เปาฉาย(the beginning of the story )อ่านฟรีจนจบ

หวัดดีไอ้เสื้อฟ้าน่ะผมเอง ชื่อเปา 
ส่วนไอ้เสื้อขาวอะ ชื่อฉาย 
เราเรียนคณะเกษตรศาสตร์ 
ผมเรียนสัตวบาล มันเรียนพืชไร่
ไก่แจ้กับหมาก็เป็นสัตว์เลี้ยงของเราเองแหละ
ผมไม่ค่อยชอบขี้หน้ามันเท่าไหร่หรอก แต่ทุกครั้งก็ต้องมีเรื่องที่ทำให้ผมต้องอยู่ใกล้ๆมันตลอดเลย หนียังไงก็หนีไม่พ้น เฮ้อ~ ยังไงก็เอาใจช่วยผมด้วยละกันครับ

ตัวละคร

ฉาย: ธาวัน เรื่องทิพย์  

อายุ:  20ปี

อาชีพ: นักศึกษา คณะเกษตรศาสตร์ สาขาวิชาพืชไร่

นิสัย:พูดน้อยต่อยหนักไม่พูดมากเจ็บคอ

พืชสายรหัส:กล้วย

ประธานหอพักนักศึกษา ประธานสาขา

 

เปา/อั่งเปา:ปิยะพัทธ์ ประเสริฐโสม

อายุ:20ปี

อาชีพ:นักศึกษา คณะเกษตรศาสตร์ สาขาวิชาสัตวบาล

นิสัย:คุยเก่ง ร่าเริง เฟรนลี่  (เฉพาะกับคนที่สนิท)

สัตว์เลี้ยงสายรหัส:ไก่

ประธานสาขา



 

เนื้อเรื่องบางส่วน

ผมหันไปตามนิ้วมือเรียวยาวที่กำลังชี้ไปที่จอโทรทัศน์ พอมองเห็นเท่านั้นและผมนี่แทบจะมุดดินหนีไปจากตรงนี้เลย มันเป็นภาพที่อุบาทว์ฉิบหาย ไอ้คนที่อยู่ในภาพกำลังหนีบไก่ไว้ที่ข้างลำตัวทั้งซ้ายขวา มือทั้งสองกำลังจับไก่อีกตัวไว้ไม่ให้หลุดมือ วิ่งออกมาจากโรงเรือนหลังหอ5อย่างทุลักทุเล แต่ไอ้ตัวสีส้มกับหลุดจากแขนทำให้ต้องวิ่งไล่จับกันวุ่นวาย สุดท้ายก็ได้แต่หิ้วปีกไก่ทั้งสามตัวแล้วรีบวิ่งไปจากตรงนั้นทันที

“หุบปากบ้างแมลงวันเข้าไปไข่แล้วมั้ง” มือเรียวยาวของคนข้างๆดันคางของผมขึ้นทำให้ปากกลับมาปิดสนิทอีกครั้งหลังจากที่อ้าค้างมานาน

“หึ มีอะไรมึงก็พูดมาเถอะ กูไม่คิดว่ามึงจะเรียกกูมาด้วยเรื่องแค่นี้”พอตั้งสติได้ผมยกมุมปากขึ้นนิดๆอย่างรู้ทันแล้วเข้าประเด็นเลย ผมว่ามันเรียกผมมาไม่ใช่เรื่องแค่นี้แน่นอน

 

ปล. เนื้อเรื่อง สถานที่ บุคคล ในเนื้อเรื่องไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงการจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ บุคคล หรือวิชาชีพต่างๆ เสียงหาย ผู้เขียนไม่ได้มีความรู้ในด้านเกษตรดังนั้นเนื้อหาในเรื่องจะไม่เน้นการเรียนของตัวละคร แต่จะเน้นการใช้ชีวิตในรั้วมหาลัย