[ Daehyun X You ] We got married Pink Line

ข้อมูลเบื้องต้น

ใน.. วันหนึ่งที่คุณถูกเพื่อนของคุณเรียกออกมาพบที่คลับแห่งหนึ่งตอนกลางคืนเนื่องจากอาการเฮิร์ทของเพื่อนคุณที่กำลังมีมากจนถึงขั้นร้องไห้น้ำตาแตกแบบคนปกติที่อกหักจากความรักนี่แหละ แต่แล้วอะไรรู้หรือเปล่า.. อยู่ดีดีคุณก็เจอกับรักแรกพบพร้อมกับเพลงที่ดังขึ้น

‘ ก็ฉันนั้นหลงทาง หลงอยู่กลางใจของเธอ ‘ เสียงเพลงที่ดังกึกก้องอยู่ในหัวพร้อมกับเขาคนนั้นที่เดินเข้ามาทางประตูร้าน ก่อนเขาจะพูดกับบริกรที่เดินเข้ามาอย่างสุภาพ อา.. เขาหล่อจริงๆนะ.. ทุกอย่างบนใบหน้าที่ลงตัวกันอย่างเพอร์เฟค.. โอ้ย.. แล้วยังจะถุงใต้ตาที่ยิ้มแล้วยังทำให้ดูละมุนอีก

ฉันจะไม่ทน !

“ มาคนเดียวครับ.. “ พอพูดจบเขาก็เดินหายเข้าไปในโต๊ะด้านในสุดของมุมคลับทันที

‘ มาคนเดียวครับ.. ‘

‘ มาคนเดียวครับ.. ‘

คำคำนี้มันทำให้ฉันกระเด้งตัวขึ้นอย่างเก้าอี้ที่มีเพื่อนสาวนั่งร้องไห้อยู่ทันที
“ แกจะไปไหน ? “ เพื่อนๆที่เดินเข้าร้านมาด้วยกันตะโกนถามคุณ

“ ฉันจะไปหาพ่อของลูกน่ะสิแก ! “ เพื่อนของคุณที่ได้ยินถึงกับงงเป็นไก่ตาแตกเมื่ออยู่ดีดีคุณดันพูดอะไรเพ้อเจ้อ
ออกไปซะงั้น แต่จังหวะนี้ใครจะไปสนรีบเดินไปให้ถึงโต๊ะตัวที่ผู้ชายคนนั้นนั่งอยู่จะดีกว่า

#You Talk

เมื่อฉันเจอตัวเขาที่นั่งอยู่ตรงมุมลับๆ ตรงนั้นมันก็ทำให้ใจเจ้ากรรมเต้นระรัวขึ้นมาเลย แต่ว่ารู้ตัวอีกทีฉันก็เดินไปหยุดอยู่ที่โต๊ะเขาซะแล้วค่ะ..

“ สวัสดีค่ะ.. ขอนั่งด้วยได้หรือเปล่าคะ? “ ฉันพยายามฉีกยิ้มให้ดูสวยมากที่สุดก่อนเขาจะเงยหน้าขึ้นมาแล้วตอบเบาๆ

อย่าเงยหน้าขึ้นมาสิยะ.. แค่นี้ก็หล่อจนใจละลายแล้วให้ตายสิ

“ เชิญครับ.. “ เขาผายมือไปยังที่นั่งตรงข้ามแต่ฉันเลือกที่จะนั่งข้างๆเขามากกว่า จนบางทีฉันยังอดคิดไม่ได้ว่าฉันรุกแรงไปหรือเปล่า?

“ ขอบคุณค่ะ.. ฉัน.. ( ชื่อคุณ ) นะคะ.. “ ฉันส่งยิ้มให้เขาเล็กน้อยก่อนจะมองใบที่ใบหน้าชวนทำให้เคลิบเคลิ้มของเขา.. ตั้งแต่สามีเพื่อนฉันที่ชื่อเซลโล่.. ฉันก็ไม่เคยเจอใครหล่อและดูดีเท่าเขาคนนี้อีกเลย..

