ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC] งานนี้...พี่ต้องมี...ลูก YulsiC yuri x sica

    ลำดับตอนที่ #30 : Chapter 30

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.49K
      2
      26 พ.ย. 55

     

    งานนี้...พี่ต้องมี...ลูก

     

    Chapter  30

     

    “ จะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ ปล่อยให้ฉันพูดคนเดียวจนแทบจะเหมือนคนบ้าอยู่แล้วนะ พูดอะไรกับสามีตัวเองบ้างสิ ”

    เพราะเห็นว่าเด็กสาวเอาแต่นั่งเงียบมาตลอดทาง ยุนอาก็เลยจอดรถที่หน้าบ้านของเด็กสาว แล้วก็สะกิดให้เธอพูดอะไรกับเขาบ้าง ไม่ใช่ปล่อยให้เขาพูดอยู่คนเดียวแบบนี้ เขาพุดกับดานี่มาตลอดทางเลยนะ แต่ว่าเธอกลับไม่ยอมเปิดปากพูดอะไรกับเขาเลยสักนิด คงจะโกรธเขามากเลยล่ะสิท่า โกรธก็โกรธไปสิ อยากจะโกรธเขายังไงก็เชิญเลย โกรธได้แต่ขออย่างเดียวอย่ามาเกลียดกันนะ ถ้าฉันรู้ว่าเธอเกลียดฉันล่ะก็ คราวนี้เธอจะได้สามีใหม่จริงๆด้วย

    “ คุณจะเอายังไงกับหนู จะทิ้งหนูไป หรือว่าจะเอายังไง ช่วยพูดมาให้มันกระจ่างหน่อยได้มั้ยคะ หนูอยากจะรู้ ”

    ในที่สุดดานี่ก็ยอมเปิดปากพูดอะไรออกมาบ้างแล้ว แม้ว่าคำพูดของเธอนั้น มันจะเป็นคำพูดที่ไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่ จะเอายังไงงั้นเหรอ จะเก็บเอาไว้หรือว่าจะทิ้งไปดีนะ ถ้าเก็บเอาไว้เขาก็คงจะต้องรักษาความลับให้เออีกน่ะสิ แต่ถ้าทิ้งเด็กมันไปเขาก็จะไม่ยิ่งดูเลวร้ายกว่าเดิมอีกเหรอ แล้วอีกอย่างนะ...เขาก็กำลังสนุกกับการแกล้งเธอเล่นอยู่เลย ปกติจะมีแต่คนดีใจนะที่ได้อยู่ข้างๆเขาแบบนี้ แต่เด็กสาวคนนี้กลับไม่ได้รู้สึกแบบนั้น เธอพยายามที่จะหนียังไงก็ไม่รู้สิ ยิ่งเธอพยายามที่จะตีตัวห่าง เขาก็ยิ่งต้องการเธอมากกว่าเดิมอีก

    “ ถ้าจะให้เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆที่ฉันผ่านมานะ ก็คงจะเก็บเอาไว้สักอาทิตย์นึง นอนด้วยกันอยู่กันบ่อยๆจนเบื่อ จากนั้นก็ค่อยเขี่ยทิ้งไป แต่ฉันจะไม่ทำแบบนั้นกับเธอหรอก ผู้หญิงพวกนั้นน่ะแก่แล้ว เรานอนด้วยกันก้แค่แก้เหงา แต่กับเธอฉันอยากเก็บเอาไว้นานๆ อายุแค่นี้ยังใช้งานได้อีกนานเลยล่ะ ”

    คำพูดของยุนอาทำให้เด็กสาวที่นั่งอยู่เบาะข้างๆถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลย ตอนนี้ในหัวของเธอมันตื้อไปหมด มันมีแต่เรื่องราวที่เอไม่คิดว่าจะเจอทั้งนั้น ไหนจะเรื่องเสียตัวแบบที่ไม่รู้เรื่องอะไร ไหนจะเรื่องของเจสสิก้าอีก ไม่รู้แล้วว่าเรื่องอะไรเป็นอะไร รู้แค่ว่าตอนนี้เธอกำลังสับสนจนฟังอะไรแทบจะไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว ไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับชีวิตของตัวเองต่อจากนี้ด้วย ตอนนี้เธอมีสามีสองคนแล้ว อีกคนเป็นชาย ส่วนอีกคนเป็นหญิง แล้วก็ยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่ กลัวว่าตัวเองจะไม่กล้าเจอหน้าเจสสิก้า กลัวว่าพี่เจสจะเกลียดตัวเอง ที่ริอาจเป็นหญิงสองใจ มีสามีได้ทั้งชายทั้งหญิง

    “ อ้าว...เงียบทำไมล่ะ ฉันก็บอกสิ่งที่เธออยากจะรู้ไปแล้วนะ อย่ามาทำเป็นเงียบได้มั้ย ฉันอยากให้เอพูดอะไรบ้าง พูดกับฉันเหมือนตอนที่เราเจอกันครั้งแรกสิ เมียที่ดีต้องรู้จักเอาอกเอาใจสามีนะรู้มั้ย แฟนเธอไม่เคยสอนเรื่องนี้เหรอ ”

    “ พี่เจสไม่เคยทำให้ฉันเสียน้ำตาเหมือนอย่างที่คุณกำลังทำ ไม่เคยบังคับขืนใจหนูเหมือนอย่างกับคุณ เพราะฉะนั้นมันจำเป็นที่หนูจะต้องรักษาน้ำใจคุณ ”

