ห้องเก็บออริ+ตัวละคร(เข้ามาก็ได้นะ จะได้ช่วยติชม)

ลำดับตอนที่ #12 : สมัครฟิกไททัน

 

Top Word : อ่า...ราตรีสวัสดิ์นะ...

สังกัด : กองกำลังรักษาการณ์ (แต่ถูกทาบทามจากกองกำลังสำรวจอยู่บ่อยๆเพราะมีพรสวรรค์ในหลายๆอย่างที่จำเป็นต่อการกำจัดไททัน ทำให้เธอไปๆมาๆระหว่างทีมสำรวจกับกองรักษาการณ์บ่อยๆ)

ชื่อ-นามสกุล : เนโร เมเบล (เนโรแปลว่าสีดำในภาษาอิตาลี)

Name-Surname : Nero Mebel

ชื่อเล่น : เนล

Nickname : Nell

วันเกิด / อายุ : 31 พฤษภาคม / 16

Birthday / Age : 31 May /16

เพศ : หญิง

สัญชาติ : อิตาลี

อาชีพ : เจ้าของร้านดอกไม้ในเขตชิกันชิน่า ซึ่งดอกไม้ทุกชนิดในร้านจะมีความหมายที่สื่อถึงการไว้อาลัยและการระลึกถึงเท่านั้น

รูปร่างลักษณะ : ผิวขาวจนเรียกได้ว่าซีด ผมสีดำสนิทยาวมากตัดกับสีผิว เวลาปกติจะปล่อยผมให้ยาวถึงเข่า แต่เวลาทำงานจะมัดรวบขึ้นสูงจนยาวแค่สะโพก นัยน์ตาสีนํ้าตาลเหลือบแดง(บางทีก็เหมือนว่ามันเรืองแสงได้)

ผอมบางร่างเล็ก

แววตาดูเหม่อลอยแต่ในบางทีก็น่ากลัวอย่างน่าประหลาด

ส่วนสูง : 167

น้ำหนัก : 47

นิสัย : ลึกลับและแปลกประหลาด...คำสองคำที่นิยามความหมายของเธอออกมาได้ครอบคลุมที่สุด

เธอมักจะไม่สุงสิงกับใครมากไปกว่าคำว่าคนรู้จัก กีดกันตัวเองออกจากผู้อื่นและเว้นระยะไว้แบบเนียนๆเสมอ พูดง่ายๆก็คือ'คนเก็บตัว โลกส่วนตัวสูง'

หลายๆครั้งเธอจะชอบเหม่อมองออกไปไกลในทิศทางที่ว่างเปล่า(ไม่มีใครอยู่ตรงนั้น) และในบางครั้งเธอจะพึมพัมอะไรสักอย่างออกมาเบาๆกับความว่างเปล่านั้นและเงียบไปเสียดื้อๆ

เธอมักจะง่วงเหงาหาวนอนอยู่บ่อยๆ นิ่งเป็นหลับเผลอเป็นสลบ(?) หลับง่ายและหลับได้ทุกที่ทุกเวลาราวกับมีสวิทเปิดปิด

ในหลายๆครั้งเธอก็มักจะ 'เผลอ' พูดหรือแสดงท่าทีก้าวร้าวหยาบคายออกมาแบบไม่รู้ตัว เช่น ถ้ารุ่นพี่กำลังพูดอวดเบ่งใส่เธอ(ทั้งๆที่รุ่นพี่แม่มโคตรกาก)

[สถานการณ์สมมติ]

รุ่นพี่ : "เธอนี่มันไม่ได้เรื่องเลยนะ แค่นี้ยังทำไม่ได้งั้นหรอ? นี่น่ะฉันสามารถทำมันออกมาได้เพอร์เฟคในเวลาไม่ถึง5นาทีด้วยซํ้า บลา บลา บลา"

เนล : "..."//ยืนมองนิ่งๆ

รุ่นพี่ : "ที่พูดมานี่เข้าหัวทึบๆของเธอบ้างรึเปล่า!?"

เนล : "พูดมากน่ารำคาญ ไอ้หน้าโหล..." //แผ่ออร่ามืดมน

รุ่นพี่ : "ห ห๊ะ...." //สะดุ้งแล้วเผลอถอยหลังไปสี่ห้าก้าว

เนล : "อ่า...เอ๋???" //เอียงคอทำหน้างง(แบบนิ่งๆ)

[จบสถานการณ์สมมติ]

ชอบที่จะฝังตัวอยู่ในกองผ้าห่มหรือนอนบนต้นหญ้านิ่มๆ

ชอบทานอาหารรสเผ็ด(โคตรๆ)ด้วยสีหน้านิ่งๆไม่เปลี่ยนแปลงแต่จะมีออร่าที่บอกว่ากำลัง'อร่อย'แผ่ออกมา(?)