“ จอง แดฮยอน ครับ.. มานั่งกับผมแบบนี้ไม่มีแฟนมาด้วยหรอ? “ เขาตอบกลับมาพร้อมกับยิ้มกรุ่มกริ่มเล็กน้อย

แหน่ะ.. ยิ้มอะไรยะ..

“ ไม่มีแฟนค่ะ.. โสดสนิทมาก... “ อยากจะลากกอไก่ยาวๆสักล้านตัวให้สะใจตัวเองซะจริงๆ

“ ฮ่ะฮ่ะ.. ผมจะเชื่อก็แล้วกันนะ.. “ เขายิ้มกลับมาให้เล็กน้อย แต่เป็นยิ้มที่ทำให้หัวใจฉันพองโตไม่น้อยเลยจริงๆนะ !

จากนั้นเราสองคนก็ต่างคนต่างคุยอะไรกันมากมาย จนเขาขอตัวกลับบ้านไป เนื่องจากว่าพรุ่งนี้เขามีงานถ่ายทำอะไรสักอย่างนี่ล่ะ..

We.. อะไรสักอย่างนึง.. พรุ่งนี้ฉันเองก็มีงานถ่ายรายการ We Got Married เช่นกันฉันจึงเดินกลับมาที่โต๊ะเมื่อเขาขอตัวกลับบ้านไป

“ แก.. ฉันกลับบ้านก่อนนะ พรุ่งนี้มีงาน “ ฉันบอกเพื่อนที่นั่งอยู่บนโต๊ะหลายๆคนก่อนจะเดินออกมาจากร้านเลย จะว่าไปก็รู้สึกผิดเหมือนกันนะ.. เพื่อนอกหักแท้ๆ ฉันดันไปนั่งคุยกับผู้ชายซะงั้น

“ อื้ม.. โชคดีนะแก.. “ เพื่อนฉันตอบกลับมาก่อนจะโบกมือลากันเล็กน้อย

# เช้าวันต่อมา #

นี่มันก็ 06.30 แล้ว.. แถมที่กองเขาก็นัดกัน 07.00 ซะด้วย.. แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่การเดินทางหรอก.. บ้านฉันใกล้กองจะตาย เดินทางสบายเลยล่ะ.. แต่มันอยู่ที่ว่า ฉันพึ่งตื่น !

“ กรี๊ดด ! สายแล้ว ๆ ... “ ฉันพูดขึ้นมาพลางรีบไปอาบน้ำอย่างชุลมุนแล้วออกมาแต่งหน้าทำผมโดยที่มือสองข้างไม่ได้ว่างเลยด้วย

อ้อ.. ไหนๆก็แล้ว จะขอเล่าเรื่องที่ฉันได้ไปถ่ายรายการวีก็อตแมริตนี่หน่อยก็แล้วกันนะคะ เพราะว่ารายการนี้เกิดเปิดให้ศิลปินและแฟนคลับลองมาเล่นด้วยกันดูน่ะสิ ฉันนี่มันดวงดีสุดๆเลยใช่มั้ยล่ะ.. ~

แต่ฉันก็รีบบึ่งออกมาทันทีด้วยรถคันโปรด

เมื่อถึงกองก็เป็นอันทราบดีว่าฉันต้องมาถึงเป็นคนสุดท้ายแน่อยู่แล้วล่ะนะ.. ฉันจึงมองหาตัวเจ้าบ่าวทันที แต่แล้วสายตาก็ไปหยุดลงที่ผู้ชายคนหนึ่ง..

น่.. นั่นมัน จอง แดฮยอน ! นี่เขาทำงานเป็นตากล้องหรือไงน่ะ? หรือว่าทำงานเป็นสต๊าฟในกองถ่ายกัน.. มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะอยู่ที่นี่

ฉันจึงเอียงไปกระซิบพี่ช่างแต่งหน้าที่กำลังรุมทึ้งหัวเมคหน้าฉันกันใหญ่ทันที

“ พี่คะ.. คนที่หล่อๆตรงนั้นน่ะค่ะ.. เขามีหน้าที่อะไรคะ? “ เมื่อพี่ๆช่างแต่งหน้าได้ยินฉันก็หัวเราะกันยกใหญ่เลย

“ คิกคิก.. น้องคะ.. คนนั้นแหละค่ะ เจ้าบ่าวของน้อง เขาเป็นนักร้องเสียงหลักของวง B.A.P ชื่อดังเลยนะคะ.. “ ฉันถึงกับอ้าปากค้างตะลึงไปในทันใด พระเจ้า.. นี่ฉันไปด้านบุกเขาเมื่อวันก่อน หวังว่าฉันจะไม่โดนเหล่าเบบี้รุมทึ้งหัวนะยะ!

