แอ็คลาส มังกรตนเดียวบนโลกใบนี้ - นิยาย แอ็คลาส มังกรตนเดียวบนโลกใบนี้ : Dek-D.com - Writer
×

    แอ็คลาส มังกรตนเดียวบนโลกใบนี้

    เอลฟ์,ภูติ,นางเงือก,สัตว์อสูรอื่นๆ คือสิ่งมีชีวิตที่ใครๆต่างก็บอกว่ามันมีแค่ในตำนานหรือนิยายเท่านั้นแต่ใครจะไปรู้ล่ะ ว่ามันมีอยู่จริง โดยเฉพาะสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า มังกร

    ผู้เข้าชมรวม

    564

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    564

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    31
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  8 ก.ค. 62 / 20:05 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    โย่!! สวัสดีชาวนักอ่านทุกท่าน นิยายเรื่องนี้ก็เป็นนิยายที่ไรท์แต่งขึ้นมาเป็นเรื่องที่สามแล้ว อย่าติ อย่าว่า ไรท์เลยน่ะ ไรท์เองก็เป็นนักอ่านคนหนึ่งเหมือนกัน และอีกอย่างไรท์เป็นนักวาดไม่ใช่นักแต่ง อาจจะสื่ออารมณ์ออกมาไม่เหมือนกับการวาดภาพเท่าไรนัก แต่ก็ช่วยแนะนำและเป็นกำลังใจให้หน่อยเด้อ!!!

    .....................................................................................................

