Love is feeling...ต้องจับให้ได้ ผู้ชายคนนี้! ^O^

> >

Love scene : นี่! รักฉันซะทีเถอะ จะใจแข็งไปถึงหนายยยยวะ!~~

I Like : ฉันบอกเมื่อไหร่ว่าเกลียดเธอ =_=; (เอ๊ะ! ยังไง) 

 

                            

คนหนึ่ง… รักแสนรัก

อีกคน… เกลียดแสนเกลียด

การเดินทางของความรักของทั้งสองคน ต่างคน ต่างความรู้สึก!

มันเหมือนเป็นเส้นขนานที่ไม่มีวันลงเอยกันได้ แต่…ยิ่ง “ไอไลค์” ได้ใกล้กับ “เลิฟซีน”

ได้รับความห่วงใยจากเธอ

มันกลับทำให้เขา..ใจเต้น แบบที่ไม่เคยเป็นมานานกลับมาอีกครั้ง

จากความรำคาญที่เห็นหน้าเธอบ่อยๆ

กลับกลายเป็นความหงุดหงิดทุกครั้งที่ไม่เห็นหน้าเธอ

ต่างจาก “ เลิฟซีน ” เธอไม่เคยโกรธ ไม่เคยน้อยใจที่เขาชอบตะคอกเธอ แต่เธอ กลัว! กังวล!

เธอกลัว กลัวว่าสักวันถ้า “ ผู้หญิงคนนั้น ” กลับมา เธอกลัวว่าเขาจะยอมกลับไปเจ็บเหมือนเดิม

เธอไม่อยากเห็นคนที่เธอรัก เจ็บปวด และก่อนที่เธอคนนั้นจะกลับมา

เวลานี้เธอจึงทุ่มสุดตัว เพื่อได้หัวใจของเขามาเป็นของเธอ

แม้สิ่งที่ได้รับจะมีแต่… ความว่างเปล่า ความเฉยชา และสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามจากเขาก็ตาม!

                                   
ความในใจจาก I Like : 

          นี่!! ยัยบ้า! เธอจะเรียกร้องอะไรอีกฮะ                                                   รับแลกแบนเนอร์

เธอควรดีใจนะเพราะฉันทำดีกับเธอมากกว่าผู้หญิงอื่น

และฉันบอกเมื่อไหร่ว่าเกลียดเธอคิดเองเออเองทั้งนั้น
 
แต่...แต่! แต่ฉันไม่ได้ชอบเธอนะโว้ยยย! (ร้อนตัว)

 ความในใจจาก Love scene : " ฉัน " รักนาย แต่...
" นาย " เกลียดฉัน
" ฉัน " ทำทุกวิถีทางเพื่อมัดใจนาย แต่...
" นาย " ทำทุกวิถีทางเพื่อ ออกห่างจากฉัน
" ฉัน " ไม่มองผู้ชายคนไหนนอกจากนาย แต่...
" นาย " มองผู้หญิงทุกคนนอกจากฉัน!!

ไม่ได้การละ ถ้าขืนฉันยังปล่อยให้เป็นแบบนี้
 
มีหวังได้มดลูกเหี่ยวแห้งกันพอดี (มันเป็นยังไงหว่า.?)

ฉันต้องเริ่มเข้าหาเขาอย่างจริงจังแล้วสินะ!
       

Intro

“ ไอไลค์ ”  ฉันเรียกพร้อมกับดึงชายเสื้อของคนตรง

หน้าไว้

“ อะไร ” -_-

“ ไอไลค์ ”

“ ..... ”

“ ไอไลค์ ”

“ มีอะไรก็พูดมาสิ! หน้ารำคาญชิบ!! ”  เขาตะคอกฉันเสียงดัง ด้วยสีหน้าหงุดหงิด

“ ไอไลค์ ไอไลค์ๆๆๆๆๆ ” ฉันยังคงเรียกชื่อเขาเอาไว้แบบนั้น

“ นี่!! ยัยบ้า คิดจะกวนประสาทฉันรึไงฮะ!! ”  เขาเดินเข้ามาประชิดตัวฉันแล้วบีบไหล่ฉัน

อย่างแรง

“ ฉันเปล่ากวนประสาทนะ! ” ฉันบอกเขาด้วยสีหน้าแหยๆ เจ็บอ่ะ แง๊!