    ใบหน้าเนียนเลอะไปด้วยน้ำตาอีกครั้ง เมื่อยุนอาไปสะกิดเอาต่อมความเจ็บปวดใจของดานี่เข้า เจสสิก้าไม่เคยทำให้เธอเสียน้ำตาเลยสักครั้ง ไม่เคยหักหาญน้ำใจกันแบบที่ยุนอาทำ นึกว่าเขาเป็นคนดีซะอีก เจอกันครั้งแรกก้อบอุ่นน่าไว้ใจ ไม่ทำอะไรให้รู้สึกหวาดดระแวงเลยสักนิด ขนาดว่าไปส่งที่คอนโดก็เขาก็ยังไม่ขึ้นไปส่งเธอที่หน้าห้องเลย มันช่างตรงกันข้ามกับตอนนี้เหลือเกิน

    “ หึๆๆ...ปากเก่งนักนะ พี่เจสของเธอนี่ท่าทางคงจะทำให้เธอติดใจอยู่ไม่น้อยเลยสินะ เค้าคงจะเป็นคนดีมากเลยงั้นสิ ”

    “ ใช่...พี่เจสดีกว่าคุณเยอะเลย อย่างคุณน่ะไม่ได้ครึ่งซะด้วยซ้ำ ”

    ยุนอาอึ้งขึ้นมาทันที ที่ได้ยินดานี่พูดว่าแฟนของเธอเป็นคนดีมากมาย ไม่รู้ทำไมเขาถึงรู้สึกจุกแน่นที่หน้าอกแบบนี้ มันเป็นความรู้สึกที่ยากเกินจะบรรยายจริงๆ เหมือนมีอะไรที่มาทับลงตรงกลางใจ รู้สึกไม่ดีกับสิ่งที่ได้ยินเอาซะเลย ดานี่ยังสามารถกลับไปอยุ่กับแฟนของเธอได้ ดีไม่ดีเด็กคนนี้อาจจะยอมมีลูกกับแฟนของเธอก็ได้นะ ยอมมีลูกเพื่อหนีจากเขาไป

    “ งั้นหรอกเหรอ ถ้าเค้าดีขนาดนั้น ทำไมถึงได้ปล่อยให้เมียของตัวเองออกไปเดินอยู่ข้างนอกดึกๆดื่นๆคนเดียวล่ะ ผู้ชายแบบไหนกันที่เธอรักนักรักหนา ฉันล่ะอยากจะเห็นหน้าจริงๆเลย ”

    คราวนี้เป็นดานี่ที่จุก เธอถูกยุนอาตอกใส่หน้าแบบไม่ยั้งเลย เธอเถียงเขาไม่ออกจริงๆ ที่ตัวเองต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้ ไม่ใช่ว่าเจสสิก้าไม่ดี ไม่ใช่ว่าสามีปล่อยให้เธอออกมาอยู่ข้างนอกตอนกลางคืนคนเดียว หากแต่เป็นเพราะว่าเธออยากจะไปหาพี่เจสต่างหาก ไปหาทั้งๆที่ก็รู้ว่าจะไม่ได้เจอ แต่มีอยู่อย่างนึงนะ ที่เธอสามารถเถียงยุนอาได้

    “ พี่เจสไม่ใช่ผู้ชาย ”

    “ อะไรนะ...ไม่ใช่ผู้ชาย นี่เธอมีสามีเป็นผู้หญิงงั้นเหรอ หึๆๆ ฉันก็นึกว่าจะต้องไปแย่งลูกมาจากใครซะอีก รู้แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ฉันจะได้มั่นใจว่าลูกของเธอนั้น มันเป็นลูกที่เกิดจากฉัน แล้วก็บอกเลิกสามีของเธอไปได้เลยนะ ช่วยบอกเค้าไปเลยว่าเธอได้สามีใหม่แล้ว แถมยังเป็นผู้ชายทั้งแท่งอีกด้วย ”

    คำพูดที่สื่อถึงการผูกมัดได้หลุดออกมาจากปากของคนที่ไม่อยากผูกมัดกับใคร ยแต่ตอนนี้ยุนอากำลังจะผูกมัดดานี่เอาไว้ ด้วยสิ่งที่เขาสร้างมันขึ้นมา เรื่องราวโกหกทั้งเพเหล่านั้น ยุนอาใช้มันเป็นเครื่องพันธนาการเด้กสาวเอาไว้ เขาจะเก็บเธอไว้ทำไม ในเมื่อตัวเองก็ยืนยันหนักแน่นแล้วว่าจะไม่รักใครอีกแล้ว เพราะเจ็บกับผู้หญิงที่ดีเลิศมาแล้วหนึ่งครั้ง จึงไม่อยากจะเจ็บช้ำซ้ำรอยเดิมอีก แต่ว่าสิ่งที่เขากำลังทำอยู่นี้มันคืออะไร จะรั้งเด็กสาวคนนี้ไว้ทำไม ในเมื่อตัวเองก็ไม่ได้สนใจอะไรกับเด็กรุ่นนี้เลย

    “ มีลูก...คุณหมายความว่ายังไง คุณยังจะทำลายชีวิตหนูอีกเหรอ หนูยังเป็นเด็กนักเรียนในปกครองของคุณอยู่มั้ย เรายังเป็นลูกศิษทืกับครูอยู่หรือเปล่า ทำไมคุณถึงได้ทำกับหนูแบบนี้ ถ้าจะทำลายชีวิตหนูก็ช่วยฆ่าหนูทิ้งเลยดีกว่า อย่ามาทำแบบนี้เลย ”

