ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไปเกิดใหม่ที่ต่างโลกเป็นมังกรสุดโกง

    ลำดับตอนที่ #34 : ตอนที่ 32 การวิวัฒนาการครั้งที่ 2 Re

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 6.34K
      447
      25 ส.ค. 61

         ณ ห้องบอสภายในดันเจี้ยนชั้นที่40ของเมืองบาเนี่ยน มีชายคนหนึ่งอยู่ภายในห้องนี้และรอบๆ ตัวเค้านั่นมีออร่าสีดำที่กำลังค่อยๆเปลี่ยนสีเป็นสีม่วงอยู่

         "อึก!...." ชายหนุ่มรู้สึกเจ็บปวดเมื่อพลังในร่างกายกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

         "เด็ธเข้าไปอยู่ในมิติเก็บของก่อนนt...อึก!" ชายหนุ่มพูดกับดาบของตน

         [อ่า] ดาบของชายหนุ่มตอบรับ

         หลังจากนั้นชายหนุ่มก็เก็บดาบของตนเข้า<มิติเก็บของ>แล้วร่างกายของชายหนุ่มก็ค่อยขยายใหญ่ขึ้น มีเกล็ดสีดำขึ้นทั่วร่าง และกลายเป็นมังกรสีดำ

         ไม่นานเกล็ดของชายหนุ่มในร่างมังกรก็ค่อยเปลี่ยนเป็นสีม่วงเหมือนกับออร่ารอบๆ ตัวและร่างของมังกรก็ค่อยเปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน ร่างกายและปีกขยายใหญ่ขึ้น มีเขา2เขางอกออกมาจากข้างศีรษะ และมีหนามงอกออกมาบริเวนขาหน้าและขาหลัง

         ผ่านไปไม่นานร่างกายของมังกรก็หยุดเปลี่ยนแปลงไป

         "ฟู่~เสร็จสักที" ชายหนุ่มในร่างมังกรพูดขึ้นหลังจากที่ร่างกายหยุดเปลี่ยนแปลงแล้ว

      (ติ่ง วิวัฒนาการเสร็จสิ้น เนื่องจากการวิวัฒนาการในครั้งนี้ การวิวัฒนาการครั้งนี้ได้เปลี่ยนแปลงร่างกายของท่านทั่งหมดและปรับค่าสเตตัสของท่านให้เพิ่มมากขึ้นทั้งหมดและทำการเพิ่มสกิลให้ท่านเป็นทั้งหมดเป็นจำนวนมากและทำการเพิ่มเวทมนต์ธาตุให้ท่าน1ธาตุและสุดท้ายคือเพิ่มคุณสมบัติพิเศษให้ท่าน1อย่างอการวิวัฒนาการครั้งต่อไปของท่านคือเลเวล200)

         "ไหนดูร่างใหม่ของเราสิ" ชายหนุ่มพูดขึ้นและสำรวจร่างของตัวเอง

         ชายหนุ่มตนนี้ก็คือเมฆและในตอนนี้เค้าก็กำลังสำหรับร่างใหม่ของเค้าอยู่

         "โห นี่ร่างใหม่ของเราเหรอเนี้ยเจ๋งชิบ" เมฆพูดขึ้นหลังจากที่เค้าสำรวจร่างใหม่ของเค้าเสร็จแล้ว

         เกล็ดของเมฆในตัวนี้นั่นเป็นสีม่วง ปีกและร่างกายขยายใหญ่ขึ้น มีเขาใหม่งอกขึ้นมา4เขา เหนือศีรษะของเขาและด้านข้างศีรษะ2เขา มีหนามงอกออกมาที่ขาหน้าและหลัง สุดท้ายคือมีออร่าสีม่วงรอบๆ ตัวตลอดเวลา

         "ไหนดูสเตตัสของฉันในตอนนี้หน่อยดีกว่า" เมฆพูดขึ้นพร้อมกับตรวจสอบสเตตัสของตัวเอง



    ชื่อ เมฆ
    เผ่าพันธุ์ เทพมังกร
    เพศ ชาย  อายุ 18
    อาชีพ นักดาบเวท
    ฉายา ว่าที่จักรพรรดิมังกรแห่งความมืด
    เลเวล 100
    พลังเวท 26,000
    พลังโจมตี 25,000
    พลังป้องกัน 21,000
    ความเร็ว 23,000

