ฟิค 1818 รีบอร์น - นิยาย ฟิค 1818 รีบอร์น : Dek-D.com - Writer
×

    ฟิค 1818 รีบอร์น

    คงไม่เคยมีใคร นำฮิบาริกับฮิบาริมา แต่งแบบรักๆๆลองอ่านดูรึกันนะ

    ผู้เข้าชมรวม

    378

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    378

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    5
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  26 ต.ค. 53 / 00:00 น.
    e-receipt e-receipt
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ฟิคภาคพิเศษ 1818

    ตอนที่ 1 ผมกับมันคือคนเดียวกัน

    ณ ห้องประธานนักเรียนโรงเรียนนามิโมริ

    มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งนอนอยู่บนโซฟาในห้องที่เงียบสงบเด็กหนุ่มคนนั้นมีชื่อว่า ฮิบาริ เคียวยะ เป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุดในโรงเรียนนามิโมริขนาด ผอ. ของโรงเรียนยังคุมไม่อยู่

    ที่นี่เป็นที่ที่เงียบสงบที่สุดในโรงเรียนแห่งนี้ เฮ้อ~ สบายสุดๆๆไปเลยแต่ยังไงเราก็รีบนอนดีกว่าเดี๋ยวตัวก่อกวนก็มาแล้ว

    แรมโบ้ : คุณแรมโบ้มาแว้วววว!!!

    อี้ผิง :  ไม่ได้นะแรมโบ้เข้ามาในนี้ไม่ได้นะ

    น่าน!!!! มาจนได้เจ้าตัวก่อกวนอันดับหนึ่งแต่ยังไงเราก็ รีบนอนก่อนไม่อยากเจอใคร

    สึนะ : แรมโบ้! อี้ผิง! อย่าเข้ามาในนี้นะเดี๋ยวคุณฮิบาริก็ตื่นกันพอดี

    โกคุเดระ : รุ่นที่สิบคร้าบบบ

    ยามาโมโตะ : โย่ว!!!สึนะ

    อ้าก~ เจ้าพวกสัตว์กินพืชมาทำไมกันเยอะแยะน่ารำคาญนะเฟ้ย! คนจะหลับจะนอน

    ดีโน่ : เคียวย้า~

    เฮือก~ สัตว์กินพืชที่น่ารังเกียจมากที่สุด

    ดีโน่ : หวัดดีทุกคน เคียวยะจาง~ ตื่นได้แล้วนะ จุฟฟฟ

    อีกนิดนะอีกนิดเดียว ฟิวส์ฉันขาดแน่

    แรมโบ้ : เจ้าปีจาศ ตื่นมาสู้กับคุณแรมโบ้เดี๋ยวนี้

    ฮิบาริ : เฮ้ย มาเล่นอะไรกันแถวนี้ฟะ อยากโดนขย้ำรึไง

    ผมทนไม่ไหวจริงๆนะครับไม่งั้นผมไม่ลุกขึ้นมาหรอก

    แรมโบ้ : 5555+ ตื่นมาแล้วหรอเจ้าปีจาศตายแน่ๆๆ 555+

    เจ้าเด็กนั่นหยิบปืนบาซูก้าสีม่วงในผมอันฟูฟ่องออกมาตั้งท่ายิง

    ตูม!!!!!!!!!!!!

    ควันสีม่วงกระจายไปทั่วห้อง ทำไมมันมึนอย่างนี้วะ  ควันเริ่มจางลงไปเผยให้เห็นพุ่มไม้ที่มีอยู่เต็มไปหมด เฮ้ย! ที่นี่ที่ไหนฟะแล้วทำไมฉันมาอยู่ที่นี่ได้ งงแล้วนะเว้ย

    โกคุเดระ 10 ปีข้างหน้า : เฮ้ย หาหั้ยเจอนะยังไงก็ต้องหาให้เจอไม่งั้นพวกแกโดนระเบิดแน่ๆๆ

    โกคุเดระในอีก 10 ปีข้างหน้าเดินเข้ามาใกล้พุ่มไม้เพื่อพักจากการทำงานที่หนักหน่วง

    พุ่มไม้ค่อยๆเปิด เอาแล้วไงฟะกูโดนเจื๋ยนแน่

    โกคุเดระ  : ว่าไงเจ้าลูกแมวน้อยอ่ะหน้าเหมือนฮิบาริเมื่อ 10 ปีที่แล้วเลยรอแปปนะเดี๋ยวฉันมา

    เจ้านั่นหายไปพักนึง แล้วพาผู้ชายใส่สูทสีดำที่หน้าตาคล้ายผมแต่แก่กว่า

    โกคุเดระ : นี่ไงเจ้าเนี่ยที่ฉันบอกหน้าตาเหมือนเมื่อ 10 ปีที่แล้วเลยแต่ถึงยังไงนายก็เบื่อๆอยู่แล้วก็เอาไปเลี้ยงให้หน่อยรึกัน ฉันไปหล่ะ

    เจ้านั่นคือผมในอีก 10 ปีข้างหน้าหล่อว่ะ คริ คริ

    เจ้าหน้าหล่อหยิบผมแบบว่า........หยิบต้นคออ่ะนะ

    ฮิบาริ : เฮ้ยแกจับแมวที่แสนน่ารักหยั่งงี้หรอฟะ

    เคียวยะ : เรื่องมากยังไงก็เดินเองได้เดินตามมารึกัน

    ฮึ้ย..ก็ได้วะแต่มีหางกับหูอย่างงี้มันน่ารำคาญนะเฟ้ย.................

    (เดี๋ยวเอามาลงต่อนะ)

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น