เมื่อฉันจัดการแต่งหน้าทำผมเขาก็ส่งฉันเข้าไปยังหมู่บ้านวีก็อตทันทีเนื่องจากจับศิลปินมาเล่นกับแฟนคลับแบบนี้ ถ้าจะให้แสร้งว่าเจ้าสาวไม่รู้จักเจ้าบ่าวมันคงจะไม่เรียลเท่าไหร่

ฉันอายุห่างจากผู้ชายหน้าหล่อนามแดฮยอนคนนี้ถึง ( อายุของคุณที่ห่างกับแดฮยอน ) ปีเลยล่ะ..

เอาแล้วไง.. อีกไม่กี่นาทีก็จะเริ่มฉากที่ฉันเข้ามาในตัวบ้านเพื่อรอแดฮยอนแล้ว.. แต่นี่ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่รู้นะว่าฉันเป็นภรรยา(หลอกๆ)ของเขาน่ะ.. คิคิ..

แบบนี้มันน่าสนุกนี่..

“ เอาล่ะ.. ( ชื่อคุณ ) เดินผ่านเข้าไปในกล้องนะ แล้วนั่งลงที่เก้าอี้ให้เป็นธรรมชาติที่สุด เธอจะนึกซะว่าไม่มีกล้องอยู่ตรงนี้ก็ได้ “ ผู้กำกับบอกกับฉันด้วยน้ำเสียงกำชับเล็กน้อย เป็นเพราะว่าฉันหน้าตาธรรมดาหุ่นไม่ได้ดีมากเพราะแบบนั้นการเข้ากล้องแบบนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันเลย บอกแล้วว่าฉันน่ะโชคดีจริงๆ..

“ เข้าใจแล้วค่ะ.. “ ฉันพยักหน้าตอบออกไปก่อนที่เสียงนับเข้าฉากจะดังขึ้น

“ 5 “

“ 4 “

“ 3 “

“ 2 “

“ 1 “

“ ชับ! “ เสียงสัญญาณเตือนให้ฉันเดินไปเข้าฉากดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงหัวใจฉันที่มันเต้นรัวเป็นกลองยาวเพราะความตื่นเต้น จนมันทำฉันอดกำมือแน่นพร้อมจิกเล็บลงไปที่ฝ่ามืออย่างเสียไม่ได้

โอ้ย! ตื่นเต้นจนมดลูกสั่นแล้วค่ะ ....

“ พู่ว.. “ ฉันถอนหายใจใส่กล้องตามแบบที่ดาราปกติเขาถอนหายใจกันเหมือนแสร้งว่าตื่นเต้น แต่ฉันตื่นเต้นจริงๆนะ..

ก่อนจะก้าวขาสั้นๆของตัวเองไปนั่งรอสามีหลอกๆของตนที่โต๊ะกินข้าว ก่อนที่ฉันจะแอบได้ยินเสียงของผู้กำกับพูดอะไรบางอย่างกับแดฮยอนแล้วสั่งให้เขาเข้าฉากมา

“ สวัสดีครับ.. เฮ้ย... “ เขาร้องออกมาเหวอๆเนื่องจากเราเคยเจอกันมาก่อนแล้วที่คลับก่อนหน้านี้ ก่อนจะรีบทักทายฉันอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“ เอ่อ.. ผมหมายถึง.. สวัสดีครับ.. ผม จอง แดฮยอน “ เขานั่งลงที่เก้าอี้ตรงหน้าฉัน
“ ยินดีที่ได้รู้จัก.. “ และลงท้ายประโยคด้วยเสียงกระซิบที่เราได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น
“ ( ชื่อคุณ ) :D “

ฉันหวังว่างานของฉันครั้งนี้จะสนุกแน่นอนเลยล่ะ...