    น้ำใสๆไหลรินออกมาจากดวงตาของเด็กสาวอีกแล้ว ทั้งที่ก็ไม่ใช่คนเจ้าน้ำตา แต่ว่าวันนี้ดานี่ร้องไห้ว้ำแล้วซ้ำเล่า ร้องจนไม่รู้ว่าจะเอาน้ำตาที่ไหนมาไหลอีกแล้ว มันเจ็บช้ำใจอย่างที่หาสิ่งใดมาเปรียบไม่ได้ เจ็บเหมือนคนจะขาดใจเลยหรือเปล่านะ เจ็บเหมือนกำลังจะตาย ตายทั้งที่ยังหายใจอยู่นี่แหละ

    “ ดานี่... ”

    ยุนอาเห็นดานี่ร้องไห้หนักเข้าเรื่อยๆ เขาก็เพิ่งจะมานึกได้นี่แหละว่าตัวเองพูดแรงไปหน่อย ก็มันเป็นนิสัยของเขาไปแล้วนี่นา เขามักจะพูดจาไม่รักษาน้ำใจใครแบบนี้มานานแล้ว ไม่อย่างนั้นจะสลัดผู้หญิงทิ้งไปได้งั้นเหรอ ใช้บ่อยจนเห็นเป็นเรื่องปกติ แล้วก็ลืมนึกไปว่าเด็กสาวที่อยู่กับเขาไม่ใช่ผู้หญิงพวกนั้น เธอดูบอบบางเกินกว่าที่จะรับมันได้สินะ

    ยุนอาปลดเข็มขัดนิรภัยออก จากนั้นเขาก็เคลื่อนตัวเข้าไปหาดานี่ มือใหญ่เอื้อมไปแตะที่ใบหน้าของเด็กสาว ที่ตอนนี้มีแต่คราบน้ำตาทั้งนั้น เขาไม่ชอบที่จะต้องมาเห็นใครร้องไห้ โดยเฉพาะผู้หญิงที่อยู่กับเขาในตอนนี้ ดานี่ผละออกจากยุนอาไปนิดนึง เพราะว่านั่งอยู่ในรถ เธอจึงไม่มีที่ให้หนีไปไหน เด็กสาวตั้งใจที่จะเปิดประตูรถ แต่ยุนอาก็ไม่ได้ปล่อยให้ดานี่หนีเขาไปได้ เขารั้งตัวเธอเข้ามาหา จากนั้นก็ตามมาด้วยจุมพิตที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน ดานี่ถึงกับตะลึงในสิ่งที่ยุนอากำลังมอบมันให้เธอ นี่เป็นครั้งแรกของเด็กสาวเลยนะ ที่ถูกผู้ชายจูบแบบนี้ นอกจากเจสสิก้าแล้วไม่เคยมีใครได้จูบเธอเลยนะ แต่ว่าชายคนนี้กำลังทำแบบนั้นอยู่

    ริมฝีปากของชายหญิงคู่นี่แตะต้องสัมผัสกันอยู่ ทีแรกดานี่ดูจะขัดขืนยุนอาอยู่บ้าง แต่พอเขาได้ส่งสัมผัสที่อ่อนโยนไปให้เธอแล้ว ดานี่ก็เริ่มผ่อนคลาย เธอเริ่มที่จะปล่อยกายให้ชายคนที่กำลังจูบเธอแล้ว ส่วนหนึ่งก็มาจากเรื่องที่คิดว่าตัวเองตกเป็นเมียเขาด้วย นั่นก็เป็นสิ่งที่ทำให้ดานี่ยอมที่จะจูบตอบเขา แม้จะบอกว่าเผลอใจกับรสจูบอันน่ารัญจวนนี่ก็ตาม แต่ความจริงมันก็คือเธอจูบกับผู้ชายที่ได้ชื่อว่าครู

    ในขณะที่ยุนอากับดานี่กำลังจูบกันอยู่ในรถสปอร์ตคันหรูอยู่นั้น รถยนต์ของยงฮวาก็แล่นมาพอดี ยงฮวาไม่ได้ใส่ใจอะไรกับรถที่จอดอยู่ข้างๆกำแพงบ้านหลังนี้เลย เขาก็แค่ขับรถมาหาญาติเท่านั้น แต่ว่าคนที่นั่งมากับเขานั่นต่างหากล่ะที่สนใจ ซอฮยอนตาลุกวาวกับสิ่งที่เธอได้เจอ นึกอยู่แล้วล่ะว่ารถคันมันดูคุ้นตาเธอมากนัก เหมือนกับว่ามันเป็นรถของคนรักเลย แล้วมันก็ใช่จริงๆด้วย พอยงฮวาขับรถเข้ามาใกล้ ซอฮยอนก็ได้เห็นภาพบาดตาบาดใจของตัวเอง ยุนอากำลังจูบอยู่กับน้องสาวของสามี เขากำลังนัวเนียอยู่กับเด็กเมื่อวานซืน ซึ่งเธอไม่นึกไม่ฝันเลยว่าศัตรูหัวใจจะอยู่แค่ปลายจมูกนี่เอง ซอฮยอนนั่งมองคนรักกับญาติของสามีจนลับตา เธอได้แต่กัดฟันเพื่อสะกดกลั้นเอารมณ์หึงหวงเอาไว้ เพราะว่ามันยังไม่ถึงเวลาระบายออกมา

    ส่วนยุนอากับดานี่ก็ผละออกจากกัน ริมฝีปากของทั้งคู่ค่อยๆเคลื่อนถอยห่าง ยุนอาหยิบเอาผ้าเช็ดหน้าของตัวเองขึ้นมาซับน้ำตาให้กับคนที่อยู่ตรงหน้า ดานี่มีสะอื้นบ้างเล้กน้อย แต่เธอก็ยอมให้ยุนอาซับน้ำตาให้ ไม่เข้าใจผู้ชายคนนี้เลยจริงๆ ไม่เข้าใจว่าเขาจะเล่นอะไรกับเธอ เดี๋ยวมาทำร้ายจิตใจ เดี๋ยวก็มาทำให้หายเศร้า ไม่รู้ว่าเขาจะเอายังไงกับเธอกันแน่ บางครั้งก็ดูโหดร้าย เย็นชา แต่ว่าบางครั้งก็ดูอบอุ่น อ่อนโยน ตอนนี้สับสนในจิตใจไปหมดแล้ว