“ แล้วที่เรียกชื่อฉันแล้วไม่พูดนี่ หมายความว่าไงล่ะ ”

“ ฉันเปล่าเรียกชื่อนาย ” ฉันพูดพร้อมกับก้มหน้า เมื่อเห็นว่าเขาไม่พูดอะไรฉันเลยพูดต่อ

“……”

“ ฉันแค่บอกความรู้สึก ” มือที่เขาบีบไหล่ฉันแน่นคลายออกจนตอนนี้เหมือนว่าเขาจับ

ไหล่ฉันไว้เท่านั้นและฉันก็มั่นใจว่าเขารู้ความหมายของคำนั้น

“…..” เขายังคงเงียบ

“ ไอไลค์ ชื่อของนาย แต่.. มันเป็นเหมือนความรู้สึกของฉันที่มีต่อนาย ”

ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ชั่วครู่ ฉันเห็นนัยน์ตาสีดำสนิทนั้นวูบไหวเล็กน้อย มันคือ

อะไรกัน?

“ เธอ… ”

“ ใช่! ไอไลค์ ฉันชอบนาย ไม่ว่านายจะผลักไสฉัน แต่ถึงยังไงฉันก็ยังจะชอบนาย ”

ฉันรีบปาดน้ำตาที่ไหลออก ให้ตายสิ! เขาจะคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงหน้าด้านสินะ

“ เลิกคิดซะทีเถอะ! ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่มีวันรักเธอ ” เขาปล่อยมือออกจากไหล่ของฉัน

พร้อมกับเดินหันหลังจากไป ฉันได้แต่มองแผ่นหลังกว้างนั้นด้วยความรู้สึกหลากหลายที่

ถาโถมเข้ามามันเจ็บ! เจ็บเกินไปสำหรับการเฝ้ามองคอยตามตื๊อเขาตลอด ไม่ว่ายังไงฉัน

ไม่มีวันที่จะปล่อยมือจากนาย ไอไลค์! T.T

                อีกด้านหนึ่ง หลังจากที่เขาหันหลังเดินจากมาพร้อมกับความรู้สึกแปลกๆ ใจที่

เต้นแรงเกิดขึ้นมาอีกครั้งความรู้สึกนี้มัน…!

“ ความพยายามของเธอสำเร็จแล้วล่ะ เลิฟซีน ”  เขาพึมพำกับตัวเองเบาๆ ริมฝีปากบาง

สวยสีแดงสด กระตุกยิ้มที่มุมปากนิดหน่อยเพราะเขาเริ่มรู้สึกว่าอะไรบางอย่าง นานวันมัน

ยิ่งชัดเจนขึ้นมาเรื่อยๆ โดยที่เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเผลอทำร้ายคนข้างหลังอย่างจังๆ

รักแท้คือการแย่งชิง! รักไม่จริงคือการเสียสละ

แต่สำหรับเธอ… รักแท้คือการ (ตามตื๊อ) และพร้อมที่จะช่วงชิงเขามาเป็นของเธอ

เพราะว่าไม่แน่ สักวันหนึ่งเขาอาจจะมองมาที่เธอเหมือนกับที่มองผู้หญิงคนนั้นบ้างก็ได้ใครจะไปรู้

คุณไม่เคยได้ยินคำนี้เหรอ…. ตื๊อเท่านั้น ที่ครองโลก!! ^//^

มุม Talk

     อะแฮ่ม!! ขอมุมให้ไรท์เตอร์นิ๊สสสสนึง 555+

ขอแนะนำตัวจ้า ไรท์ชื่อ เนย อายุ 16 
                                                     
ตามนั้น ใครหลงเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ยังไง

ก็ติชมกันได้น้าเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ลง

Dek-D ไม่รู้ว่าทุกคนจะชอบรึป่าว

ยังไงก็ขอฝากด้วยนะคะ

ปล. รับแลกแบนเนอร์นะ

หน้าบทความอาจจะไม่สวย เพราะมือใหม่อยู่ แต่งไม่ค่อยเป็น

ยังไงก็ขอโทษด้วยจ้าา ^O^