หยุดได้แล้วล่ะนะ. yaoi

ณ.บ้านยุน เอ้กอีเอ้กเอิ้ก. มืดจังเลยโทรหาโชตะดีกว่าน้อ^3^"เช้านี่แจ่มใสจังเลยนะโชตะ""ใช่สินะวันนี้เปิดเทอมด้วยนะยุน". "!!!อ่ะลืมไปเลยนะเดี๋ยวรีบแต่งตัวไปร.ร.ก่อนเดี๋ยวเจอกัน" เสียงใสๆของชายร่างบางๆผมสีเหลืองอ่อนๆในแสงแดดยามเช้าและวันนี้วันเปิดเทอมม.3 ผมชื่อยุนนักเรียนที่ได้ที่8ทุกปีและม.2 ได้เจอกับโชตะเขามานั่งใกล้ผม และบอกว่าไปเล่นบอลกัน ผมจึงเป็นเพื่อนสนิทเขามาทุกวันนี้ เห้ออ...อาบน้ำเสร็จละ วันนี้จะอยู่ห้องเดียวกับโชตะไหมนะ โชตะเป็นคนที่ไม่สนใจเรื่องความรัก สนใจเพื่อน และอบอุ่นมากครับ ตึกๆๆ..."โชตะะะะะ"แฮกกก "นี่นายชั้นได้อยู่ห้อง2นะเอ่อ..นายละ""อยู่ห้อง2เหมือนกันเย้ๆ"กรี้งงงงงงงงงงงงง. เสียงออดดังแล้ว ขึ้นตึกเหอะ ตึกๆๆ ครูสาลี!!!!!ครูปรัจำชั้นห้องสองคือครูสาลีม่ายยยยย ตึกๆๆ ฉันนั่งลงและโชตะก็นั่งข้างๆผม เขาใส่แว่นนี่ดูหล่อมากเลย-//-ไม่ๆเราต้องไม่คิดกับเพื่อน ผมเลิกคิดและเรียน2คาบโดยไม่พูดกับโชตะแม้แต่คำเดียวแต่ในใจผมปั่นป่วนไปหมดแล้วกรี้งงงงงงงงพัก