    “ หยุดร้องไห้ซะนะ ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายเธออีกแล้ว หยุดร้องนะ ฉันขอโทษ ”

    “ สัญญาแล้วนะว่าคุณจะไม่ทำร้ายหนูอีกแล้ว ”

    ยุนอาชูนิ้วก้อยขึ้นมาตรงหน้าของดานี่ เขาต้องการที่จะขอทำสัญญาใจกับเธอ พันธะสัญญาที่เขาเต็มใจจะทำ ดานี่นั่งมองหน้าของยุนอาอย่างชั่งใจ เธอกำลังสองจิตสองใจ ว่าจะทำสัญญากับเขาดีไหม ก็เพิ่งจะทำให้เธอเสียน้ำตามาหมาดๆ แล้วจะมาปลอบใจกันง่ายๆแบบนี้มันน่าเชื่อถือไหม แต่ในเมื่อเขาเสนอมาให้เธอก่อน ดานี่ก็ยินดีที่จะทำสัญญาด้วย นิ้วก้อยน้อยๆของเด็กสาวยื่นออกมาเกี่ยวกับนิ้วก้อยของอีกคน ยุนอายิ้มให้ดานี่อย่างใจดี ตอนนี้ อิม ยุนอา ชายผู้อ่อนโยนกลับมาแล้ว

    “ ใช่...ฉันสัญญา ในเมื่อเราตกลงกันได้แล้ว เข้าไปในบ้านของเธอดีกว่านะ ฉันอยากจะเจอกับครอบครัวของเธอบ้าง อย่างน้อยให้ฉันได้แนะนำตัวก็ยังดี ”

     

    *_*_*_*_*

    *_*_*_*

    *_*_*

    *_*

    *

     

    “ ไหน...มีเรื่องอะไรจะปรึกษาฉันล่ะ ”

    ทิฟฟานี่ถามเพื่อนสาว พรางยกแก้วน้ำส้มคั้นเย็นๆขึ้นมาจิบ ไม่รู้หรอกนะว่าน้องของสามีจะมาปรึกษาปัญหาอะไรอีก หลังจากที่เจสสิก้าเธอมาปรึกษาเรื่องการคุมกำเนิดไปครั้งนึงแล้ว ครั้งนี้จะยังมาเรื่องเดิมอยู่หรือเปล่านะ แต่ไม่ว่าเจสสิก้าจะมาปรึกษาเธอด้วยเรื่องอะไร พี่สะใภ้คนนี้ก็ยินดีที่จะให้คำปรึกษาได้อยู่แล้ว ยกเว้นเรื่องเดียวเท่านั้น นั่นคือเรื่องการทำแท้ง

    “ ฉันอยากรู้ว่า...ถ้าหากเราเผลอตัวเผลอใจให้กับใครบ่อยๆ มันจะเรียกว่ารักได้มั้ย ”

    “ หือ...เผลอตัวเผลอใจบ่อยๆ หมายถึง...ไม่ว่าอะไรก็ยอมงั้นเหรอ ”

    ทิฟฟานี่เลิกคิ้วมองเพื่อนสาว ยังไงกันนะไม่ค่อยจะเข้าใจกับเพื่อนเลย วันก่อนๆยังหาวิธีป้องกัน มาวันนี้ดันถามอีกเรื่องซะแล้ว มันชักจะยังไงๆอยู่นะเนี่ย อย่าบอกนะว่าแกแอบรักสามีตัวของเองไปแล้ว ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆล่ะแกเอ๊ย ฉันล่ะสงสารเด็กของแกจริงๆ ไม่ได้ผิดอะไร แต่ต้องมารับเคราะห์เป็นคนโชคร้ายที่ถูกทิ้ง แต่ก็ยินดีกับยูริที่สามารถพิชิตใจยัยตัวร้ายนี้ได้อย่างอยู่หมัด สงสารดานี่แต่ก็สนับสนุนยูริอยู่นะ คือความจริงก็อยากจะให้น้องสามีกลับใจมาใช้ชีวิตแบบผู้หญิงจริงๆเขาเป็นกัน

    “ อือฮึ...แบบนั้นแหละ ”

    เจสสิก้าพยักหน้ารับกับความจริง ความจริงที่ว่าเธอชอบยอมตามใจของสามีอยู่บ่อยๆ ไม่ว่าจะอะไรก็ตามอกตามใจกันไปซะหมด แบบนี้เค้าเรียกว่าอะไร จะเรียกว่ารักได้ไหมนะ หรือว่าจะแค่ชอบแบบพอใจเฉยๆ ไม่รู้สินะ...มันสับสนกับความรู้สึกของตัวเองไปหมดแล้ว ไม่รู้ว่ารักหรือแค่ชอบ มันแยกแยะไม่ออกแล้วล่ะ

    “ นี่ยัยเจส...ฉันขอถามอะไรแกสักหน่อยสิ ไม่ว่าคุณยูริจะขออะไร ขอนอนกับแกกี่ครั้ง แกก็ยอมเค้าตลอดเลยใช่มั้ย ”

    “ ใช่...ก็ทำนองนั้นแหละ ”