# 1 ชั่วโมงผ่านไป #

กล้องยังคงจับจ้องพวกเราโดยที่ไม่ลืมที่จะอัดวิดิโอเอาไว้ แน่นอน.. หลังจากเราแนะนำตัวกันไปเรียบร้อยแล้วก็มีเวลาพักกล้อง 5 นาที ทำให้เราได้คุยอะไรกันนิดหน่อย.. เขาบอกว่าให้เราเริ่มทำความรู้จักกันใหม่ และเริ่มนับ 1 ใหม่

ได้เลย.. ฉันเองก็พอจะเข้าใจว่าครั้งแรกที่ฉันเข้าไปทำความรู้จักกับเขามันไม่น่าจดจำสักเท่าไหร่นะ

ตอนนี้ผู้กำกับบอกว่าให้เราแนะนำสิ่งที่ชอบหรือไม่ชอบแล้วเริ่มคุยกันตกลงเรื่องต่างๆต่อหน้ากล้อง

“ อือ.. ฉันชอบแต่งตัวไสตล์วินเทจค่ะ.. “ ฉันเอ่ยปากบอกเขาก่อนทันที

“ ผมชอบกินชีสเค้กมากเลย.. คุณทำอาหารเก่งหรือเปล่า? “ เมื่อเขาถามมาดังนั้นฉันก็ส่ายหัวตามความเป็นจริงไปทันที ฉันทำอาหารไม่เป็นเลยค่ะ ไม่ใช่ไม่เก่งอย่างเดียว เพราะฉะนั้นเห็นทีคงต้องไปแอบเรียนซะแล้วล่ะ

“ แต่ถ้าคุณชอบ.. ไว้ฉันจะลองทำมาให้ลองชิมดูนะคะ.. “ ส่งรอยยิ้มไปให้อีกฝ่ายจนฉันแอบเห็นเขาขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วแอบเบือนหน้าไปทางอื่น
เป็นอะไรไปอีกยะ..

“ คุณยิ้มสวยมากเลยนะ.. มีคนเคยบอกหรือเปล่า? “

“ หือ? ไม่มีสักหน่อย.. ฉันพึ่งจะถอดเหล็กดัดน่ะ.. ก่อนหน้านี้ฟังของฉันมันค่อนข้างไม่เข้าที่เข้าทางสักเท่าไหร่ “ ฉันหัวเราะแห้งๆ ก็เมื่อก่อนฟันฉันมันเหยินนี่นา.. หน้าตาดูไม่ค่อยได้ แต่พอได้ปรับแต่งหน้าอย่างเข้าที่เข้าทาง มันก็ดูดีขึ้นมาหน่อยนึงล่ะมั้ง?

อีกอย่างฉันเป็นคนไทย.. ภาษาเกาหลีไม่ค่อยแข็งสักเท่าไหร่ด้วย

“ อ๋อ.. แบบนี้นี่เอง.. “ เขาพยักหน้ารับเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มกลับมาให้เป็นระยะๆ

“ อุ.. เอ่อ.. ช่วงนี้เป็นยังไงบ้างคะ?.. ฉันจะรอผลงานของคุณนะ.. คุณเป็นไอดอลด้วยนี่นา “ ฉันยิ้มตายีก่อนจะก้มลงดูดน้ำในแก้วจนลดๆไปเหลือครึ่งนึง

“ อื้ม.. ก็ดีล่ะ.. พวกผมกลับมาอยู่ที่ค่ายตามเดิมแล้วด้วย ไม่มีอะไรน่าห่วงเท่าไหร่ “

“ ไปข้างนอกกันมั้ย? “

“ จะดีเหรอคะ?.. คุณไปได้แน่นะ? “ ฉันเบิกตาเล็กน้อยก่อนจะหันมองนาฬิกา อา.. เหลือเวลาอีก 2 ชั่วโมงในการอัดนี่นา..