    สกิล
    【วิเคราะห์】[+ตรวจสอบ LV.Max]
    【ลมหายใจ】[+มังกรคำราม LV.4] [+ลมหายใจพิษ LV.1]
    【กรงเล็บ】 [+กรงเล็บทมิฬ LV.6] [+กรงเล็บเทพมังกร LV.1] [+กรงเล็บพิษ LV.1]
    【ป้องกัน】 [+เกราะเหล็กไหล LV.5] 
    【เสริม】[+กระหายเลือด LV.4] [+เสริมพลังโจมตี LV.1] [+เสริมพลังเวท LV.1] [+กายาทมิฬ LV.1]
    【ขู่】 [+ข่มขู่ LV.6] [+จิตสังหาร LV.1]
    【เคลื่อนไหว】[+ย่นระยะ LV.2] [+ก้าวพริบตา LV.1] [+พุ่ง LV.1]
    【ต้านทาน】[+ต้านทานสัญชาตญาณดิบ LV.Max] [ต้านทานพิษ LV.Max]
    【ลบล้าง】 [+สลายเวท LV.4] 
    【จดจำ】 [+จดจำสมบูรณ์ LV.4]
    【ซ่อน】 [+พรางตา LV.4]
    【ฟื้นฟู】 [+ฟื้นฟูอัตโนมัติ LV.4] [+ฟื้นฟูพลังเวทอัตโนมัติ LV.1]
    【รับรู้】 [+ตรวจจับศัตรู LV.2] [+สัญชาตญาณ LV.1]
    【ทักษะต่อสู้】[+ฟันดาบ LV.6] 
    เวทที่ใช้ได้
    -เวทธาตุความมืดที่แท้จริงชั้นสูงสุด
    -เวทธาตุเหล็กที่แท้จริงชั้นสูงสุด
    -เวทธาตุทองที่แท้จริงชั้นสูงสุด
    -เวทธาตุพิษที่แท้จริงชั้นสูงสุด
    คุณสมบัติพิเศษ
    -น้ำตาแห่งการรักษา
    -เปลี่ยนจากมังกรเป็นมนุษย์และเปลี่ยนจากมนุษย์เป็นมังกร
    -คลั่งความรู้เทพมังกร
    -สลายคำสาป
    -มิติเก็บของ
    -พรคุ้มคลองแห่งเทพมังกร

         เมื่อเมฆตรวจสอบดูสเตตัสของตัวเองเสร็จแล้วเค้าก็ตะโกนขึ้นมาว่า

         "โหสเตตัสเพิ่มขึ้นถึง2หมื่นเลยหรอเนี่ย!! แถมสกิลยังเยอะเป็นหางว่าวอีกมันจะเพิ่มเยอะไปไหนวะ!! เวทมนต์เองยังเพิ่มขึ้นมาอีกคุณสมบัติพิเศษก็ด้วย การวิวัฒนาการครั้งนี้มันจะสุดยอดเลย ก่อนอื่นก็ขอดูฉายาที่พึ่งได้ก่อนก็แล้วกัน"

         <ว่าที่จักรพรรดิมังกรแห่งความมืด: เป็นฉายาที่จะมอบให้กับเทพมังกรที่จะเป็นจักรพรรดิมังกรแห่งความมืดในอนาคต ฉายานี้จะเปลี่ยนเป็น(จักรพรรดิมังกรแห่งความมืด)ก็ต่อเมื่อเอาชนะจักรพรรดิมังกรแห่งความมืดคนปัจจุบันได้>

         "นี่ฉันต้องไปโค้นจักรพรรดิมังกรคนปัจจุบันด้วยเหรอฟะเนี้ย ต่อไปก็สกิล" เมฆพูดขึ้นพร้อมกับเปิดดูความสามารถของสกิล