    เจสสิก้ามองไปยังคนที่กำลังขัดทำความสะอาดสระว่ายน้ำกับพี่ชายของเธอ แล้วก็หันมาตอบกับคำถามของทิฟานี่อย่างเปิดเผย เจสสิก้าไม่เคยมีความรักกับพี่สะใภ้เลย และทิฟฟานี่เองก็เช่นเดียวกัน ทั้งสองคนเป็นเพื่อนรักกันมานาน นานมากจนสามารถบอกความลับของกันและกันได้ แล้ววันนี้เจสสิก้าก็บอกความลับที่แม้แต่ยูริก็ยังมู้ให้ทิฟฟานี่ได้ฟัง

    “ เวลาที่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง...รู้สึกยังไงบ้าง ”

    ทิฟฟานี่รู้แล้วล่ะว่าเพื่อนสาวหลงรักสามีแบบไม่รู้ตัวแล้ว แต่ก็อยากจะได้อะไรที่มันหนักแน่นแม่นยำกว่าการคิดเองเออเอง ทิฟฟานี่คิดว่าเจสสิก้ารักยูริแล้วนะ รักแบบที่ชายกับหญิงรักกัน ไม่ใช่รักเพราะความหลงใหลเหมือนอย่างกับที่เพื่อนสาวรักกับเด็กน้อยวัยละอ่อนนั่น ดูซิว่าเจสสิก้าจะเผยอะไรออกมาให้เธอได้รู้อีกบ้าง

    เจสสิก้าหันกลับไปมองที่สามีอีกครั้ง เธอรู้สึกยังไงกับยูริน่ะเหรอ เวลาที่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง มันมีความรู้สึกมากมาย บางครั้งก็เข้าใจ บางครั้งก็ไม่รู้อะไรเลย แต่ที่แน่ๆแบบที่จำได้แม่น นั่นก็คือ...มันมักจะใจสั่น หวั่นไหวอยู่ร่ำไป ก็ว่าจะไม่สนใจไม่คิดอะไรเลยสักครั้ง แต่ก็ไม่เคยทำมันได้เลยสักหน

    “ ฉัน...ใจเต้นเร็วและแรง ใจมันสั่นเหมือนมีคนมาตีกลองอยู่ในอก อยู่ใกล้ชิดกันทีไรฉันเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ความมั่นใจเกินร้อยของฉันหายไป ฉันรู้สึกได้ว่าฉันหวั่นไหวกับอะไรที่เป็นเค้าไปง่ายๆ ฉัน... ”

    “ รักเค้าแล้ว...แกรักสามีของตัวเองเข้าให้แล้วล่ะ อย่ามาปฏิเสธนะว่าไม่เคยคิดแบบนั้น แกหวั่นไหวทุกครั้งที่อยู่ใกล้ยูริ ยอมเค้าทุกทีเลยไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่รักแกจะยอมเค้าทำไมนักหนา นอนกันมากี่ครั้งแล้วแกเคยปฏิเสธเค้าบ้างมั้ย แกยอมรับใจของตัวเองซะว่ารักผู้ชายคนนี้เข้าให้แล้วน่ะ ”

    เจสสิก้าเถียงอะไรพี่สะใภ้ไม่ออกเลย เมื่อทิฟฟานี่ได้พูดมาแบบว่าฟ้าผ่าได้ตรงจุดมาก ทุกคำพูดทุกถ้อยคำที่เพื่อนสาวกล่าวออกมา มันลวนแล้วแต่เป็นความจริงทั้งนั้น เจสสิก้ายอมยูริทุกอย่าจริงๆ แล้วก็ไม่เคยปฏิเสธเขาเลยสักครั้ง จะอะไรก็ยอมให้หมด อาจจะจริงอย่างที่ทิฟฟานี่ว่ามาก็ได้ เธออาจจะหลงรักยูริไปแล้วก็ได้ เพียงแต่ยังไม่กล้ายอมรับใจของตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้นทิฟฟานี่ก็ดูเธอออก ยัยพี่สะใภ้มันอ่านเกมส์ได้ขาดกระจุยไปหมดเลย

    “ แกคิดแบบนั้นเหรอ ฉันรักยูริใช่มั้ย ”

    “ แน่นอนที่สุด แกรักยูริแล้ว รักแบบที่ปฏิเสธไม่ได้ด้วย ”

    “ อ๋า...ยูบิน อย่าเล่นแบบนี้สิลูก ”

    เจสสิก้ากำลังจะพูดอะไรต่ออีก แต่ว่าเสียงของพี่ชายมันดังขึ้นมาซะก่อน เธอจึงเก็บคำพูดนั้นเอาไว้ แล้วหันไปสนใจคนที่กำลังทำงานอยู่ในสระว่ายน้ำ แทยอน ยูริ และลูกหมายูบินกำลังวุ่นวายกันใหญ่เลย แทยอนกับยูริน่ะทำการทำงาน แต่ยูบินมาคอยป่วนกวนคุณอากับปะป๋าอย่างเห็นได้ชัด

    “ พี่แทกับยูบินน่ารักดีนะ แกโชคดีมากเลยรู้มั้ยฟานี่ โชคดีที่มาเจอพี่แท ”

    “ โชคดี...ใช่มั้ยล่ะ ฉันก็ว่าฉันโชคดีนะ ที่มาเจอกับพี่แท แล้วก็มีลูกหมาตัวน้อยๆมาคอยป่วนแบบนี้ แกไม่คิดที่จะมีลูกลิงลูกเป็ดตัวน้อยๆบ้างเหรอ พ่อแม่หน้าตาดีลูกออกมาก็คงจะน่ารักไม่น้อยเลยนะ ”