“ แน่นอน.. ผมไปได้ “ แล้วเขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ เรามาคุยกันแบบไม่เป็นทางการดีหรือเปล่า? แบบนี้มันน่าอึดอัดนะ.. “

“ อ.. ค่.. เอ้ย.. อื้อ ! ได้สิ.. “ ฉันพยักหน้าตอบก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง

ส่วนเขาเองก็ลุกขึ้นยืนเช่นกันก่อนจะเดินอ้อมโต๊ะมาหาฉัน ส่วนฉันได้แต่ยืนงงว่าเขาจะอ้อมมาทำไมให้ยุ่งยากกันล่ะเนี่ย

“ หมับ.. “ เสียงฝ่ามือของคนสองคนประกบกันนั่นก็คือฉันและแดฮยอนนั่นเอง เขาเดินมาจับมือฉันแล้วยังยิ้มให้อีกต่างหาก !

อกอีแป้นจะแตก..

“ เป็นสามีภรรยากันก็ต้องทำแบบนี้สิ.. ไม่ใช่หรือไง? “

“ ฮ่ะฮ่ะ.. เข้าใจแล้วล่ะ.. “ ไม่ได้เงยหน้าตอบเขาไปเพียงเพราะอาการเขินมันทำให้ฉันตัดสินใจมองลงมาที่มือของเราเท่านั้นเอง ถ้าหากว่ากล้องไม่ได้จับภาพเราอยู่เขาจะทำแบบนี้มั้ยนะ?.. เขาจะกล้าจับมือฉันต่อหน้าคนทุกคนจริงๆหรือเปล่า.. ถึงแม้ว่าฉันจะไม่สวยก็ตามน่ะหรอ?

“ อยากไปที่ไหนเป็นพิเศษหรือเปล่า?.. “

“ ไม่มีหรอก.. ฉันพึ่งย้ายมาอยู่ในโซลได้ไม่นานน่ะ.. “

“ งั้นไปร้านกาแฟที่ฉันรู้จักดีกว่า “ ที่นายรู้จัก?.. ไปเต๊าะแม่ค้าไว้หรือไงยะถึงได้รู้จักน่ะน่ะ

“ โอเค.. แต่ฉันไม่ค่อยชอบดื่มกาแฟ “

“ อายุเท่าไหร่กันเนี่ยไม่ชอบดื่มกาแฟน่ะ ? “ เขาหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะยกมือข้างที่ว่างอีกข้างมายีหัวฉันไปมา

“ อื้อ.. --- ก็ตามที่บอกไปตอนแรกนั่นแหละ.. แต่ฉันพึ่งจบมัธยมมาไม่ถึงปีเลยนะ “ ฉันโอ้อวดสรรพคุณความเด็กก่อนที่เขาะเบิกตาเล็กน้อยอย่างตกใจ อะไร.. อายุฉันมันดูแก่ขนาดนั้นเลยหรอ?

“ นี่เธอเด็กกว่าที่คิดไว้เยอะเลยนะเนี่ย.. “

 “ อะฮ่ะฮ่ะ.. คำชม? “ ฉันหัวเราะ “ โอ้ะ.. นี่.. ไว้เจอกันเทปหน้านะ.. ผู้กำกับสั่งคัทแล้วน่ะ “ ฉันส่งเสียงเบาราวกับกระซิบเล็กน้อย

“ บาย.. “ เขาโบกมือให้ฉันด้วยสีหน้าหงอยเล็กๆ อา.. แดฮยอนนายชักจะเหมือนลูกหมาเข้าไปเรื่อยๆแล้วนะ..

“ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ.. ฮ่ะฮ่ะ.. “ ฉันเกาแก้ม “ เราก็ยังอยู่ที่นี่ต่อได้นะ.. ? “ ฉันบอกเขาไปหลังจากตากล้องปริศนาจากทีมงานหายตัวไป ซึ่งเป็นสัญญาณที่คาดว่าตอนนี้ไม่มีการออกอากาศอะไรแล้ว

“ ไปที่สตูดิโอกับฉันได้หรือเปล่า? “ เขาเอ่ยถามในขณะที่กำลังดูดกาแฟ

“ อื้อ.. ได้สิ.. แต่คงแค่แป๊บเดียว.. เพราะมันจะดึกเอา “       

“ เดี๋ยวไปส่ง.. “ ฉันเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย นี่มันคนละคนกับที่เจอวันนั้นหรือเปล่านะ? เขาดูจะเจ้าเล่ห์มากกว่านี้นี่นา.. นี่มันสุดยอดสุภาพบุรุษเลยนี่นา..

