Zabotenders 2 : Dark The Zell

ลำดับตอนที่ #67 : เริ่มต้นสู่สงคราม บทที่ 12 : พบกันอีกครั้ง

"งั้นก็ตกลงตามนี้แต่ฉันคิดว่าเราควรที่จะให้เวลาแต่ละคนเตรียมตัวซักวัน2วันเพราะ

ว่านี้คือศึกครั้งใหญ่ที่ไม่แน่อาจจะไม่มีชีวิตรอดกลับออกมาก็ได้หากพ่ายแพ้"

เลโน่บอกกับพรรคพวกด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียดในขณะที่ทุกคนได้ฟังต่างก็เห็นด้วย

อย่างยิ่งก่อนที่จะได้ข้อสรุปว่าอีก2วันข้างหน้ามาเจอกันที่หน้าหมู่บ้านลินบลูมเพื่อ

เดินทางสู่คฤหาสน์ลีออง

"อืมถ้างั้นฉันคงจะอยู่ที่นี้ดีกว่าเพราะว่าไม่ได้กลับมาที่นี้ซะนานคิดถึงจะแย่"

เทมบอกกับเลโน่พลางมองไปรอบๆหมู่บ้านด้วยความคิดถึงซึ่งทางเลโน่เองก็เข้าใจดีจึง

หันมาถามโจโจกับโคโคว่าจะไปไหนต่อทั้ง2มองหน้ากันก่อนจะตัดสินใจจะกลับไปหา

ลูลู่ที่บ้านกลางป่าและถามกลับเลโน่ว่าเจ้าตัวจะเอายังไงทำให้เด็กหนุ่มนึกคิดอยู่นานจึง

ตัดสินใจไปกับพวกโจโจอีกครั้งและเป็นจังหวะเดียวกับที่จี้ห้อยคอของโคโคหล่นลงกับพื้น

และเมื่อเขาเก็บขึ้นมาก็ต้องผงะเมือเห็นว่าจี้ห้อยคอที่มีรูปของลูลู่อยู่เกิดมีรอยร้าวขนาดใหญ่

ขึ้นมาซึ่งทั้ง2เชื่อกันว่าเป็นรางลางและอาจจะมีอะไรเกิดขึ้นกับอาจารย์ของตน

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ขณะที่ทางคฤหาสน์ลีอองพวกทหารกำลังคุมตัวเฟริสกลับเข้าไปขังไว้ในคุกใต้ดินตามเดิม

ก่อนที่ราฟจะสั่งพวกทหารออกไปให้หมดเหลือแต่เขากับเฟริสเท่านั้น

"แกคิดจะทำอะไรกันแน่.............คิดจะบอกเรื่องนั้นให้เจ้าเด็กนั้นรู้หรือไง"

ราฟหันหลังให้เฟริสพลางเอ่ยถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

"ใช่ฉันจะบอกกับเขาเรื่องนี้ให้เขาได้รู้ว่าในตัวของเขามีสายเลือดชั่วของเจ้าลีอองอยู่เด็ก

คนนั้นจะได้โกรธเกียจและอยากจะจัดการกับมัน"

เฟริสพูดใส่อารมณ์เต็มที่ถึงจุดประสงค์ของตัวเองทำให้ราฟก็ริ่มมีอารมณ์เดือดขึ้นมา

เหมือนกัน"แกไม่มีทางได้ทำแบบนั้นหรอกเพราะฉันจะให้สายเลือดของมัน2คนได้สู้

กันเองโดยที่ไม่มีใครได้รู้ความจริงนี้"

"สายเลือดอีกคนงั้นเรอะหมายความว่าไง??แกกำลงพูดเรื่องอะไรกันแน่"

เฟริสเริ่มงงกับคำพูดปริศนาของราฟแต่เจ้าตัวไม่ได้บอกอะไรแต่ก็แปลกใจที่เฟริสรู้ว่าเลโน่

ไม่ใช่ลูกที่แ้ท้จริงของลีอองแต่ทำไมไม่รู้ว่าที่จริงแล้วลูกของลีอองเป็นใครทั้งที่เกิดจาก

แม่คนเดียวกันทำให้เขาแสยะยิ้มเจ้าเล่ออกมาที่มุมปาก

"หึหึหึแกรู้เรื่องพ่อแต่ไม่รู้เรื่องของลูกงั้นเรอะ.........ชักจะสนุกขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ

555555555555555555555+"

ราฟพูดพลางตะโกนลั้นก่อนที่จะเดินออกมาจากที่นั้นปล่อยให้เฟริสที่เรียกเท่าไรเขาก็ไม่หัน

กลับไปอีกเลย