    ดูเหมือนว่าทิฟฟานี่กำลังกล่อมเพื่อนสาวของตัวเองอยู่นะ เพราะเธอเชียร์ให้เจสสิก้ามีลูกน้อยกับยูริมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว เด็กน่ะน่ารักนะรู้ไหม เห็นเผลอชมออกมาตั้งหลายครั้งแล้วนี่นา เมื่อไหร่จะยอมผลิตลูกให้สามีของตัวเองสักทีนะ เห็นรายนั้นกุรีกุจออยากจะมีลูกจนตัวสั่นแล้ว ไม่ต้องให้ยูริมาบอกหรอก ทิฟฟานี่มองตาของน้องเขยก็ดูออกว่าเขาอยากจะมีลูกมากแค่ไหน แต่ปัญหามันอยู่ที่เพื่อนสาวของเธอมากกว่า

    “ ไม่ล่ะ...ฉันไม่อยากวุ่นวายทุกเช้าเหมือนอย่างแกกับพี่แท อยู่แบบนี้ก็ดีแล้ว อยู่ไปจนกว่าจะครบกำหนดหย่า ฉันไม่อยากจะมีอะไรมาทำให้ไขว้เขว แค่แกบอกว่าฉันรักยูริมันก็ทำให้ทุกอย่างสั่นคลอนไปแล้วนะ ฉันไม่อยากวุ่นวายใจไปมากกว่านี้ ”

    “ แล้วถ้าเกิดว่า...แกดันท้องป่องขึ้นมาล่ะ แกยังจะอยากหย่าอยู่มั้ย ก่อนที่จะตอบคำถามของฉัน ช่วยคิดให้มันดีๆก่อนนะ คิดให้ลึก คิดให้มากเข้าไว้ ถ้าแกเกิดมีลูกกับยูริขึ้นมาจริงๆ แกจะหย่ากับเค้าอยู่มั้ย ถ้าแกหย่าลูกของแกก็จะกำพร้าพ่อ เด็กที่เกิดมาก็จะมีปัญหาอยู่บ้าง แม้ว่าแกจะบอกว่าเป็นทั้งพ่อและแม่ให้ลูก แกคงไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นหรอกใช่มั้ย...เจสสิก้า”

    คราวนี้เจสสิก้าถึงกับต้องหันมาองหน้าของเพื่อนสาว ทิฟฟานี่ช่วยทำให้เธอคิดอะไรขึ้นมาได้ หากว่าตัวเองท้องกับยูริขึ้นมาจริงๆแล้วล่ะก็ เธอจะทำยังไงกับเด็กที่เกิดมา แม้ว่าตัวเองอาจจะไม่ได้ตั้งใจให้เด็กมาเกิด แต่เด็กมันก็ไม่ได้ผิดอะไร จะเอายังไงดีนะ หถ้ามีลุกขึ้นมาจริงๆ จะหย่าเด็กก็จะกำพร้าพ่อ แต่ถ้าไม่หย่าดานี่จะอยู่ยังไง เรื่องนี้มันยังตัดสินใจไม่ได้จริงๆ เพราะมันยังมาไม่ถึงด้วยล่ะมั้ง เธอจึงตัดสินใจไม่ได้

    “ ฉันไม่รู้เหมือนกัน แนคิดอะไรไม่ออกหรอก แต่รับรองว่ามันจะไม่มีเรื่องแบนั้นเกิดขึ้นมาแน่ ฉันจะไม่ท้องอย่างแน่นอน ว่าแต่แกพอจะมียาคุมเหลือเหลือบ้างมั้ย พอดีว่าของฉันเพิ่งจะหมดน่ะ ”

    “ มีสิ...ฉันก็ไม่ได้กินมาสักพักแล้วล่ะ คิดว่าจะมีลูกให้พี่แทอีกสักคน งั้นเดี๋ยวฉันไปเอามาให้นะ รออยู่ตรงนี้แหละ ”

    ว่าแล้วทิฟฟานี่ก็เดินเข้าไปภายในบ้าน เธอไปเอายาคุมกำเนิดมาให้เพื่อน ส่วนเจสสิก้าก็นั่งมองสามีและคุณพี่กับคุณหลานหยอกเล่นกันอย่างสนุกสนาน แต่สิ่งที่ดึงดูดสายตาของเจสสิก้าก็คือยูริ เธอนั่งมองจ้องสามีอย่างไม่วางตา เขาอยากมีลูกจริงๆงั้นเหรอ ที่คิดแบบนี้ก็เพราะว่ายูริเคยของเธอมาแล้วเหมือนกัน เขาบอกว่าเขาอยากจะมีลูก แต่ด้วยสถานะของเขาแล้ว มันดูไม่น่าเชื่อถืออะไรสักเท่าไหร่ เอาไว้ให้อะไรๆมันชัดเจนกว่านี้ก่อน แล้วค่อยมาคิดกันใหม่

    คนที่กำลังเล่นอยู่กับหลานหันมามองสบตากับภรรยาพอดี ไม่รู้ว่าเจสสิก้ามองเขานานแค่ไหนแล้วนะ แต่ไม่ว่าจะนานหรือไม่ นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นหลักมันอยู่ที่ว่าจสสิก้ามียิ้มให้เขาด้วยล่ะ เมื่อเห็นแบบนั้นยูริก็ยิ้มตอบ ชายหนุ่มยิ้มหวานให้กับภรรยา มันไม่ง่ายนักหรอกนะ ที่เขาจะได้รับรอยยิ้มแบบนั้นมาจากเจสสิก้า กว่าจะได้มาก็ต้องลงทุนลงแรงกันอยู่บ้าง แต่ว่าวันนี้เอยู่ดีๆเขากลับได้รับมันซะงั้น โชคดีเป็นบ้าเลยนะ ควอน ยูริ

    “ อะ...ฉันยกให้หมดนี่แหละ ”

    “ ขอบใจนะ ”