    เมื่อหลายหมื่นปีมาแล้ว สิ่งมีชีวิตหลายเผ่าพันธุ์เคยอาศัยอยู่รวมกันมาก่อน ได้แก่ เผ่าพันธุ์สิ่งมีชีวิตพิเศษ ( เอลฟ์ สัตว์อสูร นางเงือก เป็นต้น) มนุษย์ ปีศาจ เทพ โดยทั้งสี่เผ่าพันธุ์มีแหล่งพลังงานที่ใช้ค้ำจุนคือ เวทย์มนต์ ซึ่งเวทย์มนต์เกิดจากต้นไม้แห่งโลกที่พระผู้เป็นเจ้าสร้างขึ้น โดยตั้งถิ่นฐานไว้ที่แดนของเผ่าพันธุ์สิ่งมีชีวิตพิเศษ ซึ่งแน่นอนเมื่อมีสิ่งที่ล้ำค่าเกิดขึ้นย่อมต้องมีสิ่งที่คอยปกป้อง พระผู้เป็นเจ้าจึงได้สร้างสิ่งมีชีวิตนั้นขึ้นมาโดยมีชื่อว่า มังกร มังกรเป็นสิ่งมีชีวิตมีพลังมหาศาล คอยปกป้องต้นไม้โลก และเป็นผู้พิทักษ์แก่เผ่าพันธุ์สิ่งมีชีวิตพิเศษ(มังกรมีสองประเภทคือมังกรจักรพรรดิมังกรที่พระผู้เป็นเจ้าสร้างกับมังกรธรรมดามีฐานะเป็นมังกรนักรบ) ด้วยพลังอำนาจที่มากล้นจึงทำให้ไม่มีผู้ใดกล้าต่อกรกับมังกรแน่นอน แต่ยังไงก็ยังมีสิ่งหนึ่งที่เหล่ามนุษย์ไม่สามารถทนได้นั้นก็คือ ความโลภ พวกเขาต้องการครอบครองพลังงานเวทย์มนต์จากต้นไม้โลก เผ่าพันธ์ุมนุษย์จึงได้ร่วมมือกับเผ่าพันธุ์ปีศาจและเทพเพื่อที่จะครอบครองต้นไม้โลกให้ได้ เพราะเหตุนี้จึงได้เกิดสงครามขึ้น ปีศาจ เทพ มนุษย์ ต้องการพลังจากต้นไม้โลกซึ่งแน่นอนว่าเหล่ามังกรและสิ่งมีชีวิตพิเศษไม่อยู่เฉยแน่ สงครามการปะทะกันเกิดขึ้นเป็นเวลา 1ปีเต็ม มนุษย์ ปีศาจ เทพ ต่างล้มตายไปมาก แต่ก็ไม่ใช่สำหรับ มังกร มังกรมีพลังที่สูงส่งแต่ก็มีจำนวนที่น้อย ถึงแม้ว่าจะแกร่งซักแค่ไหนแต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีจุดอ่อน ผลึกที่อยู่บนหน้าอกนอกจากจะเป็นจุดอ่อนของมังกรแล้วแหล่งพลังงานที่อยู่ในผลึกยังสามารถนำมาเพิ่มพลังให้แก่ฝ่ายศัตรูได้ การปะทะกันครั้งนี้ยิ่งนานมากเท่าไหร่ความโลภของพวกมันยิ่งมากขึ้นเท่านั้น มังกรจักรพรรดิแอเรียสจึงได้ใช้พลังเฮือกสุดท้ายผนึกเผ่าปีศาจสู่ใต้ผืนพิภพและหลอมรวมตัวเองกับต้นไม้โลกแล้วดึงดินแดนของเหล่าสิ่งมีชีวิตพิเศษขึ้นสู่ท้องนภา จึงเกิดเป็นเกาะลอยฟ้านามว่า เอโรเนีย มังกรจักรพรรดินีแอลเทอล่าได้มอบพลังทั้งหมดของนางให้กับมังกรน้อย ก่อนที่นางจะสิ้นชีพนางได้กล่าวบางอย่างเอาไว้ "แอ็คลาสจงขึ้นเป็นผู้พิทักษ์ตนต่อไป และจงปกป้องเหล่าพี่น้องของเราให้ดีอย่าให้ผู้ใดมาทำร้ายพี่น้องของพวกเรา ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่เผ่าพันธุ์เดียวกันกับเราแต่พวกเขาคือพี่น้องของเราที่อยู่ร่วมกันมาช้านาน" "ท่านแม่ได้โปรดอยู่กับข้าอย่าทิ้งข้าไว้ตนเดียว" "บุตรของแม่ จงจำไว้แม่นั้นอยู่กับเจ้าเสมอไม่ได้หายไปไหน ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ใด แม่จะอยู่กับเจ้าตลอดไป" นางกล่าวกับบุตรของนางจบ นางได้หันไปกล่าวกับเอลทั้งหกตน "จงรีบพาบุตรของเราขึ้นสู่เอโรเนีย แล้วจงดูแลบุตรของเราให้เติบโตขึ้นมาสง่างามเหมือนกับ พ่อของเขา" "ขอรับ!!" ว่าแล้วเอลฟ์ทั้งหกจึงรีบพามังกรน้อยไป "ไม่ท่านแม่ ท่านต้องไปกับข้า" "ม่ายยยยยยยยยยย!!" แรงเอลฟ์ไฉนเลยจะสู้แรงของมังกร เอลฟ์ทั้งหกตนช่วยกันดึงมังกรน้อยขึ้นไปบนเอโรเนียอย่างยากลำบาก แอลเทอล่าจึงผลักให้พวกเขาขึ้นไปบนเอโรเนียสำเร็จ "ท่านแม่ ท่านแม่!!" แต่ถึงจะขึ้นมาได้ มังกรน้อยก็ยังไม่หยุด เอลทั้งหกก็จำต้องดึงมังกรน้อยไว้ไม่ให้ตกลงไป ต้นไม้โลกได้ปล่อยโล่พลังรอบเกาะ แล้วเริ่มยกตัวลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าแล้วหายลับไป เป็นสัญญาณบ่งบอกว่า เอโรเนียตัดขาดจาก โลกภายนอกเป็นที่เรียบร้อย พอนางเห็นเอโรเนียหายลับไปจากสายตาของนางแล้ว นางจึงได้สิ้นใจตายไปในทันที พอหลังจากที่เอโรเนียหายไป มังกรต่างก็ต้านไว้ไม่อยู่ ก็พากันล้มตายไปกันหมด พวกมนุษย์ที่ต้องการผลึกจากตัวของนาง ต่างก็รีบเข้ามาผ่าเอาผลึกไปแต่ น่าเสียดายที่ผลึกของนางไม่ต่างอะไรกับก้อนหิน หลังจากที่เอโรเนียหายไป สงครามก็สงบลง พระผู้เป็นเจ้าโกรธมากที่เหล่าเทพเป็นถึงสิ่งมีชีวิตที่บริสุทธิ์ แต่ก็ไม่ต่างอะไรเลยจากสัตว์เดรัจฉาน จึงได้สั่งปิดตายเหล่าเทพไม่ให้ไปยุ่งวุ่นวายกับแดนมนุษย์ ส่วนพวกมนุษย์เมื่อขาดต้นไม้โลกก็ไร้ซึ่งพลังเวทย์ ถึงแม้ว่าจะมีผลึกมังกรจะมีมากมายแต่ก็ไม่สามารถยื้อไว้ได้นานมากนัก จนกระทั่งพลังเวทย์ได้หมดลง.....















    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น