“ ส่งอย่างเดียวนะ?.. “ ฉันเลิกคิ้วก่อนถามติดตลกไป

“ ส่งอย่างเดียว.. พรุ่งนี้ตารางงานไม่ว่าง.. ไว้ว่างจะไม่แค่ส่งนะ.. “

“ ย๊า ! นายจะบ้าหรือไง.. เล่นวีก็อตไม่กี่วันก็เอาเรื่องแล้วหรือไงยะ “ ชัดเลย.. แดฮยอนคนเดินชัดๆ...

เขาไม่ได้ตอบอะไรกลับมาเพียงแต่หัวเราะในลำคอแล้วลุกขึ้นนำฉันไปที่รถ
ระหว่างที่เขากำลังขับรถเราไม่ได้คุยอะไรกันเลย คงเป็นเพราะอยู่ตามลำพังเลยยังประหม่าล่ะมั้ง?

และแล้วเมื่อมาถึงสตูดิโอเหล่าสมาชิกของ B.A.P ก็พวยพุ่งเข้ามาทางพวกฉันสองคนทันที

“ ฮยอง.. ภรรยาฮยองเด็กกว่าผมอีกนะ.. “ เซโล่เปิดปากพูดออกมาเมื่อเห็นฉัน ท่าทางเขาคงจะได้ดูรายการแล้วสินะ?

“ อ.. เอ่อ.. “ ฉันโค้งตัวลง “ ฉันอายุเท่าภรรยาของนายนะ.. “ ฉันหัวเราะแหะๆ ก็ยัยนั่นน่ะ.. เป็นเพื่อนของฉันนี่นา

“ เดี๋ยวนะ.. เธอรู้จักกับยัยนั่นด้วยหรอ? งั้นวันนี้อย่าเอาไปฟ้องนะ.. ฉันจะไปเที่ยวกับพวกฮยองต่อ “ แหน่ะ... ถ้าเพื่อนของฉันรู้เธอต้องเสียใจแน่ๆ..

“ หยุดเลยนะ.. ถ้ายัยนั่นรู้จะเสียใจเอานะ.. “ ฉันกอดอกขมวดคิ้วหน้าบึ้งตึงก่อนที่แดฮยอนจะลากฉันมาที่ห้องอัดเสียงก่อนที่เจลโล่จะงาบหัวฉันซะก่อน

“ ย๊า ! นายจะลากฉันมาทำไมเล่า ! “ ฉันรีบโวยวายเมื่อเขาพาฉันเข้ามาในห้องอัดเสียงตามลำพัง

“ ร้องเพลงเป็นหรือเปล่า? …. “ หายใจยังผิดคีย์แบบฉันเนี่ยนะ.. ให้เห่าแข่งกับสุนัขคงจะยังพอโอกว่าเลย..

ฉันรีบส่ายหัวหงึกทันที แต่ถ้าเล่นดนตรีล่ะก็.. ฉันพอจะเล่นคีย์บอร์ดได้นิดหน่อยนะ..?

“ ฉันร้องเพลงไม่เป็น.. “

…. “ แล้วอีกอย่าง.. เข้ามาแบบนี้พวกพี่ๆด้านนอกจะว่าเอาได้นะ? “

ไรท์เตอร์ขอลงแค่นี้ก่อนนะคะ ! แล้วจะรีบมาต่อให้เลยค่ะ ฮ่าๆ เรื่องนี้ยังไม่ค่อยมีเม้นสักเท่าไหร่ แต่ไม่เป็นไรนะ ลงต่อจนจบแน่นอนค่ะ พอจบเรื่องนี้ไรท์เตอร์กำลังคิดว่าจะแต่งนิยายแบบตอนยาวอีกด้วย เป็นอาณาจักรรวมฟิคสั้นของ B.A.P นะคะ

◊ SQWEEZ