    ทิฟฟานี่ยิ่นยาคุมกำเนิดให้เจสสิก้า แล้วแม่น้องสามีคนงามก็รับยามาจากมือของพี่สะใภ้ ทิฟฟานี่ยิ้มหวานให้เจสสิก้า ด้วยแววตาที่แผงไปด้วยเลศนัย แต่เจสสิก้าไม่ได้มองหน้าของทิฟฟานี่เลย เธอจึงไม่เห็นแววตาและรอยยิ้ม ที่เปี่ยมไปด้วยความหมายแอบแฝง เจสสิก้าเอายาคุมใส่ไว้ในกระเป๋าถือของตัวเอง โดยที่เจ้าตัวไม่ได้หวาดระแวงอะไรเลย เธอไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่ายาคุมกำเนิดที่พี่สะใภ้ให้มานั้น มันได้หมดอายุไปแล้ว และทิฟฟานี่ก็คาดว่าเจสสิก้าจะไม่ดูวันหมดอายุหรอก ถ้าจะดูเธอคงดูมันไปแล้วล่ะ ให้มันรู้กันไปว่าแกจะไม่มีลูก ขนาดฉันยังจะมีอีกคน เราเพื่อนกันฉันไม่อยากให้แกน้อยหน้าฉัน โชคดีนะเพื่อนรัก แกจะได้รู้แล้วล่ะว่าแกจะหย่าไม่หย่า

    “ ไม่เป็นไรหรอก พี่แทคะ พาลูกขึ้นมาทานของว่างก่อนนะ ยูริ คุณก็มาด้วยสิคะ ฉันมีอะไรจะให้คุณด้วยนะ ”

    “ จ้า...ป่ะลูก เราไปกินขนมกันดีกว่านะ เดี๋ยวพ่อจะพาไป ป่ะยูริ เราสองคนต้องไปเติมพลังนะ เพราะยังไงงานวันนี้ต้องเสร็จ ”

    “ ครับ ”

    ยูริวางอุปกรณ์การทำความสะอาดเอาไว้  จากนั้นเขาก็เดินตามแทยอน ซึ่งเดินอุ้มยูบินอยู่ ทั้งสามคนเดินตรงมาหาคุณภรรยา แทยอนวางยูบินลงกับพื้น เจ้าลูกหมาก็วิ่งหลุนๆไปหาผู้เป็นแม่ แทยอนกับยูริก็ค่อยๆเดินเข้ามาให้เมียของตัวเอง ยูบินซบหมับลงกับตักของทิฟฟานี่ หนูน้อยอ้าปากรอให้ผู้เป็นแม่หยิบขนมมาใส่ปากน้อยๆของตน ทิฟฟานี่ก็เข้าใจสิ่งที่ลูกหมามันทำ เธอหยิบขนมใส่ปากของยูบิน เจ้าตัวน้อยก็เคี้ยวขนมที่เต็มปากตุ้ยๆ ไม่ว่ายูบินจะกินอะไรมันก็ดูน่าเอร็ดอร่อยไปหมด แทยอนก็มานั่งลงข้างๆกับแม่หมี ส่วนยูริก็นั่งข้างๆเจสสิก้า

    “ ฟานี่ป้อนพี่แบบนั้นบ้างสิ ป้อนแต่ยูบินคนเดียวแบบนี้พี่เสียเปรียบนะ ”

    แทยอนอ้อนให้ทิฟานี่ป้อนขนมเขาเหมือนอย่างที่เธอป้อนยูบิน ทิฟฟานี่ก็มีเลิกคิ้วเป็นเชิงสงสัยนิดหน่อย แต่ก็ยอมทำตามที่สามีขอมา ก็แบบว่าวันนี้เขายอมทำตามี่เธอขอมาแล้วนี่นา สั่งให้ล้างสระว่ายน้ำเขาก็ยอมทำ เพราะฉะนั้นเธอก็จะตามใจเขาบ้าง ทิฟฟานี่หยิบเอาขนมขึ้นมา แล้วก็ป้อนให้แทยอนกิน ไอ้พ่อหมาก็ยิ้มไปกินไปอย่างคนมีความสุข ยูริได้เห็นแบบนั้นเขาก็อยากจะมีความสุขเหมือนแทยอนบ้าง

    “ น้องเจสครับ ป้อนพี่บ้างสิครับ ”

    “ กินเองก็ได้ไม่ใช่เหรอ มือก็ยังดีอยู่นี่นา ”

    “ ยัยเจส แกก็ป้อนสามีของแกบ้างสิ ทำเหมือนที่ฟานี่ทำไง เมียที่ดีก็ควรจะดูแลสามีของตัวเองบ้าง ยูริทำงานออกมามาเหนื่อยนะ แกสมควรที่จะดูและเค้าให้มากๆ รู้มั้ยว่าการขัดถูพื้นนั่นเหนื่อยล้านะ เห็นใจกันหน่อยสิ ใจดำจริงๆเลยแกนี่ สู้ฟานี่ก็ไม่ได้ เห็นมั้ยดูและลุกดูแลสามีไม่มีขาดเลย แกน่าจะเอาเป็นเยี่ยงอย่างบ้างนะ ”

    แทยอนสวดให้น้องสาวฟังซะยาวเชียว ทิฟฟานี่ก็มองสามีแบบทำตาปริบๆ ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา ก็เพิ่งจะมีวันนี้นี่แหละ ที่แทยอนร่ายให้น้องสาวฟังวะยาวเหยียดเลย ฟังกันจนแทบจะไม่ทันแน่ะ เจสสิก้าก็กำลังจะอ้าปากเถียง แต่เถียงไม่ทันแทยอนหรอก เธอจึงหุบปากแล้วก็นั่งมองหน้าสามีสลับไปมากับหน้าของพี่ชาย