         <ลมหายใจพิษ:โจมตีศัตรูด้วยลมหายใจที่ผสมด้วยเวทมนต์ธาตุพิษ สามารถปรับความรุนแรงได้ตามเลเวลของสกิลหรือระดับของเวทพิษ>
         <กรงเล็บเทพมังกร:เป็นสกิลที่จะปลดปล่อยการโจมตีอันรุนแรงออก มีพลังของธาตุแสงปนอยู่ด้วยต่อให้ผู้ใช้จะไม่มีเวทธาตูแสงก็ตาม ใช้ได้ผลดีกับมอนสเตอร์ประเถทอันเดด ทว่าพุ่งเป็นเส้นตรงได้อย่างเดียว>
         <กรงเล็บพิษ:เมื่อใช้งานทำให้การโจมตีด้วยกรงเล็บใส่ศัตรู หากโจมตีถูกศัตรูจะทำให้ศัตรูติดสถานะ:ติดพิษ สามารถปรับความแรงของพิษให้สูงหรือต่ำได้ตามระดับเวทพิษของผู้ใช้>
         <เสริมพลังโจมตี:เสริมพลังในการโจมตีขึ้น20%>
         <เสริมพลังเวท:เสริมพลังเวทมนต์ให้ผู้ใช้20%>
         <กายาทมิฬ:แปลสภาพร่างกายให้กลายเป็นความมืด ทำให้การโจมตีที่มีเป้ามายังตนทะลุผ่านและไม่ได้รับความเสียหาย ยกเว้นการโจมตีของธาตุแสง ใช้ได้5นาที คูนดาวน์1วัน>
         <จิตสังหาร:ปลดปล่อยแรงกดดันใส่อีกฝ่ายที่มีจิตใจอ่อนแอ่หรือเลเวลน้อยกว่ากว่าผู้ใช้10เลเวลขึ้นไปให้รู้สึกหวาดกลัว>
         <ย่นระยะ:ย่นระยะห่างระหว่างตนและศัตรูได้น้อยลง ได้ประมาณ10เมตร>
         <ก้าวพริบตา:สามารถเคลื่อนไหวด้วยสปีดที่เหนือกว่าการรับรู้ของอีกฝ่ายได้ในพริบตาเดียว คูนดาวน์10วินาที>
         <พุ่ง:ทำการพุ่งเข้าโจมตีศัตรูอย่างรวดเร็วและเพิ่มความเร็ว20%>
         <ต้านทานพิษ:ต้านทานสถานะ:พิษต่างๆได้ทั้งหมด 100%>
         <ฟื้นฟูพลังเวทอัตโนมัติ:ฟื้นฟูพลังเวทเมื่อใช้อัตโนมัติ>
         <สัญชาตญาณ:เพิ่มความสามารถในการรับรู้ของผู้ใช้>

         "สุดยอดมีสกิลโหดๆเยอะดีนะเนี้ย เริ่มโกงไปอีกขั้นหนึ่งแล้วสิเนี้ย ต่อไปเวทมนต์"

         <เวทธาตุพิษที่แท้จริงชั้นสูงสุด:สามารถใช้เวทธาตุพิษที่แท้จริงชั้นสูงสุดได้ทั้งหมด>

         "เวทพิษเหรอ แบบนี้เราคงใช้มันทรมาณและฆ่าไอ้พวกอวดดีได้เพียบเลยสินะ555 สุดท้ายก็คุณสมบัติสินะ"

         <พรคุ้งคลองแห่งเทพมังกร:หากมอบเลือดที่ผสมน้ำตาและพลังเวทของตนให้ผู้ใครดื่ม คนผู้นั่นจะได้รับคุณสมบัติพิเศษ:พรแห่งเทพมังกร มีความสามารถคือ 1. ปลุกพลังแฝงภายในร่างกายให้ตื่นขึ้น 2. เพิ่มสเตตัสของผู้ที่ได้ดื่มเลือดและอัตราการพัฒนาของผู้ดื่มเลือดเป็น2เท่า 3. ได้รับสกิลพิเศษ: ร่างครึ่งมังกร 4.มีความสามารถในการฟื้นฟูร่างกายสูงขึ้น 5.เพิ่มอายุขัยขึ้นอีก20ปีและต้านทานอาการป่วยต่างๆ90%  *สามารถดื่มได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น>

         "ความสามารถอย่างเยอะ นี่เราต้องให้คนอื่นดื่มเลือดของเราเหรอเนี้ย งั้นเราให้เมโกะกับเชียน่ากินได้ไหมล่ะเนี้ย ไม่สิเชียน่าคงไม่ได้เพราะเธอยังไม่รู้ว่าเราเป็นมังกร ถ้าเธอได้ดื่มเลือดของเราล่ะก็เธอคงรู้แน่ๆ"

         หลังจากนั้นเมฆก็ใช้เวลาคิดอยู่สักพักและไม่ค่อยได้คำตอบ

         "ไว้ค่อนคิดทีหลังก็แล้วกัน เราออกไปจากดันเจี้ยนเลยดีกว่าถึงจะอยากลงไปต่อก็เถอะ แต่ตอนนี้คงต้องพอแค่นี้ก่อนล่ะนะ ก่อนอื่นก็พักให้หายเหนื่อยก่อนแล้วค่อยออกไปก็แล้วกัน" เมฆพูดขึ้นพร้อมกับกลับเป็นร่างมนุษย์

         จากนั้นเมฆก็นำเด็ธออกมาจาก<มิติเก็บของ>และพักให้หายเหนื่อยทันที เพราะว่าระหว่างทางตั้งแต่ชั้นที่31-40นี้มีมอนสเตอร์เข้ามาโจมตีเมฆตลอดเวลาเลยไม่ค่อยมีเวลาพักและตอนนี้บอสของชั้นที่40ก็ถูกฆ่าไปแล้ว เมฆเลยตั้งใจที่พักในห้องบอสให้หายเหนื่อยและค่อยออกไปจากดันเจี้ยน และอีกอย่างหนึ่งเพราะตอนนี้เสบียงของเมฆก็เหลือน้อยแล้ว

