[MY revenge]การแก้แค้นของฉัน - นิยาย [MY revenge]การแก้แค้นของฉัน : Dek-D.com - Writer
×

    [MY revenge]การแก้แค้นของฉัน

    โดย 0624611354

    ในสังคมมนุษย์ที่มีการแบ่งชนชั้นระหว่างคนชั้นต่ำคนชั้นสูง แต่ว่าในที่นี้หมายถึง"เพื่อน"การแบ่งตามอำนาจ พละกำลัง หน้าตา การปฎิบัติต่อกัน ฉันถูกทารุณมาจนถึง ป.6 ฉันทนรับแบกชะตากรรมนั่นมายาวนาน แต่ว่าในที่สุดก็เป็นอิสระและตามหารักแท้

    ผู้เข้าชมรวม

    47

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    47

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 ต.ค. 61 / 17:40 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    นางเอกชื่อ:เฟย์

    พระเอกชื่อ:เซน

    หวา!!!! เสียงร้องของใครบางคนดังขึ้นพร้อมตะโกนลั่นบ้าน "หนวกหูเว้ยยยย"พี่สาวของฉันตะโกนใส่ ที่ฉันร้องไม่ใช่เพราะว่าเจอแมลงสาปหรอกนะ "นี่ พี่ๆหนูติดโรงเรียนเดียวกับพี่ด้วยล่ะ"พี่ของฉันอยู่ม.5กำลังจะขึ้นม.6แล้วฉันดีใจมากเพราะว่าปีนี้ฉันกำลังจะเข้าม.1และได้ไปโรงเรียนพร้อมกับพี่ "นี่ๆ วันประฐมนิเทศล่ะ ไปส่งหน่อยนะ" ฉันขอร้องพี่ ฉันตื่นเต้นมากคิดว่าจะเหมือนในการ์ตูนแต่ว่า........


    #วันที่ 23 เมษายน 2561

    ฉันนั่งรถมอเตอร์ไซต์สีน้ำเงินขาวไปโรงเรียนชื่อดังของจังหวัดที่ฉันสอบติด และหวังว่าจะเจอเพื่อนดีๆสักคนพอถึงโรงเรียนฉันก็ลงจากรถและไปหาที่นั่งและด้วยเป็นโรงเรียนดังของจังหวัดก็ยิ่งคนเยอะอยู่แล้ว [มันไม่มีที่นั่งเพียงพอน่ะสิ] "คะ คนเยอะสุดๆ"ฉันเอ่ยถ้อยคำสั้นๆแต่ได้ใจความ ฉันไม่รีรอรีบไปหาที่สงบๆอยู่.... แต่ว่าแทบจะไม่มีเลยเฟ้ยยย!!!!แถมไม่กล้าสบตาใครด้วย [ไม่มีเพื่อน] เนื่องจากฉันเป็นคนง่ายๆ และลุยๆอยู่แล้วพอเห็นใต้ถุนอาคารเรียนที่มีคนนั่งบางตาฉันจึงไม่รีรออะไรเนื่องจากความปวดขา... ที่จริงฉันคิดไว้หน่อยแล้วล่ะว่าปฐมนิเทศอาจไม่มีเพื่อน [เพราะบางคนก็สอบเข้ามากับเพื่อนโรงเรียนเดียวกัน] "เห้อ" ฉันพลางถอนหายใจและหยิบโทรศัพท์มือถือมาเล่น

    [ประกาศถึงนักเรียนทุกคนกรุณามาเข้าแถวที่หน้าเสาธงด้วยค่ะ ประกาศทบทวนน]

    "อ๊ะ! ถึงเวลาแล้วหรอเนี่ย" ฉันรีบวิ่งไปยังสนามหน้าเสาธง "คะ คนเยอะโครต" อ๊ะ! ขอโทษค่ะฉันเดินชนรุ่นพี่คนนึงเข้าเขาตัวสูงและดูขรึมๆ หวา! เขาสบตาฉันอ่ะ ต้องโดนว่าแน่เลย รุ่นพี่มองแล้วเดินจากไปอย่างเงียบๆ มะ ไม่โดนว่าอะไรเลยแฮะโชคดีจัง [ห้อง1มาเข้าแถวตรงนี้ ส่วนห้อง2-12ดูห้อง1เป็นหลัก]

    "เราห้อง1นี่นา"ฉันรีบวิ่งไปเข้าแถว ก่อนอื่นต้องสร้างมิตรสัมพันธ์ที่ดิสินะ เราเลขที่20งั้นด้านหลังก็เป็น21สินะ "เอ่อ..สวัสดีจ้ะเราไม่มีเพื่อนเลยช่วยมาเป็นเพื่อนเราหน่อยได้มั้ย" อ้ากกก พูดออกไปแล้วว

    "อะ อือได้สิ"เขาตอบแล้ว ดีใจจัง!!

    "ฉันชื่อ เฟย์นะ"

    "จ้ะจ๋าจ้ะ"

    จากนี้ไปก็ขอให้ทำกิจกรรมที่ปฐมนิเทศนี้ให้เสร็จตามที่ระบุไว้ด้วยนะ งั้น ม.1ทั้งหมดเดินขึ้นหอประชุมได้ ในภาคเช้านี้เราจะอบรมในหอประชุมก่อนหลังจากนั้นเราจะไปละลายพฤติกรรมที่สนามนี้อีกครั้งกันนะครับ

    "ละลายพฤติกรรม?"

    พอเข้าหอประชุมฉันก็เห็นว่ามีเก้าอี้จัดเรียงเป็นแถวตามห้อง ห้องละ2แถว นั่งตรงนี้ก็แล้วกัน นักเรียนเงียบๆด้วยจากนี้ไปเราจะให้ ผ.อ.มากล่าวต่อนรับอะไรเล็กๆน้อยๆ

    "เห้อ! น่าเบื่อจังเลยนะ"

    เอ๋? เมื่อกี้คนข้างๆพูดว่าน่าเบื่องั้นหรอ...

    "นี่เธอชื่ออะไรงั้นหรอ ฉันชื่ดิวนะ"

    "อะ เฟย์...จ้ะ" จู่ๆดิวก็สกิดคนข้างหน้า

    "นี่ๆสนิทกันไว้นะเธอชื่ออะไรหรอ"

    "อะ กาน"

    "กานงั้นหรอ นี่คนที่นั่งข้างๆเธอน่ะชื่อแตงนะส่วนคนนั่งข้างฉันชื่อ เฟย์ สนิทกันเข้าไว้นะ"

    อัธยาศัยดีสุโค่ยยย น่าอิจฉาจังแต่ว่า....พูดเยอะชะมัดเลยดิวววว 


    #บ้าน

    "ในที่สุดก็จบสักที"เหนื่อยชะมัด พอลงจากรถฉันก็วิ่งโผเข้าโซฟานุ่มนิ่มทันที

    "ไง หาเพื่อนได้เยอะมั้ย" พี่ที่จอดรถเสร็จก็เดินตามเข้าบ้านมา

    "อือ ก็พอไหวอ่ะนะ55"จริงๆหลังจากหอประชุมเสร็จก็ตัวคนเดียวอ่ะนะ

    "ดีแล้วๆ รีบๆไปอาบน้ำแล้วก็นอนซะนะ"

    "อือ!!"



     อาจจะไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ ขอโทษด้วยนะคะ

    ปล.บางชื่อหรือบางเรื่องก็เอามาจากชีวิตจริง




    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น