ไม่ชอบเวลามีคนจากทีมสำรวจมาทาบทาม(น่ารำคาญ+ไม่ชอบเพราะทีมสำรวจต้องกำจัดไททันซึ่งมันทำให้เธอเหนื่อยและไม่ได้นอนเต็มอิ่มแต่ก็ต้องไปช่วยงานทางนั้นอย่างเลี่ยงไม่ได้)

ประวัติ : สาวน้อย(?)ร้านดอกไม้ผู้ได้ฉายาจากคนระแวกนั้นว่า 'เจ้าหญิงนิทรา' เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่เรียกได้ว่าทั้งสวยและหล่อมากและมักจะหลับอยู่แทบตลอดเวลาที่อยู่ที่ร้าน

เคยเจอกับพวกเอเลนมาก่อนแต่ไม่ได้สนใจจึงลืมไปแล้ว(แต่พวกเอเลนลืมรึเปล่านั้นก็ไม่รู้)

ด้วยในสมัยนั้นดอกไม้ไม่เป็นที่นิยมนักจึงขายไม่ออก(แถมยังเป็นดอกไม้งานศพเลยทำให้ขายไม่ออกไปกันใหญ่) เธอเลยมึนๆไปสมัครเป็นทหารซะเพื่ออาหารและที่อยู่ฟรี(?) แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่คิด

เธอมีความสามารถในการใช้เครื่องเคลื่อนย้ายสามมิติมาก สามารถพลิกแพลงและใช้ทริคบางอย่างทำให้การเคลื่อนไหวของเธอรวดเร็วกว่าคนอื่น อีกทั้งยังมีความสามารถในการใช้ดาบฟันหลังคอไททันได้แม่นยำและไร้ที่ติ และยังความสามารถหลายๆอย่างที่ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะมี เช่น ทักษะการต่อสู้ด้วยมือเปล่าและใช้อาวุธทุกชนิด , การเอาชีวิตรอดในสถานการณ์ต่างๆ เป็นต้น ทำให้ถูกทาบทามจากทีมสำรวจแต่เธอก็ปฏิเสธและเข้าทีมรักษาการณ์เพราะไม่ชอบความวุ่นวาย

สิ่งที่ไม่ชอบ : เรื่องน่ารำคาญ(?) , เรื่องวุ่นนวาย , สิ่งที่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน

สิ่งที่ชอบ : นอน

ลักษณะการพูด : นํ้าเสียงจะติดทุ้มแต่ก็หวานนิดๆ เสียงจะเนือยๆเอื่อยๆเหมือนคนหมดอาลัยตายอยาก ดูหลอนๆชอบกล(?)

"ทีมสำรวจ?...ไม่เอาหรอก น่ารำคาญ"//หน้านิ่ง+เบะปากเล็กน้อย

"ฮ้าววว ง่วงจังน้าาาา..."//ทำตาปรือก่อนจะค่อยๆเลื้อย(?)ลงไปฟุบกับโต๊ะไม่ก็นอนกับพื้นตรงนั้น

"ไสหัวกลับรูไปซะเจ้าสวะน่ารำคาญ...เอ๊ะ???"//เผลอหลุดแล้วสตั๊นไป3วิก่อนจะงงว่าตัวเองพูดอะไรไป

"ดอกไม้น่ะ มีความหมายอยู่นะ..."//เหม่อมองดอก 'ฮิกังบานะสีแดง' ที่เป็นหนึ่งในคอลเล็คชั่นในร้าน

ความสามารถพิเศษ : พลิกแพลงสถานการณ์ได้ดีไม่ว่ามันจะเลวร้ายแค่ไหน , เรียนรู้เร็ว จดจำได้ด้วยการมองครั้งที่2

เพิ่มเติม : เป็นพวก2บุคลิกแต่ไม่รู้ตัว บุคลิกที่2จะค่อนข้างก้าวร้าว โหด และเป็นพวกS เมื่ออยู่ในโหมดบุคลิกที่2ความสามารถในการต่อสู้และการฆ่าจะเพิ่มขึ้น และดาร์กขึ้น100%

เหตุการณ์หรือสถานการณ์ทีจะทำให้หลุดบุคลิคที่2ออกมา เช่น หงุดหงิดมากๆ , โกรธ , บาดเจ็บสาหัส(ปางตาย) เป็นต้น หรือไม่ก็จะออกมาหลังจากที่เธอหลับไปในบางครั้ง