Confused Love ชุลมุนวุ่นรักมัดหัวใจยัยตัวแสบ

บทนำ

                “สวัสดีครับ วิทยุกระจายเสียงของโรงเรียนวันนี้  ผม นายธานิน เด่นอุทัยรักษ์  เป็นผู้ประกาศ และข่าวเด็ดวันนี้เกี่ยวกับตำแหน่งใหม่ของนักเรียนดีเด่นของเรียน ก่อนอื่นต้องเริ่มจากตำแหน่ง Cute & cool girl นั่นได้แก่….น้อง เฌอลีน ห้อง ม.4/2 นั่นเองคร้าบบบ ต่อไปตำแหน่งเดอะเกรียนขั้นเทพ ได้แก่…บลาๆๆ” ทายสิว่าคนอย่างฉันน่ะหรือจะได้ตำแหน่งนี้มาครอง อืมมม ฉันก็ชักไม่แน่ใจว่าตำแหน่งนี้มันจะไม่เข้ากับตัวฉันสักเท่าไหร่นะ แต่มันจะมีใครมาเห็นธาตุแท้ของฉันล่ะบอกจากใจจริงเลยว่า ไม่มี!! ว่าแล้วฉันก็เก้าข้ามธรณีประตูเข้ามาในโรงเรียนและยิ้มหวานพร้อมกับโบกมือให้เพื่อนๆเหมือนที่เคยทำอยู่ทุกวันๆด้วยความรู้สึกพะอืดพะอมอย่างหนัก ฉันทำเข้าไปได้ยังไงกันนะ แต่มันเป็นไปแล้ว!

                “อ่าวสวัสดีเฌอลีน พรุ่งนี้อย่าลืมมารับรางวัลนะ”

                “จ้า จะไม่ลืมแน่นอน” จ้า…ฉันพูดคำนี้ออกไปแล้ว แหวะ ให้ตายเถอะ

พูดเสร็จฉันก็มุ่งหน้าตรงไปยังบันไดเพื่อจะขึ้นไปห้องเรียน…

                กริ๊งงงงง!!

สิ่งหนึ่งที่ฉันเกลียดคือกริ่งหมดเวลาเรียนนี่ล่ะ เหตุผลน่ะเหรอ  1. ฉันกำลังนั่งสบายๆ

                                                                                                    2. ฉันกำลังแอบกินขนม

เอาเถอะ ฉันลุกขึ้นยืนและมองผ่านหน้าต่างลงไปข้างล่าง และ…ฉันเห็นเรื่องสนุกๆที่จะทำให้วันนี้ฉันจะไม่ต้องทนนั่งอมทุกข์ไปตลอดทั้งวัน

                “อ่าวสวัสดีจ้าน้องฟอร์จูน” จ้าอีกแล้วสินะ… ฉันพูดกับน้อง ม.1 ที่ชื่อฟอร์จูน เธอเป็นเด็กน่ารัก เพราะน่ารักไงล่ะถึงน่าแกล้งสะจริง

                “เอ่อ…สวัสดีค่ะ”

สนทนาระหว่างเราดำเนินไปเรื่อยๆจนกระทั่งฉันเดินไปอยู่ข้างหลังเธอและ…

                ตูมมม!!

เสียงน้ำแตกกระจายออกมานอกสระทันทีที่มีร่างหนักๆของน้องฟอร์จูนหล่นลงไป ฉันทำลงไปแล้วสินะ หึๆ นี่ล่ะนิสัยที่แท้จริงของฉันล่ะ… คราวนี้ คุณเองก็คงจะเปลี่ยนมุมมองในลักษณะนิสัยของฉันแล้วสินะคะ ; )  

Fortune Part   ♥

                “จูน!! ทำไมตัวเปียกมาแบบนี้”

                “พี่ติน ฉัน…ฉัน…ฮึก…ฉัน…” ถ้าฉันพูดออกไปพี่จะเชื่องั้นหรือ ขนาดครูที่ว่าฉันสนิทด้วยที่สุดยังจะไม่เชื่อ เรื่องที่พี่เฌอลีนผลักฉันตกน้ำยังไงล่ะ มันจะมีสักกี่คนเชียวที่เชื่อเรื่องนี้ ไม่สิ ไม่ใช่จะมีกี่คน แต่..ไม่มีเลยต่างหาก!

                “อ้ำอึ้งอยู่นั่น ไม่พูดออกมาแล้วพี่จะรู้เหรอ” ถ้าฉันพูดออกไปพี่จะเชื่อฉันมั้ยล่ะคะ ฉันถามแค่นี้…แค่นี้จริงๆ…

                “พี่เฌอลีนผลักฉันตกน้ำค่ะ”  พี่ฟัสตินเงียบไป…ว่าแล้วพี่เขาไม่เชื่อฉันหรอก

                “หึ ยัยนี่อีกแล้วเหรอเนี่ย”

                “หือ? เมื่อกี้พี่ว่าไงนะคะ?”

                “เปล่าหรอกเธอนอนพักเถอะ เดี๋ยวพี่มา” พูดเสร็จพี่เขาก็ผลุนผลันออกจากห้องไปในทันที

The end part…

Q ♕ lala.