         ในระหว่างที่กำลังพักอยู่นั่นเองเด็ธก็ได้พูดขึ้นมาว่า

         [นี่ไอ้หนูข้ามีเรื่องที่อยากจะถามเจ้าซะหน่อย]

         "อะไรเหรอเด็ธ"

         [เจ้ารู้สึกอย่างไงกับคุณหนูเมโกะและคุณหนูเชียน่าเหรอ]

         "ฉันก็คิดว่าพวกเธอเป็นสมาชิกปาร์ตี้ที่ดีนะ"

         [ข้าไม่ได้ถามแบบนั้น ที่ข้าหมายถึงคือความรู้สึกแบบชายหญิงต่างหากว่าเจ้านะรู้สึกอย่างไงกับพวกเธอ]

         เมื่อเมฆได้ยินอย่างนั้นก็ชะงันไปสักพักก่อนจะพูดขึ้นมาว่า

         "ฉันรู้สึกกับพวกเธอเหมือนกับเป็นน้องสาวนะ ไม่ได้มีความรู้สึกรักชอบแบบชายหญิงหรอกนะ"

         [อ่อเหรอ ไม่ใช่ว่าพักนี้เจ้านะแอบมีใจให้กับคุณหนูเมโกะอยู่หรอกเหรอ]

         "อึก!..."

         สิ่งที่เด็ธพูดออกมานั่นเป็นเรื่องจริงเพราะหลังเรื่องที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า หัวใจของเมฆก็มักจะเต้นผิดจังหวะเวลาอยู่ใกล้ๆกับเมโกะ(สงสัยคงได้รับผลจากรอยยิ้มพิชิตใจนั่นแหละ//ไรท์) และช่วงตอนก่อนนอนก็หยุดคิดเรื่องของเมโกะไม่ได้เลย

         ช่วงแรกๆเมฆก็คิดว่ามันน่าจะเป็นผลของ<รอยยิ้มพิชิตใจชาย>ของเมโกะก็เป็นได้ และคิดว่าปล่อยให้มันผ่านไปสักพักมันคงจะหายไปเอง แต่ไม่ว่าจะนานแค่ไหนมันก็ไม่หายสักที

         "นี่นายรู้ด้วยเหรอ"

         [ก็นะ รู้ตั้งแต่วันที่เจ้าเจอกับข้าครั้งแรกแล้ว]

         "ฉันว่ามันคงเป็นเพราะคุณสมบัติพิเศษของเมโกะก็ได้นะที่ฉันมีใจให้เมโกะนะ"

         [เรื่องนั้นข้าก็ไม่รู้หรอกนะว่าจะใช่รึเปล่า เจ้าคงต้องคิดดูเองนะว่ามันเป็นเพราะคุณสมบัติพิเศษของคุณหนูเมโกะจริงรึเปล่าหรือเจ้ามีใจให้เธอจริงๆ]

         "นั่นสินะ"

         เมื่อเวลาผ่านไปแล้ว1ชม.เมฆก็พร้อมที่จะออกไปจากดันเจี้ยนแล้ว

         ในระหว่างที่พักอยู่เมฆก็คิดถึงเรื่องที่คุยกับเด็ธก่อนหน้าเป็นพักๆ ถ้าเกิดว่าเมฆมีใจให้เมโกะจริงๆล่ะก็ ตอนที่เดินทางไปเมืองหลวงเค้าอาจจะต้องคิดถึงเธอมากรึเปล่าหรือเค้าอยากจะให้เธอเดินทางไปเมืองหลวงกับเค้า แต่ถ้ามันเป็นผลของคุณสมบัติพิเศษ<รอยยิ้มพิชิติชาย>ของเมโกะจริงๆล่ะก็มันก็แล้วไป

         ส่วนเรื่องอื่นเมฆเก็บไว้คอยคิดที่หลัง หลังจากที่เค้าออกไปนอกดันเจี้ยนแล้ว

         เมื่อเมฆพร้อมแล้วก็รีบออกไปจากดันเจี้ยนทันที

    __________________________________________

    ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ

    ถ้าไม่สนุกก็ขอโทษด้วยนะครับ

    แล้วก็อีกอย่างไรท์พึ่งจะแก้ไขแนะนำตัวละครใหม่ ลองไปอ่านดูใหม่นะครับ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×