยทีเดียว แทยอนรับลูกน้อยมาจากเมีย แล้วเขาก็มาทำหน้าที่เป็นหมอให้ลูกได้นอนต่อจากทิฟฟานี่ ตอนนี้พ่อหมาได้ทำหน้าที่ของพ่อแล้วล่ะ นอนหลับให้สบายนะลูกนะ เพราะคืนนี้เรามีงานจะต้องทำกัน
“ คุณยูริคะ คืนนี้ค้างที่บ้านของฉันนะคะ ฉันกับพี่แทอยากให้คุณกับยัยเจสค้างที่นี่ด้วยกัน จะได้อยู่เป็นเพื่อนเล่นของยูบินด้วย ”
“ ครับ ”
“ เฮ้...ได้ไงกันล่ะ ฉันไม่ได้อยากจะมาค้างที่... ”
“ หุบปากไปเลยยัยเจส ฉันบอกให้ค้างที่นี่ ก็คือค้างที่นี่ อย่ามาเรื่องมาก ไม่งั้นฉันจะเล่นงานแก แบบที่ว่าแกจะพูดไม่ออกเลย ”
*-*-*-*-*
*-*-*-*
*-*-*
*-*
*
Talk……………
มากันอย่างต่อเนื่อง ไม่รู้ว่าจะฝอยอะไรต่อนะคะ เอาเป็นว่าตอนหน้าเรามาจัดหนักกัน คราวนี้เจสศรีไม่ท้องก็ให้มันรู้กันไป สุดท้ายก็ยังรักรีดเดอร์เหมือนเดิมนะคะ จุฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น