    “ ก็ได้...อ้าปากสิ ฉันจะได้ป้อนขนมให้นายไง ”

    “ ครับผม ”

    ยูริอ้าปากรอรับขนมจากเจสสิก้า คุณภรรยาสนสวยก็หยิบเอาขนมขึ้นมาใส่ปากของสามีสุดหล่อตามที่ได้ให้คำมั่นไว้ พอขนมเข้าปากยูริก็เคี้ยวตุ้ยๆเหมือนยูบิน เจสสิก้าเองก็มีแอบยิ้มกับกิริยาของสามีด้วยเช่นกัน ยิ่งได้อยู่ใกล้ ยิ่มมีความรู้สึกที่ชัดเจนขึ้นมา ยิ่งได้มาอยู่กันแบบนี้ก็ยิ่งทำให้คนบางคนรู้ว่าชายผู้นี้ก็มีดีอยู่เหมือนกัน แต่ที่แน่ๆนั้นเจสสิก้ารู้ใจของตัวเองแล้วล่ะว่า เธอรักยูริจริงๆ แต่ก็ยังทิ้งดานี่ไม่ได้

    “ ยูบิน ง่วงแล้วเหรอลูก เมื่อคืนหนูมัวแต่เล่นมากไปสินะ บอกแล้วว่าอย่าเล่นตอนกลางคืน เป็นไงง่วงแต่เช้าเลย ”

    ทิฟฟานี่คิดว่าลูกสาวเอาแต่เล่นตอนกลางคืน ก็เลยมีต่อว่ากันนิดๆหน่อยๆ หนูน้อยที่ถูกกล่าวหามองหน้าของผู้เป็นแม่ แล้วก็ส่ายหน้าไปมาด้วยสีหน้าที่สะลึมสะลือ ยูบินไม่ได้เล่นเหมือนอย่างที่ทิฟฟานี่คิด ความจริงก็คือหนูน้อยนอนไม่ได้ต่างหากล่ะ ก็คุณอาเล่นออกกำลังกายกันซะดึกดื่นเลย แถมยังมาเล่นกันบนเตียงอีก แล้วแบบนี้ลูกหมามันจะไปนอนให้เต็มอิ่มได้ยังไงกัน

    “ หึ...หนูนอนม่ายหลับ ”

    “ ทำไมล่ะคะ ”

    “ ก็อาเจสกับอายูลออกกำลังกายกัน เตียงสั่นไปหมดเยย หนูก็นอนม่านด้าย ”

    พลืด...!!!

    อึก...!!!

    อ๊อก...!!!

    คำพูดของหนูเล่นเอาซะคนที่ได้ฟังถึงกับออกอาการกันไปทุกคนเลย ยูบินพูดได้ตรงเผงดีมาก ยูริกับเจสสิก้าก็นึกไม่ถึงว่าหลานน้อยจะเอาเรื่องเมื่อคืนมาพูดอีก เล่นเอาซะคุณอากลืนขนมไม่ลงกันเลยทีเดียว ยูริน่ะไม่เท่าไหร่ เพราะเป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าเขาหื่น แต่คนที่อาจจะอยากแทรกแผ่นดินหนีกลับเป็นเจสสิก้า ก็ว่าจะสร้างภาพพจน์ที่ดีแล้วนะ แต่ว่าหลานน้อยมาหักหน้ากันซะได้ ทำอะไรไม่ได้แล้วล่ะ นอกจากมานั่งอายให้พี่ชายแซวเล่นอยู่แบบนี้

    “ ก็...มันจำเป็นนี่นา ”

    “ ฉันว่าฉันหื่นจัดแล้วนะ แกยังหื่นกว่าฉันอีกเหรอยัยเจส สุดยอดว่ะน้องรัก ฉันยังใจไม่ถึงเท่าแกเลย วันหลังสอนพี่บ้างสิน้อง ”

     

    *_*_*_*_*

    *_*_*_*

    *_*_*

    *_*

    *

     

    Talk……..

     

    หึๆๆ...มาอย่างต่อเนื่องเลยเน้อ ตอนนี้มาแบบว่ามีอะไรให้ลุ้นกันอีกแล้ว น้องซอมาเห็นจะๆคาตาเลย ว่าคุณครูยุนจูบกับน้องของสามีตัวเอง งานนี้อาจจะมีเฮ เมื่อหนึ่งนางนั้นคิดว่าอีกคนเป็นศัตรูหัวใจ ส่วนอีกนางนั้นไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย แล้วทั้งหมดก็ต้องมาเจอกันในบ้านหลังเดียวกันอีก อยากให้มีตบมั้ยคะ ถ้าอยากได้เค้าจะจัดให้ ( เวิ้นเวอร์ไปงั้นแหละ 555 )

    มากันที่ครอบครัวสุขสันต์ดีกว่าเนอะ แบบว่าเจสซี่นางรู้ใจของตัวเองแน่ชัดแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้บอกให้สามีรับรู้ แถมยังดื้อไม่คิดจะมีลูกอีก งานนี้คุณเพื่อนพี่สะใภ้ก็เลยจัดยาชุดใหญ่ให้นาง เพื่อความเสมอภาคกัน ทุกอย่างก็ดูเรื่อยๆจนมาเจอลูกหมานี่แหละ เล่นเอาซะกินขนมกันไม่ลงเลยทีเดียว พี่แทก็แซวน้องเป็นว่าเล่นเลย

    สุดท้ายนี้ก็ยังรักรีดเดอรือยู่เหมือนเดิมนะจ๊ะ จุฟฟฟฟฟฟฟฟ


     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×